“Άκουσε καλό μου παιδί”
Απαντήσεις σε νέους από έναν επίσκοπο αγάπης.
Το βιβλίο καταγράφει ερωτήματα νέων και εφήβων, όπως διατυπώθηκαν στον μακαριστό Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλο. Οι απομαγνητοφωνημένες απαντήσεις διασώζουν την εμπειρία και το χάρισμα του να επικοινωνεί με τους νέους, αλλά και τη φλογερή αγάπη, όπως εκδηλωνόταν κάθε φορά που απευθυνόταν σε εκείνους.
Εκείνοι τον ρωτούν με όλο τον νεανικό τους αυθορμητισμό και εκείνος απαντάει με απλότητα, αμεσότητα και βάθος, που θυμίζει το ύφος και το ήθος φωτισμένων γεροντάδων, παλαιών και σύγχρονων.
Μέσα από συνεντεύξεις που συντόνισε και κατέγραψε ο Ηλίας Λιαμής, μαθητεύουμε κι εμείς στον τρόπο προσέγγισης παιδιών, εφήβων και νέων, που συχνά “τους χάνουμε”, χωρίς να ξέρουμε το “γιατί”.
Ένα βιβλίο συνάντησης των νέων με την Ορθόδοξη πνευματικότητα, με οδηγό έναν μακαριστό Επίσκοπο, που αγάπησε με όλη του την καρδιά τον Θεό και τη νέα γενιά!
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 244
Α΄ Έκδοση: 03/2019
“Μείνον μεθ΄ ημών”
Από τη ζωηφόρο Ανάσταση στην ένδοξη Ανάληψη
Το πρόσωπο του Χριστού και η ιστορική Παρουσία Του στον κόσμο και τη δική Του Δημιουργία, ως Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος, μας προσφέρεται από τις διηγήσεις των Ευαγγελιστών ως καθοριστικό κέντρο αναφοράς του κάθε Προσώπου. Ως πυρήνας του ανθρώπου ο Ενσαρκωμένος και Αναστημένος Χριστός είναι το μοναδικό Πρόσωπο στην ιστορία που καθορίζει την αρχή και το τέλος και της ιστορίας και την αρχή και το τέλος της σωτηρίας του ανθρώπου, ακριβώς επειδή έγινε Άνθρωπος όντας Θεός και δώρησε την Ανάσταση ως Θεάνθρωπος.
Η ιστορικότητα της Ένσαρκης Παρουσίας του Χριστού μετά το σωτηριώδες μέγα γεγονός της Αναστάσεως ολοκληρώνεται με την Ανάληψη του Κυρίου. Αυτή η περίοδος των τεσσαράκοντα ημερών από την Ανάσταση μέχρι την Ανάληψη μαρτυρείται από τις διηγήσεις των Ευαγγελιστών για γεγονότα που εθεάθησαν και στα οποία υπήρξαν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες. Η ιδιαζόντως πνευματική και εξαιρέτως μυστηριακή αυτή περίοδος γεγονότων γίνεται αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης προς συγγραφή στο ανά χείρας πόνημα του συγγραφέα (από τον πρόλογο του βιβλίου).
Ας κοιτάξουμε τα παιδιά μας στα μάτια
…Ασφαλώς υπάρχει μία τραγωδία στη σχέση μας με τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας δεν χόρτασαν την αγκαλιά – ανάπαυση των γονιών τους. Είναι ανανούριστα, ακανάκευτα, αχάιδευτα, αφώτιστα. Αναπνέουν όχι τον αέρα της αθωότητας, όπως τους ταιριάζει, αλλά τον μολυσμένο αέρα της κακίας και της αισχρότητας. Δε βλέπουν ειρηνικά πρόσωπα με ήρεμα καλοσυνάτα μάτια, αλλά νευριασμένους ή ξετσιπωμένους γονείς, που βλέπουν τα παιδιά τους χωρίς να τα κοιτάζουν.
Πόσα δάκρυα μετάνοιας αρκούν γι’ αυτά τα εγκλήματα που κάνουμε στα παιδιά μας εμείς οι γονείς τους…
Μπορούμε άραγε να κοιμόμαστε ήσυχοι όταν έχουμε πλέον διαπιστώσει δραματικά το ότι τα παιδιά μας δεν ονειρεύονται, δεν προσεύχονται, δεν κλαίνε, δεν αγαπιούνται, δεν πιστεύουν σε τίποτα πραγματικό; Τελικά δεν μας αγαπούνε;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 280
Β΄ Έκδοση: 03/2015
Ένας ανεμιστήρας οροφής και άλλες ιστορίες
Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου και συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού “Πειραϊκή Εκκλησία” κυρία Μερόπη Ν. Σπυροπούλου, για άλλη μια φορά μας εκπλήσσει με το νέο της βιβλίο που πρόσφατα κυκλοφόρησε!
