Το τελευταίο σκαλοπάτι πριν τον Παράδεισο
«Το τελευταίο σκαλοπάτι πριν τον Παράδεισο» της Ρουμάνας συγγραφέως Μιοάρα Γκριγκόρε πρόκειται για την αυτοβιογραφία μιας γυναίκας, μητέρας πέντε παιδιών, που πάλεψε με τον καρκίνο.
Μέσα από το πραγματικά συγκλονιστικό κείμενό της ξετυλίγεται η πάλη της με το θηρίο της ασθένειας, αλλά κυρίως η πάλη με τον ίδιο της τον εαυτό και τελικά η ανακάλυψη της δύναμης μέσα της. Μαζί με εκείνην διαβάζουμε πώς βίωσαν την δοκιμασία αυτή ο σύζυγος και τα παιδιά της.
Πώς νιώθει μία σύζυγος και μητέρα, όταν ξαφνικά διαγιγνώσκεται με καρκίνο; Ποιες σταθερές του βίου της διαταράσσονται; Η επιθυμία και μόνο για ζωή είναι ικανή να την κρατήσει ζωντανή; Τελικά, η ασθένεια μπορεί να υπερνικήσει την αγάπη μίας μάνας για τα παιδιά της; Σε αυτό το βιβλίο η συγκλονιστική πάλη της Μιοάρα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη αριστοτεχνικά. Η μάχη της ηρωίδας αναδεικνύεται σε μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό. Και όταν νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό διά της χάριτος του Θεού, τότε και ο καρκίνος ακόμη μπορεί να γίνει Αγάπη και Χάρη!
Εκδοτική επιμέλεια: π. Ηλίας Διακουμάκος
Το τέλος του ανθρώπου ή η παραμόρφωσή του
Ο κόσμος πρέπει να αναρωτηθεί σε βάθος μήπως ο άνθρωπος της Νεωτερικότητας που θέλησε, αδειάζοντας τη θρησκευτική του υπόσταση, να τη γεμίσει η να την αντικαταστήσει με τον αέρα της φυσιοκρατίας, των θετικών επιστημών, της οικονομοκρατίας και της τεχνολογίας, κλείνοντας τον άνθρωπο στην αυτονομημένη του διάνοια, χρειάζεται να ξαναπιάσει τον παλιό μίτο που βρίσκεται πάντα στη θέση του –‘εντός υμών’, που λέει το Ευαγγέλιο– για να ξαναβρεί τις αληθινές διαστάσεις και όψεις του εαυτού του, του κόσμου και του Θεού, όπως στις ‘Ιστορίες του Αλαδίνου’ από τις Χίλιες και Μία Νύχτες, ο αφρικανός μάγος διαλαλώντας «–αλλάζω παλιά λυχνάρια με καινούργια», έτσι που να τον κοροϊδεύει ο κόσμος, ξεγελά την πριγκίπισσα κι αυτή δίνει στον μάγο το θαυματουργό λυχνάρι του Αλαδίνου. Ο μάγος δεν ξαναφώναξε. Είχε πάρει στα χέρια του το παλιό θαυματουργό λυχνάρι.
Το φιλί των αγγέλων
Μία αληθινή ιστορία υφασμένη μέσα σε ένα μαγικό παραμύθι.
Σε χρόνους μακρινούς και ξεχασμένους, υπήρξε ένας καιρός που οι άνθρωποι μάλωναν πολύ μεταξύ τους, και σήκωσαν πολέμους φοβερούς και φονικά, και το μίσος αυγάταινε και χόρταινε ζωές μέρα με τη μέρα. Και όταν πια η κακία μέστωσε και έχτισε το κάστρο του θανάτου μέσα τους, βγήκαν από τα τάρταρα της γης οι σκοτεινοί Αλάστορες.
Αργότερα, σαν τα χρόνια περνούσαν, και σαν να συμπληρώθηκε ο καιρός ενός χρωστούμενου και απόρρητου χρησμού, ωθούμενα από μια μυστική έμπνευση, ξεπήδησαν ξαφνικά, μέσα από τον κόσμο των παραμυθιών και των ονείρων, δύο σταγόνες της ίδιας Κασταλίας πηγής, δύο μυρίπνοα ρόδα της ίδιας Άνοιξης, δύο ζεστές αναπνοές από τον ίδιο ουρανό.
