…δι’ εμού του αμαρτωλού…
Ιστορίες καινές και παλαιές, με φόντο το πετραχήλι.
Πρόκειται για αληθινές ιστορίες, οι οποίες διαδραματίστηκαν είτε στα παλαιά χρόνια είτε στα νεώτερα, της εποχής μας, άλλες σε σχέση με εμάς άλλες σε σχέση με άλλους αδελφούς· και η αλήθεια των οποίων έγκειται στον πυρήνα όσων διαπραγματεύονται και όχι σε όλη την έκτασή τους…Με απώτερο σκοπό να υπάρξει ωφέλεια. Πρωτίστως σ’ εμάς τους ίδιους, αλλά πιστεύουμε και σε άλλους αναγνώστες, οι οποίοι πιθανόν να βρουν εκείνες τις προκλήσεις που ερέθισαν κι εμάς μέσα από αυτές, ώστε τελικώς όλοι να σταθούμε πιο σωστά απέναντι στον αρχηγό της πίστης μας Ιησού Χριστό, αλλά κι απέναντι στο μυστήριο της μετανοίας, την ιερά εξομολόγηση…
Πρέπει να πούμε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μας έρχεται ως συνέχεια κατά κάποιο τρόπο ενός άλλου που προηγήθηκε -το “Σε λευκό και μαύρο” – και που είχε τον ίδιο χαρακτήρα: και πάλι αληθινές ιστορίες με μυθοπλαστική διάθεση και με την ίδια στόχευση: την εποικοδομή και την ωφέλεια…
Ευχή μας, η όποια ιστορία να μας ωθήσει -είτε με τον ένα είτε με τον άλλον τρόπο που βλέπουμε να κάνει και η Εκκλησία μας- προς την οδό του Κυρίου “την στενήν και τεθλιμμένην”, η οποία όμως άγει στη ζωή: είτε δηλαδή με τη μίμηση των καλών και ενάρετων προτύπων που αναφέρονται σε πολλές ιστορίες, είτε με την απομάκρυνση από τα αρνητικά στοιχεία των κακών προτύπων που και αυτά περιγράφονται σ’ αυτές.
Αββάδες του Γεροντικού
Οἱ ἀββάδες τοῦ Γεροντικοῦ δέν λένε πράγματα τοῦ μυαλοῦ τους. Διατυπώνουν μέ τόν δικό τους τρόπο ὅ,τι λέει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖο ὅμως ἐκεῖνοι ἔκαναν πράξη στή ζωή τους κι ἐπιβεβαίωσαν ἔτσι ἐμπειρικά τήν ἀλήθεια του. Ὁ Χριστός εἶπε νά μένουμε σταθεροί στή δική Του ἀγάπη, πού θά πεῖ νά ’μαστε στόν «χῶρο» πού θά δεχόμαστε τήν ἀγάπη Του αὐτή, ἀγάπη κι ὅλης τῆς ἁγίας Τριάδος. Καί ὁ «χῶρος» αὐτός, σημεῖο συντονισμοῦ καί ἐπαφῆς μαζί Του ἐν Ἐκκλησίᾳ, δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν πλησίον μας, τόν συνάνθρωπό μας. Πού θά πεῖ: ἐκτεινόμενοι ἐν ἀγάπῃ πρός τόν συνάνθρωπο βρίσκουμε τόν Θεό μέσα μας. Στόν χῶρο τοῦ Θεοῦ καί τῆς καρδιᾶς μας βρισκόμαστε μέ τούς ὅσιους ἀββάδες – ἡ δροσιά τῆς χάρης τους διαπερνᾶ τήν ὕπαρξή μας. Κι αὐτό εἶναι ἡ ἀνάπαυση καί ἡ παρηγοριά μας.
