Αρχή και Τέλος του κόσμου
Κοσμολογία και Αγία Γραφή
Πότε, πού και γιατί δημιουργήθηκε το σύμπαν; Πώς άρχισε η ζωή του; Πότε και πώς θα έρθει το τέλος του; Η σύγχρονη επιστήμη στέκεται με ιδιαίτερο σεβασμό μπροστά στο ιερό κείμενο της Αγίας Γραφής.
Έκδοση 7η
Ατενίζοντας το φως
16 φιλόσοφοι δυτικών πανεπιστημίων ανακαλύπτουν την Ορθοδοξία.
Τα δοκίμια που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το βιβλίο έχουν γραφεί από ποικίλης προέλευσης φιλοσόφους, οι οποίοι μεταστράφηκαν στην Ορθοδοξία. Ορισμένοι είναι επιτυχημένοι, παγκόσμια γνωστοί λόγιοι κάποιας ηλικίας, άλλοι νεότεροι, στα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας τους. Κάποιοι προέρχονται από άσχετα με την πίστη περιβάλλοντα, κάποιοι πάλι από κάθε λογής θρησκευτικό υπόβαθρο. Όλοι όμως ενθαρρύνουν τους αναγνώστες να εισέλθουν σε κοινωνία με τον Ζωντανό Θεό, δια της κοινής ζωής της προσευχής και της λατρείας της Εκκλησίας Του.
– “Μπορεί να μην έγινα πιστός λόγω επιχειρημάτων, αλλά το γεγονός ότι παραμένω πιστός είναι αποτέλεσμα της πεποίθησής μου ότι υπάρχουν ισχυρά (πιθανολογικά) επιχειρήματα ότι υπάρχει Θεός και ότι η διδασκαλία του Χριστιανισμού είναι αληθής”
– “Η ορθόδοξη παράδοση πάντα υπογράμμιζε ότι τον Θεό τον βρίσκουμε στην καρδιά μας. Αυτό που ο Θεός θέλει από εμάς να γνωρίζουμε είναι πάρα πολύ σημαντικό για να στηρίζεται στη φιλοσοφική επιχειρηματολογία ή στην αποτίμηση του προφανούς. Και, ευτυχώς, καρδιά έχουμε όλοι”
Μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου
Πρόλογος: Δημήτρης Αγγελής
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 360
Α΄ έκδοση: 12/2016
Για την υπεράσπιση των χριστιανών
Ο Αθηναίος φιλόσοφος και χριστιανός Αθηναγόρας έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους απολογητές της εποχής του. Το κείμενό του, Για την υπεράσπιση των χριστιανών, που μεταφράζεται και σχολιάζεται στην παρούσα έκδοση, απευθύνεται στον φιλόσοφο αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο και τον γιο του Κόμμοδο. Ο Αθηναγόρας επιχειρεί να ανασκευάσει και να ανατρέψει τις τρεις βασικές κατηγορίες κατά των χριστιανών: αθεΐα, θυέστεια δείπνα (ανθρωποφαγία) και οιδιπόδειες μίξεις (αιμομιξία). Διατυπώνει τα επιχειρήματά του με ηπιότητα, νηφαλιότητα και αξιοπρέπεια ενώ, όντας πλατωνικός φιλόσοφος, σύνολο το έργο του διαπνέεται από τον πλατωνισμό. Έναν πλατωνισμό που χρησιμοποιεί ως αφετηρία προκειμένου να οικοδομήσει και να παρουσιάσει τα θεολογικά επιχειρήματά του σε ό,τι αφορά στον μονοθεϊσμό.
Εισαγωγή-Μετάφραση-Σχόλια: Πλεξίδας Ιωάννης
Επιστολή προς Διόγνητον
Για τον χριστιανικό τρόπο ζωής
Το κείμενο που είναι γνωστό ως Επιστολή προς Διόγνητον βρέθηκε το 1436 από έναν Καθολικό ιερέα, τον Thomas d’ Arezzo, σε ένα ιχθυοπωλείο, στην Κωνσταντινούπολη. Η ύπαρξη του μοναδικού χειρόγραφου κώδικα, η απουσία αναφοράς στον συγγραφέα όπως και η απουσία σύγχρονων ή μεταγενέστερων πατερικών αναφορών στο κείμενο έκανε πολλούς ερευνητές να θεωρήσουν ότι το κείμενο είναι πλαστό, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι πρόκειται για ένα κείμενο που γράφτηκε για λόγους εντυπωσιασμού.
