Αλήθεια, ξέρεις ποιος είσαι;
Το παρόν βιβλίο περιέχει μελετήματα που δεν αφορούν μόνο στο κοσμικό φρόνημα των σημερινών νεοελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, αλλά προχωρούν βαθύτερα, με σκοπό να φωτισθούν αρκετά σκοτεινά σημεία του χαρακτήρος του αγωνιζόμενου πιστού, ώστε να πορευθεί στην αλήθεια, στο φως και στη σωτηρία.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 352
Β΄ Έκδοση: 10/2018
Βλαντίκα
Αφηγηματική βιογραφία του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς, Αρχιεπισκόπου Σαγγάης και Σαν Φρανσίσκο του θαυματουργού.
“Αγιότητα δεν είναι απλά η τιμιότητα, η ορθότητα, η ηθική. Είναι η άμεση σχέση και η συνεχής σκέψη της δόξας του Θεού, που καταυγάζει τον άνθρωπο με την χάρη του Θεού, που πλημμυρίζει τον άνθρωπο με την αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον του. Αυτή η θεία και η αγία αγάπη άλλους τους βγάζει στην έρημο. Κάποιος τους συγκρατεί κοντά στην ανθρώπινη ανάγκη, για να διακονήσουν προσωπικά, αλλά κυρίως για να κατεβάσουν τον Θεό αρωγό και συμπαραστάτη στα ανθρώπινα. Αυτό είναι αγιότητα.”
Αυτά πρέσβευε ο άγιος αρχιεπίσκοπος Ιωάννης Μαξίμοβιτς.
Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης
Παρακαταθήκη και διδάγματα της γερόντισσας.
Μαρτυρίες ανθρώπων που τη γνώρισαν.
Γράφουν Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος και Αρχιμ. Αντώνης Φραγκάκης
«Ὅταν κλαίω καὶ στενάζω γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου, βαθαίνει ἡ καρδιά μου. Αναστενάζω ἀπὸ τὰ τρίσβαθα τῆς ψυχῆς μου καὶἀνακουφίζομαι. Ἡ εὐχὴ τρέχει, τρέχει… καί, σὲ ἀνύποπτο χρόνο, δεν ξέρω πῶς, μὲ τὰ “κιάλια” τῆς καρδιᾶς βλέπω τὸ ἄπλετον ἐκεῖνο Φῶς, ποὺ νοῦς δὲν χωράει καὶ γλῶσσα δὲν διηγᾶται… Κανείς δεν μπορεῖ νὰ περιγράψει τὸ μεγαλεῖο τοῦ οὐρανοῦ! Ὁ οὐρανὸς κρύβει πολλὰ μυστήρια… Τὸ Φῶς εἶναι ἄπλετον, δὲν ἔχει ἀρχή, μέση καὶ τέλος. Εἶναι ἀσχημάτιστο, ὅμοιο. Εἶναι γεμάτο πληροφορίες. Πολλὰ ἀνεξήγητα ἐξηγοῦνται μέσα σ’ αὐττό. Κάποια μπορεῖς νὰ διηγηθεῖς, ἀλλὰ τὰ περισσότερα ὄχι. Εἶναι τὸ Φῶς τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σ’ ἕνα φῶς φαίνονται καὶ οἱ τρεῖς, ἀλλὰ διακρίνονται καὶ σὰν τρία Φῶτα, ποὺ εἶναι ἕνα φῶς! Δὲν ξέρω νὰ σᾶς τὸ περιγράψω… Ὁ ἄναρχος Πατέρας δὲν φαίνεται… Οὐδεὶς τὸν εἶδε, οὔτε θὰ τὸν δεῖ ποτέ· οὔτε οἱ ἄγγελοι. Τὸν κρύβει τὸ πολὺ Φῶς… Φαίνεται ὅμως ἡ ἀγαθότητά του, ἡ ἀγάπη του, ποὺ δὲν περιγράφεται, ἡ πρόνοιά του γιὰ τὸν κόσμο, ἡ ἀνεκτικότητα καὶ ἡ μακροθυμία του. Ὁ Υἱὸς φαίνεται, γιατὶ ἔγινε σὰν ἐμᾶς: Πῆρε ἀνθρώπινο σῶμα καὶ φαίνεται καθαρὰ νὰ βγάζει Φῶς! Ἔχει γαλάζια μάτια, καστανόξανθα μαλλιὰ καὶ διχαλωτὰ γενάκια, μέτριο
