Εισηγήσεις – Παρουσιάσεις
Εισηγήσεις σε Ιερατικά Συνέδρια και Παρουσιάσεις βιβλίων και θεολογικών Τόμων.
Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται εισηγήσεις σε Ιερατικά κυρίως Συνέδρια. Επίσης ο τόμος περιλαμβάνει και κείμενα παρουσιάσεων βιβλίων σπουδαίων λογίων προσώπων, κληρικών και λαϊκών.
“Η Ορθοδοξία είναι ο Χριστός στους αιώνες. Αλλ΄ ερωτάται: Οι λεγόμενοι Ορθόδοξοι δέχονται τον Χριστό και το ευαγγέλιό Του, όπως το εξηγούν οι Πατέρες και όπως το βιώνουν οι άγιοι; Ή μήπως η λεγόμενη δική μας “παράδοσις” συναποτελείται από “εντάλματα” ανθρώπων (Ματθ. ιε΄ 9)
Η ασκητική της αγάπης
Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992). Ανάργυρη, νηπτική, ασκήτρια και ιεραπόστολος των λεπτών, των τυφλών και των απολωλότων. Η ταπεινή προσφορά του ολοκαυτώματος ενός ανθρώπου στον Θεό και το πλησίον. Ένα ταξείδι στην καρδιά της αγάπης σε 94 χρόνια και 4 ηπείρους.
Όλοι με άγχος! Τι τρέχει εδώ; Κάτι τι… Χάθηκε η έννοια της Χαράς. Είναι πολύ σοβαρό! Εκεί στην Ινδία, περιμένουν τον Χριστό και μ’ αυτήν την αναμονή περιμένουν χαρούμενα. Εμείς Τον “έχουμε” και δεν Τον αντικατοπτρίζουμε. Είμεθα πολύ ένοχοι. Φοβερά ένοχοι. “Ούτε που πας, ούτε τι κάνεις, ούτε πώς ζεις, ούτε αν βοηθείς τους άλλους… Ένα έχει σημασία. Το Ποιον και το Ποσόν της Αγάπης που δίνεις παντού. Παντού. Χωρίς διακρίσεις”. “Αν ήταν Παρών και Ορατός ο Κύριος, τι θα έκανες; Θα έκανες αυτό; Αν ήταν Παρών, θα έκανες το άλλο; Κι αυτό, σε φυλάει από κάθε αμαρτία”. “Από την Αγάπη και πέρα, θα οδηγηθείς από το θέλημα του Θεού πώς να μιλήσεις”. “Αφού είμαι υποτακτική στο θέλημα του Θεού, δεν μπορώ να πάθω… άγχος”. “Είμαι της ενδεκάτης ώρας… αλλά ο Κύριος είπε να δουλέψουν κι εκείνοι που έρχονται την τελευταία ώρα”. “Άμα γίνουμε εμείς ο καθρέφτης όπου βλέπει ο άλλος το πρόσωπό του, κι αυτός ο καθρέφτης είναι χαρούμενος, δεν μπορεί παρά να δει κι εκείνος κάτι”. “Τρία πράγματα χρειαζόμαστε. Πρώτον Πίστη, δεύτερον Πίστη, τρίτον Πίστη”.
Λόγοι Ασκητικοί
Η μελέτη των Ασκητικών Λόγων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το περιεχόμενό τους αφορά τα μυστήρια του Θεού, στα οποία φτάνουν όσοι αξιώνονται από τον Χριστό. Η νέα αυτή μετάφραση μας δίνει τη δυνατότητα να προσπελάσουμε ένα κείμενο, που έχει τριπλή δυσκολία: στη γλώσσα, στη σύνταξη και στο λεξιλόγιο. Η μετάφραση επιλύει την τριπλή δυσκολία, με ένα κείμενο όμορφο, που μας ελκύει στην ανάγνωσή του. Οι δύο φιλόλογοι και μεταφραστές (Γιώργος Πινακούλας και Δημήτρης Κουτσούγερας) κοπίασαν για να δώσουν στη γλώσσα μας το λαμπρό έργο ενός ασκητού της σχεδόν εξαφανισμένης Εκκλησίας της Ανατολής, στο οποίο οι Πατέρες μας αναγνώρισαν τον εαυτό τους.