Στην εισαγωγή της επιστολής ο συγγραφέας θέτει τρία ερωτήματα σχετικά με τα οποία ο Διόγνητος θέλει να ενημερωθεί επαρκέστερα:
◆ποια είναι η ταυτότητα του Θεού των χριστιανών;
◆πού οφείλεται αυτή η υπέρμετρη αγάπη που δείχνουν προς τον πλησίον; και
◆γιατί η πίστη τους εμφανίστηκε τόσο αργά στον κόσμο;
Απαντώντας στα ερωτήματα, ο συγγραφέας θα ασκήσει κριτική τόσο στην ειδωλολατρία όσο και στις εσφαλμένες αντιλήψεις των Εβραίων σχετικά με τη λατρεία του Θεού. Ακολούθως θα αναφερθεί στον τρόπο ζωής των χριστιανών οι οποίοι, αν και ζουν στη γη, όπως όλοι οι άλλοι, είναι ήδη πολίτες του Ουρανού καθώς είναι μέλη της Εκκλησίας, και στα επόμενα κεφάλαια θα παρουσιάσει τη χριστιανική διδασκαλία για τον Θεό, ενώ παράλληλα θα ασκήσει κριτική στις απόψεις διαφόρων φιλοσόφων. Σε ό,τι αφορά στο ερώτημα για την αργοπορημένη παρουσία της χριστιανικής πίστης στον κόσμο, ο συγγραφέας θα πει ότι το λυτρωτικό σχέδιο του Θεού διά του Υιού Του πραγματοποιήθηκε όταν ο άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε μόνος του να σωθεί.
Εισαγωγή – Μετάφραση – Σχόλια: Πλεξίδας Ιωάννης
Η Αποκάλυψη του Χριστού
Το ταξείδι μου από τον Ιουδαϊσμό στον ορθόδοξο Χριστιανισμό.
… Μία ημέρα, όταν ήμουν μόνος, εντελώς ξαφνικά, σαν από το πουθενά και συγχρόνως από παντού, δοκίμασα μία συγκλονιστική αίσθηση της παρουσίας του Θεού… εκείνος επικοινώνησε μαζί μου ευθέως, με απερίγραπτο τρόπο: “Εγώ είμαι, Εγώ υπάρχω και Εγώ είμαι πάντοτε εδώ μαζί σου, όλην την ώρα και σε όλα τα μέρη. Μην φοβάσαι, σε αγαπώ και θα σε αγαπώ πάντα!”…
Μετάφραση από την αγγλική: Ζωή Πολύδωρα – Ειρήνη Μυροφορίδου
Επιμέλεια – Εισαγωγή: π. Ιωάννης Δρογγίτης
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 438
Α΄ έκδοση: 08/2016
Θέλω απάντηση! Νο 2
-Γιατί δεν υπάρχει δικαίωμα επιλογής ευθανασίας;
-Είναι η γιόγκα πλανεμένη;
-Πώς μπορούμε να σταματήσουμε τη ζήλια;
-Μέχρι ποιο σημείο πρέπει να κάνουμε υπακοή στους γονείς µας;
Το δεύτερο βιβλίο της σειράς! Έρχεται να σου δώσει την απάντηση που αναζητάς. Απάντηση τεκμηριωμένη και βασισμένη στην Αγία Γραφή
Θέλω απάντηση! Νο 3
-Όλες οι θρησκείες στον ίδιο Θεό δεν πιστεύουν;
-Είναι κακό να χρησιµοποιούµε τα social media;
-Να πιστεύω στα όνειρα;
-Υπάρχει Θεός; Και αν ναι, τι ακριβώς είναι;
Το τρίτο βιβλίο της σειράς µε απαντήσεις σε εφηβικές αναζητήσεις! Το µικρό αυτό βιβλίο αφουγκράζεται τη δικαιολογηµένη απαίτησή σου για µια απάντηση –και θα τη βρεις, µέσα στις σελίδες του! Απάντηση τεκµηριωµένη και βασισµένη στην Αγία Γραφή, στον αιώνιο και αλάνθαστο λόγο του Θεού, που εκπληρώνει κάθε ειλικρινή αναζήτηση του ανθρώπου για την αλήθεια.
