“Όταν σημάνουν οι καμπάνες…”
Οι τρεις πασχάλιοι μάρτυρες της Όπτινα
Ιερομόναχος Βασίλειος, Μοναχός Θεράπων, Μοναχός Τρόφιμος
Κυριακή του Πάσχα του 1993: στο καμπαναριό και την αυλή του μοναστηριού της Όπτινας τρεις μοναχοί, ο ιερομόναχος Βασίλειος, ο μοναχός Θεράπων και ο μοναχός Τρόφιμος έχασαν τη ζωή τους κάτω από το μαχαίρι ενός αντίθεου δολοφόνου.
Το μύρο, που ανέβλυσαν οι σταυροί των μνημάτων τους, μας υπέδειξε πολύ γρήγορα την παρουσία των τριών μαρτύρων ενώπιον του Κυρίου.
Μέσα από ημερολογιακά τους κείμενα, προσωπική αλληλογραφία, αλλά και μαρτυρίες και θαύματα, ας παρακολουθήσουμε δυνατές στιγμές της ζωής των τριών, θαυμαστών, σύγχρονών μας μαρτύρων.
Το βιβλίο εκδίδεται με την ευλογία της Ιεράς Μονής Μεγάλου Αντωνίου Αριζόνας και περιέχει έγχρωμο παράρτημα με φωτογραφίες από τον βίο των μαρτύρων.
Άγιος Νικηφόρος ο λεπρός
Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, κάθε καλοκαίρι στις 27 Ιουλίου, να πηγαίνουμε με τους γονείς μου στην Σπιναλόγκα, σε αυτό το νησί του πόνου, της απομόνωσης, της εξορίας – εκεί που η λέξη ζωή δεν είχε κανένα απολύτως νόημα, καθώς όποιος εισερχόταν σε αυτό το νησί έπρεπε να έχει απολέσει «κάθε ελπίδα». Άκουγα ιστορίες γι’ αυτούς τους ανθρώπους, για το πώς ζούσαν, για το πώς βίωναν την αρρώστια τους, αλλά και για την αντιμετώπιση που είχαν από τον κόσμο, και ορισμένες φορές αναρωτιόμουν πως δεν έχασαν και την πίστη τους στον Τριαδικό Θεό… Τελικά, βρέθηκε το φάρμακο, για να ξεπεραστεί πλέον η νόσος του Χάνσεν.
Σίγουρα, στην πατρίδα μας υπήρχαν πολλά μέρη όπου ζούσαν σαν λεπροί, τα οποία αποκαλούσαν «Μεσκινιές». Βέβαια, στην σημερινή εποχή ο όρος αυτός δεν χρησιμοποιείται, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε σε ποια τοπία ζούσαν οι λεπροί, καθώς κάθε τέτοιο μέρος αργότερα μετονομάστηκε (από Μεσκινιά) σε «Χρυσοπηγή».
Σε αυτά, λοιπόν, τα μέρη, όπως ονομάστηκαν/ονομάζονται ανά την Ελλάδα, ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι, οι λεπροί που τους είχε «ξεγράψει», τους είχε ξεχάσει ο κόσμος, αλλά, ωστόσο, δεν τους είχε «ξεγράψει» ούτε ξεχάσει ο Θεός. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είχαν ως μόνο στήριγμά τους την πίστη τους στον Θεό και πολλοί εξ αυτών θα έχουν καρπωθεί και θα γεύονται τα κάλλη της τρυφής του Παραδείσου.
Μία τέτοια ψυχή, πλήρους χάριτος του τριαδικού Θεού, είναι και ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός. Μί μορφή οικεία, γλυκύτατη, αγιασμένη. Παρηγορητής των πονεμένων ψυχών, των ανθρώπων που υποφέρουν από αρρώστιες και κακουχίες, αλλά και όλων όσοι τον επικαλούνται με πίστη και ευλάβεια. […]
(Απόσπασμα από το αφιερωματικό κείμενο του συγγραφέα που περιέχεται στο βιβλίο)
Δικαίωμα στον Παράδεισο
Παράδεισος είναι οι άνθρωποι.
Με την προϋπόθεση ότι αποδεχόμαστε την φθορά και την ανθρώπινη ατέλεια.
Με την προϋπόθεση ότι παραιτούμαστε από την φαντασίωση ενός Παράδεισου που χαρίζεται, που δεν έχει κόπο, που δεν έχει προσωπική ευθύνη. Γιατί τότε ο Παράδεισος είναι εύθραυστος και οι άλλοι κινδυνεύουν να γίνουν η Κόλαση.
Ατομικός Παράδεισος δεν υπάρχει.
Η επιθυμία της συνάντησης, η δυνατή στιγμή της αναμέτρησης με την αλήθεια του άλλου.
Η λαχτάρα να δημιουργηθεί ο μοναδικός μεταξύ μας τόπος συνάντησης.