ἀνάστημα και συμμετρικὸ σῶμα. Ἔχει ἀθεράπευτες τις πληγές τοῦ Σταυροῦ γιὰ νὰ τὸν ἀναγνωρίζουμε, γιατὶ πολλοὶ τὸν εἶπαν “πλάνο”, “σοφό”, κ.λπ. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο δεν φαίνεται. Εἶναι Φῶς! Ἦρθε στον κόσμο καὶ δὲν ἔφυγε. Κινεῖται μὲ μεγάλο κρότο, ἀλλὰ δὲν τὸ ἀκούει κανείς! Περνάει ἀπ’ ὅλους συνεχώς, ἀλλὰ σκηνώνει ὅπου ὑπάρχει μετάνοια. Τὰ θεϊκὰ εὐωδιάζουν. Φέρνουν γαλήνη, ηρεμία καὶ παράδεισο στὴν ψυχὴ καὶ ἔλεγχο
γιὰ τὰ χάλια μας. Βλέπω μέσα στὸ Φῶς ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τὸ πᾶν καὶ ἐγὼ μηδέν…».
Γερόντισσα Γαλακτία
Μηναίον Μαΐου
Περιέχει τις ακολουθίες που ανήκουν στον μήνα Μάιο.
Μετά προσθήκης Απολυτίκιων και πλήρους Ακολουθίας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου και του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου του Νέου Ομολογητού.
Γ΄ έκδοση: 2011
Μια μύγα στο Άγιο Όρος
“Άκου λοιπόν αυτό που δεν είναι δική μου σοφία, αλλά κάποιου πολύ φωτισμένου γέροντα: Αν βλέπεις τα πράγματα με μάτια μέλισσας, θα τα βλέπεις όλα μέλι. Αν όμως τα βλέπεις με μάτια μύγας, θα τα βλέπεις όλα ακαθαρσίες”.
Με αυτά τα λόγια ο ηγούμενος σηκώθηκε όρθιος, θεωρώντας πως η συζήτηση τελείωσε. Ο Γιώργος επίσης σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Λίγο πριν βγει έξω, στάθηκε και γυρνώντας απάντησε:
“Αν βάλεις μια μέλισσα σε ένα στάβλο, θα σηκωθεί να φύγει γιατί δεν θα βρει τίποτα ωφέλιμο. Αν βάλεις μια μύγα στο μελίσσι, θα τη σκοτώσουν οι μέλισσες. Από το πώς και πότε θα φύγω από δω, θα δείξει τι είμαι”.
Όταν έμεινε μόνος του ο ασπρομάλλης γέροντας, στάθηκε σε στάση προσευχής κάτω από το εικόνισμα της Παναγίας και με ραγισμένη φωνή ψιθύρισε:
“Παντάνασσά μου, μια μύγα ήρθε στο Περιβόλι Σου. Εσύ που γοργά σπεύδεις σε όποιον Σε επικαλεστεί και όλους μάς συμπονάς, μεσίτευσε στον Υιό Σου να τον ελεήσει! Τον δρόμο έχασε, ας μη χάσει και την ψυχή του…”.
Μία ανατρεπτική ιστορία προσωπικής αναζήτησης,
ανάμεσα στην πίστη και την αθεΐα.
Η αμφισβήτηση των ανθρώπινων βεβαιοτήτων
και η βιωματική προσέγγιση της Αλήθειας,
με φόντο το περιβόλι της Παναγιάς.