Για νέους και όχι µόνο…
Μετενσάρκωση ή Ανάσταση
Ορθόδοξη θεώρηση του κακού.
Ένα καυτό ερώτημα που βασανίζει τον άνθρωπο δια μέσου των αιώνων είναι το πρόβλημα του κακού, ιδιαίτερα στο φυσικό επίπεδο: Γιατι να υποφέρει ένας καλός άνθρωπος και να ευδοκιμεί ο άλλος, ο κακός; Γιατί να υπάρχει η αρρώστεια, η φτώχεια, ο πόλεμος και όλα τα δεινά που τυρρανούν τον άνθρωπο;
Ποια είναι η απάντηση της Ορθοδοξίας στο πρόβλημα του κακού; Η μετενσάρκωση ή η ανάσταση;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 208
Β΄ Έκδοση: 1995
Μύθοι εναντίον του Θεού και της Εκκλησίας Του
Υπάρχει Θεός; Είναι ο Αδάµ και η Εύα ήρωες ενός παραµυθιού; Πού βρίσκονται η Κόλαση και ο Παράδεισος; Ήταν ο Ιησούς Χριστός ιστορικό πρόσωπο; Μαθήτευσε στο Θιβέτ; Παντρεύτηκε τη Μαγδαληνή; Τι θα ψήφιζε σήµερα; Τι σχέση έχει µε τον Βούδα και τον Μωάµεθ; Κατέστρεψαν οι χριστιανοί αγάλµατα και ναούς; Ήταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Α΄ διώκτης του αρχαίου ελληνικού πολιτισµού; Η Εκκλησία συνεργάστηκε µε τους οθωµανούς ή µε τη χούντα των συνταγµαταρχών; Και πώς απέκτησε περιουσία; Υποτιµά πράγµατι τη γυναίκα; Θέτει περιορισµούς στο σεξ και τι πρεσβεύει για την ευθανασία, την κλωνοποίηση, την έκτρωση, την εξωσωµατική γονιµοποίηση, την οµοιοπαθητική και τον βελονισµό; Υπάρχουν στ’ αλήθεια φαντάσµατα και δράκουλες; Έχουν πραγµατικά δύναµη τα γούρια και τα φυλακτά; Σε αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα ο Αντώνης Κρούστης επιχειρεί να απαντήσει με αυτό το βιβλίο έπειτα από τέσσερα χρόνια έρευνας και μελέτης. Ο συγγραφέας κινήθηκε αρχικά από αγάπη προς τους φίλους του, που διατύπωναν διάφορες απορίες κατά τη διάρκεια των συναντήσεών τους. Στην πορεία συνειδητοποίησε ότι το υλικό, που συγκέντρωσε, ενδιαφέρει πολλούς ακόμη σύγχρονους αναγνώστες.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 456
Α΄ Έκδοση: 7/2017
Ο μασονικός μύθος του Δαρβινισμού
Πολλοί και αξιόλογοι επιστήμονες, από διάφορους κλάδους, έχουν διατυπώσει κατά καιρούς ενστάσεις ενάντια στον δαρβινισμό, κυρίως όσον αφορά την καταγωγή του ανθρώπου από τον Αυστραλοπίθηκο. Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν το παρελθόν του δαρβινισμού, ότι αυτή η θεωρία είναι μια μεταλλαγμένη ειδωλολατρική αντίληψη της αρχαίας Μέσης Ανατολής, που μέσω του εβραϊκού καμπαλισμού διοχετεύτηκε στις μασονικές στοές της Αγγλίας και από εκεί την παρέλαβε ο διάσημος Κάρολος Δαρβίνος.
