Γνώμες αγίων πατέρων
Αποφθέγματα Αγίων Πατέρων της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς και αρχαίων Ελλήνων σοφών.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 352
Γ΄ Έκδοση: 03/2006 (επαυξημένη και βελτιωμένη)
Γράμματα από έναν άγιο
Πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές
Μακριά από μας η εξυπηρέτηση του κακού. μακριά από μας η καταπολέμηση των αγαθών έργων. μακριά από μας το πολυμερές, το πολύμορφο, το πολυώνυμο ψεύδος. μακριά από μας η αδικία του πλησίον, του αδελφού, γενικά του ανθρώπου. Η αδικία και το ψέμα, αναστατώνουν τις κοινωνίες, ταράζουν την ειρήνη και προκαλούν παντός είδους μεγάλες καταστροφές. Στους χριστιανούς που αγωνίζονται τον καλόν αγώνα, ο Απόστολος Παύλος γράφοντας, νουθετεί με τα παρακάτω λόγια: «το λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε, α και εμάθατε και παρελάβετε, και ηκούσατε και είδετε εν εμοί, ταύτα πράσσετε και ο Θεός της ειρήνης έσται μεθ’ υμών». Αμήν.
†Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος
Απόδοση στη Νέα Ελληνική: Ευανθία Χατζή
Εισαγωγή: Γιώργος Μπάρλας
Δογματική Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας
Στον τόμο αυτόν, που ο Άγιος Ιουστίνος τον τιτλοφορεί Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας, προβάλλει το ανθρωπολογικό πρόβλημα που βρίσκεται στο επίκεντρο των θεολογικών συζητήσεων αλλά και του ευρύτερου πνευματικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Αυτό άλλωστε είναι τελείως φυσικό, γιατί το υλοκρατικό πνεύμα και ο σύγχρονος τρόπος ζωής συνέθλιψαν τον άνθρωπο και αφαίρεσαν όλο το πνευματικό βάθος του. έτσι οδήγησαν το ανθρώπινο πρόσωπο σε μια επιφανειακή ψηφιοποίηση. Το υποβίβασαν σ’ ένα επίπεδο όπου συνωστίζονται πολλά ατομικά “εγώ” χωρίς κανένα συλλογικό “εμείς”.
Εισαγωγή: Αθανασίου Γιέφτιτς Επισκόπου πρώην Ερζεγοβίνης
Ε΄ Κυριακή των Νηστειών
Η κοσμική κενοδοξία και τα κριτήρια για την εξασφάλιση της Ουρανίου Βασιλείας.
Ερμηνεία κειμένων των ιερών Πατέρων.
Μετάφραση: Αντωνίου Καπώνη
Επιμέλεια-Σχόλια: Αλεξάνδρου Σ. Κορακίδη
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 70
Α΄ Έκδοση: 02/2017
Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων
Συλλογή ομιλιών του π. Πλακίδα σε μοναχούς και σε απλούς πιστούς, που ξεκινούν από την εορτή των Εισοδίων, διέρχονται τις εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων και καταλήγουν στην Υπαπαντή του Κυρίου.