Μαθητεία σε σύγχρονους αγίους Γέροντες
Η «Μαθητεία σε σύγχρονους αγίους Γέροντες», με τη δεύτερη βελτιωμένη και επαυξημένη έκδοσή της, θα δώσει και πάλι την αφορμή σε χριστιανούς αδελφούς να έλθουν σε επαφή, (μέσω αγίων της εποχής μας, όπως των οσίων Παϊσίου αγιορείτου, Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιακώβου Ευβοέως, Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτου κ.ά.), με καίρια και κρίσιμα πιστεύουμε θέματα της εν Χριστώ πίστης και ζωής, τα οποία προσφέρονται με απλό τρόπο και προκαλούν ίσως τον πιο απαιτητικό αναγνώστη να αναζητήσει τις ίδιες τις πηγές της πίστης μας, την Αγία Γραφή δηλαδή και την Πατερική Παράδοση της Εκκλησίας μας… Ό,τι γράψαμε συνιστά σχολιασμό της πνευματικής ζωής και εμπειρίας των μεγάλων αυτών μορφών…
Β΄ Έκδοση (βελτιωμένη και επαυξημένη) 09/2018
Μικρές Στάσεις στην Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου
Από τα πιο αγαπημένα βιβλία της χριστιανικής πίστεως, αν όχι ίσως το πιο αγαπημένο μετά την Αγία Γραφή, είναι το βιβλίο της Κλίμακας του οσίου Ιωάννου του Σιναΐτου. Κι όχι μόνο για τους καλογέρους, μολονότι γι’ αυτούς κυρίως γράφτηκε, αλλά για όλους τους χριστιανούς, όλων των εποχών… Εκ νεότητάς μας αγαπήσαμε πολύ το εν λόγω βιβλίο. Πολλά, όπως και τώρα σε προχωρημένη ηλικία, δεν τα καταλαβαίναμε, αλλά εμμέναμε στα άλλα που βλέπαμε το πόσο βοηθούσαν στον πνευματικό καταρτισμό μας. Γι’ αυτό και τελικώς, δοθείσης ευκαιρίας, θελήσαμε να προσφέρουμε ένα μικρό δείγμα του, σαν ένα μπουκέτο με σπάνια λουλούδια, στον καλοπροαίρετο πάντα αναγνώστη… Πρόκειται για μία απόπειρα προσέγγισης κάποιων κεφαλαίων του, ένα είδος μικρής και άτεχνης σπουδής τους, που επειδή «μίλησαν» στη δική μας καρδιά, πιστεύουμε ότι μπορεί εξίσου να μιλήσουν στην καρδιά, και των επαϊόντων αλλά και των λιγότερο ενημερωμένων.
Νεομάρτυρες τό φαεινότατον νέφος της Εκκλησίας
Εξαφορμής της επετείου των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, η επιθυμία μας από παλιά να ασχοληθούμε με τους νεομάρτυρες παίρνει σάρκα και οστά με την έκδοση του μετά χείρας συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίο αναφέρεται στούς νεοφανείς αυτούς αγίους, οι οποίοι βρίσκονται στην ίδια γραμμή με τους παλαιούς μεγάλους μάρτυρες και απολαμβάνουν την ίση δόξα με αυτούς ενώπιον του Κυρίου στη Βασιλεία Του.
Πού έγκειται η ιδιοτυπία του παρόντος πονήματος; Στο γεγονός ότι θελήσαμε να δούμε τους νεομάρτυρες όχι μόνο μέσα από το συναξάρι τους, σύντομο ή εκτεταμένο, αλλά μέσα κυρίως από τη «ματιά» της ίδιας της Εκκλησίας, δηλαδή μέσα από την υμνογραφία της γι’ αυτούς.
Η θεολογία του μαρτυρίου, οι μορφές των αγίων Γρηγορίου Ε΄, Σεραφείμ Νεοχωρίου, Κοσμά του Αιτωλού, Εφραίμ του νεοφανούς, Ραφαήλ, Νικολάου καί Ειρήνης, Φιλοθέης της Αθηναίας, Κωνσταντίνου του Υδραίου, Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, Γεωργίου του Χιοπολίτου και άλλων νεομαρτύρων, το φαινόμενο των αλειπτών των νεομαρτύρων, η συγκλονιστική προσευχή του Στρατηγού Μακρυγιάννη, είναι τα κεντρικά θέματα που εξετάζουμε στο βιβλίο μας.
Το βιβλίο κοσμείται με πρωτότυπες συνθέσεις του αγιογράφου-ζωγράφου Νεκτάριου Σταματέλου, και στο εξώφυλλο και στο εσωτερικό του.
