Η Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει ως τώρα πάνω από 70 βιβλία, τα περισσότερα για παιδιά και νέους. Για ενηλίκους έχει γράψει βιβλία με διηγήματα και θεωρητικά για την παιδική/νεανική λογοτεχνία.
Τον μεγαλύτερο κορμό του συγγραφικού της έργου αποτελούν δύο διακριτές ενότητες: Από τη μια τα παραμύθια, πότε σύγχρονα, πότε λαϊκότροπα, ή επαναφηγήσεις παραμυθιών από διάφορους λαούς. Από την άλλη τα μυθιστορήματα, που καλύπτουν χρονικά μια μεγάλη περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας, με ήρωες πρόσωπα από εφτά οικογένειες. Ο ιστός της ζωής συνδέει τις οικογένειες αυτές µε συγγένεια ή φιλία. Ιστορικά γεγονότα και προσωπικές περιπέτειες, χαρές και λύπες, γίνονται το υφάδι και το στημόνι, για να πλέξουν συναρπαστικές ιστορίες που διακλαδίζονται μεταξύ τους, αλλά διαβάζονται ανεξάρτητα.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο Ουράνη από την Ακαδημία Αθηνών, με δύο κρατικά βραβεία –για το μυθιστόρημα Η προφητεία του κόκκινου κρασιού και το μεγάλο παραμύθι Η οικογένεια του Ήλιου–, με τον έπαινο Pier Paolo Vergerio του Πανεπιστημίου της Padova για το μυθιστόρημα Σπίτι για πέντε, με το βραβείο «Τατιάνα Σταύρου» για το σύνολο του έργου της, καθώς και με 10 ακόμη πανελλήνια βραβεία παιδικής λογοτεχνίας, επτά τιμητικές πλακέτες και εννέα τιμητικά διπλώματα. Επελέγη δύο φορές υποψήφια για το διεθνές βραβείο H.C. Andersen, καθώς και για το διεθνές βραβείο Astrid Lindgren.
Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιαπωνικά, στα αλβανικά, στα κορεατικά και στα αραβικά, έχουν μεταδοθεί από τα ΜΜΕ, έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και αναγνωστικά ελληνικά και ξένα και έχουν αποτελέσει θέματα διδακτορικών διατριβών και μεταπτυχιακών διπλωμάτων.
Εργάστηκε εθελοντικά επί 30 χρόνια για τους σκοπούς του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα – ΙΒΒΥ. Διετέλεσε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΙΒΒΥ και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Βραβείου Φιλαναγνωσίας ΙΒΒΥ-Asahi. Έχει ανακηρυχτεί επίτιμη πρόεδρος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και επίτιμο μέλος της ΙΒΒΥ.
Για τον βιοπορισμό της, εργάστηκε επί 27 χρόνια στο ελληνικό τμήμα του Διεθνούς Οργανισμού Μεταναστεύσεως (ΙΟΜ).