Ζαχαρένιες πεταλούδες
Θες να μάθεις ποιο είναι το παιχνίδι της ευτυχίας;
Η Έλλη, ένα κορίτσι 15 χρονών, προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκτήσει το σώμα των ονείρων της.
Πιστεύει στις υποσχέσεις ενός άγνωστου Μάκη και παρασύρεται σ’ ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι με απρόβλεπτες συνέπειες για την υγεία της…
Θα τα καταφέρει;
Η Γερόντισσα της χαράς – Μοναχή Γαβριηλία Παπαγιάννη
Ουσιαστικά όταν μιλούσες μαζί της ένοιωθες ότι γινόταν εσύ, ήταν σαν να μιλούσες στον εαυτό σου, δεν απευθυνόσουν σε μοναχή, γι’ αυτό και δεν έλεγε τίποτε, δεδν σε διόρθωνε, με αποτέλεσμα να νοιώθεις πολύ άνετα μαζί της, όπως νοιώθεις με τον εαυτό σου..
Η γερόντισσα δεν ήταν χαμογελαστή αλλά χαμογελούσαν τα μάτια της. Ο λόγος της ήταν πάντα όμορφος, είχε μέσα μια χάρη. Ένοιωθες αυτό που είπαν οι μαθητές στην Μεταμόρφωση “καλόν έστιν ημας ωδε είναι”. Δεν θέλαμε να φύγουμε από κοντά της. Όταν ησύχαζε, καθόταν πολλές φορές στον ήλιο, στον εξώστη, και έβλεπες ότι προσευχόταν. Φαινόταν αυτό έντονα στο πρόσωπό της, η αίσθηση ότι είναι ένας άνθρωπος που έχει “φύγει” με την προσευχή.
Οι άνθρωποι είμαστε τραγικά πρόσωπα. Σκοντάφτουμε, ψάχνουμε, θέλουμε, πονάμε, πέφτουμε και μαζί μας οι αόρατοι άγγελοι με “αρχιαγγέλισσα” την γερόντισσα Γαβριηλία μας ξεσκονίζουν, μας δροσίζουν και μας χαμογελούν. Σηκωθείτε, λένε. Και αν πέσατε, δεν πειράζει, σηκωθείτε πάλι και πάλι. Στο τέρμα περιμένει η Χαρά του κόσμου.
Πάμε, ερχόμαστε, ο Χριστός μένει.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 240
Α΄ Έκδοση: 03/2018
Η Εφηβεία
Το βιβλίο αυτό είναι μόνο μια μικρή προσπάθεια, ένα χέρι βοηθείας και συμπαράστασης στα νέα παιδιά, που ανοίγονται στη ζωή, γραμμένο με ατέλειες, αλλά με πολύ πόνο και αγάπη. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο για σας, αγόρια και κορίτσια, και ελπίζω να σας βοηθήσει να περάσετε αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής σας με περισσότερη επίγνωση και όσο γίνεται πιο ανώδυνα. Είναι αλήθεια πως οι μεγάλοι μιλούν για την εφηβεία, αλλά πολύ σπάνια σας μιλούν για τις ιδιαιτερότητας, τα προβλήματα, τις δυσκολίες αυτής της ηλικίας. Γνωρίζοντας κανείς έστω θεωρητικά και στοιχειωδώς τις δυσκολίες, είναι σίγουρο πως θα τις αντιμετωπίσει καλύτερα και δεν θα πέσει από τα σύννεφα.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 380
Έκδοση: 12/2015
Η Ημέρα του Αγίου Πνεύματος
Μητέρα Μαρία Σκομπτσόβα (1891-1945)
Ποιά λοιπόν είναι η σωστή στάση απέναντι στον ψυχικό μας κόσμο; Μια πνευματικότητα που αρκείται να θρέψει το άτομο, που το διαχωρίζει από τον εξωτερικό κόσμο και το περιορίζει μονάχα στο πεδίο των προσωπικών συναισθημάτων και συγκινήσεων, που συγκεντρώνεται στην λεπτομερή εξέταση των παραμικρών εσωτερικών κινημάτων της ψυχής, δεν είναι πνευματικότητα άξια του ονόματος της. Μια πνευματικότητα που επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι πιο κοντά και πιο προσεκτικός για τον πλησίον του, που του αποκαλύπτει τα αίτια και τα εσώτερα κίνητρα για την διαγωγή μιας άλλης ψυχής, που εγκαθιστά γέφυρες με τον άλλο, που διδάσκει την αγάπη του πλησίον, να μια αληθινή πνευματικότητα.
Η Ρωσία στο στρατόπεδο
Οι περιγραφές από τη μαρτυρική ζωή των κρατουμένων στα κολαστήρια του Γκουλάγκ.