Εισαγωγή: π. Αντώνιος Πινακούλας
Μεταγραφή στα Νεοελληνικά: Γιώργος Πινακούλας, Δημήτρης Κουτσούγερας
Ν’ αγαπάς πολύ
Η συγγραφέας σημειώνει: Δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχει ζωή. Κι η ζωή είναι μια ανεμοδούρα. Μέσα στη δίνη του ανέμου, απ’ την αγάπη μονάχα κρατήσου και ζήσε αληθινά. Ευγνωμοσύνη και μόνο ευγνωμοσύνη νιώθω για όσα έζησα και για όσο έζησα» γράφει κι ύστερα με αργές κινήσεις ακουμπά το τετράδιο με τις πολλές σελίδες στο καρυδένιο, στρόγγυλο τραπέζι. Δίνει ένα σιγανό φιλί στο κεφάλι του Κωνσταντίνου. Η νύχτα έχει προχωρήσει κι η Αρχοντούλα θέλει πια να ησυχάσει. Το φεγγάρι έχει φύγει πάνω από το χιονισμένο Μαίναλο και το αηδόνι ετοιμάζεται να ψάλει την Άνοιξη, που έρχεται στεφανωμένη με άνθη αναστάσιμα. Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ… κρατήσου και ζήσε αληθινά. Ευγνωμοσύνη και μόνο ευγνωμοσύνη νιώθω για όσα έζησα και για όσο έζησα» γράφει κι ύστερα με αργές κινήσεις ακουμπά το τετράδιο με τις πολλές σελίδες στο καρυδένιο, στρόγγυλο τραπέζι. Δίνει ένα σιγανό φιλί στο κεφάλι του Κωνσταντίνου. Η νύχτα έχει προχωρήσει κι η Αρχοντούλα θέλει πια να ησυχάσει. Το φεγγάρι έχει φύγει πάνω από το χιονισμένο Μαίναλο και το αηδόνι ετοιμάζεται να ψάλει την Άνοιξη, που έρχεται στεφανωμένη με άνθη αναστάσιμα. Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ…
Ένα μεγάλο μυθιστόρημα εμπνευσμένο από αληθινές ιστορίες, που αναδύονται καθώς το χτες ενώνεται εκρηκτικά με το σήμερα. Μια ηρωίδα δοκιμάζεται, αγωνιά, αγωνίζεται και προσδοκά την αγάπη, την αγάπη που δικαιώνει την ύπαρξη του κόσμου, μα και ολόκληρης της ζωής…
Το βιβλίο κυκλοφορεί σε μία πολύ προσεγμένη έκδοση με ποιοτικό χαρτί και τετραχρωμία, διανθισμένο με όμορφες εικόνες που σε ταξιδεύουν από την Μαριτάσα Τσιμπλάκη.
Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ
Ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759-1833) είναι το μεγάλο καύχημα της Ρωσικής αλλά και της ανά την οικουμένη Ορθοδόξου Εκκλησίας. Με την ακλόνητη πίστη του στο Θεό, με τη βαθιά ευλάβεια του στην Κυρία Θεοτόκο, με την απέραντη αγάπη του στον άνθρωπο και σ’ όλα τα θεία δημιουργήματα, με όλες τις ευαγγελικές αρετές που απέκτησε “νηστεία, αγρυπνία, προσευχή” και “βία φύσεως διηνεκεί” μεταπλάστηκε από άνθρωπο χοϊκό σε άγγελο επίγειο και έγινε σκεύος εκλεκτό θείων δωρεών. Γνώστης και μέτοχος της αγίας βιοτής του γίνεται τώρα κάθε Έλληνας φιλόθεος αναγνώστης με το βιβλίο αυτό που, πέρα από την εκτενή βιογραφία του οσίου, περιέχει τις διδαχές του, καθώς και τα χρονικά της ανακηρύξεώς του σε άγιο (1903) και της επανευρέσεως του τιμίου λειψάνου του (1990).
14η έκδοση: 02/2015
Σαν να με διάλεξε η ζωή
Μία συγκλονιστική μαρτυρία διάσωσης και μεταστροφής στα χρόνια της ναζιστικής Ευρώπης
Η δραματική ιστορία μιας εβραϊοπούλας στην Ολλανδία του 1939-1945. Η οικογένειά της οδηγείται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ η ίδια βιώνει μια συναρπαστική και θαυματουργή απόδραση από την ίδια μοίρα. Ένα θήραμα που βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα μπροστά από τους ναζιστές διώκτες της, φιλοξενούμενη μυστικά από διάφορες ολλανδικές οικογένειες μέχρι το τέλος του πολέμου.
Στο κρησφύγετό της έρχεται σε επαφή με μια Βίβλο, στις σελίδες της οποίας συναντά έναν “συμπατριώτη” της, που της ήταν τελείως άγνωστος: Ανακαλύπτει τον Ιησού και συνειδητοποιεί ότι έχει επιλεγεί να ζήσει με περισσότερους τρόπους από έναν.
Η Τζοάνα-Ρουθ Ντόμπσινερ αφηγείται τη γεμάτη δραματικές περιπέτειες ζωή της. Τη διαφυγή από έναν παραλογισμό που δεν μπορούσε να κατανοήσει και την ανακάλυψη μίας αγάπης που ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 416
Α΄ Έκδοση: 01/2019
Στερέμνιος Ένστασις άχρι θανάτου
Αφηγηματική βιογραφία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού.