Εκεί έξω, στον κόσμο των σκυφτών ανθρώπων, χρόνους πολλούς τώρα τους περίμενε ο ιερός μύστης, ο τελευταίος θεραπευτής, και μαζί με αυτόν η γλυκιά Σταρένια, η Μάνα όλου του κόσμου. Στο “Φιλί των Αγγέλων” τα έδεσε η μοίρα τους, μικροί άγγελοι κι αυτά ξεκίνησαν την αποστολή τους.
Ο Χρυσαφένιος και η Πριγκιπέσα, αμυδρές ανταύγειες του ουρανίου Φωτός, με τη δύναμη της Αγάπης τους, με τον άτρωτο στρατό και το ηρωικό τους πείσμα, θα αναμετρηθούν με τις δυνάμεις του σκότους στο κάστρο του θανάτου για να ελευθερώσουν τις ψυχές και τη χώρα των ανθρώπων.
Το Φως που Ελευθερώνει
Οντολογικές, υπαρξιακές και ψυχολογικές διαστάσεις της Εξομολόγησης.
Τό Μυστήριο τῆς μετάνοιας καί ἐξομολόγησης κατέχει μιά ἰδιότυπη θέση ἀνάμεσα στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ μόνη ἱεροπραξία γιά τήν ὁποία (ἐκτός ἀπό τίς εἰσαγωγικές προσευχές) δέν ὑπάρχει καθορισμένο κείμενο, τό Μυστήριο στό ὁποῖο τό πρόσωπο τοῦ πιστοῦ ξεδιπλώνει στόν μεγαλύτερο βαθμό τήν ἐλευθερία καί αὐθεντικότητά του. Ἀρχίζοντας νά τελεσιουργεῖται στά ἄδυτα τῆς καρδιᾶς ὡς μετάνοια, ὁλοκληρώνεται ὡς ἐξαγόρευση καί ἄφεση, γιά νά φέρει εἰς πέρας μέσα ἀπό μιά ἀργή διαδικασία τήν ἐξυγίανση τῆς προαίρεσης καί τόν ἁγιασμό της, γιά νά καταυγάσει μέσα στά ὅποια στεγανά τῆς ψυχῆς τό Φῶς τῆς Χάριτος τό ὁποῖο ἐλευθερώνει.
Ἴσως, ἀκριβῶς στόν ὑψηλό βαθμό ἐλευθερίας τήν ὁποία ἡ τέλεσή του παρουσιάζει, νά ὀφείλεται καί ἡ τόσο ἐντυπωσιακή ἀποτυχία μας. Σάν νά ἀποδεικνύεται πώς, ὅταν ὁ ἄνθρωπος βγεῖ ἔξω ἀπό τίς φόρμες τῆς λατρείας, τά χάνει καί ἀρχίζει νά σφάλλει. Σάν νά μήν ἀντέχει τήν ἐμπιστοσύνη μέ τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία τόν περιβάλλει κατά τήν ἐξατομικευμένη διεξαγωγή τοῦ Μυστηρίου αὐτοῦ.
Ἀλλιῶς δέν ἐξηγεῖται τόση στρέβλωση. Μᾶς παραδόθηκε μιά μνημειώδης πρωτοβουλία τῆς μανικῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί τήν μετατρέψαμε σέ βραχνά καί πηγή ἄγχους. Μᾶς κληροδοτήθηκε μιά δωρεά μέ ἀναγεννητική δύναμη καί τήν ἐκφυλίσαμε σέ νομική διεργασία καταλογισμοῦ. Μᾶς διδάχθηκε μιά πράξη βαθειᾶς ἀπελευθέρωσης καί τήν ἐκμεταλλευθήκαμε ὡς εὐκαιρία ἐξουσίας.
EΠΙΜΕΛΕΙΑ: π. Stephen Muse – π. Βασίλειος Θερμός
Το χαμόγελο
Άυλη γέφυρα και διεθνής γλώσσα
Τι είναι ένα χαμόγελο;
Η πιο ζεστή πρόσκληση φιλίας σε καιρούς μοναξιάς!
Η πιο όμορφη αχτίδα ελπίδας σε καιρούς απογοήτευσης!
Η πιο πειστική διαβεβαίωση ασφάλειας σε καιρούς φόβου και καχυποψίας!
