Εικονογραφικό Συναξάρι
Ανάλογη με τη ζωγραφική επιφάνεια είναι η ακαλλιέργητη γη που περιμένει να προσφερθεί και να γεωργηθεί. Έτσι, θάλασσα και γη, η ζωγραφική επιφάνεια κρύβει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε χώρο παραμυθίας και χαράς. Μένει η ψυχή του καλλιτέχνη να μεταφέρει ουρανό, να μεταμορφώσει σε πραγματικό στολίδι την επιφάνεια, που ως κόσμος και κόσμημα προσφέρεται στους ανθρώπους.
Αυτή η επιφάνεια κινητοποιεί δυνάμεις συνειδητές η ασυνείδητες, λογικές η διαισθητικές, για να καλλωπιστεί και να μορφοποιηθεί ζωγραφικά. Είναι ο χώρος που η ψυχή καταθέτει χαρές και λύπες, καημούς και μεράκια. Είναι πεδίο ελεύθερης και αυθόρμητης κίνησης χωρίς δισταγμούς και δεσμεύσεις. Αυτή επαναφέρει αναμνήσεις, κινητοποιεί μνήμες και γίνεται χώρος προσευχής και άσκησης.
Εδώ οι παραλληλισμοί χαροποιούν, το φως και η χαρά νηστευτικά λαμπρύνονται. Ο κόπος και η άσκηση χαροποιά απαλύνονται. Οι αντιθέσεις και οι αντιπαλότητες συνταιριάζονται. Ο ηρωισμός και η αυτοθυσία προδίδονται. Ο χρόνος αυξομειώνεται. Τα λάθη επουλώνονται αγωνιστικά. Οι αποστάσεις σμικρύνονται και η ελπίδα ζωντανεύει.
Εικονογραφικό Συναξάρι – Λεύκωμα, Από τον Γιάννη Μενεσίδη.
Λόγοι Γ΄
Πρόκειται για μια σειρά κηρυγμάτων, καλά θεμελιωμένων στην αλήθεια της Παραδόσεώς μας και με καθημερινή σχεδόν έκφραση και χωρίς καμιά επιτήδευση, περιγράφει το βηματισμό του Γένους μέσα στις βαθύριζες αρετές του. Και πράγμα ασυνήθιστο για κηρυγματικόν λόγο, μιλά για την «πνευματική μαγκιά», δηλαδή την ψυχική λεβεντιά του ταπεινά υπερήφανου λαού μας. Κι αν πρέπει να εξηγήσουμε τι θα πει ταπεινά περήφανος λαός, θα πούμε ότι είναι ταπεινός για τη ζωή του αλλά περήφανος για την πίστη του.
Ο Ακάθιστος Ύμνος
Ο Ακάθιστος Ύμνος με ερμηνεία από τον Αρχιμανδρίτη Επιφάνιο Ι. Θεοδωρόπουλο. Με εισαγωγικό σημείωμα, εικόνες του Ακαθίστου Ύμνου και διευκρινηστικές σημειώσεις στο τέλος του βιβλίου.
Εξώφυλλο: Χαρτόδετο πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 190
Έκδοση δέκατη ογδόη
Ράντισέ μου τη σιωπή με ήχο
Σπάζοντας το κέλυφος του αυτισμού
Θύελλα ανείπωτων λέξεων…
Ανοίγω τα βλέφαρα της ζωής και βροντοφωνάζω…
Ωραία μου ζωή ακολουθώ το ανέβασμα στα ουράνια…
Μιχάλης Κούμπας
Ο Μιχάλης μεγαλώνει σαν ένα φυσιολογικό παιδί, όταν στην ηλικία των δυόμιση ετών μέσα σε μόλις έναν μήνα αποδιοργανώνεται εντελώς, χάνει την ομιλία του και την επικοινωνία με το περιβάλλον και απομονώνεται. Η διάγνωση: Βαρύς αυτισμός. Μετά από συνεχή και επίπονη δουλειά με μια ομάδα θεραπευτών ο Μιχάλης στα οκτώ του μαθαίνει να γράφει. Και η εικόνα, που είχαμε έως τότε για τον Μιχάλη, αλλάζει εντελώς. Από τότε και στο εξής αποκαλύπτεται ένας νέος άνθρωπος με πλούσιο εσωτερικό κόσμο, ποιητικότητα και ανθρωπιά, που μιλά ανοιχτά για το πρόβλημά του, εκφράζει τα συναισθήματά του, τις σκέψεις και τις αγωνίες του, εξηγεί τις περίεργες συμπεριφορές του και την αδυναμία του να λειτουργήσει όπως ένα φυσιολογικό άτομο. Αυτά τα κείμενα θα παρακολουθήσουμε εδώ, καθώς επίσης και μια ουσιαστική κατάθεση σκέψεων και εμπειριών της μητέρας του Μιχάλη. Οι σελίδες του βιβλίου αυτού, γραμμένες από τον ίδιο τον Μιχάλη, συγκινούν, προβληματίζουν, συναρπάζουν…
Λάουρα Μελετοπούλου
Ψυχολόγος