Ποντιακή Κουζίνα – Η παράδοση και η εξέλιξη

Οι σελίδες αυτού του βιβλίου έχουν σκοπό να μας ταξιδέψουν στις ρίζες της Ποντιακής κουζίνας. Tαυτόχρονα μέσα από νέες τεχνικές και παρασκευές μεταμορφώνονται σε καινούριες συνταγές, κρατώντας πάντα τη βάση των παραδοσιακών προϊόντων. Εύχομαι ολόψυχα να το αγαπήσετε και να εντάξετε την Ποντιακή κουζίνα στο καθημερινό σας τραπέζι.

Οι πρώτες μνήμες μου έχουν να κάνουν με τις πέντε κυρίες των αισθήσεων. Οι πέντε αυτές κυρίες, που μεγαλώνοντας έμαθα τα ονόματά τους, με βοήθησαν να κατανοήσω την τέχνη της μαγειρικής. Ως τέκνο ποντιακής καταγωγής και συγκεκριμένα από το χωριό Μελάνθιο (Μεσουντιέ), μυήθηκα στις συνταγές των προγόνων μου δίπλα στις γιαγιάδες μου και τη μητέρα μου, οι οποίες και αποτελούν την πρώτη μου επαφή με την ποντιακή κουζίνα. Η συγκεκριμένη κουζίνα, μέσα από τα δικά μου μάτια, απαρτιζόταν από πολλές τέχνες. Οι δοκιμές των συνταγών με έκαναν να νιώθω γευσιγνώστης. Τα αρώματα έκαναν την όσφρηση μου να χορεύει. Τα χρώματα από τα μπαχάρια έκαναν την όρασή μου να συνθέτει έναν μοναδικό πίνακα ζωγραφικής.
Η ακοή μου εκπαιδεύτηκε μέσα από την πάλη της κουτάλας με την κατσαρόλα, βγάζοντας μια περίεργη μουσική. Με την αφή ένιωθα να αγγίζω άλλοτε ζεστό και άλλοτε κρύο… ανάλογα με τη φαντασία που διαθέτει και ένας ποιητής. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα τη συνδεσιμότητα των τεχνών, το μεγαλείο της μαγειρικής και σε ποιο επίπεδο πρέπει να καταταχθεί η συγκεκριμένη τέχνη. Το παρόν βιβλίο στηρίζεται στην παράδοση των συνταγών του Πόντου, οι οποίες διατηρούν τη βάση των παραδοσιακών προϊόντων αλλά παρουσιάζονται με μία νέα οπτική μέσω των διαφορετικών τεχνικών και παρασκευών. Στόχος μου είναι να προτρέψω όλους τους λάτρεις της μαγειρικής, γνώστες και μη, να ακολουθήσουν τον δρόμο της μακροζωίας, τον οποίον μπορεί να εξασφαλίσει η ποντιακή διατροφή.

Φωτογραφία -Καλλιτεχνική επιμέλεια: Νένα Συμεωνίδου

Κείμενα συνοδοιπορίας με τον Χριστό

Συχνά λέμε ψέματα στόν ἑαυτό μας, προσπαθώντας νά ὡραιοποιήσουμε τή λάθος ἐπιλογή. Μιλᾶμε συνέχεια γιά τό πόσο σημαντικό εἶναι νά εἶσαι ὁ ἑαυτός σου τήν ἴδια στιγμή πού, οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς, ὑποδυόμαστε κάποιον ἄλλο. Ἀπό τά πιό ἁπλά πράγματα, ὅπως τό ντύσιμο, τά μέρη πού βγαίνουμε, οἱ σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους μέχρι τά πιό σημαντικά, ὅπως τά ἰδανικά καί οἱ ἀξίες τῆς πίστης μας… τό νά μήν εἴμαστε ὁ ἑαυτός μας εἶναι ἀρκετά σύνηθες. Εἶναι ὅμως καί πολύ ἐξοντωτικό.

Τό καλύτερο δῶρο πού μποροῦμε νά κάνουμε στούς ἑαυτούς μας εἶναι νά εἴμαστε αὐθεντικοί. Ἄς διανύσουμε τό δικό μας σταυροδρόμι κι ἄς ἀποθέσουμε τόν δικό μας θησαυρό, κοιτώντας πάντοτε ψηλά στόν οὐρανό! Τότε θά συνειδητοποιήσουμε ὅτι οἱ ψηφίδες τῆς ζωῆς μας εἶναι ἐκεῖνες πού θά μᾶς βοηθήσουν στό νά δημιουργήσουμε τό πιό ὄμορφο ψηφιδωτό στόν οὐρανό.

Τά κείμενα τοῦ βιβλίου αὐτοῦ εἶναι ἱστορίες πού βίωσα καί ἄκουσα. Ὅ,τι κατάφερε νά μέ κάνει νά νιώσω ἄνθρωπος. Ὅ,τι κέρδισε τό ἐνδιαφέρον μου, ὅ,τι μέ ἀνέβασε κι ὅ,τι μέ ἔριξε. Σέ ὅ,τι ἔδωσα δύναμη νά ἐξουσιάσει τά συναισθήματά μου. Σκέψεις κι ἀπόψεις μιᾶς ἄλλης στιγμῆς, ἑνός ἄλλου ἑαυτοῦ στόν ὁποῖο ὅμως εὔκολα μπορεῖς νά γυρίσεις, νά θυμηθεῖς…
Κάθε κείμενο ἔχει ὡς βασικό συστατικό τόν πόνο ἤ τή χαρά – τή δική σου ἤ τοῦ ἄλλου. Καί δέν εἶναι τά λόγια του πού ἐκφράζονται, ἀλλά τά συναισθήματά του.
Ὡστόσο πίσω ἀπ’ ὅλα αὐτά παραμένεις ἐσύ. Κι αὐτό πού εἶσαι, κανένα κείμενο δέν μπορεῖ νά τό καταγράψει ὁλοκληρωτικά, παρά μόνο οἱ ΨΗΦΙΔΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ…Γιατί μόνο ἐκεῖ ἀνήκεις, ἀνήκουμε ὁλοκληρωτικά!