Αύγουστος του 1922…
Εκεί, στην άλλη μεριά του Αιγαίου, κάπου απέναντι από τα Δωδεκάνησα… λίγο πιο μέσα από τη θάλασσα… σε εκείνον τον αρχαίο τόπο, στη Μύλασα!

– Και τι έχουμε να μοιράσουμε εμείς, τζάνεμ; Δεν ζούσαμε καλά μέχρι τώρα;
– Εμείς οι δυο δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα, Γιώργη. Αλλά η Τουρκία πρέπει να μείνει για τους Τούρκους! Εσείς να μείνετε στην άλλη μεριά της θάλασσας. Δεν μπορεί να είστε εσείς τα αφεντικά στον τόπο μας.
– Και δεν είναι και δικός μας ετούτος ο τόπος, Γεζίν; Πού γεννηθήκα με εμείς και οι παππούδες μας;
Η Τουρκία στους Τούρκους. Η Ελλάδα στους Έλληνες. Κι εμείς πού; Στην Τουρκία, είμαστε «γκιαούρηδες Έλληνες».
Στην Ελλάδα, είμαστε «Τούρκοι»!
Κι εκεί ξένοι. Κι απέναντι ξένοι. Αχ! Ξενούλα μου…

Μια ιστορία βασισμένη σε αληθινές διηγήσεις αυτών που πέρασαν από τη φωτιά της προκυμαίας της Σμύρνης κι έφεραν μαζί τους τα λείψανα της Οσίας Ξένης.