Β΄ Έκδοση: 9/2018
Ο Όσιος Γέρων Άνθιμος ο Αγιαννανίτης
Ο σοφός και θεοφόρος σύγχρονος πατέρας του Άθωνος
Βίος και Ακολουθία
Θ΄ Έκδοσις
Ο Στάρετς Σεραφείμ της Βύριτσα
Ο Στάρετς Σεραφείμ της Βύριτσα (1866-1949)
Όπου κι αν κρυφτείς ο Θεός θα σε βρει. Ξανά και ξανά θα χτυπάει η πόρτα της καρδιάς σου και συ κάποτε, δεν μπορεί, θα θελήσεις να του ανοίξεις. Ίσως τότε καταλάβεις πόσο άργησες , πόσο γρήγορα περνάει η ζωή. Μα πάλι δεν πειράζει, η θεία Χάρη αναπληρώνει τα ελλείποντα. Και κει, στη δύση του βίου, πιο ώριμος από ποτέ, καταλαβαίνεις πως ο χρόνος, ο τόσο λίγος για να προφτάσει ο άνθρωπος να πραγματοποιήσει όσα άπειρα ονειρεύεται από τα νεανικά του χρόνια, παίρνει κάτι από την άνεση της αιωνιότητας, χωράει πράξεις κι ενέργειες κι αγάπη που δεν χωρούν με τίποτα στο ανθρώπινό μας σύμπαν. Είναι τότε που αφέθηκες, τότε που έπαψες να λογαριάζεις και κόπο και χρόνο και ιστορικά συμβάντα, για χάρη του Θεού και των εν Χριστώ αδελφών σου. Είναι τότε που έρχεται ο Θεός να σταματήσει τα ρολόγια και να χωρέσει σ’ ένα εικοσιτετράωρο αμέτρητες ζωές ανθρώπων, που ζητούν θαλπωρή, στήριγμα κι ελπίδα…
Ο στάρετς Σεραφείμ έζησε με δυο «πόδια»: με το ένα βάδισε χρόνια πολλά, δεκαετίες, ως έμπορος γουναρικών, απλώνοντας τις δραστηριότητές του και έξω από τα ρωσικά σύνορα με το άλλο του «πόδι» πορεύθηκε το υπόλοιπο της ζωής του ως μοναχός και ιερέας δοσμένος ολοκληρωτικά σε Θεό και ανθρώπους, προικισμένος με το χάρισμα του πνευματικού οδηγού (στάρετς). Έζησε «δυο ζωές» και, τι σύμπτωση, σε δύο σημαδιακές για τη Ρωσία εποχές: στην τσαρική στις τελευταίες της αναλαμπές και στα σκληρά χρόνια που η πατρίδα του αναζητούσε νέους δρόμους μέσα από την Οκτωβριανή επανάσταση. Ο στάρετς Σεραφείμ συμπυκνώνει με το βίο του σύνολη την ανθρώπινη περιπέτεια: όλα όσα ο άνθρωπος καταστρέφει, όλα όσα ο άνθρωπος της πίστης ανορθώνει, όλα όσα ο Θεός από τις στάχτες ανασταίνει…
Έκδοση Ε΄
Οι Δώδεκα Μαθηταί και Απόστολοι του Ιησού Χριστού
Έργο το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο κενό όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στη διεθνή βιβλιογραφία, καθώς λίγοι καινοδιαθηκολόγοι πραγματεύτηκαν με επιστημονικό τρόπο τη δράση των Δώδεκα μαθητών του Ιησού, ήτοι των αυτηκόων μαρτύρων του κηρύγματος του Θεανθρώπου, οι οποίοι ανέλαβαν και την αποστολή της διαδόσεως του Ευαγγελίου, γι’ αυτό ονομάσθηκαν Απόστολοι. Ένα μνημειώδες μελέτημα των πρώτων ηρωικών χρόνων της Εκκλησίας με πλούσια ιστορικά και βιβλιογραφικά στοιχεία για τον ερευνητή της εποχής Κ. Διαθήκης.
Πού πάμε;
Για όλους ας οι δρόμοι της ζωής είναι πάντοτε δύο: της αρετής και της κακίας, της αγάπης και του μίσους, του θελήματος του Θεού και της αποστασίας, της εν Χριστώ δημιουργίας και της αυτοκαταστροφής, της πίστεως και της απιστίας, αθεΐας, θεομαχίας, του Χριστού και του αντιχρίστου.