Η πιο χαρούμενη συντροφιά σε καιρούς λύπης και μιζέριας!
Η γνωστή καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας και ραδιοφωνική παραγωγός επί πολλά χρόνια του ραδιοφωνικού σταθμού «ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» κυρία Μερόπη Σπυροπούλου, με το πρωτότυπο καινούργιο της βιβλίο, έρχεται:
Να ελαφρώσει την καθημερινότητά μας.
Να μας θυμίσει το ξεχασμένο δώρο του χαμόγελου.
Να μας καλέσει να χαρίσουμε κι εμείς ένα δικό μας χαμόγελο στον διπλανό μας!
Λογοτέχνες, ποιητές, μουσικοί, επιστήμονες και πολλοί άλλοι, μας μιλούν για τη σημασία, την επίδραση και τα μηνύματα που στέλνει μια έκφραση του προσώπου μας, που απ’ όλα τα πλάσματα του κόσμου, μόνον ο άνθρωπος μπορεί να την προσφέρει σ’ ένα άλλον!
Το χρυσάφι της γης
Πίσω από έναν άνθρωπο πού απορρίπτουμε
Πίσω από ένα ύφος που δεν μας αρέσει
Πίσω από έναν τρόπο που δεν εγκρίνουμε
Πίσω από ένα πρόσωπο που θυμίζει ρούχο
παλιωμένο από την χείριστη
χρήση πού του έγινε,
συχνά είναι κρυμμένο κάτι πού εγώ δεν βλέπω:
αναμμένη μια φλόγα.
Συχνά παραμένει ζωντανή μια δίψα Χριστού,
ακόρεστη μια πείνα Χριστού,
ανεκπλήρωτη μια βαθειά αναζήτηση του Χριστού,
της οποίας εγώ
εμπειρία δεν έχω.
Το ωραιότερο πρόσωπο πάνω στη γη
Αληθινές ιστορίες γυναικών που το σκέφτηκαν αλλιώς
Το βιβλίο αυτό μιλάει για τις γυναίκες που αντιστάθηκαν στις σημερινές πρακτικές της ιατρικής ευγονικής. Για τις γυναίκες που τους είπαν ότι δεν πρέπει να γεννήσουν τα παιδιά τους, επειδή διαγνώστηκε κάποια αναπηρία είτε στις ίδιες είτε σ᾽ εκείνα. Για τις γυναίκες που αντιστάθηκαν στην ιδεολογία ελέγχου ποιότητας και προτύπων τελειότητας. Τόλμησαν να προκαλέσουν την κρατούσα ιατρική και κοινωνική νοοτροπία. Στάθηκαν απέναντι σε μια κοινωνία απέραντα φοβική προς την αναπηρία και τα στίγματά της. Παρότι αντιμετώπισαν σιωπηρή αποδοκιμασία έως και εχθρότητα, γέννησαν τα παιδιά τους, με την πεποίθηση ότι αξίζει να γευθούν το δώρο της ζωής…
Αυτό που καθιστά το παρόν βιβλίο μοναδικό είναι η τόλμη και σαφήνεια με την οποία αντιμετωπίζει τις θεωρούμενες δύσκολες ηθικά περιπτώσεις, αναδεικνύοντας την αδιαπραγμάτευτη αξία του ανθρώπου, ιδιαίτερα στη φάση ή στην κατάσταση της ζωής του που αυτή τού αμφισβητείται κοινωνικά, ηθικά και νομικά. Αυτή η αξία δεν μειώνεται ακόμη και όταν ο άνθρωπος θεωρείται ατελής, ή παρουσιάζει σωματική αναπηρία, ή χαρακτηρίζεται ως μη επιθυμητός. Ίσως τότε να αποκτά τη μεγαλύτερη τιμή της…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Τον έσωσε ο Άγιος!
Τον έσωσε ο Άγιος! – Σύγχρονα θαύματα Αγίων
Σύγχρονες αληθινές ιστορίες που φανερώνουν ότι οι άγιοι δεν είναι απλώς ζωντανοί, αλλά μας αγαπούν και μας παρακολουθούν με πολλή στοργή, κάποτε δε και παρεμβαίνουν με θαυμαστό τρόπο στη ζωή μας…
του λόγου το αληθές το κήρυγμα… αλλιώς
Ο στόχος του κηρύγματος είναι να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων για το καινούριο που φέρνει ο λόγος του Χριστού στην ζωή τους. Πόσο τα λόγια του Χριστού μπορούν να αλλάξουν την ζωή μας, πόσο μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα του ανθρώπου για τη ζωή και τον θάνατο.