Εκείνα που θα αποκαλυφθούν μέσα στην αγάπη: τόσο τα σκοτεινά όσο και τα φωτεινά κομμάτια.
Η μοναδική αίσθηση πληρότητας όταν καταφέρουμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο, να βιώσουμε ενσυναίσθηση, να μοιραστούμε βιώματα, να εμπνεύσουμε και να δεχθούμε την έμπνευση… Και όλα να αρχίζουν από την αρχή, ξανά και ξανά!
Η πολύτιμη ώρα της διαφωνίας, τότε που στεριώνει ο Παράδεισος, καθώς δοκιμάζονται οι αντοχές και απαιτείται διεύρυνση του ορίζοντα θέασης της ζωής.
Παράδεισος είναι οι άνθρωποι και οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Εδώ θα πας, στο στενό μονοπάτι
«Κάποιες φορές αισθάνθηκα μόνος. Όμως, δεν παρέμεινα εδώ ούτε καταναγκαστικά, ούτε τυχαία. Προσπάθησα λίγο να εμβαθύνω κι εγώ, μέχρι και τώρα στα γεράματά μου, στο νόημα της αφιέρωσης και της κατά Χριστόν ζωής, που δεν έχω νιώσει κι εκτιμήσει ακόμα πόσο μεγάλο δώρο είναι…»
Στο βιβλίο αυτό ο π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος αφηγείται την πολυκύμαντη ζωή του, υπό τον όρο το υλικό αυτό να δημοσιοποιηθεί μετά τον θάνατό του. Μέσα από τις σελίδες του παρακολουθούμε τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, την προσπάθεια ανασυγκρότησης του Έθνους και το έργο που επιτέλεσε η Aδελφότητα θεολόγων «Η ΖΩΗ».
Μπροστά μας παρελαύνουν μεγάλα πνευματικά αναστήματα, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού ενώ περιγράφονται γλαφυρά και οι προσωπικές εμπειρίες του μακαριστού π. Ηλία από την κατοχή, τα συσσίτια, τη χριστιανική διανόηση, το παλάτι, τη διοικούσα Εκκλησία, το Άγιο Όρος, τα κατηχητικά και τις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες. Δεν λείπουν οι αναφορές στην κρίση του χωρισμού και της διάσπασης της Αδελφότητας αλλά και κρίσεις και εκτιμήσεις για τους πνευματικούς επιγόνους αυτού του κινήματος, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα δεκαετίες. Περιγράφεται γλαφυρά η άνθηση της λεγόμενης «θεολογίας του ᾽60» και της στροφής στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως και το διορθόδοξο άνοιγμα σε όλο τον κόσμο.
Μια κατάθεση ψυχής με δημιουργική αλλά και αυτοκριτική διάθεση. Ο λόγιος και διανοούμενος εργάτης του Ευαγγελίου μέσα από την αποκάλυψη της προσωπικής του ιστορίας αφήνει να αποκαλυφθεί ο πραγματικός και βαθύτερος εαυτός του: εκείνος του ταπεινού λευίτη με την ανοιχτή αγκαλιά για όλους που ποιμαίνει και καθοδηγεί χωρίς ακρότητες αλλά με σύνεση και διάκριση.
Η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου
Μια προσεγμένη έκδοση του Ακαθίστου ύμνου με απόδοση στη νεολληνική γλώσσα από την φιλόλογο Ελένη Καλαμαρά. Ένα πολύτιμο βοήθημα ειδικά για την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που προσεγγίζουμε.
Καλής ποιότητας ευρωπαϊκό χαρτί και κομψή σελιδοποίηση στο εσωτερικό του βιβλίου, ευανάγνωστη γραμματοσειρά και ένα σκληρό εξώφυλλο επενδεδυμένο με βινύλιο, κάνουν την έκδοση να έχει μεγάλη διάρκεια ζωής και να αντέχει στη συχνή χρήση.
Ο Ακάθιστος Ύμνος μας συντροφεύει όλη τη χρονιά. Στη διάρκεια της Σαρακοστής με την ομώνυμη ακολουθία κάθε Παρασκευή, αλλά και στις καθημερινές μας προσευχές με την απαγγελία του μαζί με το Μικρό Απόδειπνο.
Οι εκδόσεις ΑΘΩΣ φέρνουν τώρα κοντά μας τον υπέροχο αυτό ύμνο με αυτή την πανέμορφη και ιεροπρεπή έκδοση σε πολύ λογική τιμή.
