Η Κωνσταντίνα, ιδιαίτερα αγαπητή στους ανθρώπους που την γνώρισαν, κατάφερε να ξεπεράσει τον πόνο και την αγριότητα της ζωής. Δύσκολα οι άνθρωποι γύρω της μπορούσαν να καταλάβουν πότε ήταν στενοχωρημένη. Το χαμόγελο και η λάμψη των ματιών της έκρυβαν κάθε πίκρα. Για όλους είχε πάντα έναν καλό λόγο να πει, γιατί ήθελε να τους βλέπει χαρούμενους κι ευτυχισμένους.
Έχοντας θάρρος, δύναμη, υπερηφάνεια, πείσμα και προσβλέποντας στον Θεό, γλίτωσε από την προκρούστειο κλίνη, ξερίζωσε τα αγκάθια που πλήγιαζαν και μάτωναν το σώμα και την ψυχή της. Πάλεψε με τα κύματα και νίκησε. Βγήκε από το λαβύρινθο της ζωής της γεμάτη εμπειρία, γνώσεις και αισιοδοξία, μα προπαντός Αγάπη.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχουν αξιολογήσεις ακόμη.