Από το σημειωματάριο ενός Υποτακτικού
Τεύχος Α΄
Το ανά χείρας βιβλίο “Από το σημειωματάριο ενός υποτακτικού” είναι κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου, που ευλογήθηκε από τον αγαθοδότη Θεό να ζήσει κοντά στον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά σε αυτόν, να τον διακονήσει και να αντλήσει από τα νάματα της σοφίας του σεπτού Γέροντα δύναμη ζωής.
Η υπακοή είναι οδός ταπεινοφροσύνης και αυταπάρνησης, όχι ως δικό μας ατομικό κατόρθωμα, αλλά ως ευλογία και δωρεά του Θεού, δια των πρεσβειών του πνευματικού πατρός. Υπακοή σημαίνει αποταγή του ιδίου θελήματος, προσφορά του εαυτού μας στον Χριστό και στη ζωοπάροχο χάρη Του. “Αυτός που αγαπά λίγο, προσφέρει λίγο. Αυτός που αγαπά εις τον έπακρον βαθμόν, δεν βρίσκει τίποτε άλλο να προσφέρει παρά μόνον τον εαυτό του”, λέγει ο Γέροντας.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 288
Α΄ έκδοση: 09/2016
Από το Συναξάρι της Αγάπης
Επίκαιρα στοιχεία της πατερικής και νηπτικής πείρας
Με ραγδαίους ρυθμούς η ζωή μας απομακρύνεται από το ήθος της κοινωνίας των Πατέρων μας, ενώ μας επιβάλλεται ένα πλαίσιο ζωής εριστικό, διεκδικητικό και ανταγωνιστικό. Αυξάνεται η δυσπιστία, η καχυποψία, η απουσία πίστης. Το χωριό αντικαταστάθηκε πια από την πολυκατοικία, όπου ο ένας ένοικος δεν γνωρίζει τον άλλον και δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν, ακόμη κι αν πρόκειται για διαμερίσματα του ίδιου ορόφου. Και μέσα στους ναούς μας ακόμη, η απόσταση δεν κλείνει: οι πιστοί δεν γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Άρα, δεν υπάρχει πράγματι ενορία, ο ιερέας δεν έχει πια ποίμνιο αφού δεν γνωρίζει τους εκκλησιαζόμενους.
Κι όμως, μέσα σ’ αυτή την αυξανόμενη αποξένωση, υπάρχει ζωντανή η παράδοσή μας, που την αγία φωνή της κρατούν στη γλώσσα και την προσευχή τους οι γέροντές μας.
Τον αληθινό κόσμο της προσευχής φέρνει αυτό το μικρό ανθολόγιο μπροστά μας. Γιατί μόνον ο λόγος της προσευχής στηρίζει, μόνον αυτός μένει πάντοτε σύγχρονος και επίκαιρος, ικανός να βοηθήσει την ψυχή που πορεύεται στο πεδίο του φιδιού και του χάους.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 66
Α΄ έκδοση: 12/2016
Απολογία Χριστιανική
Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, Διδάσκαλος του Γένους και εκ των πρωτεργατών του Φιλοκαλικού κινήματος των “Κολλυβάδων”, υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας, πολυτάλαντος και πολυμερής. Ακολουθώντας την παράδοση των αγίων Πατέρων, συνέγραψε έργα ανταποκρινόμενα πάντοτε σε συγκεκριμένες ανάγκες ή προκλήσεις, για την πληροφόρηση, οικοδομή και νουθεσία του Ορθοδόξου ποιμνίου.
Το έργο του “ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ”, καταγγέλλει την αλλοτρίωση της Γαλλίας και την διαμετρική αποστασιοποίησή της από κάθε έννοια Χριστιανικότητας, κάτι που ενσαρκώνεται στην Επανάσταση του 1789. Εντοπίζει δε την αλλοτρίωση αυτή σε όλο το φάσμα της ιδεολογικής, πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητάς της: Η Γαλλική Επανάσταση αντικατέστησε τον Χριστιανισμό με την “θρησκεία της λογικής”, με την λατρεία του “Υπέρτατου Όντος”, που δεν ήταν παρά πρόσχημα για την απόκρουση της κατηγορίας της αθεΐας και στην ουσία τεκτονικό εφεύρημα (Ροβιεσπέρος). Η “φυσική θρησκεία” όμως, δεν είναι παρά άρνηση του αληθινού Θεού και απόρριψή Του. Πηγή της γαλλικής αθεΐας είναι η “αφοβοθεΐα” (απουσία του θείου φόβου) και η “παντελής αλησμονησία του Θεού”. Ήταν επόμενο συνεπώς, η εσωτερική διαστροφή να οδηγήσει σε ψευδείς και απατηλές διακηρύξεις για την εξαπάτηση του κόσμου.