Η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, των Χαιρετισμών όπως συνηθίζουμε να τους λέμε, είναι βαθιά συνδεδεμένη με τις πρώτες αναμνήσεις όλων μας από τα παιδικά μας χρόνια. Άλλοτε σε μια κατανυκτική ακολουθία στην ενορία μας, όπου η μητέρα μας έδωσε για πρώτη φορά να διαβάσουμε μόνοι μας από το βιβλιαράκι τα πανέμορφα τροπάρια των Χαιρετισμών. Αλλά και μπροστά στο εικονοστάσι την ώρα της οικογενειακής προσευχής, όταν για πρώτη φορά οι γονείς μας έδωσαν να διαβάσουμε μια στάση από τον Ακάθιστο ύμνο. Τι χαρά και τιμή για το παιδί, που ένιωσε πως πια μεγάλωσε! Τόσο το ποιητικό αρχαίο κείμενο, όσο και η μετάφραση σταλάζουν στην ψυχή μικρών και μεγάλων την τιμή στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, αλλά και την ευγνωμοσύνη για την διαρκή μεσιτεία της για όλους μας στον Υιό και Θεό της.
Η Γένεσις – τόμος Ε΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Η αδελφότητα της Ιεράς Μονής μας, με το γεγονός της εκδόσεως και του ανά χείρας Ε’ τόμου της σειράς των Κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γέροντός μας π. Αθανασίου, ευλογεί και δοξάζει τον Άγιο Τριαδικό Θεό μας και εύχεται, με την μελέτη του, να οικοδομηθεί πνευματικά ο λαός του Θεού και να εδραιώνεται στην ορθόδοξη πίστη και στο ευαγγελικό ήθος.
Τα Κατηχητικά μαθήματα, όπως έχει επισημανθεί και στους προλόγους των προηγουμένων τόμων, αναφέρονται στην χριστιανική Ανθρωπολογία και έχουν σαν βάση το Βιβλίο της Γενέσεως.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πλέον ότι ο μακαριστός Γέροντάς μας, με τον θεόπνευστο λόγο του, διδάσκει, φωτίζει, εμπνέει και καθοδηγεί πλήθος ανθρώπων ανά την οικουμένην. […]
(Απόσπασμα από το προλογικό σημείωμα της αδελφότητας της Ιεράς Μονής που περιέχεται στο βιβλίο)
Τόμος Ε΄
Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου Ομιλίες – Λόγοι Εμπειρικής Θεολογίας Αγίων Πατέρων και Μητέρων – Τόμος Β΄
Πατέρες καὶ ἀδελφοί μου.
Διακονώντας ὡς Μητροπολίτης στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μόρφου, μὲ ὅλη αὐτὴν τὴν προαναφερθεῖσα συναναστροφή μου μὲ ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ ἐν Ἑλλάδι καὶ Κύπρῳ, στὰ ἐλεύθερα χωριὰ τὴς ἡμικατεχόμενης Μητροπόλεώς μας, ἀλλὰ καὶ στοὺς προσφυγικοὺς συνοικισμοὺς τῆς λαβωμένης Κύπρου συναντῶ, μετ’ ἐκπλήξεως καὶ χαρᾶς, πάσης ἡλικίας καὶ βιοτῆς ἀνθρώ-πους ποὺ ζοῦν ἐν μετανοίᾳ καὶ γνωρίζουν καρδιακὰ τὸν Χριστό. Συναντῶ νέους, ποὺ θέλουν καὶ ποθοῦν νὰ διδαχθοῦν τὴ θεραπευτικὴ ἀγωγὴ καὶ ἁγιότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ διαπιστώνω ὅτι δὲν ἔχω τίποτα δικό μου νὰ τοὺς δώσω, παρὰ μόνο τοὺς βίους, τὴν ἐμπειρία καὶ θεοφάνεια, καὶ τοὺς λόγους τῶν θεόμορφων ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ ποὺ γνωρίσαμε.
Ἀντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ὅτι ὁ λόγος κυκλοφορίας αὐτοῦ τοῦ βιβλίου εἶναι ἡ εὐχαριστία, ἡ ἱκεσία καὶ ἡ τιμὴ πρὸς τοὺς ζῶντας καὶ κεκοιμημένους, ἐπίγειους καὶ ἐπουράνιους ἀνθρώπους τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Εὐελπιστοῦμε καὶ εὐχόμαστε ἡ ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου αὐτοῦ νὰ γίνει ἀφορμὴ ἔστω καὶ σὲ ἕνα ἀναγνώστη νὰ ὠφεληθεῖ, νὰ ἁγιάσει. Κι ἀπὸ τώρα εὐχαριστῶ αὐτὸν τὸν ἕνα, ποὺ θὰ ἀγαπήσει τὸν Ἕνα «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας του καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς του καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας του, ἀλλὰ καὶ τὸν πλησίον του ὡς ἑαυτόν».
