Από το Μανχάταν στο Άγιο Όρος
Αληθινή ιστορία. Ο πρωταγωνιστής εξιστορεί.
«Χρειάζεται να χαθείς για να βρεις τον δρόμο σου.»
Πρωταγωνιστής της αληθινής αυτής ιστορίας δυνητικά είναι ο κάθε αναγνώστης της.
Οι ανατροπές, οι εκπλήξεις και οι συγκινήσεις που επιφυλάσσει είναι σε μικροκλίμακα ο ορισμός της ανθρώπινης ζωής. Και αν κάτι φιλοδοξεί να πετύχει η καταγραφή αυτής της προσωπικής ιστορίας, είναι ακριβώς να εμπνεύσει στους αναγνώστες της το θάρρος να ζουν τη ζωή τους όπως τους υπαγορεύει η καρδιά και ο λογισμός τους.
Σεπτέμβριος 1973. Μανχάταν, παγκόσμιο εμπορικό και επιχειρηματικό κέντρο.
Στην Αθήνα οι κλιμακούμενες φοιτητικές κινητοποιήσεις κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών προοιωνίζονται τη μεγάλη εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου.
Η διαφαινόμενη κοινωνικοπολιτική ένταση και ανασφάλεια στη χώρα οδηγούν τον Πέτρο στην απόφαση να αφήσει πίσω του πατρίδα και οικογένεια και να πάει για σπουδές στη Νέα Υόρκη, τη μητρόπολη του κόσμου.
Πόσο τον επηρεάζει το αμερικανικό όνειρο και η φιλοσοφία του «sky is the limit» στην προσωπική του αυτοπραγμάτωση και ευτυχία;
Ιανουάριος 2020. Τελικά, πόσα χιλιόμετρα δρόμος χωρίζουν τη φαινομενική επιτυχία από την αληθινή ευτυχία;
Αν με την ιστορία του Μοναχού που έγινε CEO επικοινωνήθηκαν στο επιχειρηματικό και ευρύτερο αναγνωστικό κοινό οι αρχές του Αθωνικού Μanagement, με το βιβλίο Από το Μανχάταν στο Άγιο Όρος φωτίζεται ο δρόμος της εσωτερικής θέασης (ή απελευθέρωσης) ως ο μόνος δρόμος για την προσωπική μας ευτυχία.
«Όταν ήμουν τριάντα ετών, ήθελα να είμαι επιτυχημένος.
Με τον καιρό συνειδητοποίησα την επιθυμία μου να γίνω ευτυχισμένος!»
Άρι το Ακούνητο Λιθάρι
Τι εννοούσε άραγε το Μεγάλο Γεράκι όταν φώναξε μέσα στο ινδιάνικο χωριό «Πίσω για μπρος»;
Ο Άρι το Ακούνητο Λιθάρι τίποτα δεν κατάλαβε. Όμως ήταν σίγουρος ότι θα κερδίσει το χρυσό φτερό του αετού της ερήμου.
Ή μήπως όχι;
Μια ιστορία για το πείσμα που γκρεμίζει φιλίες και φέρνει ταραχές στο σπίτι.
Εικονογράφηση: Κωνσταντίνα Ζαφείρη
Συννεφοπαραμύθια 2
Επιστροφή στα ψηλά βουνά
Πέτρινα γεφύρια κι άγρια ρίγανη, καλοκαιρινά πανηγύρια και το φως του καντηλιού, το πρωινό λάλημα του κόκορα και η πεντανόστιμη μαρμελάδα βερίκοκο… Πόσα έζησαν ο Μανώλης, η Θάλεια και ο μικρός Παντελής τις μέρες του φετινού καλοκαιριού! Τα τρία παιδιά θα κρατήσουν τις πολύτιμες αναμνήσεις τους σαν φυλαχτό για το φθινόπωρο και τον χειμώνα, που θα βρίσκονται στην πόλη. Αλλά και για ολόκληρη τη ζωή τους… Όσα έζησαν φέτος το καλοκαίρι θα γίνει ένα φυλαχτό, που θα το κρατήσουν για πάντα!