Σ’ αυτό το πλαίσιο βλέπει και τις γαλλικές διακηρύξεις για ελευθερία και ισότητα. Οι κατ’ ουσίαν Χριστιανικές αυτές έννοιες έχουν λάβει την φόρτιση, που απορρέει από την γαλλική επαναστατική ιδεολογία. Η ψευδής ελευθερία καθιστά τον άνθρωπο δούλο των επιθυμιών του, ενώ η εν Χριστώ ελευθερία, αποδεχόμενη την “υπακοή” στην εξουσία, δεν παύει να σώζει την εσωτερική ελευθερία του ανθρώπου (αδούλωτο φρόνημα), που είναι η αληθινή ελευθερία. Το υπόβαθρο του Παρίου είναι και εδώ αγιογραφικό και Πατερικό.
Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, πολέμησε με σφοδρότητα τις ιδέες του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και έγινε γι’ αυτό στόχος των ηγετών του φιλοδυτικού ρεύματος και κυρίως του “πατριάρχη” του Αδαμαντίου Κοραή (1748 – 1833). Η σύγκρουσή τους εσφράγισε την πορεία της διαπάλης παραδοσιακών – αντιπαραδοσιακών ή, ακριβέστερα, αντιδυτικών και φιλοδυτικών, στην ελληνική κοινωνία.
Προλεγόμενα: π. Γεώργιος Μεταλληνός
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 312
Α΄ έκδοση: 4/2015
Αργά βαδίζει ο Χριστός
Ο Χριστός βαδίζει αργά μέσα στην ιστορία. Αργά σαν βαθύ ποτάμι, που κάποιο παιδί θα το νόμιζε ακίνητο, αλλά που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να του φτιάξει φράγμα. Αργά σαν σιτάρι, που σπέρνεις το φθινόπωρο και το χειμώνα νομίζεις ότι είναι νεκρό. Ακόμα δεν ήρθε η άνοιξη για το σπόρο του Χριστού.
Ο δρόμος Του είναι δύσκολος. Γι’ αυτό βαδίζει αργά. Πορεύεται μέσα από λακκούβες αίματος, μέσα από το σκοτάδι των αμαρτιών, και μέσα από τα αγκάθια των ληστών. Είναι στενός ο δρόμος Του και πολλοί πεσμένοι αμαρτωλοί βρίσκονται στον γκρεμό και στις δυο πλευρές του δρόμου Του. Εκείνος πρέπει να σκύβει και στις δυο πλευρές, να τους σηκώνει και να τους τραβά πίσω Του και να περπατά προς τα μπρος. Γι’ αυτό βαδίζει αργά.
Βαδίζει αργά, γιατί το πλήρωμά Του είναι μακριά. Το πλήρωμά Του εκτείνεται στα πέρατα της ιστορίας και η θέση Του είναι στα έσχατα…
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 216
Ε΄ έκδοση: 06/2013
Αρετές και πάθη
Το 10ο έργο, με τίτλο «Ἀρετές καί πάθη», στις 120 σελίδες του περιλαμβάνει, με αλφαβητική σειρά, όλες τις αρετές και τα πάθη (αμαρτίες), οι οποίες αναφέρονται στα βιβλία της Καινής Διαθήκης, με σύντομη ανάλυση της κάθε μιας και χρήση αγιογραφικών και πατερικών παραπομπών.
Η Σειρά, ιδιαίτερα επιμελημένη και ωραϊσμένη με τετράχρωμη εικονογράφηση, είναι ένας πραγματικός πνευματικός πλούτος στα χέρια των αναγνωστών, αλλά και πολύτιμο ιεροκηρυκτικό βοήθημα.
Σελίδες από την Καινή Διαθήκη 10
Αρχή και Τέλος του κόσμου
Κοσμολογία και Αγία Γραφή
Πότε, πού και γιατί δημιουργήθηκε το σύμπαν; Πώς άρχισε η ζωή του; Πότε και πώς θα έρθει το τέλος του; Η σύγχρονη επιστήμη στέκεται με ιδιαίτερο σεβασμό μπροστά στο ιερό κείμενο της Αγίας Γραφής.