Παίρνοντας πραγματικά καθημερινά γεγονότα της καθημερινής μας ζωής, με το εξαιρετικό συγγραφικό της χάρισμα, τα αναδεικνύει σε πρωτότυπα διηγήματα.
Δίνοντας κοινωνικές, συναισθηματικές και πνευματικές προεκτάσεις, δημιούργησε 12 διηγήματα που αποπνέουν ευαισθησία και αγάπη!
Αν θα θέλαμε να χαρακτηρίσουμε το βιβλίο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα βιβλίο “συντροφιάς” για τις ώρες της ησυχίας και της μοναξιάς.
Το καθένα από τα κείμενα εμπλουτίζεται από σχετικά με το θέμα σχέδια του ζωγράφου Άγγελου Ξυπολιά.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 164
Α΄ Έκδοση: 12/2018
Η εξομολόγηση ενός γονιού
Η οικογένεια, όλοι το λένε, στην εποχή μας περνάει κρίση. Αν εξετάσομε όσο γίνεται πιο ψύχραιμα το φαινόμενο, θα διαπιστώσομε ότι η κρίση στην οικογένεια αρχίζει από την εγκατάλειψη των συναφών θεσμών, που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα μ’ αυτήν και τη στηρίζουν.
Ξέρομε τώρα ότι σ’ αυτόν τον αποχρωματισμό της οικογενειακής ζωής δεν ξεπέφτει κανείς απότομα. Αρχίζει μέσα από την παραδοσιακή οικογένεια σαν μικρή πτώση και με τον καιρό μετατρέπονται οι θεσμοί σε τυπικές υποχρεωτικές στην αρχή και προαιρετικές στη συνέχεια εκδηλώσεις.
Έτσι πεθαίνουν οι θεσμοί μέσα στην οικογένεια, αλλά έτσι επίσης πεθαίνει και η ίδια η οικογένεια και παραδίδεται στη μόνη «ευτυχία» που έμεινε, στην τηλεόραση, στα παραισθησιογόνα και στις διαστροφές.
Γίναμε διανοούμενοι, και αυτά που οι προγονοί μας τα ζούσαν ως αυτονόητα, χρειάζεται τώρα εμείς να τα σκεφθούμε και μ’ αυτό κολυμπάμε μέσα σε πέλαγος ασάφειας και αβεβαιότητας. Γι’ αυτό πρέπει να πάρομε τα πράγματα στα σοβαρά και να ζητήσομε επί τέλους τη φώτιση του Θεού, για να κάνομε τα χρέη μας σωστά.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 176
Ε΄ Έκδοση: 10/2018
Κυριακή, πάμε εκκλησία;
Η πρώτη γνωριμία σου με τη Θεία Λειτουργία
Κάθε παιδί, είναι ένας κόσμος με πόρτες κλειστές και με την ανάγκη να βρεθούν τα δικά του ιδιαίτερα κλειδιά να τις ανοίξουν. Τούτο το βιβλιαράκι είναι μια αφορμή για να γεννηθούν παιδικές ερωτήσεις. Ας βρεθούμε μαζί με τα παιδιά μας στη Θεία Λειτουργία και με υπομονή και εφευρετικότητα ας του δώσουμε αυτό που παραλάβαμε, αυτόν το θησαυρό της Ορθόδοξης λατρείας μας.
Σε κάθε σπίτι, σε κάθε γενιά, η Θεία Λειτουργία, η Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία μας είναι ο φωτεινός κρίκος που συνδέει το “τώρα” με το παρελθόν και τα έσχατα. Αυτή είναι ό,τι καλύτερο έχουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Κληρονομιά ζωής, φωτεινής, χαρούμενης κληρονομιά αθανασίας!
Ε΄ Έκδοση: 04/2017
Μακαρισμοί η απάντηση στον κόσμο
Να ποιο είναι το παράδοξο της πνευματικής ζωής: Αυτό που ο κόσμος το αποφεύγει ως οδύνη και δυστυχία, εμείς το επιδιώκουμε ως ευλογία!
Ο λόγος των μακαρισμών του Χριστού είναι ανατρεπτικός! Ενώ η κοσμική λογική λέει “να σε νικήσω, για να είμαι εγώ ο δυνατός”, στην πνευματική ζωή ισχύει “να ηττηθώ εγώ, για να ζήσεις εσύ”! Όταν διέπει τη ζωή μας η κοσμική λογική, θέλουμε να προστατευτούμε από τον άλλον, για να νιώθουμε πανίσχυροι απέναντί του. Η πνευματική ανατροπή μάς καλεί να απωλέσουμε τον εαυτό μας για την αγάπη του Χριστού και να δώσουμε ζωή στον άλλον. Το δικό μας πάθος να γίνει πόθος και δύναμη ζωής του άλλου. Τον νικούμε καταθέτοντας τα όπλα μας. Τον νικούμε γκρεμίζοντας τα δικά μας τείχη.