Ο Γέροντας του Πειραιά π. Γεώργιος Κρητικός
Πρόκειται για μικρό σχετικά βιβλίο που σκοπό έχει την προβολή μίας μεγάλης προσωπικότητας που έζησε και έδρασε στον Πειραιά (Ι. Ναός Αγίων Αναργύρων Καραβά), σφραγίζοντας την πνευματική του ζωή κατά τα έτη 1951 έως το 2015.
Ξεχωριστό στοιχείο της ζωής του μακαριστού Γέροντα (Κερκυραίου την καταγωγή) ήταν η ιδιαίτερη σχέση του με τον όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, τον οποίο είχε πνευματικό από το έτος 1946 έως το τέλος του μεγάλου οσίου (1991).
Παρά τους πόδας οσίου Σωφρονίου του Έσσεξ
Πέτρα κι ουρανός
Αφουγκράσματα κι απόηχοι γης ελληνικής
Δύο φίλοι, ο Κωνσταντίνος και ο Δημήτρης, διακατέχονται από αληθινό σεβασμό προς την παράδοση του τόπου τους, και μάλιστα τη μουσική. Ο έρωτάς τους γι’ αυτήν γίνεται το όχημα για να διεισδύσουν και στις υπόλοιπες γεμάτες ζωή διαστάσεις της παράδοσης της πατρίδας τους.
Η βιωματική προσέγγισή της – η επιτόπια παρουσία τους στους τόπους που ζει και εκφράζεται η παράδοση – τους κάνει να νιώσουν από κοντά τους ντόπιους ανασασμούς. Μέσα απ’ το παραμύθι που λέει μια γιαγιά. Μέσα απ’ το τραγούδι ενός παππού καραβοκύρη. Μέσα απ’ τους τρανταγμούς του χορού σε μια χωριάτικη πλατεία.
Ένα λαογραφικό περιδιάβασμα σε μέρη που χτυπάει η καρδιά της παράδοσης… Μία φανταστική ιστορία βγαλμένη από τις ρίζες του τόπου μας… Ένα παραμύθι γεμάτο ήχους κι αρώματα από Ελλάδα…
Εικονογράφηση: Χριστίνα Παπαθέου-Δουληγέρη
Στα χνάρια τους
«Το ήθος της ταπεινής αγάπης, το ήθος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ψαύουμε στα λόγια και τα περιστατικά των αγίων που παρατίθενται στο συγκεκριμένο βιβλίο. Και μάλιστα με έμφαση στους νεωτέρους αγίους και Γέροντες: Πορφύριο, Παΐσιο, Ιάκωβο, Εφραίμ, Σιλουανό, Σωφρόνιο, Ιωάννη της Κροστάνδης, ώστε να διατρανωθεί περίτρανα η αλήθεια ότι «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αιῶνας». Η αγιότητα δηλαδή είναι το ακριβό δώρο που προσφέρει ο Θεός μας στον κόσμο Του μέσω των αγίων Του κάθε εποχής, που θα πει ότι στη ζωή και στον λόγο αυτών βρισκόμαστε κυριολεκτικά μέσα στη δική Του αγκαλιά και η χάρη Του μέσω αυτών λειτουργεί ως δροσιά και παρηγοριά στις ταλαιπωρημένες από τις αμαρτίες μας και τα αμαρτωλά στοιχεία του κόσμου ψυχές μας».
Τέθηκε σε κυκλοφορία από τις εκδόσεις ἀκολουθεῖν το νέο βιβλίο του π. Γεωργίου Δορμπαράκη με τίτλο: «Στα χνάρια τους».
Πρόκειται για σύντομα σχόλια λόγων και πράξεων μεγάλων και σπουδαίων αγίων της Εκκλησίας μας, παλαιοτέρων, κυρίως όμως νεωτέρων, όπως των οσίων Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Παϊσίου Αγιορείτου, Ιακώβου του εν Ευβοία, Εφραίμ Κατουνακιώτου, Ιωσήφ του Ησυχαστού, Ιωάννου της Κροστάνδης, Σιλουανού Αθωνίτου, Σωφρονίου του Έσσεξ κ.π.ά.