Αυτήν την πορεία θα εξετάσουμε στις σελίδες αυτού του βιβλίου, την διαδρομή από τις δοξασίες των αρχαίων Σουμερίων μέχρι τα σημερινά σχολεία και Πανεπιστήμια, που διδάσκουν ψεύδη, σχετικά με την εμφάνιση του ανθρώπου στην Γη και την προέλευσή του.
Ορθοδοξία, Ισλάμ και Πολιτισμός
Πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας για το Ισλάμ και τον ηθικό θεϊσμό του. Και τούτο, διότι παρατηρείται αφ’ ενός μεν αναζωπύρωση του Ισλαμισμού, αφ’ ετέρου δε μία επικίνδυνη επεκτατική πορεία και διείσδυση του Ισλάμ στη Δύση. Ένα βιβλίο που θα βοηθήσει να κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε τι είναι το Ισλάμ και τι πάει να συμβεί στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 352
Ε΄ έκδοση: 2015
Σύγχρονη αθεΐα και ορθόδοξη θεολογία
Προοπτικές και όρια ενός διαλόγου
Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Η πίστη στη διαρκή εξέλιξη και πλήρη χειραφέτηση του ανθρώπινου υποκειμένου μέσω της επιστήμης, που διήρκησε περίπου τρεις αιώνες, δέχτηκε σοβαρότατα πλήγματα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, οπότε διαμορφώνεται η συνείδηση ότι οι επιστημονικοί θρίαμβοι δεν οδηγούν στην ποιοτική εξέλιξη των κοινωνιών και του πολιτισμού, ούτε μπορούν να φωτίσουν όλες τις πτυχές της ανθρώπινης πραγματικότητας. Παρατηρεί καίρια ο Γιώργος Γραμματικάκης: «Από τη στιγμή που ο άνθρωπος διακηρύσσει τους επιστημονικούς του θριάμβους, είναι υποχρεωμένος να δεχτεί όχι μόνο την αλλοτρίωσή του από ένα επίπλαστο σύστημα αξιών, αλλά και το υπερβολικά κοντόθωρο και αλαζονικό της οράσεώς του». Αναδύεται, λοιπόν, μέσα από τις συντελούμενες διεργασίες ένας νέος άνθρωπος, «ο μετέωρος άνθρωπος, που υποπτεύεται ήδη ότι μόνο ένας κόσμος που ξεκινά από αυτόν και καταλήγει στον Άλλο –τους άλλους μετέωρους ανθρώπους– έχει κάποια λογική υπάρξεως ή δυνατοτήτων να επιβιώσει. Αυτή είναι η προσωπική ευθύνη, αλλά και η χάρις του: τον μετέωρο άνθρωπο θα ισορροπήσει μόνο το άπλωμα του χεριού στους άλλους κατοίκους του πλανήτη, και στη φύση ή τη θάλασσα». Το άπλωμα του χεριού στον Άλλο αποτελεί τον πυρήνα της ευαγγελικής και εκκλησιαστικής παράδοσης, το σημείο σύγκλισης με τον νέο ανθρωπισμό, προκειμένου να μην ματαιωθούν οι βαθύτερες προσδοκίες της ανθρωπότητας για το παρόν και το μέλλον της.
ISBN: 9789606156328
Τα δύο άκρα. Οικουμενισμός και ζηλωτισμός
Η πάροδος του χρόνου διαχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα. Παραμερίζει το νόθο. Αναδεικνύει το γνήσιο. Ο λόγος της Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας, ως λόγος αιωνίου ζωής, παραμένει πάντοτε καθαρός. Αγνός. Ισχυρός. Φωτεινός. Με αυτά τα αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφαλείας η Εκκλησία αγκάλιασε εξ αρχής τον θεολογικό λόγο του Γέροντος Επιφανίου. Τα κείμενά του έγιναν μέρος της πολύτιμης παρακαταθήκης της.
