Εγρήγορση, Χρέος των Ορθοδόξων
Η Ορθόδοξη συνείδηση δεν είναι δυνατόν να παραμείνει απαθής στο κοινωνικό γίγνεσθαι, σε πνευματικές ζυμώσεις που επηρεάζουν το ανθρώπινο γένος. Όσοι έχουν υπεύθυνες θέσεις στην Εκκλησία, αλλά και γενικότερα τα συνειδητά μέλη της, καλούνται να αγρυπνούν. Η προτροπή του Χριστού “γρηγορείτε” παραμένει πολλαπλά επίκαιρη.
Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στην παρούσα συλλογή επιδιώκουν να εκφράσουν μία Ορθόδοξη άποψη σε κρίσιμα σύγχρονα θέματα:
– Η Ορθοδοξία στην τρίτη χιλιετία
– Σχέσεις Ορθοδοξίας με τις θετικές επιστήμες
– Ορθόδοξη Ενότητα και Ιεραποστολή
– Ορθόδοξη συμβολή σε παγκόσμια θέματα
– Συμβολή του Χριστιανισμού στον ευρωπαϊκό πολιτισμό
– Βαλκανική συμβίωση
– Μεταμόρφωση του κόσμου
– Πολυθρησκευτική Ευρώπη και Ορθοδοξία
– Τολμούμε να ελπίζουμε
– Οικονομική κρίση
– Διωγμοί και μαρτύριο των Χριστιανών
– Παγκόσμια ειρήνη
– Αναζήτηση βασικών αξιών ζωής
– Σχετικά με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο των “Ορθοδόξων” Εκκλησιών
Επιχειρούν να επισημάνουν ορισμένες πλευρές της ευθύνης των Ορθοδόξων στον σύγχρονο κόσμο. Αποτελούν μια έκφραση Ορθοδόξου εγρηγόρσεως.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 280
Α΄ Έκδοση: 05/2017
Εδώ θα πας, στο στενό μονοπάτι
«Κάποιες φορές αισθάνθηκα μόνος. Όμως, δεν παρέμεινα εδώ ούτε καταναγκαστικά, ούτε τυχαία. Προσπάθησα λίγο να εμβαθύνω κι εγώ, μέχρι και τώρα στα γεράματά μου, στο νόημα της αφιέρωσης και της κατά Χριστόν ζωής, που δεν έχω νιώσει κι εκτιμήσει ακόμα πόσο μεγάλο δώρο είναι…»
Στο βιβλίο αυτό ο π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος αφηγείται την πολυκύμαντη ζωή του, υπό τον όρο το υλικό αυτό να δημοσιοποιηθεί μετά τον θάνατό του. Μέσα από τις σελίδες του παρακολουθούμε τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, την προσπάθεια ανασυγκρότησης του Έθνους και το έργο που επιτέλεσε η Aδελφότητα θεολόγων «Η ΖΩΗ».
Μπροστά μας παρελαύνουν μεγάλα πνευματικά αναστήματα, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού ενώ περιγράφονται γλαφυρά και οι προσωπικές εμπειρίες του μακαριστού π. Ηλία από την κατοχή, τα συσσίτια, τη χριστιανική διανόηση, το παλάτι, τη διοικούσα Εκκλησία, το Άγιο Όρος, τα κατηχητικά και τις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες. Δεν λείπουν οι αναφορές στην κρίση του χωρισμού και της διάσπασης της Αδελφότητας αλλά και κρίσεις και εκτιμήσεις για τους πνευματικούς επιγόνους αυτού του κινήματος, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα δεκαετίες. Περιγράφεται γλαφυρά η άνθηση της λεγόμενης «θεολογίας του ᾽60» και της στροφής στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως και το διορθόδοξο άνοιγμα σε όλο τον κόσμο.
Μια κατάθεση ψυχής με δημιουργική αλλά και αυτοκριτική διάθεση. Ο λόγιος και διανοούμενος εργάτης του Ευαγγελίου μέσα από την αποκάλυψη της προσωπικής του ιστορίας αφήνει να αποκαλυφθεί ο πραγματικός και βαθύτερος εαυτός του: εκείνος του ταπεινού λευίτη με την ανοιχτή αγκαλιά για όλους που ποιμαίνει και καθοδηγεί χωρίς ακρότητες αλλά με σύνεση και διάκριση.