Πολλές φορές διαβάζοντας το βιβλίο , σου κόβεται η ανάσα· ζεις μαζί με τον συγγραφέα την αγωνία του. Οι περιγραφές από τη μαρτυρική ζωή των κρατουμένων στα κολαστήρια του Γκουλάγκ, και όχι μόνο, είναι αβάσταχτες. Οι προσπάθειες που κάνουν οι άνθρωποι για να επιβιώσουν είναι απίστευτες. Οι διηγήσεις διακόπτονται πολλές φορές από τις περιγραφές, τις αναλύσεις και την κριτική του συγγραφέα για όλο το σοβιετικό σύστημα, το οποίο φαίνεται καθαρά να οδηγείται στο αδιέξοδο, δεκαεπτά χρόνια μετά την οκτωβριανή επανάσταση.
Η Σοφία και ο Άγγελος διερευνούν τα Μυστήρια
Θαύμα στη Βηθλεέμ
Από τότε που ο «ήσυχος Τώβιτ» έχασε τους γονείς του, η μοναδική συντροφιά του είναι τα ζώα που προσέχει.
Η μουσική που παίζει με την φλογέρα του είναι η φωνή του. Με αυτή μιλάει στο κοπάδι του, με αυτήν επικοινωνεί με τους ανθρώπους, με αυτήν προσεύχεται.
Μια νύχτα, το μικρό τσοπανόπουλο έζησε ένα θαύμα που άλλαξε την ιστορία του κόσμου.
Ο ουρανός έλαμψε από ένα υπερκόσμιο φως και μία ουράνια μελωδία απλώθηκε στην πλάση. Άραγε τι δώρο θα προσφέρει το μικρό τσοπανόπουλο στο Θείο βρέφος που μόλις γεννήθηκε; Και πιο θαύμα θα γίνει μετά;
Μία τρυφερή ιστορία που μιλάει για τη δύναμη της πίστης και μας κάνει να καταλάβουμε ότι τα πολυτιμότερα δώρα είναι αυτά που δεν στοιχίζουν τίποτα.
Για αναγνώστες άνω των 6 ετών
Θέλω να ζήσω!
Οι άνθρωποι ξέμαθαν να αγαπούν, να μοιράζονται, να βγαίνουν απ’ τον εαυτό τους. Είναι ανίκανοι να αγαπήσουν και να χαρούν. Κάθε μέρα χιλιάδες γυναίκες σ’ όλο τον κόσμο προσέρχονται στα μαιευτήρια, όχι για να νιώσουν τη χαρά απ’ τον ερχομό στον κόσμο μιας νέας ύπαρξης, αλλά για να διακόψουν την κυοφορία μιας νέας ζωής. Ειδικά πολλά νέα κορίτσια αντιμετωπίζουν το θέμα με τέτοια ελαφρότητα και ανεμελιά, που σε κάνει να απορείς.
Το μικρό αυτό βιβλίο γράφτηκε από ποιμαντική αγωνία και ευθύνη, με ένα σκοπό: να βοηθήσει όσες γυναίκες βρίσκονται σε αδιέξοδο. Με απλά λόγια, χωρίς επιστημονικές αναλύσεις και με αρκετά περιστατικά, επιδιώκει τουλάχιστον να προβληματίσει, να ξυπνήσει ναρκωμένες συνειδήσεις. Ίσως έτσι περιοριστεί, έστω και στο ελάχιστο, αυτή η τρομακτική γενοκτονία.
Ιατρός νόσων ανιάτων
Τα θαύματα του Αγίου Λουκά σήμερα – Β΄
Σε αυτό το βιβλίο καταγράφονται θαυμαστά γεγονότα που κάποιοι συνάνθρωποί μας έζησαν. Τα γεγονότα αυτά άλλοτε είναι εντυπωσιακά, άλλοτε όχι. Πιστεύουμε ότι ο Θεός παρεμβαίνει συνήθως διακριτικά και ήπια, “ως αύρα λεπτή”. Δεν θέλει να εντυπωσιάσει, ούτε να υποχρεώσει κάποιον να το παραδεχτεί. Σέβεται την ελευθερία μας και δίνει τη δυνατότητα σ’ αυτόν που θέλει να αρνηθεί το θαύμα, να το κάνει. Και να δικαιολογήσει μια ανέλπιστη ίαση με την τύχη, τη φύση, την αυτοΐαση κ.λπ.
Τα κείμενα καταγράφηκαν όπως μας τα έστειλαν, με ελάχιστες διορθώσεις ορθογραφικές, συντακτικές κ.λπ., χωρίς να αλλοιωθεί το περιεχόμενο. Αφήσαμε τους ανθρώπους να εκφράσουν με απλότητα τις προσωπικές τους εμπειρίες και το ξεχείλισμα της καρδιάς τους, την ευγνωμοσύνη τους προς τον Θεό και τον Άγιο.