Κείμενα πυρπολούμενα απ΄την αγάπη του Θεού, στα οποία ο π. Πλακίδας με μοναδικό τρόπο μυσταγωγεί τον αναγνώστη στα νοήματα των εορτών, επιχειρώντας βαθύτατες θεολογικές τομές, με τρόπο όμως απλό και εύληπτο, όπως μόνο οι αληθινά μεγάλοι, οι πολύ προικισμένοι χαρισματούχοι μπορούν να κάνουν.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 128
Α΄ Έκδοση: 01/2019
Εν ανθρώποις ευδοκία
Ομιλίες στη Γέννηση και τη Φανέρωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Εισαγωγικό σημείωμα υπό Νικολάου Ε. Τζιράκη
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 168
Α΄ Έκδοση: 11/2017
Ένα θηρίο μέσα μας! Ομιλία περί φθόνου
Τι καταστροφικότερο θα μπορούσε να υπάρξει από την ασθένεια αυτή; Είναι φθορά της ζωής, προσβολή της φύσεως, έχθρα προς αυτά που μας έχει χαρίσει ο Θεός, αντίθεση προς τον θεόν…
Ποιο θηρίο δεν νικούν οι φθονεροί ως προς τη σκληρότητα των τρόπων; Ποιο από τα ανήμερα θηρία οι φθονεροί άνθρωποι δεν το ξεπερνούσε αγριότητα; Οι σκύλοι τρεφόμενει εξημερώνονται, τα λιοντάρια περιποιούμενα γίνονται ήμερα, οι φθονεροί όμως εξαγριώνεται ακόμα περισσότερο με τις περιποιήσεις…
Τα αίτια και οι καρποί του ψυχοφθόρου πάθους του φθόνου, παραδείγματα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, συμβουλές για τη θεραπεία του. Μία βαθιά και εξονυχιστική εξέταση του θηρίου που κρύβεται μέσα μας από τον φωστήρα της Καισάρειας, Μέγα Βασίλειο.
Επιμέλεια: Ευστάθιος Πελεκάνος
Εξομολογητάριον
Βιβλίο Ψυχωφελέστατο που περιέχει σύντομη διδασκαλία προς τον Πνευματικό πως να εξομολογεί με βοηθό τους Κανόνες του αγίου Ιωάννου του Νηστευτού εξηγημένους με ακρίβεια, γλαφυρή συμβουλή προς τον μετανοούντα πως να εξομολογείται , όπως πρέπει και λόγο ψυχωφελεί περί μετάνοιας.
Απόδοση στην Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Γ΄ έκδοση: 11/2015
Επιστολή προς Διόγνητον
Για τον χριστιανικό τρόπο ζωής
Το κείμενο που είναι γνωστό ως Επιστολή προς Διόγνητον βρέθηκε το 1436 από έναν Καθολικό ιερέα, τον Thomas d’ Arezzo, σε ένα ιχθυοπωλείο, στην Κωνσταντινούπολη. Η ύπαρξη του μοναδικού χειρόγραφου κώδικα, η απουσία αναφοράς στον συγγραφέα όπως και η απουσία σύγχρονων ή μεταγενέστερων πατερικών αναφορών στο κείμενο έκανε πολλούς ερευνητές να θεωρήσουν ότι το κείμενο είναι πλαστό, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι πρόκειται για ένα κείμενο που γράφτηκε για λόγους εντυπωσιασμού.
Στην εισαγωγή της επιστολής ο συγγραφέας θέτει τρία ερωτήματα σχετικά με τα οποία ο Διόγνητος θέλει να ενημερωθεί επαρκέστερα:
◆ποια είναι η ταυτότητα του Θεού των χριστιανών;
◆πού οφείλεται αυτή η υπέρμετρη αγάπη που δείχνουν προς τον πλησίον; και
◆γιατί η πίστη τους εμφανίστηκε τόσο αργά στον κόσμο;
Απαντώντας στα ερωτήματα, ο συγγραφέας θα ασκήσει κριτική τόσο στην ειδωλολατρία όσο και στις εσφαλμένες αντιλήψεις των Εβραίων σχετικά με τη λατρεία του Θεού. Ακολούθως θα αναφερθεί στον τρόπο ζωής των χριστιανών οι οποίοι, αν και ζουν στη γη, όπως όλοι οι άλλοι, είναι ήδη πολίτες του Ουρανού καθώς είναι μέλη της Εκκλησίας, και στα επόμενα κεφάλαια θα παρουσιάσει τη χριστιανική διδασκαλία για τον Θεό, ενώ παράλληλα θα ασκήσει κριτική στις απόψεις διαφόρων φιλοσόφων. Σε ό,τι αφορά στο ερώτημα για την αργοπορημένη παρουσία της χριστιανικής πίστης στον κόσμο, ο συγγραφέας θα πει ότι το λυτρωτικό σχέδιο του Θεού διά του Υιού Του πραγματοποιήθηκε όταν ο άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε μόνος του να σωθεί.