Ένα νέο αστέρι στον ουρανό
Ο άγιος επίσκοπος και γιατρός Λουκάς Βόινο-Γιασενέτσκι.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφεται ο κατά Χριστόν βίος του Αγίου Λουκά του Ιατρού, καθηγητή Πανεπιστημίου και Επισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Με γλαφυρό ύφος, λογοτεχνική γλώσσα αλλά και επιστημονική ακρίβεια περιγράφονται τα φοβερά μαρτύρια, οι φυλακίσεις, οι εξορίες, οι διωγμοί που υπέστη στην πολυτάραχη ζωή του ο διάσημος γιατρός και επίσκοπος Άγιος Λουκάς, ως αποτέλεσμα της βαθειάς πίστης και της μεγάλης αγάπης του στον Ιησού Χριστό και της θαρραλέας και ανυποχώρητης ομολογίας της Ορθόδοξης πίστης του μπροστά σε δικαστήρια ή άθεους κρατικούς αξιωματούχους.
Πρόλογος Πανιεροτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ.κ. Αθανασίου.
Προλογικό σημείωμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ.κ. Νεκταρίου
Εικονογράφηση: Χαράλαμπος Επαμεινώνδα
Γ΄ έκδοση: 09/2020
Ένας ταπεινός αρχιεπίσκοπος
Αναμνήσεις από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Α΄
Ὁ Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Σωτήριος (Τράμπας), ὡς ἕνας ἀπό τούς στενότερους συνεργάτες του, σκιαγραφεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου Α΄, ὁ ὁποῖος διακρινόταν γιά τήν ἄριστη θεολογική του συγκρότηση, τήν πνευματική του καλλιέργεια, τήν εὐγένεια, τήν ἀξιοπρέπεια καί τίς ἐξαιρετικές ὀργανωτικές ἀρετές του. Φλεγόταν ἀπό τόν πόθο τό Εὐαγγέλιο νά διαδίδεται δυναμικά στή σύγχρονη κοινωνία καί σέ νέα σύνορα καί ἡ Ἐκκλησία νά ὑπηρετεῖ μέ κατανόηση, στοργή καί ἀγάπη τόν ἄνθρωπο, νά τόν παρηγορεῖ καί νά τόν ὁδηγεῖ εἰς τάς ὁδούς τῆς ἐν Χριστῷ ἀνακαινίσεως καί σωτηρίας.
Μιά προσωπική αὐθεντική μαρτυρία
γιά τήν ἐξαιρετική προσωπικότητα
τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν
καί πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Ἱερωνύμου Α΄
Προλογίζει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος
Επίγευση αγιότητας Δημήτρης Μητρόπουλος
Η σχέση του μεγάλου μαέστρου με πνευματικές μορφές της Ορθοδοξίας
Ποιά σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα
στον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ και τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ;
Τι συνδέει το περίφημο ΚΑΡΝΕΓΚΥ ΧΩΛ της Νέας Υόρκης
με ένα ταπεινό αγιορείτικο μετόχι στο κέντρο της Αθήνας;
Ποιά σχέση έχει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ με την οικογένεια ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ;
Ποιό ρόλο έπαιξε για τον ΜΑΕΣΤΡΟ η ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΑ και το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ;
Αυτά και άλλα ερωτήματα στη ζωή του μαέστρου έρχεται να απαντήσει το παρόν βιβλίο, βασισμένο σε αρχειακό υλικό του Αγίου Όρους που βγαίνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας. Μπροστά μας περνούν πρόσωπα που έπαιξαν μικρό ή μεγαλύτερο ρόλο στη ζωή του Μητρόπουλου, πρόσωπα που πλέον έχουν ιδιάζουσα τιμή και θέση για την Εκκλησία και την Ιστορία. Με άρτια επιστημονική τεκμηρίωση, έρχονται στο φως πρόσωπα και γεγονότα που μας εξηγούν πολλά για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του μαέστρου και την διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.