Έκδοση 7η
Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος πορευόμενος
Συνομιλίες με τη Νατάσα Μπαστέα και τον Μάκη Προβατά
«Κάποιος µε ρώτησε αιφνιδιαστικά τι θα έβαζα ως περιληπτικό τίτλο της πορείας µου. Στη σχετική αμηχανία µου θυμήθηκα τη σύντομη προσευχή που ψιθύρισα το 1964, στην πρώτη φάση της ελονοσίας: “Θεέ µου, µπορείς να έχεις πολλά παράπονα από εμένα, αλλά γνωρίζεις ότι προσπάθησα να Σε αγαπήσω”. Τότε ήμουν 35 ετών. Και είχα πάρει την απάντηση: “Προσπάθησε να αγαπάς όλες τις εικόνες Μου, όλους τους ανθρώπους, που κινούνται γύρω σου, ιδιαίτερα όσους είναι αδικημένοι ή αναζητούν το Πρόσωπό Μου. Και τότε θα Με αγαπήσεις πιο πολύ”. Αυτό µε βοήθησε να Τον διακονήσω σε συνθήκες σκληρές σε διάφορες χώρες».
Από το φθινόπωρο του 2018 ως το φθινόπωρο του 2020 η Νατάσα Μπαστέα και ο Μάκης Προβατάς, σε µια σειρά συνομιλιών στην Αθήνα και στα Τίρανα, κατέγραψαν τις σκέψεις του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιου για την πορεία του, τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια ως σήμερα και τις εξελίξεις στον κόσμο γύρω µας.
Αρχιεπίσκοπος Λουκάς
Ένας άγιος Ποιμένας και γιατρός χειρούργος (1877-1961)
Ο σταυρός, ο διωγμός, η θλίψη, ο πειρασμός είναι ο κλήρος της Εκκλησίας και του αληθινού χριστιανού. Δεν υπάρχει Ορθόδοξη Εκκλησία που να μην έζησε το δικό της διωγμό. Άλλα ούτε και υπήρξε άγιος που να μην πέρασε από το δικό του καμίνι των θλίψεων, των διωγμών, των πειρασμών.
Μια συγκλονιστική σταυρική μαρτυρία είναι κι αυτή της μορφής του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του Ιατρού, καθηγητού της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής.
Άνθρωπος με σπάνια ταλέντα και πνευματικά χαρίσματα, με εκπληκτική επιστημονική κατάρτιση, διακόνησε τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη.
Η σκιαγράφηση της πολυκύμαντης ζωής του, των απίστευτων δοκιμασιών και περιπετειών του και του πολύπλευρου έργου του επιχειρείται στο βιβλίο αυτό με την ελπίδα πως το μαρτύριο και η πολύτιμη μαρτυρία του θα προσφέρουν πολλά στο λαό του Θεού και ιδιαίτερα στους ιατρούς τόσο των ψυχών, όσο και των σωμάτων.
Αρχιεπίσκοπος Λουκάς
Ένας άγιος Ποιμένας και γιατρός χειρούργος
Αρχιεπίσκοπος Λουκάς Βόινο-Γιασενέτσκι (1877-1961)
Ο σταυρός, ο διωγμός, η θλίψη, ο πειρασμός είναι ο κλήρος της Εκκλησίας και του αληθινού χριστιανού. Δεν υπάρχει Ορθόδοξη Εκκλησία που να μην έζησε το δικό της διωγμό. Άλλα ούτε και υπήρξε άγιος που να μην πέρασε από το δικό του καμίνι των θλίψεων, των διωγμών, των πειρασμών.
Μια συγκλονιστική σταυρική μαρτυρία είναι κι αυτή της μορφής του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του Ιατρού, καθηγητού της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής.
Άνθρωπος με σπάνια ταλέντα και πνευματικά χαρίσματα, με εκπληκτική επιστημονική κατάρτιση, διακόνησε τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη.
Η σκιαγράφηση της πολυκύμαντης ζωής του, των απίστευτων δοκιμασιών και περιπετειών του και του πολύπλευρου έργου του επιχειρείται στο βιβλίο αυτό με την ελπίδα πως το μαρτύριο και η πολύτιμη μαρτυρία του θα προσφέρουν πολλά στο λαό του Θεού και ιδιαίτερα στους ιατρούς τόσο των ψυχών, όσο και των σωμάτων.