Εισαγωγή – Μετάφραση – Σχόλια: Πλεξίδας Ιωάννης
Έργα Ασκητικά
Έργα Ασκητικά του Αββά Δωροθέου. Εισαγωγή – Κείμενο – Μετάφραση – Σχόλια – Πίνακες.
Ο αββάς Δωρόθεος υπήρξε άγιος μοναχός και δραστήριος ιεραπόστολος. Τα δώρα του προσωπικού αγιασμού του δεν τα κράτησε για τον εαυτό του. Η ζωή της υποταγής του γέμιζε με έργα αγάπης που ανακούφιζαν από τους σωματικούς πόνους τον πλησίον και φτέρωναν την ψυχή του για τη ζωή του Πνεύματος. Ο διπλός αυτός σκοπός, της μοναχικής αγιότητας και της ιεραποστολικής δραστηριότητας, είναι και το κίνητρο των εκδόσεών μας “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”.
ΙΑ΄ Έκδοση: 2018 (Αναθεωρημένη και Βελτιωμένη)
Ερμηνεία εις τους ΡΝΑ΄ Ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ – Τόμος Α΄
Η γλωσσική ιδιαιτερότης των Ψαλμών, η πυκνότης των νοημάτων και αυτό τούτο το χωροχρονικόν πλαίσιον, εντός του οποίου εγεννήθησαν και εν Αγίω Πνεύματι κατεγράφησαν ως βίωμα, ως αλήθεια, ως προσδοκία του Μεσσίου Κυρίου ημών Ιησού, απήτησαν όχι μόνον την αρχικήν μετάφρασίν των εκ της εβραϊκής εις την ελληνικήν γλώσσαν αλλά και την ερμηνευτικήν αυτών προσέγγισιν. Εις την διακονίαν ταύτην του λόγου, επρωτοστάτησαν θεοπρεπώς μεγάλοι Πατέρες και Διδάσκαλοι από των πρώτων αιώνων της μετά Χριστόν στρατείας της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας μέχρι και της σήμερον.
Μεταξύ των προσπαθειών τούτων, ιδιαιτέραν θέσιν κατέχει η ερμηνευτική απόδοσις των Ψαλμών υπό του Βυζαντινού λογίου μοναχού Ευθυμίου Ζιγαβηνού (τέλη 11ου – αρχαί 12ου αιώνος), την διόρθωσιν της οποίας συνεπλήρωσε και υπεμνημάτισεν ο θεοφόρος Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου – αρχαί 19ου αιώνος), το καύχημα τούτο του παλλαδίου της μοναχικής πολιτείας και ασκήσεως, του Αγιωνύμου Όρους Άθω, ένθα νυχθήμερος αναπέμπεται προσευχή και δέησις, “ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς” υπέρ της σωτηρίας του κόσμου παντός, “υπέρ της άνωθεν ειρήνης και της σωτηρίας των ψυχών ημών και υπέρ της ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών”.
Απόδοσις στη Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Τόμος Πρώτος – Ψαλμοί Α΄ – Ο΄ (1-70)
Β΄ Έκδοση (βελτιωμένη): 01/2018
Ερμηνεία εις τους ΡΝΑ΄ Ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ – Τόμος Β΄
Η γλωσσική ιδιαιτερότης των Ψαλμών, η πυκνότης των νοημάτων και αυτό τούτο το χωροχρονικόν πλαίσιον, εντός του οποίου εγεννήθησαν και εν Αγίω Πνεύματι κατεγράφησαν ως βίωμα, ως αλήθεια, ως προσδοκία του Μεσσίου Κυρίου ημών Ιησού, απήτησαν όχι μόνον την αρχικήν μετάφρασίν των εκ της εβραϊκής εις την ελληνικήν γλώσσαν αλλά και την ερμηνευτικήν αυτών προσέγγισιν. Εις την διακονίαν ταύτην του λόγου, επρωτοστάτησαν θεοπρεπώς μεγάλοι Πατέρες και Διδάσκαλοι από των πρώτων αιώνων της μετά Χριστόν στρατείας της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας μέχρι και της σήμερον.
