Ζούσε κάποτε ένας παράξενος βασιλιάς, κλεισμένος στο παλάτι του, που δεν είχε δει ποτέ τη γαλάζια θάλασσα, τα πουλιά να πετούν, τις εποχές ν’ αλλάζουν. Τα παράθυρα στο παλάτι ήταν πάντα κλειστά και τα φαγητά, που έφτιαχναν οι μάγειροι, του φαίνονταν απαίσια, το ψωμί πικρό. Κι ο παράξενος, πικραμένος βασιλιάς γύρευε με αγωνία το γλυκό ψωμί, ζητώντας βοήθεια. Ώσπου γνώρισε τον Οδοιπόρο και ταξίδεψε μαζί του στη χώρα των Παραμυθιών. Εκεί δούλεψε, κουράστηκε, ίδρωσε, έμαθε να ακούει και να βλέπει όσα η φύση έχει να πει, άρχισε να εμπιστεύεται τους ανθρώπους και να περιμένει. Βρήκε άραγε το γλυκό ψωμί ή μήπως υπάρχει κάτι πιο γλυκό κι από το πιο νόστιμο ψωμί του κόσμου;