Επίγνωση Θεού
Η προσευχή και το νόημα της ησυχίας
Ήταν ένας γεράκος που συνήθιζε να περνά κάθε μέρα πολλή ώρα μέσα στην εκκλησία. Οι φίλοι του τον ρώτησαν.
«Μα τι κάνεις;».
«Προσεύχομαι», είπε εκείνος.
«Θα πρέπει να ᾽χεις πολλά να ζητήσεις απ’ τον Θεό».
«Δεν ζητώ τίποτε από τον Θεό».
«Και τι κάνεις τόσες ώρες στην εκκλησία;».
Κι ο γέροντας απάντησε: «Απλώς κάθομαι και Τον κοιτάζω. Κι ο Θεός κοιτάζει εμένα».
Στα δώδεκα χρόνια μου, μου φάνηκε μάλλον καλός αυτός ο ορισμός της προσευχής. Απλώς κάθομαι και κοιτάζω τον Θεό και με κοιτάζει κι Αυτός. Προσευχή δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι ζητώ πράγματα, παρόλο που μπορεί να είναι κι αυτό. Ούτε σημαίνει ότι χρησιμοποιώ οπωσδήποτε λέξεις. Βασικά, προσευχή σημαίνει «επίγνωση του Θεού».
Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης μιλά για την προσευχή με την έννοια της παρουσίας. Επίγνωση του Θεού. Συνειδητοποιώ ότι είμαι μέσα στον Θεό κι ο Θεός είναι μέσα μου. Και αυτό τα περικλείει όλα. Γι’ αυτό και ο Απόστολος λέει: «Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε». Είναι κάτι που ενυπάρχει σε οτιδήποτε άλλο κάνω – μια αίσθηση ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Έτσι, η προσευχή δεν είναι μια χωριστή δραστηριότητα, αλλά κάτι που μπορεί να συνυφανθεί με όλη τη ζωή μας.
Έτσι να λάμψει το φως!
Λόγοι Ποιμαντικής Παρηγοριάς
Ο Αρχιερεύς και ο Αγιώτατος Πατριάρχης Παύλος, ο μαθητής του Χριστού, ήταν ζωντανό, ενσαρκωμένο Ευαγγέλιο, Ευαγγέλιο που βάδιζε μεταξύ ημών των αναξίων. Οπουδήποτε πήγαινε, έφερε το Ευαγγέλιο, ενσάρκωνε το Ευαγγέλιο, ομολογούσε και κήρυττε το Ευαγγέλιο. Από τη γέννησή του το κουβαλούσε μέσα του, ακολουθώντας ολόψυχα τον Κύριο, τον πρώτο κομιστή και δωρητή του Ευαγγελίου. Μετά έλαβε το όνομα του Παύλου, του πέμπτου Ευαγγελιστή του Χριστού. «Παύλος» σημαίνει μικρός, μικρού αναστήματος, αλλά αυτός ο Παύλος, όπως εκείνος, ξεπέρασε και τον τρίτο ουρανό.
Ζωή από τη ζωή μου
Ένιωσε ξαφνικά να ιλιγγιά, να τρελαίνεται… Ένα κύμα ζεστό όρμησε μες στις φλέβες του. Τίναξε την καρδιά. Οι δυο εικόνες έπαιξαν στα μάτια του. Η θεϊκή πλευρά, που άνοιγε για να ταΐσει τα ετοιμοθάνατα παιδιά και η δική του η πλευρά, η ανθρώπινη, η λίγη, η χωμάτινη, που αν άνοιγε, θα τάιζε ζωή ένα ετοιμοθάνατο παιδί.
Οι λογισμοί του σταμάτησαν. Δεν άντεχαν να προχωρήσουν παρακάτω. Δεν τολμούσαν. Ρίγη ζεστά διαπερνούσαν το κορμί. Η καρδιά έπαλλε ακανόνιστα. Δάκρυα χύθηκαν στο πρόσωπο.
«Κύριε… Κύριε!».
Ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ο Θεός του θυσιαζόταν. Τον έπαιρνε μαζί Του στη Γεθσημανή. Τον διάλεξε να πάρει κάτι από τον πόνο Του. Να ανοίξει και εκείνος την πλευρά, για να αναβλύσει τη ζωή.
Δεν άντεξε. Οι λογισμοί βουβάθηκαν ξανά. Η παρομοίωση τον έλιωνε.
«Κύριε», Του φώναξε με πόθο. «Κύριε! Πάρε την τετρωμένη μου πλευρά αντίδωρο. “Ότι τέτρωμαι της σης αγάπης εγώ”».
Έγειρε το κορμί του ταπεινά, σαν να ζητούσε να γίνει ένα με τη γη.
«Κύριε, δέξου τη λίγη, τη μικρή θυσία μου, μία μικρή μου σταύρωση. Ζωή απ’ τη Ζωή… Δώσε ζωή από τη ζωή μου, Κύριε!».
Mε έμπνευση από το θυσιαστικό λειτούργημα ιατρών και νοσηλευτών
και τον αγώνα τους να σώσουν με αυταπάρνηση ανθρώπινες ζωές
το βιβλίο αυτό μιλά για έναν Θεό που μας ακολουθεί κατά βήμα,
χτυπά την πόρτα των ψυχών μας και περιμένει…
Η απελπισία της μοναξιάς και η χαρά της κοινωνίας
Λαχτάρησε ο άνθρωπος να νιώσει ελεύθερος! Αγωνίστηκε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, να μην πεθαίνει της πείνας, να μπορεί να ταξιδεύει, να ονειρεύεται, να ερωτεύεται, να αποφασίζει αυτός για ό,τι θέλει. Έφτιαξε μηχανές, ταξιδεύει στο διαδίκτυο, ακολουθεί και ακολουθείται από χιλιάδες άλλους ανθρώπους, από όλα τα σημεία της γης. Βάζει φίλτρα στις φωτογραφίες του, μπαίνει και βγαίνει σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας! Νιώθει όμως μόνος και ανικανοποίητος. Παλεύει με τις σχέσεις, ελπίζοντας ότι δεν θα τον προδώσουν. Τις προδίδει συχνά πρώτος αυτός, καθώς αισθάνεται το βάρος της δέσμευσης. Φεύγει κυνηγημένος από τη διαφορετικότητα. Δυσκολεύεται να εμπιστευτεί, φοβάται το ξένο. Κοιτάζει καχύποπτα τους άλλους και απαιτεί να επιβεβαιώνουν τον δικό του εαυτό.
Καθώς αναζητά την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία συνειδητοποιεί ότι η χαρά στις σχέσεις παραμένει το ζητούμενο. Ο σύγχρονος μεταμοντέρνος άνθρωπος αποζητά να είναι τόσο αυτάρκης στη μοναξιά του, που νιώθει τη σχέση ως μια έκπτωση, μια απειλή.