28η Έκδοση: 11/2020
Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Πολύφωτος αστήρ και στύλος της Ορθοδοξίας.
Στην παρούσα έκδοση παρουσιάζονται δέκα επιμνημόσυνες ομιλίες που εκφωνήθηκαν σε ετήσια μνημόσυνα (από το 1990 έως το 2017) του “εις Κύριον εκδημήσαντος και εν ουρανοίς σαββατίζοντος σεβαστού και πολυπόθητου ημών Γέροντος Αρχιμανδρίτου π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου”.
Περιέχει ψηφιακό δίσκο (CD) με ομιλία του Αρχιμ. Νικοδήμου Γ. Αεράκη στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αττικής στις 29-4-2007 με θέμα: “Ο γέροντας μου π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος”.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 96
Α΄ Έκδοση: 06/2018
Άσε, θα βγούμε πέρα…
Αναμνήσεις από τον γέροντα Ανανία Κουστένη
Το βιβλίο αυτό αποτελείται από κείμενα που γράφτηκαν σταδιακά τα τελευταία δύο-τρία χρόνια πριν μας αφήσει ο Γέροντας Ανανίας. Ελάχιστα από αυτά γράφτηκαν μετά την κοίμησή του.
Περιλαμβάνει ιστορίες καθημερινότητας, ανάλαφρα περιστατικά, αλλά και τις δυσκολίες και τα εμπόδια του πνευματικού έργου του μεγάλου αυτού εκκλησιαστικού ανδρός.
Συχνά η αφήγηση του συγγραφέα αγκαλιάζει τις ζωές και περιστατικά άλλων μορφών για τις οποίες είχε μιλήσει και ασχοληθεί ο Γέροντας Ανανίας.
Δεν πρόκειται περί βιογραφίας ή αξιολόγησης του τεράστιου συγγραφικού και ποιμαντικού έργου του Γέροντος. Είναι ψήγματα μιας άλλης, πνευματικής βιοτής, μικρές ή μεγάλες απολαβές από την παρουσία ενός σύγχρονου ποιμένα αναμεσά μας…
Ασκήσεις ψυχοθεραπείας
Το νέο βιβλίο του φιλόλογου και ψυχολόγου Μιχάλη Λεβέντη, Ασκήσεις ψυχοθεραπείας. Διάλογος με τον Θεό και τον άνθρωπο, είναι μάλλον ασυνήθιστο. Ένας άνθρωπος, ο ίδιος ο συγγραφέας, κάνει διάλογο με το «μέσα» του, με τον εσωτερικό του εαυτό, με τη «σπίθα Θεού που όλοι φέρουμε», και το αποτέλεσμα, όπως γρήγορα θα διαπιστώσει κάποιος, είναι εντυπωσιακό. Είμαστε σε θέση να «επικοινωνούμε» με έναν εσωτερικό συνομιλητή, και ποιος μπορεί να είναι αυτός; Μπορούμε να του εξομολογούμαστε όσα μας απασχολούν και να δεχόμαστε απαντήσεις; Και αν γίνεται κάτι τέτοιο, πώς γίνεται; Είναι εύκολο; Είναι ασφαλές; Είναι υγιές και «νόμιμο»; Πού είναι δυνατόν να σε οδηγήσει η συγκεκριμένη διαδικασία; Είσαι σε θέση να την κάνεις μόνος ή χρειάζεσαι επίβλεψη εξωτερική και βοήθεια; Αξίζει τον κόπο; Και ακόμη: Πόσο χρήσιμο για τους άλλους θα είναι όταν ένας τέτοιος διάλογος έρθει στο φως και ο γράφων εκθέσει τις θέσεις του και εκτεθεί; Ο βασικός στόχος του συγκεκριμένου βιβλίου είναι να δείξει με απλό και ξεκάθαρο τρόπο έναν δρόμο προς την εσωτερική ελευθερία. Αλλά και οι λογοτεχνικές αρετές του έργου, εκείνες που θα διακρίνουν πιο πολύ όσοι ασχολούνται ιδιαίτερα μαζί τους, δεν είναι διόλου αμελητέες. Ο συγγραφέας έχει θητεύσει για χρόνια στη γραφή, και ιδιαίτερα στην ποίηση. Εν ολίγοις: πρόκειται για ένα βιβλίο που προορίζεται και για το προσκεφάλι αλλά και για την καρδιά του κάθε αναγνώστη.
