Η έννοια της ελευθερίας, στην ορθόδοξη συνείδηση, καταδεικνύει τη φυσική κατάσταση της ύπαρξης του ανθρώπου. Την αυθεντικότητά της. Για τούτο και κάθε πράξη του αξιολογείται με το κριτήριο της ελευθερίας. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να ζει ελεύθερος. Αφύσικο είναι να του στερούν την ελευθερία και να μην διαμαρτύρεται. Η ελευθερία δίνει αξία σε ό,τι κάνει, και μάλιστα, πρώτα και κύρια, στα μάτια του Θεού. Καμία πράξη του δεν έχει αξία αν δεν πραγματώνεται σε κατάσταση ελευθερίας.

Είναι χαρακτηριστικά όσα υποστήριξε ο ιστορικός της Ελληνικής Επανάστασης  G. Finlay για το ρόλο που έπαιξε η παιδεία στην ύψωση της σημαίας, από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, εκείνη τη σημαδιακή μέρα του Ευαγγελισμού, στην Αγία Λαύρα: “Η παιδεία υπήρξε ο κήρυξ της ελευθερίας των Ελλήνων”. Παιδεία και ελευθερία, δίδυμες αδελφές ή οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η έκδοση αυτή εμπλουτίζεται με γνωστούς ζωγραφικούς πίνακες από την εποχή της Τουρκοκρατίας και Ελληνικής Επανάστασης.