Μείνε παντρεμένος, χώρισε από τη σχέση σου,
κάνε «come-out» την αλήθεια σου, θύμωσε και συγχώρεσε,
κάνε ό,τι θέλεις αναλαμβάνοντας την παράδοξη δέσμευση:
μην συμβιβαστείς με το ψεύτικο, μην ταυτίσεις την απόλαυση
που προσφέρει η επιφανειακότητα των εφήμερων συνευρέσεων
με τη χαρά της σύνδεσης των προσώπων…
Σειρά: Πίστη, Ύπαρξη και Σχέση 3
Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος
Αλέξης Λάππας
π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος
Ανδρονίκη Δράγου
Χρυσή Καρυώτογλου
Αρχιμ. Ελισαίος, Ηγούμενος Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας
π. Βαρνάβας Γιάγκου
π. Βασίλειος Θερμός
Η γιαγιά μου η Άλωση
Ήταν μια από τις χειρότερες ώρες της παγκόσμιας ιστορίας σε βαρβαρότητα και αγριάδα. Δεν καταστράφηκε μόνο μια πόλη, έστω και η πιο μεγάλη και πιο πολιτισμένη. Συντρίφτηκε ένας ολόκληρος πολιτισμός, μια αυτοκρατορία που κράτησε στις πλάτες της, σαν νεώτερος άτλας, τον πολιτισμό της αληθινής Χριστιανοσύνης, όπου η Πίστη γίνεται Ζωή. Μετά την άλωση και την πτώση της Βασιλεύουσας όρμησε παντού ο μεσαίωνας, με την κακή του, τη σκοτεινή μορφή και κύλησαν οι αιώνες της αθεΐας, που ακόμα συνεχίζονται…
Σφάχτηκαν, πουλήθηκαν, καταστράφηκαν, διαλύθηκαν άνθρωποι και πράγματα στο Ορθόδοξο Βασίλειο της Ανατολής. Αλλά ο σπόρος έμεινε βαθειά μέσα στα αιματοποτισμένα χώματα, για να ξανανθίσει και βλαστήσει «πάλι με χρόνια, με καιρούς» και να δώσει την καλή μαρτυρία της μιας Πίστεως, κάτω από το φως της Πανάχραντης Προστάτισσάς μας Θεοτόκου και να συνεχιστεί ο Γολγοθάς της εν Χριστώ ζωής, που δεν έσβησε και μήτε θα σβήσει στους αιώνες…
Η επίσκεψη στο πατάρι
Μια περιπέτεια από τα νιάτα του Αγίου Νεκταρίου στην Κωνσταντινούπολη
O μικρός Αναστάσης Κεφαλάς αφήνει την πατρίδα του και φεύγει μετανάστης για την Πόλη.
Τα πράγματα δεν έρχονται όμως όπως τα λογαριάζει.
Οι δοκιμασίες δεν θα αργήσουν να τον φέρουν στην πιο κρίσιμη στιγμή της μέχρι τότε ζωής του…
Ώσπου εκείνο το ξημέρωμα, θα δεχτεί μιαν αναπάντεχη επίσκεψη στο πατάρι, όπου ζει!
Μια πραγματική περιπέτεια, απόσπασμα από τη ζωή του μικρού Αναστάση Κεφαλά, πολλά χρόνια πριν γίνει ο μεγάλος Άγιος Νεκτάριος!
Μια πρωτότυπη έκδοση με υπέροχη εικογράφηση που θα αγαπήσουν οι μικροί μας φίλοι.
Η ομορφιά του άλλου
– Άνθρωποι ανίκανοι να σχετισθούν.
– Σχέσεις χωρίς πίστη στον Θεό ή στον σύντροφο.
– Σχέσεις, με ή χωρίς πίστη, όπου η ύπαρξη δεν είναι αληθινή.
Έχουμε τρόπο να κάνουμε και τα τρία να συλλειτουργούν αρμονικά; Η ψυχοσωματική μας ύπαρξη, η πίστη μας στον Χριστό και στους ανθρώπους, οι ζωτικές για όλους μας σχέσεις; Μπορούμε άραγε να φθάσουμε σε ένα επίπεδο λειτουργικότητας στο οποίο καθένας από τους τρεις παράγοντες δεν θα αναιρεί τους άλλους αλλά βατούς ενδυναμώνει;
Η σχέση προϋποθέτει τον “άλλο”. Όσο κι αν τον αντιλαμβανόμαστε με δικούς μας όρους και όχι όπως πραγματικά είναι, αυτός ο “άλλος” βρίσκεται εκεί και καλούμαστε να σχετιστούμε μαζί του. Ξεπερνώντας τον εαυτό μας και την ασχήμια μας μπορούμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά που κρύβουν όλοι οι “άλλοι”…
Σειρά: Πίστη, Ύπαρξη και Σχέση 2
Η Παναγία ταξιδεύει με τα παιδιά
Η Παναγία, η Θεοτόκος Μαρία, η μητέρα του Χριστού είναι το κεντρικό πρόσωπο αυτού του βιβλίου.
Ένα βιβλίο για όλα τα παιδιά, που με μυθιστορηματικό τρόπο εξιστορεί τη ζωή της Θεοτόκου στη γη, από τη Σύλληψη έως τη Μετάστασή της.