Όπως όλα τα συγγράμματα του πατρός Επιφανίου, έτσι και το παρόν βιβλίο εκπονήθηκε ως διακονία του πληρώματος της Εκκλησίας, για να καλύψη συγκεκριμένη, ζωτική ποιμαντική ανάγκη. Την αποφυγή των ολέθριων άκρων, του Οικουμενισμού και του Ζηλωτισμού. Ο πατήρ Επιφάνιος χαράζει την βασιλική οδό όχι ως συμβιβασμό, αλλ’ ως τη μόνη αληθινή προς σωτηρία. Τόσο ο Οικουμενισμός, όσο και ο Ζηλωτισμός συνιστούν ανθρώπινες παρεκκλίσεις και παραχαράξεις.
Εν σχέσει προς τις παλαιότερες εκδόσεις, κρίθηκε καλό να γίνουν ωρισμένες αλλαγές ώστε να καταστήσουν το βιβλίο περισσότερο ευανάγνωστο. Για τον σκοπό αυτό πληκτρολογήθηκε εξ αρχής το κείμενο, έγινε νέα σελιδοποίησις, και αντικατάστασις μερικών τίτλων των επί μέρους κεφαλαίων.
Όσον αφορά εις το περιεχόμενο, είναι ο γνώριμος καρπός της γραφίδας του μακαριστού Γέροντος. Τεκμηριωμένο Γραφικώς. Μεστό Πατερικής σοφίας. Πλήρες διακρίσεως, αγάπης και αληθείας. Διαχρονικό στην αξία και τα επιχειρήματά του.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 288
Γ΄ Έκδοση: 2008
Το μυστήριο του γνωστού και η γοητεία του αγνώστου
Όταν η Φυσική Επιστήμη συναντά τη Θρησκεία
Οι σχέσεις της Φυσικής Επιστήμης με τη Θρησκεία μπορούμε να πούμε ότι από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή της Αναγεννήσεως ήταν σχέσεις συνεργασίας. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπήρξαν κατά την μακρά αυτή περίοδο και περιπτώσεις αμφισβήτησης της θρησκείας εν ονόματι της επιστήμης. Αυτές όμως ήσαν μεμονωμένες και σποραδικές.
Μετά την Αναγέννηση όμως και κυρίως στην εποχή του Διαφωτισμού η αμφισβήτηση της θρησκείας εντείνεται εν ονόματι της αυτονομίας της ανθρώπινης λογικής. Στη συνέχεια η αθεϊστική αυτή τάση εντείνεται ακόμη περισσότερο, για να κορυφωθεί κατά το β΄ μισό του 19ου αιώνα, εξαιτίας των ταχύτατα αναπτυσσόμενων φυσικών επιστημών κατά τους χρόνους εκείνους.
Ο 20ός αιώνας όμως φέρνει τροπή προς το πνεύμα και την αναζήτηση του Θεού. Η τροπή αυτή είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, καθώς προβάλλεται με τα έργα των κορυφαίων εκπροσώπων της σύγχρονης Φυσικής Επιστήμης, όπως του Μαξ Πλανκ, του Αϊνστάιν, του Βέρνερ Χάιζενμπεργκ κ.ά.
Η εξέλιξη αυτή ωστόσο δεν σημαίνει ότι το εχθρικό προς την Θρησκεία ρεύμα έχει εξαφανιστεί. Αντίθετα, είναι δυναμικά παρόν. Τελευταίως μάλιστα ενισχύεται από τους λεγόμενους «νέους αθεϊστές», οι οποίοι δεν αμφισβητούν απλώς τη θρησκεία, αλλά την καταπολεμούν μετά μανίας, επειδή τη θεωρούν επιζήμια για τον άνθρωπο.
Οι διαπιστώσεις αυτές μας ώθησαν στην συγγραφή της παρούσης μελέτης με την ελπίδα ότι μέσω αυτής θα βοηθήσουμε τον αναγνώστη να προσεγγίσει κάπως καλλίτερα το θέμα της σχέσεως της φυσικής επιστήμης με τη θρησκεία.