Το βιβλίο αυτό είναι πραγματικά ένας θησαυρός για τα παιδιά μας:
– γνωριμία με την ελληνική φύση και τα χωριά μας
– αναβίωση μιας απλής και εγκάρδιας ζωής
– απαντήσεις στις καίριες, θεολογικές τους απορίες
– συνάντηση με φίλους και γνωστούς, με περασμένες γενιές, με την ιστορία, με την αλήθεια…
Η χαριτωμένη αφήγηση και η πλούσια εικονογράφηση συνοδεύονται και από… μαντέματα, συνταγές, τραγούδια, συναξάρια, οδηγίες για παλιά κι αξέχαστα παιχνίδια, γλωσσοδέτες, όμορφες φωτογραφίες του τόπου μας, ένα αλληγορικό παραμύθι κι ένα… συναρπαστικό κουίζ στο τέλος!
Η συγγραφέας γνωρίζει καλά τον τρόπο να μιλάει στα παιδιά! Το μυστικό της το εξηγεί στις τελευταίες σελίδες και σε εμάς, τους ενηλίκους, τρυφερά και ουσιαστικά!
Η ομορφιά του άλλου
– Άνθρωποι ανίκανοι να σχετισθούν.
– Σχέσεις χωρίς πίστη στον Θεό ή στον σύντροφο.
– Σχέσεις, με ή χωρίς πίστη, όπου η ύπαρξη δεν είναι αληθινή.
Έχουμε τρόπο να κάνουμε και τα τρία να συλλειτουργούν αρμονικά; Η ψυχοσωματική μας ύπαρξη, η πίστη μας στον Χριστό και στους ανθρώπους, οι ζωτικές για όλους μας σχέσεις; Μπορούμε άραγε να φθάσουμε σε ένα επίπεδο λειτουργικότητας στο οποίο καθένας από τους τρεις παράγοντες δεν θα αναιρεί τους άλλους αλλά βατούς ενδυναμώνει;
Η σχέση προϋποθέτει τον “άλλο”. Όσο κι αν τον αντιλαμβανόμαστε με δικούς μας όρους και όχι όπως πραγματικά είναι, αυτός ο “άλλος” βρίσκεται εκεί και καλούμαστε να σχετιστούμε μαζί του. Ξεπερνώντας τον εαυτό μας και την ασχήμια μας μπορούμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά που κρύβουν όλοι οι “άλλοι”…
Σειρά: Πίστη, Ύπαρξη και Σχέση 2
Μεταξύ στιγμής και αιωνιότητας
Βίος και διδαχές του γέροντα Αρσενίου Παπατσιόκ
Πολλές φορές στη ζωή του ο Γέροντας έλεγε την εξής παραβολή.
Ρώτησαν κάποτε ένα φύλλο: “Είσαι τριαντάφυλλο”;
“Όχι δεν είμαι”, είπε το φύλλο,
“Γιατί τότε μυρίζεις σας τριαντάφυλλο”;
“Είμαι απλά ένα φύλλο, κάποτε όμως στάθηκα δίπλα σε ένα τριαντάφυλλο”.
Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι, τους οποίους τόσο πολύ μνημόνευε ο Γέροντας στις προσευχές του, επρόκειτο να διατηρήσουν και να μεταδώσουν το “άρωμα” του, επειδή και αυτοί κάποια στιγμή, σαν το φύλλο, στάθηκαν με τη χάρη του Θεού δίπλα σε ένα τριαντάφυλλο.
Ο βίος, οι δοκιμασίες και η διδασκαλία του μεγάλου Ρουμάνου γέροντα ασκητή Αρσενίου (Παπατσιόκ).
Πέτρα κι ουρανός
Αφουγκράσματα κι απόηχοι γης ελληνικής
Δύο φίλοι, ο Κωνσταντίνος και ο Δημήτρης, διακατέχονται από αληθινό σεβασμό προς την παράδοση του τόπου τους, και μάλιστα τη μουσική. Ο έρωτάς τους γι’ αυτήν γίνεται το όχημα για να διεισδύσουν και στις υπόλοιπες γεμάτες ζωή διαστάσεις της παράδοσης της πατρίδας τους.