Εὐχαριστώντας τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ
† Ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
Νηπτική Θεωρία
Τα ιερά κείμενα της παρούσης βίβλου “Νηπτικής Θεωρίας” είναι το καρδιοστάλαγμα πνευματικών ασκήσεων και προσευχών, μαρτυρία πίστεως στην πατερική ρήσι: “Δός αίμα ίνα λάβης Πνεύμα”, που εβίωσε ο μακάριος “ανώνυμος Αγιορείτης” ιερομόναχος (. . .) Το περισπούδαστο βιβλίο “Νηπτική Θεωρία”, που γράφηκε το 1851 και διασώθηκε στον υπ’ αριθ. 202 χειρόγραφο κώδικα της βιβλιοθήκης της Ιεράς μας Μονής του Οσίου Ξενοφώντος, αποτελεί καρπό αγιοπνευματικών αποκαλύψεων, πολυώδυνων αγώνων και θείων εμπειριών και αναβάσεων του αγνώστου Αγιορείτου Οσίου, ο οποίος κατά το θέλημα του Θεού μας το παρέδωσε για να μαθητεύσουμε στην Αγιοπατερική μακαρία ζωή της νήψεως και της προσευχής, και να απολαύσουμε, από την επίγεια αυτή ζωή, την θεία ευφροσύνη και αγαλλίαση που παρέχουν τα επουράνια πράγματα.
Ο θησαυρός υπό σιγήν
Αφηγηματική βιογραφία του Οσίου Αρσενίου του Μεγάλου
Εξώφυλλο:Μαλακό
Σελίδες: 288
Α΄ Έκδοση: 2014
Ο Μέγας Αντώνιος
Ο Βίος και η Πολιτεία του μεγάλου οσίου πατρός Αντωνίου, καθώς και Παραινέσεις, Διηγήσεις, Αποφθέγματα, Επιστολές κλπ. αυτού. Λεπτομερής και πολύ κατατοπιστική εισαγωγή για την έννοια και σημασία του μοναχισμού από τον Αρχιμ. Ειρ. Δεληδήμου.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 288
Έκδοσις Ενάτη
Εικόνα εξωφύλλου: “Ο Μέγας Αντώνιος”, έργον Αγιογράφων Μοναχών Παχωμαίων, Αγίου Όρους.
Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης
Σύγχρονες καθημερινές ιστορίες που συγκλονίζουν και ωφελούν τον αναγνώστη.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 288
Το τέλος του ανθρώπου ή η παραμόρφωσή του
Ο κόσμος πρέπει να αναρωτηθεί σε βάθος μήπως ο άνθρωπος της Νεωτερικότητας που θέλησε, αδειάζοντας τη θρησκευτική του υπόσταση, να τη γεμίσει η να την αντικαταστήσει με τον αέρα της φυσιοκρατίας, των θετικών επιστημών, της οικονομοκρατίας και της τεχνολογίας, κλείνοντας τον άνθρωπο στην αυτονομημένη του διάνοια, χρειάζεται να ξαναπιάσει τον παλιό μίτο που βρίσκεται πάντα στη θέση του –‘εντός υμών’, που λέει το Ευαγγέλιο– για να ξαναβρεί τις αληθινές διαστάσεις και όψεις του εαυτού του, του κόσμου και του Θεού, όπως στις ‘Ιστορίες του Αλαδίνου’ από τις Χίλιες και Μία Νύχτες, ο αφρικανός μάγος διαλαλώντας «–αλλάζω παλιά λυχνάρια με καινούργια», έτσι που να τον κοροϊδεύει ο κόσμος, ξεγελά την πριγκίπισσα κι αυτή δίνει στον μάγο το θαυματουργό λυχνάρι του Αλαδίνου. Ο μάγος δεν ξαναφώναξε. Είχε πάρει στα χέρια του το παλιό θαυματουργό λυχνάρι.
Φιλοθέη Μπενιζέλου η Αθηνιώτισσα
Η αγία Φιλοθέη παραμένει ένα υψηλό πρότυπο για την εποχή μας και το παράδειγμά της εμπνέει τη ζωή του χριστιανού σε καιρούς άκρατου ατομισμού και χρησιμοθηρίας.
Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης συμπορεύεται με τη γενναιόψυχη Αγία της Ρωμιοσύνης, η οποία καταδαπάνησε τον πατρικό πλούτο σε εμπεριστάτους, ορφανές κορασίδες – Ελληνίδες, αλλά και Τουρκάλες -, εξαγόρασε αιχμαλώτους από τους τυράννους, χωρίς ποτέ να δειλιάσει μπροστά στον σκληρόκαρδο κατακτητή.
Τέλος, η εθνική δράση της οσίας Φιλοθέης υπαγορευόταν από την κραταιά παράδοση του μεταβυζαντινού μοναχισμού, που κρατούσε στα χέρια του την παιδεία, χαλύβδωνε την εθνική συνείδηση και προσέφερε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο με περίθαλψη και βοήθεια των δεινώς δοκιμαζομένων και αναξιοπαθούντων χριστιανών.