Στα χνάρια τους – 2
Η θετική ανταπόκριση του χριστιανικού κοινού στο προηγούμενο βιβλίο μας «Στα χνάρια τους» –
σχολιασμοί πάνω σε λόγια ή έργα οσίων ως επί το πλείστον αββάδων της Εκκλησίας μας, και δη των
νεωτέρων, όπως των οσίων Πορφυρίου, Παϊσίου, Ιακώβου, Εφραίμ Κατουνακιώτου κ.ά. – μας ώθησε και στην παρούσα έκδοση παρόμοιου χαρακτήρα. Διότι αυτό είναι το σημαντικότερο στοιχείο καθώς αναστρέφεται κανείς τους αγίους μας και τους συνεπείς πιστούς κάθε εποχής: μέσω αυτών αναπνέει την παρουσία του Τριαδικού Θεού μας και παίρνει τη δύναμη ώστε να βαδίζει και εκείνος, όσο του είναι δυνατόν, τον ίδιο δρόμο που βάδισαν και βαδίζουν κι εκείνοι.
Κι είναι ευνόητο ότι μία τέτοια πορεία, έστω και ως προοπτική, δίνει νόημα και χαρά στη μίζερη ζωή του κόσμου τούτου, διότι η αίσθηση της παρουσίας του Χριστού στα όρια της ψυχοσωματικής υπάρξεως του πιστού φέρνει το αποτέλεσμα που Εκείνος βεβαίωσε: τη χαρά και την αγαλλίαση…
Σχέση και Σχέσεις
Γάμος, Συζυγία, Οικογένεια
Στο ανηλεές σφυροκόπημα που δέχεται ο θεσμός της οικογένειας στους καιρούς μας, η πιο αποτελεσματική αντίδραση είναι η προβολή των υγιών στοιχείων της, εκείνων μάλιστα που από πλευράς χριστιανικής παραπέμπουν σ’ αυτό που χαρακτηρίζεται από την Αγία Γραφή «κατ’ οίκον Εκκλησία». Κι αυτό γιατί η αλήθεια της – αλήθεια που επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός σε τέτοια παραδοσιακή οικογένεια μεγάλωσε και ανδρώθηκε – αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη που από μόνη της υπερβαίνει κάθε άλλη παρεκκλίνουσα κατανόησή της. Όπως δηλαδή η αλήθεια του Ευαγγελίου ως φως αιώνιο σβήνει κάθε σκοτάδι πλάνης και αίρεσης, έτσι και ο θεοΐδρυτος θεσμός της οικογένειας, παρ’ όλες τις υπάρχουσες εποχιακές διαταράξεις της, εξίσου σβήνει και θα σβήσει κάθε άλλη μη ευλογημένη από τον Θεό μορφή της. Στην προβολή του αγίου θεσμού του γάμου, της συζυγίας, της οικογένειας στοχεύουν και τα κείμενα του μετά χείρας βιβλίου, που βελτιώνουν και επαυξάνουν την πολλαπλώς ανατυπωθείσα πρώτη έκδοσή του (2008).
Το καΐκι τ΄ άη Νικόλα
Τέσσερα ψαροκάικα ζωντανεύουν κι ονειρεύονται, ύστερα από τις μονότονες μέρες που βιώνουν, τι θα ήθελαν να γίνουν στην υπόλοιπη ζωή τους. Ώσπου ένα γέρικο αλλά αρχοντικό καΐκι, ο “καπετάν Νικόλας”, τα επαναφέρει στην πραγματικότητα μέσα από μια καρδιακή εξομολόγησή του.
Θα μπορέσουν άραγε τα τέσσερα καΐκια να ξαναβρούν τους χαμένους τους εαυτούς; Θα μπορέσουν να εκτιμήσουν τη χαρά των απλών καθημερινών στιγμών;
Ένα παραμύθι τόσο για παιδιά όσο και για μεγαλύτερους αναγνώστες γεμάτο με εικόνες, μυρωδιές και εμπειρίες θαλασσινές. Μία ιστορία που ακουμπάει στην ανθρώπινη ματαιοδοξία, αλλά ταυτόχρονα εξυμνεί την αποδοχή του εαυτού μας μέσα από την εκτίμηση των καθημερινών πραγμάτων.