Στην απόφαση μιας τέτοιας στάσης ζωής, το μόνο που μπορεί να μας ενισχύσει είναι η γεύση της αποκάλυψης του Θεού μέσα μας. Ένας άνθρωπος που γεύτηκε τον φωτισμό και τον χορτασμό του Θεού, πως να αντέξει να μην τον μοιραστεί με τους άλλους;
Στο ίδιο σπίτι ζούμε… κι όμως μπορούμε!
Στο ίδιο σπίτι ζούμε… κι όμως μπορούμε.
Οι ενότητες και τα κείμενα αυτού του βιβλίου έχουν να κάνουν με τα βιώματα της οικογενειακής, της ενοριακής, της σχολικής, της κοινωνικής πραγματικότητας και την απόφαση, μέσα από την εκκλησιαστική εμπειρία, να μην σιωπήσουμε, να μην παραιτηθούμε, να μην αφεθούμε στο “δεν πειράζει” των καιρών. Να μοιραστούμε την ελπίδα που η αγάπη στον Χριστό και η αγάπη σε όλους, ξεκινώντας από τους οικείους μας, γεννά χαρά και δίνει νόημα στην ζωή μας. Όχι με εξιδανικεύσεις, αλλά με ρεαλισμό.
Γονείς και νέοι, αλλά και όσοι νοιάζονται για την οικογένεια, μπορούν να προσθέσουν τις δικές τους σκέψεις, τα δικά τους βιώματα, τις δικές τους ελπίδες, τις δικές τους χαρμολύπες. “Λύπη μαζί, λύπη μισή, χαρά μαζί, χαρά διπλή”, λέει ο λαός μας…
Τα θαύματα της πίστεως στον Πειραιά
Όπως καταγράφηκαν και αποτυπώθηκαν από εφημερίδες και έντυπα.
Στην παρούσα πρωτότυπη έρευνα του γνωστού ερευνητή της Πειραϊκής ιστορίας Στέφανου Μίλεση, καταγράφονται γεγονότα ή πράξεις που οι ίδιες οι εφημερίδες πανελλήνιας εμβέλειας, απέδωσαν ή χαρακτήρισαν ως θαύματα που έγιναν στον Πειραιά τα παλιά χρόνια (18ο, 19ο και 20o αιώνα).
Το μαρτύριο κλειδί της βασιλείας των ουρανών
Εγχειρίδιο μαρτυριακής παιδείας
Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο αγωνιζόμενος πιστός, να περάσει από το ακούσιο στο εκούσιο, είναι μία κρίσιμη στιγμή αναμέτρησης των πνευματικών του δυνάμεων με τον εαυτό του! Σε μία τέτοια κρίσιμη στιγμή πολλοί χριστιανοί προτιμούμε την ταύτισή μας με το εκούσιο, με το δικό μας θέλημα, και διολισθαίνουμε στη θεοδικία και σε άλλα επιχειρήματα για να θεωρήσουμε τον εαυτό μας αδικημένο από τον Θεό! Αλλά ο θεοφιλής πιστός, ο ακόλουθος του Χριστού στο μαρτυρικό μονοπάτι του Γολγοθά, επικεντρώνει τον καθημερινό του αγώνα στο να περνάει από το δικό του θέλημα στο θέλημα του Θεού. Γι’ αυτό σε κάθε δύσκολη στιγμή μίας δοκιμασίας σκληρής θα ειπεί το λόγο του Ιώβ: “Ο Κύριος έδωκε και ο Κύριος αφείλετο” ή όπως είπε Γέρων: “Δόξα τω Θεώ τω εν φαρμάκοις στρυφνοίς την υγείαν ημίν προσάγοντι”.
Χάνω το παιδί μου!
Συνοδοιπόροι στην αγωνία του γονιού.
Όταν πρωτάκουσα την απελπισμένη κραυγή κάποιου γονιού “χάνω το παιδί μου”, στην αρχή σφίχτηκε ή καρδιά μου, συμπόνεσα το γονιό και συμμερίστηκα κι εγώ την απελπισία του. Ύστερα ο κρυμμένος μέσα μου Φαρισαίος, ο ηθικολόγος, άρχισε να καταρτίζει καταλόγους ενοχών για λογαριασμό του γονιού, τι λάθη και τι εγκλήματα έκαναν και οι δυο γονείς στην αγωγή του παιδιού τους. Και τα πράγματα δικαιώνουν πάντοτε τον ηθικολόγο…
…Όταν πέσομε στα πόδια συντριμμένοι ζητώντας το έλεος του Θεού για τα παιδιά μας, θ’ αρχίσουν ν’ αλλάζουν και τα παιδιά μας.
Διατηρώ έντονη τη μνήμη της έκπληξής μου από τα λόγια του Γέροντα Πορφυρίου, όταν του λέγαμε πώς ανησυχούμε για τα παιδιά μας κι αγωνιζόμαστε να τα κάνουμε καλύτερα:
– Εσείς να γίνετε καλύτεροι κι αφήστε τα παιδιά σας ήσυχα· μη τα βασανίζετε…
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 232
Γ΄ έκδοση: 02/2018