Η μετά Θάνατον Αιώνια Ζωή
Όποιος μπορεί να αντιμετωπίσει και κυρίως να νικήσει τον θάνατο, μπορεί να ατενίσει με χαρά και αισιοδοξία την ζωή του. Η νίκη κατά του θανάτου επιτυγχάνεται με ένα και μοναδικό τρόπο, λατρεύοντας, ευχαριστώντας και δοξολογώντας τον Λυτρωτή Ιησού. Πράγματι, ο Ιησούς “Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας”.
Στη νίκη κατά του θανάτου χρειάζεται η πίστη, ο αγώνας για την απόκτηση των αρετών, η μυστηριακή ζωή, αλλά και η γνώση της θεολογίας μας και ειδικότερα της Ορθοδόξου δογματικής διδασκαλίας για τον θάνατο και την μετά θάνατο ζωή.
Η Παλαιά Διαθήκη – Τόμος Δ΄
Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους Εβδομήκοντα – τόμος Δ΄
Κείμενον -Ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Θ. Κολιτσάρα
Κείμενο – σύντομη απόδοση του νοήματος – γενική εισαγωγή – ειδικές εισαγωγές σε κάθε βιβλίο – διαίρεση σε ενότητες με επικεφαλίδες – παραπομπές στην Καινή Διαθήκη -Εικόνες και Πίνακες.
Με έγκριση της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και της Διαρκής Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Έκδοσις 5η
Η πίστης μας
Ερωτήσεις και απαντήσεις σε θέματα ορθόδοξης πνευματικότητας
Τό παρόν βιβλίο ἔχει στόχο νά ἀπαντήσει σέ ἀπορίες καί πνευματικῆς φύσεως προβληματισμούς πού ἀντιμετωπίζει ὁ πιστός στήν καθημερινή του ζωή. Νά ἀπαντήσει στίς πνευματικές ἀναζητήσεις τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου πού ψάχνει γιά τό βαθύτερο νόημα καί σκοπό τῆς ζωῆς του. Νά ἀπαντήσει σέ ἐρωτήματα ἐκπαιδευτικῶν πού τό ἔργο τους περνάει μέσα ἀπό τήν καθημερινή τους ἐπαφή μέ παιδιά σέ ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα. Νά λύσει ἀπορίες γονέων πού ἐπιθυμοῦν ἕνα σωστό παιδαγωγικό ρόλο μέσα στήν οἰκογένεια καί τέλος νά γίνει ἕνα «βοήθημα» στούς πνευματικούς κύκλους προσφέροντας σέ ὅσους τό ἐπιθυμοῦν μία στοιχειώδη θεολογική κατάρτιση καί καθοδήγηση γιά βαθύτερη κατανόηση τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔτσι ὥστε νά διασφαλίζεται ἡ ἐναρμόνιση τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης μέ τή συνεπή χριστιανική ζωή τοῦ πιστοῦ.
Ο κορυφαίος της αγάπης. Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Έλεγε ο ίδιος: «Το φως δεν γεννάται με λόγια, με σχήματα, με υποκρίσεις. Το φως είναι φως. Είναι αρετή. Είναι καλοσύνη. Είναι πίστις. Είναι αγάπη. Άμα αυτά είναι πάνω μας, τότε και σιωπούντες λαλούμε». Το μεγαλύτερο χάρισμα του Γέροντος ήταν ότι γνώριζε άριστα το πώς να αποκρύβει την αγιότητά του. Τον πρόδιδε, όμως, η παρουσία, η ομιλία, ο λυγμός, το βάθος της ορθόδοξης θεολογίας και το συναίσθημά του.
Αγάπησε πολύ. Έκλαψε πολύ. Πέρασε πολλά. Είναι ο Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, ο κορυφαίος της αγάπης, ο σπουδαίος της άσκησης, ο μεγάλος της υπομονής απέναντι στις θλίψεις μέσα στον βίο της έμπρακτης ταπείνωσης και της δια βίου αφανούς υπερπροσφοράς μέσα σε κάθε μοναδικής αξίας συμβολή του.
Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα 1870-1908
Μηνάς Δ. Χαμουδόπουλος (1843-1908): Μέγας ρήτωρ της μεγάλης Χριστού Εκκλησίας, δημοσιογράφος, ιστορικός, γεωγράφος, πολιτικός, φορέας της ελληνορθοδόξου παραδόσεως
Στα ελληνικά σχολεία δεν διδάσκεται ο τιτάνειος πνευματικός αγώνας των αλύτρωτων Ρωμηών του β΄ ημ. του 19ου αιώνος, απογόνων των “αυτηκόων” και “αυτοπτών” μαρτύρων του ανατολικού ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Οι Έλληνες αυτοί ζούσαν την πολυεθνική οθωμανική πραγματικότητα, διατηρώντας την εθνική τους ταυτότητα, χωρίς κραυγές και εθνικιστικές εξάρσεις, γιατί στόχευαν στην ενότητα και ισομοιρία όλων των λαών της Ανατολής. Για τους Έλληνες Μικρασιάτες Μεγάλη Ιδέα ήταν η αποκάλυψη της ιστορικής αληθείας και η ως εκ τούτου πρωτοκαθεδρία (όχι κυριαρχία) της αμιγούς Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως, που κράτησε, επί αιώνες, το Γένος-Έθνος ζωντανό.
Το 1922 ακύρωσε το όραμα της πολιτικής ενώσεως όλων των Ελλήνων υπό το Ελλαδικό Κράτος, δεν μπόρεσε όμως να ακυρώσει τη “Ρωμαίικη Ιδέα”, που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα με πίστη, παιδεία και αγάπη στη λαϊκή μας Παράδοση. Οφείλουμε τιμή και δόξα σ’ εκείνους που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία μας. Αφαιρώντας όμως από τη μεσαιωνική και νεώτερη ελληνική ιστορία την πανανθρώπινη δύναμη της Ορθοδοξίας, παραποιούμε την ελληνική πραγματικότητα, αφήνοντας τα Ελληνόπουλα χωρίς προσανατολισμό και χωρίς τη ζωογόνο επαφή με τις ιστορικές τους ρίζες.
Το Ημερολόγιο της Ευτυχίας
Η πνευματική περιπέτεια ενός συγγραφέα που θεωρείται ο «Παπαδιαμάντης» της Ρουμανίας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε εβραϊκή οικογένεια. Έσκυψε και μελέτησε σε βάθος την ευρωπαϊκή γραμματεία. Κάτοχος μεγάλης φιλοσοφικής όσο και λογοτεχνικής παιδείας, πνεύμα ανήσυχο και περίεργο, γνώρισε και ασπάστηκε την ορθόδοξη πίστη. Φυλακίστηκε από το καθεστώς Τσαουσέσκου και έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με ποινικούς εγκληματίες και πολιτικούς κατάδικους, μεταξύ των οποίων και ιερείς όλων των χριστιανικών δογμάτων. Βαφτίστηκε κρυφά μέσα στις φυλακές, ενώ αργότερα έζησε στη μονή της Ροχίας, ως ιερέας και υπεύθυνος βιβλιοθήκης. Οι εμπειρίες της ζωής του, η εξέλιξη των σκέψεών του, ο δρόμος του για τη σωματική, ψυχική και νοητική του επιβίωση, καθώς και η πνευματική του πορεία, καταγράφονται στο βιβλίο του, το οποίο ο συγγραφέας θεωρεί ως την πολιτική, λογοτεχνική και πνευματική του διαθήκη. Το χειρόγραφο του «Ημερολογίου της Ευτυχίας», που είναι το σημαντικότερο έργο του, κατασχέθηκε από το καθεστώς, καταστράφηκε σε καιρούς ταραχώδεις και ανασυστήθηκε από μνήμης. Με παράδοξο όμως και αξιοθαύμαστο τρόπο ήρθε και πάλι στα χέρια του. Βιβλίο στοχαστικό όσο και βιωματικό, συνιστά μια από τις σημαντικότερες πνευματικές καταθέσεις του 20ου αιώνα.
Δ΄ Έκδοση: 09/2019