Γι’ αυτό, το κήρυγμα χρειάζεται να είναι σύντομο και να επικεντρώνεται στα βασικά σημεία του ευαγγελίου. Ήσυχα, ήρεμα, με τον τρόπο που μιλάμε στην καθημερινή μας ζωή, πρέπει ο ιεροκήρυκας να απευθύνεται στους πιστούς. Ο άμβωνας δεν είναι μπαλκόνι προεκλογικού αγώνα, δεν είναι βάθρο αίθουσας διαλέξεων ούτε έδρα πανεπιστημιακή.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους ανθρώπους που κηρύττουν “του Λόγου το αληθές”, τους ιεροκήρυκες, αλλά και σε κάθε πιστό που θα ήθελε να προετοιμασθεί για την θεία Λειτουργία της Κυριακής, εμβαθύνοντας στο πνεύμα των ευαγγελικών περικοπών.
Του Πόντου προσφυγόπουλο
Τίποτα δεν σβήνει ο χρόνος, στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, στα πανύψηλα βουνά και στα οροπέδια του Πόντου.
Η ιστορία του Γιάννη Κοντογιαννίδη, παππού της συγγραφέως, δεν είναι προσωπική ιστορία αλλά η ιστορία μιας ολόκληρης προσφυγικής γενιάς που από θαύμα επιβίωσε από την γενοκτονική λαίλαπα των 353.000 νεκρών που οργάνωσε το νεόκοπο κεμαλικό καθεστώς στην πολύπαθη γη του Πόντου.
Όσοι σώθηκαν, ήρθαν εξαθλιωμένοι πρόσφυγες στη μητρόπολη Ελλάδα, που με τη βοήθεια του Θεού και την παρηγοριά της Παναγίας Σουμέλα, αγωνίστηκαν για να ριζώσουν και να προοδεύσουν στην καινούργια πατρίδα.
Όλοι τους ζωντανοί ή νεκροί, κραυγάζουν μέσα από τη σιωπή τους για την δικαίωσή τους, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους εμάς, τους συνεχιστές του Γένους των Ελλήνων.
Τραύμα και θαύμα
Ιστορίες Ψυχικής Ανθεκτικότητας και Συγχώρησης
Ζούμε μια ζωή παραμορφωμένη, με πολλές ανοιχτές πληγές και νεκρές στιγμές. Καλούμαστε να μεταμορφώσουμε το προσωπικό μας τραύμα που μας πονάει και δεν μας αφήνει να ζήσουμε, σε κάτι πιο δυνατό που θα μας αφυπνίσει και θα μας δώσει πίσω τη χαμένη μας ζωτική δύναμη.
Κάθε πόνος μέσα μας, αντί να μας μολύνει, μπορεί να γίνει ένας ανεκτίμητος θησαυρός στον βαθμό που τον αποδεχόμαστε και γνωρίζουμε πώς να τον αντιμετωπίσουμε. Αν τον μεταχειριστούμε σωστά και δεν τον απωθήσουμε, θα αποτελέσει την εφαλτήρια δύναμη για μεταμόρφωση.
Μέσα από την επίπονη αλλά θεραπευτική διαδικασία της συγχώρησης, σιγά σιγά η καρδιά μαλακώνει. Όλα τα δυσλειτουργικά προστάγματα που κουβαλούσαμε τόσα χρόνια και μας καθήλωναν, όλα τα βαρίδια που δεν μας άφηναν να πετάξουμε και μας κρατούσαν ακινητοποιημένους στο έδαφος, τώρα ως εκ θαύματος εξαφανίζονται. Αρχίζουμε να γινόμαστε συμπονετικοί και ελεήμονες προς όλον τον κόσμο. Διαπιστώνουμε ότι αν δεν αγαπάμε στενεύουμε μέσα μας. Όταν αγαπάμε, πλαταίνει η καρδιά και μετά θέλουμε να τους αγκαλιάσουμε όλους. Ζούμε μέσα στον κόσμο αλλά με άλλο τρόπο. Η νέα ζωή, με την αρχή που κάθε μέρα βάζουμε, ανοίγεται μπροστά μας συνοδευόμενη από μια αίσθηση προσωπικής ευθύνης και ελπίδας. Η πορεία τώρα δεν είναι καθοδική, όπως παλιά˙ νιώθουμε πως ανεβαίνουμε, ακόμα και όταν πονάμε. Κι όλο αυτό είναι ένα θαύμα.