Στο τέλος του πρώτου υπάρχει η δόξα, το αιώνιον φως και η Βασιλεία του Θεού. Το τέλος του άλλου ευρίσκεται εκεί όπου “το πυρ ου σβέννυται” (Μαρκ. 9,44), εκεί όπου “ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων” (Ματθ. 8,12).
Εσύ, ποιον δρόμο επιλέγεις;
Στα χνάρια τους
«Το ήθος της ταπεινής αγάπης, το ήθος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ψαύουμε στα λόγια και τα περιστατικά των αγίων που παρατίθενται στο συγκεκριμένο βιβλίο. Και μάλιστα με έμφαση στους νεωτέρους αγίους και Γέροντες: Πορφύριο, Παΐσιο, Ιάκωβο, Εφραίμ, Σιλουανό, Σωφρόνιο, Ιωάννη της Κροστάνδης, ώστε να διατρανωθεί περίτρανα η αλήθεια ότι «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αιῶνας». Η αγιότητα δηλαδή είναι το ακριβό δώρο που προσφέρει ο Θεός μας στον κόσμο Του μέσω των αγίων Του κάθε εποχής, που θα πει ότι στη ζωή και στον λόγο αυτών βρισκόμαστε κυριολεκτικά μέσα στη δική Του αγκαλιά και η χάρη Του μέσω αυτών λειτουργεί ως δροσιά και παρηγοριά στις ταλαιπωρημένες από τις αμαρτίες μας και τα αμαρτωλά στοιχεία του κόσμου ψυχές μας».
Τέθηκε σε κυκλοφορία από τις εκδόσεις ἀκολουθεῖν το νέο βιβλίο του π. Γεωργίου Δορμπαράκη με τίτλο: «Στα χνάρια τους».
Πρόκειται για σύντομα σχόλια λόγων και πράξεων μεγάλων και σπουδαίων αγίων της Εκκλησίας μας, παλαιοτέρων, κυρίως όμως νεωτέρων, όπως των οσίων Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Παϊσίου Αγιορείτου, Ιακώβου του εν Ευβοία, Εφραίμ Κατουνακιώτου, Ιωσήφ του Ησυχαστού, Ιωάννου της Κροστάνδης, Σιλουανού Αθωνίτου, Σωφρονίου του Έσσεξ κ.π.ά.
Το αγόρι με το ποδήλατο, το κορίτσι με τα πατίνια
Tο αγόρι είχε ένα ποδήλατο. Όχι πολύ ιδιαίτερο. Ο πατέρας του ήταν ένας από εκείνους τους λιμενεργάτες. Του είχε διηγηθεί ιστορίες φοβερές που άκουσε από ναύτες και καπετάνιους. Ιστορίες απίστευτες. Μύθους αληθινούς. Για φουρτούνες και κύματα πελώρια, που σαν δράκοι άνοιγαν τα γιγάντια στόματά τους να καταπιούνε τα καράβια. Για λιμάνια που άνοιγαν την αγκαλιά στους ναυτικούς και πρόσφεραν στον καθένα ό,τι ποθούσε. Για σπάνια αντικείμενα που θα συμπλήρωναν κάποια ιδιόρρυθμη συλλογή. Για φαγητά και αρώματα των λιμανιών του κόσμου. Για κορίτσια που ονειρεύτηκαν ότι μια μέρα ένας ναύτης θα τ’ αγαπήσει αληθινά και θα τα πάρει μαζί του σε χώρα μακρινή. Για εκκλησίες κάθε θρησκείας, για καφενεία, για γέφυρες μεγάλες κρεμαστές και δρόμους εμπορικούς. Για τη μάνα εκείνη που γύρευε τον δικό της γιο, ο οποίος είχε μπαρκάρει πριν χρόνια πολλά και δεν ήξερε αν ζει ή αν πέθανε. Για δέντρα φορτωμένα με λογής καρπούς, που σε προκαλούσαν να τα γευτείς ακόμα κι αν έχανες για πάντα τον Παράδεισο…
Είδε ένα κορίτσι να τρέχει φορώντας στα πόδια της φανταστικά πατίνια…