Η συμμετοχή μας στη δοξολογία των αγγέλων είναι το αποτέλεσμα της εσωτερικής πορείας μας στη Βηθλεέμ της καρδιάς μας. Εκεί όπου ο Χριστός γεννάται. Μέσα στην απόλυτη ησυχία του πνεύματός μας, μέσα στην άγρυπνη προσμονή της ψυχής, μέσα στην καθαρή καρδιά. Το σπήλαιο της καρδιάς γίνεται τότε ουρανός! «Ιδού ο ουρανός έσωθέν σου, ει καθαρός έση». Στην καθαρή καρδιά έρχονται οι άγγελοι του Θεού. Εκεί λάμπει το φως τους. Εκεί ακούγονται οι υπέροχοι ύμνοι τους. Εκεί κατοικεί ο Δεσπότης Χριστός. Η μικρή ανθρώπινη καρδιά γίνεται ουρανός και «χωρίον εν ω ανακλίνεται ο αχώρητος». Και ο άνθρωπος δεν έχει παρά να απορεί και να θαυμάζει, να χαίρεται και να δοξάζει τον υπεράγαθο Θεό για την άπειρη αγάπη και την ανέκφραστη συγκατάβασή Του, να κατέρχεται στη γη των αμαρτωλών ανθρώπων, να κατοικεί στην αμαρτωλή γη της καρδιάς μας.