Η βιωματική προσέγγισή της – η επιτόπια παρουσία τους στους τόπους που ζει και εκφράζεται η παράδοση – τους κάνει να νιώσουν από κοντά τους ντόπιους ανασασμούς. Μέσα απ’ το παραμύθι που λέει μια γιαγιά. Μέσα απ’ το τραγούδι ενός παππού καραβοκύρη. Μέσα απ’ τους τρανταγμούς του χορού σε μια χωριάτικη πλατεία.
Ένα λαογραφικό περιδιάβασμα σε μέρη που χτυπάει η καρδιά της παράδοσης… Μία φανταστική ιστορία βγαλμένη από τις ρίζες του τόπου μας… Ένα παραμύθι γεμάτο ήχους κι αρώματα από Ελλάδα…
Εικονογράφηση: Χριστίνα Παπαθέου-Δουληγέρη
Το Καράβι της Ελπίδας
Το καράβι σήκωσε άγκυρα και άνοιξε πανιά και σαν δελφίνι γλίστρησε στου Αιγαίου τα νερά. Η γιαγιά Μυρσίνη, συνεχίζοντας τις ιστορίες και τα παραμύθια της, αυτή τη φορά µας ταξιδεύει στη Μεγαλόνησο. Παιδιά από την Ελλάδα και την Κύπρο ενώνουν τις ζωές τους και μαθαίνουν πώς να ξεπερνούν τις δυσκολίες και τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Οι νέοι ξέρουν πάντα να ονειρεύονται και να ελπίζουν. Κι έχουν μια βιάση, πολλές φορές παράτολμη, να κάνουν τ’ όνειρό τους πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν και οι πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα µμακρύ ταξίδι, µε το Καράβι της ελπίδας, για να φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο. Το καράβι τους ξεκινάει! Όρτσα τα πανιά να σαλπάρουμε μαζί του!
Β΄ Έκδοση
Το πρόσωπο του Φωτός
Εικόνες του Χριστού από τον Άγιο Σωφρόνιο
Ο Θεός γίνεται ψηλαφητός μέσα από την εικόνα.
Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης προσκαλείται σε μια περιήγηση στον πολυχρόνιο αγώνα του Οσίου Σωφρονίου του Αθωνίτου να αποτυπώσει εικονογραφικά το Πρόσωπο του Κυρίου και Δημιουργού μας Ιησού Χριστού.
Σκοπός του παρόντος βιβλίου είναι να παρουσιάσει τις εικόνες που φιλοτεχνήθηκαν από τον άγιο Σωφρόνιο κατά την προσπάθειά του να απεικονίσει το Πρόσωπο του Χριστού. Είχα την ελπίδα πως θα μπορούσα να αφήσω τις εικόνες και τις τοιχογραφίες να μιλήσουν από μόνες τους. Ωστόσο, επειδή ο νους του σύγχρονου ανθρώπου έχει συνηθίσει να εκτίθεται στην ατελείωτη εναλλαγή εικόνων και πληροφοριών, παρέθεσα μικρά αποσπάσματα από τα γραπτά του αγίου Σωφρονίου, προκειμένου να ενθαρρύνω τον αναγνώστη να σταθεί και να βιώσει βαθύτερα την Παρουσία που συνοδεύει τις εικόνες αυτές. Στο παρόν βιβλίο η μόνη εικόνα που δεν ανήκει στα έργα του αγίου Σωφρονίου είναι η Σινδόνη του Τορίνο, που υπήρξε συνεχής πηγή έμπνευσης για αυτόν και η οποία, σύμφωνα με τον Άγιο, ήταν έργο του ίδιου του Θεού.
Οι εικόνες παρατίθενται στη χρονολογική σειρά, κατά την οποία δημιουργήθηκαν. Οι παραπομπές των κειμένων και των εικόνων έχουν προστεθεί στο τέλος του βιβλίου. Για οποιαδήποτε λάθη ή παραλείψεις η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μου. (Μοναχή Γαβριηλία – Εισαγωγή)