Ήρωες της ιστορίας είναι οκτώ παιδιά, που όλοι έχουν ονόματα της Παναγίας. Η Μαρία και ο Μάριος, η Δέσποινα, ο Βαγγέλης και η Ευαγγελία, ο Παναγιώτης και η Παναγιώτα είναι παιδιά-μικροί ήρωες του βιβλίου που κρατάς στα χέρια σου. Τα ονόματα αυτά είναι ο συνδετικός κρίκος της παρέας.
Βρίσκονται σε ένα πλοίο και ταξιδεύουν στο Αιγαίο Πέλαγος. Η συζήτηση οδηγεί τους φίλους να ανακαλύψουν μια μεγάλη αλήθεια στη ζωή τους: ότι η Μητέρα του Χριστού, η πιο σπουδαία απ’ όλους τους Αγίους, δεν είναι απλά ένα ιστορικό πρόσωπο του παρελθόντος. Είναι η γέφυρα που μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό και βρίσκεται καθημερινά ανάμεσά μας.
Μέσα από τις βιωματικές ιστορίες των ηρώων το παρελθόν γίνεται παρόν και ο αναγνώστης ταξιδεύει με σκοπό να φτάσει στο πιο γαλήνιο κι απάνεμο λιμάνι που δεν είναι άλλο από την αγκαλιά της Παναγίας.
Tα παιδιά συμμετέχουν στο ταξίδι αυτό μέσα από τα κείμενα και τις εικόνες, και καλούνται να γνωρίσουν καλύτερα την Παναγία, η οποία είναι η μητέρα όλων των χριστιανών.
Μαζί με τους ήρωες θα ανακαλύψουν πολλούς τρόπους για να είναι κοντά στην Παναγία αλλά κι Εκείνη να παραμένει πάντα δίπλα τους.
Η πίστης μας
Ερωτήσεις και απαντήσεις σε θέματα ορθόδοξης πνευματικότητας
Τό παρόν βιβλίο ἔχει στόχο νά ἀπαντήσει σέ ἀπορίες καί πνευματικῆς φύσεως προβληματισμούς πού ἀντιμετωπίζει ὁ πιστός στήν καθημερινή του ζωή. Νά ἀπαντήσει στίς πνευματικές ἀναζητήσεις τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου πού ψάχνει γιά τό βαθύτερο νόημα καί σκοπό τῆς ζωῆς του. Νά ἀπαντήσει σέ ἐρωτήματα ἐκπαιδευτικῶν πού τό ἔργο τους περνάει μέσα ἀπό τήν καθημερινή τους ἐπαφή μέ παιδιά σέ ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα. Νά λύσει ἀπορίες γονέων πού ἐπιθυμοῦν ἕνα σωστό παιδαγωγικό ρόλο μέσα στήν οἰκογένεια καί τέλος νά γίνει ἕνα «βοήθημα» στούς πνευματικούς κύκλους προσφέροντας σέ ὅσους τό ἐπιθυμοῦν μία στοιχειώδη θεολογική κατάρτιση καί καθοδήγηση γιά βαθύτερη κατανόηση τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔτσι ὥστε νά διασφαλίζεται ἡ ἐναρμόνιση τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης μέ τή συνεπή χριστιανική ζωή τοῦ πιστοῦ.
Η πριγκίπισσα Απλή
Η Απλή ήτανε η πιο όμορφη βασίλισσα της γης,
όχι για τα ακριβά της κοσμήματα και τη σωματική ομορφιά της
αλλά για όσα έκρυβε μέσα στην ψυχή της!
Η ιστορία της μας διδάσκει πως η αληθινή ομορφιά
είναι εκείνη που υπάρχει μέσα μας.
Αυτή που ξέρει να αγαπά και που εμπνέεται
από τον Ένα, τον Αιώνια Όμορφο,
που πλήγωσε την ομορφιά Του με Αίμα
για την αγάπη των ανθρώπων…
Μια ιστορία για την ομορφιά της απλότητας.
Σειρά: Οι Αρετές