Το θαύμα δεν πρέπει να το περιμένουμε αλλά να το πραγματώνουμε…
Τρεις Άγιοι του Ολύμπου
Όσιος Πέτρος της Ατρώας, Οσία Άννα-Ευφημιανός, Όσιος Θωμάς ο Δεφουρκινός
Βίος – Υμνογραφία – Εικονογράφηση
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται εκτός από την υμνογραφία και την εικονογραφία του καθενός αγίου και αρκούντα βιογραφικά στοιχεία.
Προκαταρκτικά για τον βίο και την πολιτεία τους μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι και οι τρεις Άγιοί μας καλλιέργησαν στο έπακρο τις τρεις μεγάλες περιεκτικές αρετές: την Αγάπη, την Ταπείνωση και την Υπομονή, που ως περιεκτικές αρετές, εμπεριέχουν η κάθε μία ξεχωριστά όλες τις χριστιανικές αρετές.
Ο Άγιος Πέτρος της Ατρώας, όνομα που του έδωσε η ίδια η Παναγία, μοιάζει με τον ομώνυμο του Απόστολο είναι κατ΄ εξοχήν ο Άγιος της αγάπης, που με τις εξέχουσες θαυματουργικές δυνατότητες του και την άοκνη δράση του βρίσκεται πάντα κοντά στον πλησίον.
Η Αγία Άννα-Ευφημιανός ξεχωρίζει σαν εξαίρετο πρότυπο ταπεινώσεως.
Ο Άγιος Θωμάς ο Δεφουρκινός εκπλήττει με την ιώβεια υπομονή του.
Τρυφερή ενδοχώρα
Η μυθιστορηματική βιογραφία του Οσίου Λουκά από το Στείρι
Ένα συναξάρι. Αφήγηση μιας ζωής. Το ξεδίπλωμα των εκφάνσεων στη βιοτή μιας ξεχωριστής προσωπικότητας. Ένας μακρινός βίος, που φώτισε βυζαντινές ημέρες, αλλά και αυτές που ακολούθησαν .
Η πολιτεία, ο χρόνος, οι πράξεις, τα λόγια, οι λογισμοί, τα βήματα ενός Αναχωρητή. Μιά διαφορετική εκδοχή της ιστορίας, με απόλυτο σεβασμό στα στοιχεία που τη συγκρότησαν. Η ποιητική εκδοχή. Η μυθιστορηματική βιογραφία. Ο Λουκάς από το Στείρι.
Τυπικαί Διατάξεις 2024
κατά το Τυπικόν του Οικονόμου Γεωργίου Ρήγα
Ἡ παροῦσα ἔκδοσις σκοπό της έχει την προσφορά πνευματικῆς τροφῆς στοὺς κληρικούς, ἱεροψάλτες καὶ ἀναγνῶστες, ἀλλὰ καὶ σε κάθε ζηλωτὴ τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας μας· τροφῆς ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν μακραίωνη καὶ θεόσδοτη λειτουργική παράδοση, ὅπως τὴν διέσωσε ὁ χαλκέντερος καὶ εὐλαβέστατος οἰκονόμος καὶ ἱερεὺς π. Γεώργιος Ρήγας στο πολύτιμο Τυπικόν του.
Δὲν ἔχει, βεβαίως, ἐπιστημονικὲς ἀξιώσεις, ἀλλά ἀποτελεῖ ἕνα χρήσιμο βοήθημα γιά τούς διακονοῦντες στὶς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Μετὰ ἀπὸ πολλὰ ἔτη παράλληλης χρήσεως τοῦ Τυπικοῦ αὐτοῦ στην λειτουργική πράξη τῆς Ἐκκλησίας, τόσο ἀπό τόν γράφοντα ὅσο καὶ ἀπὸ πολλοὺς ἱερεῖς καὶ ἱεροψάλτες, κατέστη σαφές τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀναδρομή στήν ἀκρίβεια τῶν ἀρχαίων τυπικῶν διατάξεων που περιέχει, μπορεῖ νὰ δώσει διεξόδους σε λειτουργικά προβλήματα ποὺ σὺν τῷ χρόνῳ ἔχουν καθιερωθεῖ καὶ νὰ ἀποκαταστήσει ἐν πολλοῖς τό λογικὸν τῆς λατρείας καὶ τὸ κάλλος τῶν ἀκολουθιῶν.