Άσκηση Μυστική
Τα κείμενα του βιβλίου προσπαθούν να μυήσουν τον αναγνώστη στην ασκητική θεώρηση της ζωής, όπως την παρέδωσε στα Ευαγγέλια ο Χριστός και όπως την εβίωσαν στη ζωή τους οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι είναι οι αυθεντικοί ερμηνευτές των Ευαγγελίων. Η άσκηση ονομάζεται στο βιβλίο “μυστική” με την έννοια, ότι δεν είναι η αυστηρή και τυπική άσκηση που ζουν οι ασκητές, αλλά μία άτυπη προσπάθεια να βιώσουμε μέσα στον κόσμο το ήθος των Ευαγγελίων κατά το μέτρο που μπορούμε, με σεμνότητα και επίγνωση της αδυναμίας μας. Η έκδοση κοσμείται με έγχρωμα και μονόχρωμα ζωγραφικά έργα του συγγραφέα.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 286
Α΄ Έκδοση: 11/2017
Ασκητές μέσα στον κόσμο Α΄
Στο νοητό στερέωμα της Εκκλησίας μας πολλοί υπέρλαμπροι αστέρες, δηλαδή γνωστοί άγιοι, ανήκουν στην τάξη των λαϊκών. Εκτός από τους μάρτυρες και τους νεομάρτυρες, που στην πλειονότητά τους ήταν λαϊκοί, υπάρχουν και πολλοί λαϊκοί άγιοι.
Η αγιότητα, λοιπόν, δεν είναι προνόμιο και αποκλειστικότητα των μοναχών και των ιερωμένων, αλλά δυνατότητα κάθε χριστιανού που έχει πίστη ορθή, μετάνοια και αγωνιστικό φρόνημα.
Στην ιστορία της Εκκλησίας μας βλέπουμε ότι μετά την κατάπαυση των διωγμών, οι θερμότεροι χριστιανοί δεν αρκέστηκαν στην απλή τήρηση των εντολών μέσα στον κόσμο αλλά εξήλθαν στην έρημο επιδιώκοντας το μαρτύριο της συνειδήσεως, την αδιάλειπτη προσευχή και την ευαγγελική τελειότητα. Έτσι δημιουργήθηκε η τάξη των μοναχών.
Ο τρόπος ζωής τους απετέλεσε πρότυπο για τους ευλαβέστερους λαϊκούς. Έγιναν φως και παράδειγμα για τους αγωνιζόμενους μέσα στον κόσμο χριστιανούς, με αποτέλεσμα να δημιουργηθή μία ασκητική παράδοση που είχε αφετηρία τους μοναχούς της ερήμου και που εμπνεόταν και ενισχυόταν από το άφθαστο παράδειγμά τους.
Την παράδοση αυτή, δηλαδή αυτόν τον ασκητικό τρόπο ζωής, την μετέδιδαν οι γονείς στα παιδιά τους φυσικά και αβίαστα με το παράδειγμά τους.
Κατά συνέπεια η ορθόδοξη οικογένεια, η «κατ’ οίκον Εκκλησία», υπήρξε ο φύλακας, ο φορέας, το σχολείο αυτού του ευαγγελικού και ασκητικού τρόπου ζωής. Συνήθως πίσω από κάθε Άγιο υπήρξε και μία αγία μητέρα που γαλούχησε με τα ορθόδοξα ασκητικά νάματα τον υιόν της.
Η παράδοση γενικά αποτελεί την μνήμη του λαού και από τις καθαρώτερες μορφές της είναι η ορθόδοξη ασκητική.
Ασκητές μέσα στον κόσμο Β΄
Ο παρών δεύτερος τόμος “Ασκητές μέσα στον κόσμο”, περιέχει είκοσι τέσσερις βιογραφίες Ασκητών μέσα στον κόσμο. Απ’ αυτούς ένας είναι Επίσκοπος, ένας Ιερομόναχος, πέντε έγγαμοι Ιερείς, δύο μοναχοί που έζησαν μέσα στον κόσμο και στο τέλος της ζωής τους αξιώθηκαν να πάρουν το Αγγελικό Σχήμα, και δεκαπέντε λαϊκοί (άνδρες και γυναίκες). Κατετάγησαν χρονολογικά με βάση το έτος κοιμήσεώς τους.