Μεταξύ των προσπαθειών τούτων, ιδιαιτέραν θέσιν κατέχει η ερμηνευτική απόδοσις των Ψαλμών υπό του Βυζαντινού λογίου μοναχού Ευθυμίου Ζιγαβηνού (τέλη 11ου – αρχαί 12ου αιώνος), την διόρθωσιν της οποίας συνεπλήρωσε και υπεμνημάτισεν ο θεοφόρος Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου – αρχαί 19ου αιώνος), το καύχημα τούτο του παλλαδίου της μοναχικής πολιτείας και ασκήσεως, του Αγιωνύμου Όρους Άθω, ένθα νυχθήμερος αναπέμπεται προσευχή και δέησις, “ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς” υπέρ της σωτηρίας του κόσμου παντός, “υπέρ της άνωθεν ειρήνης και της σωτηρίας των ψυχών ημών και υπέρ της ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών”.
Απόδοσις στη Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Τόμος Δεύτερος – Ψαλμοί ΟΑ΄ – ΡΝ΄ (71-150)
Εφραίμ του Σύρου Τα Ασκητικά
Του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Εφραίμ του Σύρου, Τα Ασκητικά με απόδοσι στην Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου, Αγιορείτου.
Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος με τους Ασκητικούς του Λόγου, μας εισάγει στην καθαρά Πνευματική ζωή, μας προφυλάσσει από τις παγίδες του Εχθρού και μας καθοδηγεί άριστα στον νόμο της ανώτερης πνευματικής ζωής.
Έχω διαταχθεί να γίνω θεός!
Επιτάφιος λόγος εις τον Μέγα Βασίλειον
Ο βίος και η πολιτεία της ανεπανάληπτης μορφής του Μεγάλου Βασιλείου από τον –εξίσου μεγάλο– καρδιακό φίλο του, άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Μία βιογραφία-προσωπογραφία με εξαιρετικές πνευματικές προεκτάσεις και αναγωγές, που αναδεικνύουν ως ξεχωριστό πρότυπο τον Μέγα Βασίλειο για καθέναν που «έχει διαταχθεί να γίνει θεός», όπως ο ίδιος έλεγε, δηλαδή κάθε χριστιανό οποιασδήποτε τάξης και ηλικίας…
Ζωής Χορηγός το Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση
Για να κατανοήσουμε το Άγιο Πνεύμα χρειαζόμαστε… το Άγιο Πνεύμα.
Στο βιβλίο «Ζωής Χορηγός, το Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση», οι στοχασμοί των Αγίων -των πρώτων Αγίων της Αγίας Γραφής, των μεταγενέστερων Αγίων της ιερής ιστορίας- είναι εμφανείς καθώς χρησιμοποιούν αφειδώλευτα σχετικές παραπομπές και ιστορίες αλλά -ελπίζω- και στον τρόπο με τον οποίον συνεισφέρουν στο δικό μου κείμενο. Το πλαίσιο γύρω από το οποίο είναι χτισμένος ολόκληρος αυτός ο στοχασμός είναι μία παλιά προσευχή στο Άγιο Πνεύμα (μία προσευχή πού προτρέπω τον αναγνώστη να ενσωματώσει στις δικές του προσευχητικές συνήθειες). «Σπάζοντας» την προσευχή αυτή σε φράσεις, στοχαζόμαστε τις αλήθειες και τους θησαυρούς που μπορεί να αποδώσει κάθε μία από αυτές. Η μόνη επιπλέον προσευχή που μπορεί να κάνει ο συγγραφέας είναι: στο τέλος, όλα όσα θα απομείνουν από το βιβλίο στην καρδιά και τον νου των αναγνωστών να είναι μόνον εκείνα που το Ίδιο το Άγιο Πνεύμα έχει τοποθετήσει εκεί. (π. John Oliver)
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Παναγιώτης Καγιαλής
Φιλολογική επιμέλεια: Δήμητρα Γκούτη-Τσιαμπόκαλου