Ένα παραμύθι θαλασσινό βγαλμένο μέσα από τα χώματα της Ελλάδας…
Το μυστικό του μάγειρα
Ο νεαρός Σπύρος, ο ήρωας της ιστορίας αυτής, προσπαθεί να ανακαλύψει με κάθε τρόπο το μεγάλο μυστικό του παππού Σπύρου. Η αγάπη και το ταλέντο του στη μαγειρική τον οδηγούν πολύ ψηλά γυρνώντας ολόκληρο τον κόσμο με μοναδικό σκοπό να μάθει την κρυμμένη συνταγή που είχε ο παππούς του. Παρόλα αυτά η φιλοδοξία του νεαρού σεφ τον απομακρύνει από τον αρχικό του στόχο.
Θα μπορέσει άραγε να επιστρέψει στις αρχικές του αναζητήσεις;
Ποιο είναι τελικά αυτό το πολυπόθητο μυστικό του παππού Σπύρου που απασχολούσε τον φιλόδοξο σεφ τόσο πολύ στη ζωή του;
Θα καταφέρει να το ανακαλύψει και με ποιον τρόπο;
Μία ιδιαίτερη μαγειρική ιστορία τόσο για παιδιά όσο και για μεγάλους που αναφέρεται στην εγωιστική τάση του ανθρώπου να κατακτήσει όλο τον κόσμο αλλά και στην ευεργετική ιδιότητα της μετάνοιας όταν αυτή γίνεται εφόδιο για να αλλάξει ο κόσμος μέσα από την αληθινή αγάπη, την απλότητα και την ουσιαστική χαρά στη ζωή μας.
Αφιερώνεται στους αειμνήστους
Γέροντα Δοσίθεο, Ηγούμενο Ι.Μ. Τατάρνης
Γέροντα Δαμασκηνό, Ηγούμενο Ι.Μ. Προφήτη Ηλία Θήρας,
Αγιορείτη Μοναχό Επιφάνιο
Των θλιβομένων η Χαρά
Η Δέσποινα της Δοξολογίας και της Παράκλησης
Άπειρα βιβλία έχουν γραφεί, γράφονται και διαρκώς θα γράφονται για το πάνσεπτο πρόσωπο της Παναγίας· σαν να μην μπορεί να χορτάσει ο πιστός μ’ όλες τις υπάρχουσες αναφορές. Όχι γιατί πιστεύουμε ότι προσφέρουμε κάτι το ιδιαίτερο και ξεχωριστό το οποίο δεν έχει ήδη ειπωθεί, αλλά γιατί με τον τρόπο αυτόν σβήνουμε τη δίψα της ψυχής μας για Εκείνην, με επιλογή αυτήν τη φορά κειμένων από τα πιο γνωστά και αγαπητά της υμνολογίας· τούς Χαιρετισμούς και τις Παρακλήσεις, τη Μικρή και τη Μεγάλη. Τίτλος: «Τῶν θλιβομένων ἡ Χαρά», και υπότιτλος: «Ἡ Δέσποινα τῆς Δοξολογίας καί τῆς Παράκλησης».
Ως έλαφος διψώσα
Ασκητικές ιστορίες… παντού καιρού
Μία εικόνα παρμένη από την Αγία Γραφή δίνει το στίγμα των κειμένων του ανά χείρας βιβλίου: το εντυπωσιακό ελάφι, το οποίο ψάχνει εναγωνίως να βρει την πηγή του νερού που θα ξεδιψάσει το καύμα που συχνά νιώθει… Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών, πραγματικοί ως επί το πλείστον, καθώς περιγράφονται είτε στο “Λειμωνάριον” του Ιωάννου Μόσχου είτε σε βίους των αγίων μας, έχουν αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό: αναζητούν να ξεδιψάσουν από τη μόνη πηγή που πραγματικά ξεδιψάει τον άνθρωπο και που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός… Νομίζουμε ότι στα “ελάφια” αυτά της ερήμου, αλλά και της κοινωνικής ζωής, μπορούμε να βρούμε τον τρόπο και τον δικό μας – να αναζητούμε πάντοτε τον Χριστό και την αίσθηση της παρουσίας Του στην ύπαρξή μας…