Ο τίτλος Στερέμνιος σημαίνει στερεός, σκληρός, σταθερός, έμπεδος, ισχυρός. Ένστασις σημαίνει αντίσταση. Η φράση “Στερέμνιος Ένστασις” συναντάται συχνά στην υμνογραφία, για να δείξει την ισχυρή και σταθερή αντίσταση των θεοφόρων Πατέρων κατά των αιρέσεων.
Όλος ο βίος του Αγίου Μαξίμου ήταν μια Στερέμνιος Ένστασις κατά της αιρέσεως άχρι θανάτου
Τα δάκρυα των αγγέλων
Η πρώτη φωτιά άναψε ύστερα από την ολοκληρωτική νίκη του Στρατού στον Εμφύλιο, το βράδυ της 30ής Αυγούστου του 1949, στο ύψωμα Κάμενικ, έπειτα στην Κιάφα, στο Τσάρνο, στην Αλεβίτσα. Όλη η πατρίδα μια φωτιά, ίδια ρομφαία των αγγέλων και των δακρύων. Όλη η πατρίδα μια παράλογη θυσία χωρίς θύτες και θύματα. Φαντάροι κι αντάρτες ρημαγμένες ψυχές, γονατισμένες, λιανισμένες από τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα.
Αγγέλα, Μέλπω, Αριάδνη.
Έτσι απόμειναν να κοιτάνε τις φωτιές ανήμπορες και ν’ αποχαιρετούν βουβά˙ μορφές και μοίρες του λαού μας αδικοχαμένες. Έτσι απόμειναν να σκέφτονται αυτούς που έφυγαν κι έσβησαν˙ τη Γιάννα από την Καστοριά, τη Φανή από τη Σαλονίκη, την Κατερίνα από την Αθήνα, τον Νίκο από την Ήπειρο, τον Θάνο από τη Θράκη.
Έτσι απόμειναν οι δόλιες μάνες να συλλογιούνται και να πεθυμούν απελπισμένα, να στραγγίζουν το μέσα τους για το λειψό που τους απόμεινε˙ μια εικόνα, ένα χαμόγελο, μια λέξη έστω. Έτσι απόμειναν να καρτεράνε μια επιστροφή…
Μετά τις Κόρες της λησμονιάς και τις Μάνες της άδειας αγκαλιάς, η τρίτη πράξη στην τραγωδία του λαού μας. Μια τραγωδία δίχως «από μηχανής θεό». Δίχως κανένα Θεό. Χωρίς κανένα Έλεος.
Το Απήχημα του ουρανού
Αφηγηματική βιογραφία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.
Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης “άγγιξε” τα ουράνια κράσπεδα. Έγραψε τις θεωνυμίες, τα ονόματα του Θεού. Είδε τον Χριστό. Ακούμπησε την Παναγία μας ζώσα και νεκρή. Είδε, άκουσε, συναναστράφηκε τον απόστολο Παύλο. Γνώρισε όλους τους αποστόλους στην κοίμηση της Παρθένου. Έγραψε επιστολές σε αποστόλους και αποστολικούς Πατέρες. Αφηγήθηκε στην ουράνια ιεραρχία την διακονία των αγγέλων. Περιέγραψε στην εκκλησιαστική ιεραρχία την διακόσμηση των αρχιερέων, των ιερέων, των πιστών. Ανέβηκε μυστικά στον ουρανό. Κατέβηκε θεωμένος στην γη.
Χρονολόγιο – Ημερολόγια ετών 1967 – 2021
Το “Χρονολόγιο” δεν είναι ημερολόγιο. Είναι πολλά ημερολόγια. Για τον συντάκτη του παρόντος είναι μια διακονία επί πενήντα τέσσερα χρόνια. Σε νεαρή ηλικία μου ανατέθη η διακονία της συντάξεως του κατ΄ έτος ημερολογίου τσέπης.
Πλην ενός από τα 55 ημερολόγια (του 1991), που αφιερώθηκε στον θερμουργό επίσκοπο Γεώργιο Παυλίδη, μητροπολίτη Νικαίας, όλα τα άλλα αφιερώθηκαν σε θεολογικά, πνευματικά και ηθικά θέματα.
Στο παρόν βιβλίο ο συντάκτης αναπολεί και μια ακόμη δυσκολία, την τυπογραφική. Παρελαύνουν από τις σελίδες του παρόντος όλες οι μορφές της τυπογραφικής τέχνης. Στοιχειοθεσία από “κάσα” – λινοτυπία – φωτοσύνθεσις -ηλεκτρονικός υπολογιστής.
- Το ουσιώδες βέβαια είναι το πως το χρονολόγιο της ζωής μας θα γίνει αιωνολόγιο στη Βασιλεία των Ουρανών. Ο χρόνος κυλά.
- Ας μη λησμονούμε, ότι ο Θεός υπάρχει “προ χρόνων αιωνίων” (Τίτ. α΄ 2).
- Ας μη χάσουμε την ευκαιρία του λοιπού χρόνου μας: “Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι”.