Φέτος ἐκδίδονται, λοιπόν, για τρίτη συνεχή χρονιά οἱ «Τυπικές Διατάξεις, κατὰ τὸ Τυπικὸν τοῦ Οἰκονόμου Γεωργίου Ρήγα» καὶ περιλαμβάνουν τα προβλεπόμενα γιά τό ἔτος 2024, βάσει ἀκριβῶς τῶν ὅσων μᾶς παρέδωσε ὁ π. Γεώργιος Ρήγας. Ἡ ἔκδοσις αὐτὴ δὲν προορίζεται ἀπαραιτήτως νὰ ὑποκαταστήσει ἀνάλογες ἐκδόσεις που βρίσκονται συνήθως ἐπὶ τῶν ἀναλογίων, αλλά μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά, παρέχοντας
προτάσεις καὶ λύσεις ἐπὶ διαφόρων ζητημάτων τυπικοῦ.
Τυπικόν εις τύπον Γ. Βιολάκη
Λέγοντες «Τυπικόν» της Εκκλησίας ενοούμε το βιβλίο εκείνο που καθορίζει όλες τις διαδικασίες των ιερών τελετών που διεξάγονται εντός αυτής. Το Τυπικό αυτό δημιουργήθηκε σταδιακά εδώ και πολλούς αιώνες και πήρε την σημερινή έντυπή του μορφή από την εποχή της ανακαλύψεως της τυπογραφίας.
Η βασική-πρωταρχική δημιουργία του τυπικού βασίζεται στους Πατέρες της Εκκλησίας και κυρίως στον Μέγα Βασίλειο και στον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο που κατέγραψαν τις ιερές Ακολουθίες της Θείας Λειτουργίας, αλλά και σε πολλούς άλλους αγίους.
Αργότερα, περί το τέλος του 14ου και αρχές του 15ου αιώνος ο Άγιος Συμεών ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης έγραψε πολλά σχετικά και λίαν σημαντικά έργα. Αναφέρουμε μερικά από αυτά (Βλέπε και Πατρολογία Migne τόμος 155): α) Ερμηνεία περί τε του θείου ναού και των εν αυτώ ιερέων τε περί και διακόνων, αρχιερέων τε και των ων έκαστος τούτων στολών ιερών περιβάλλεται, ου μην αλλά και περί της θείας μυσταγωγίας, λόγον εκάστω δίδουσα των εν αυτή τελουμένων θείως και τοις εν Κρήτη ευσεβέσι ζητήσασιν αποσταλείσα. β) Τάξις της στάσεως και του θυμιάματος, γ) Έκθεσις ακριβεστέρα μετ’ ευταξίας της εν Θεσσαλονίκη ψαλλομένης ακολουθίας του άσματος, δ) Υποτύπωσις εν συνόψει των ακολουθιών των εορτών του όλου ανιαυτού και πότε δει αι καθολικαί και μέσαι εορταί του ενιαυτού και πώς δει ψάλλειν εν αυταίς. ε) Διάταξις των ακολουθιών του όλου ενιαυτού της εν τη αγιωτάτη του Θεού Μεγάλη Εκκλησία Θεσσαλονίκης, αρχαίας μεν ούσης, συντεθείσης δε επί πλέον ευτάκτως και διορθωθείσης παρά του ταπεινού Συμεών αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Όλον αυτόν τον πλούτον των Παραδοθεισών σε μας Τυπικών διατάξεων, επιθυμεί η παρούσα έκδοση να διαφυλάξη αλώβητον. Προς επίτευξη του σκοπού τούτου η παρούσα έκδοση αποτελεί σχεδόν αντιγραφή του Τυπικού του Γεωργίου Βιολάκη του εκδοθέντος υπό του εκδοτικού οίκου του Βασ. Δ. Σαλίβερου.
Με νέα στοιχειοθεσία εύκολη στην ανάγνωση