Ιερουργείν τον λόγον της αληθείας Σου
Μέχρι τώρα έχουν υψωθεί αρκετές φωνές που ζητούν αναβάπτιση της Λατρείας μας στην πρωτοχριστιανική της μήτρα. Οι περισσότερες, όμως, συνδέουν το αίτημα αυτό με την ανάγκη για επιστροφή στην απλότητα, για απαλλαγή από το εξεζητημένο και διασπαστικό. Έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά δεν είναι αρκετό, γιατί στο σημερινό καθεστώς διακυβεύεται η αλήθεια της Εκκλησίας. Η λειτουργική ευσέβεια και αγωγή δεν μπορεί να είναι παρά εφαρμοσμένη αλήθεια, διαφορετικά αποτελεί συνθηματικό υποκειμενισμό.
Από την άλλη το κήρυγμα, που όλοι έχουμε την εμπειρική βεβαιότητα ότι πάσχει βαριά. Το κήρυγμα δεν απαιτεί απλώς αναβαπτισμό στην εκκλησιολογία, αλλά επιπλέον και επάνοδο της κοινής λογικής, συναισθηματική νοημοσύνη, ανάκτηση επαφής με την εποχή μας και άλλες δεξιότητες οι οποίες δεν αποκτώνται με τεχνικές. Αν πραγματικά ενδιαφέρεται να αποκαταστήσει το κήρυγμα στην ποιότητα την οποία έχουμε ανάγκη, η Εκκλησία μας έχει να πάρει στα σοβαρά τις ιερατικές κλίσεις, την εκπαίδευση των κληρικών μας, την εσωτερική της οργάνωση, την επιμόρφωση και εν γένει σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής της.
Πόσα από τα παραπάνω μπορούν, λοιπόν, να πραγματοποιηθούν; Το τι μπορούμε να καταφέρουμε θα εξαρτηθή από την ειλικρίνεια της προαίρεσής μας. Τα υπόλοιπα είναι εργασία του Αγίου Πνεύματος.
Κοίταξέ με στα μάτια! Μου λες την αλήθεια;
Χτίζοντας την σχέση με τον Θεό και τους ανθρώπους
Ας θυμηθούμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά και η μάνα μας μάς έλεγε:
«Μου λες την αλήθεια; Κοίταξέ με στα μάτια!»
Στις δυο τρύπες απ’ όπου θα μπω μες στην ψυχή σου για να δω αν μου λες αλήθεια.
Στις δυο οπές, από τις οποίες θα αποκτήσω την εμπιστοσύνη.
Γιατί η εμπιστοσύνη είναι καρπός αγάπης.
Χωρίς αυτή τη σχέση, λοιπόν, δε μπορεί να γίνει το θαύμα.
«Πιστεύω» θα πει «εμπιστεύομαι τον Θεό πάντων ένεκεν».
Μακρυγιάννης
Ο αγωνιστής της πίστης, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης
1821 – 2021: Διακόσια χρόνια πέρασαν από την Ελληνική επανάσταση. Με την ευκαιρία αυτή προβαίνουμε στην παρούσα έκδοση, που είναι αφιερωμένη στον Μακρυγιάννη, για να γίνει γνωστός ο μεγάλος αυτός αγωνιστής στο ευρύτερο κοινό. Γιατί είναι γεγονός πως ο Μακρυγιάννης παραμένει άγνωστος ή ελάχιστα γνωστός στη συντριπτική πλειονότητα των νεοελλήνων.
Στο μικρό αυτό βιβλίο θα επιχειρήσουμε ένα πλησίασμα της μεγαλειώδους μορφής του, μέσα από τα ίδια τα κείμενά του και την αυτοβιογραφία του. Θα δούμε όχι μόνο τον μεγάλο και ανδρείο αγωνιστή, αλλά και τον άνθρωπο της πίστης, της ανιδιοτέλειας, της τιμιότητας. Οδηγός μας θα είναι κυρίως τα απομνημονεύματά του.
Με κομποσχοίνι και προσευχή ανοίγουν οι ουρανοί
Το κομποσχοίνι είναι το τηλέφωνό σου. Όταν είναι ανάγκη, θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό.
Παιδιά, γνωρίζετε ποιά είναι η νοερά προσευχή που ενώνει τον νου με την καρδιά μας;
Άραγε μπορεί ένα κομποσχοίνι να μας βοηθήσει να προσευχόμαστε;
Ένα μικρό κομποσχοίνι ταξιδεύει από το Άγιο Όρος και μέσα από μια σύντομη περιπέτεια, μας διηγείται την όμορφη ιστορία του.
Τι λέει η θρησκευτική μας παράδοση για το πρώτο κομποσχοίνι και τι oνομάζουμε δάκρυα της Παναγιάς; Γιατί αποτελούνται από μαλλί τα κομποσχοίνια και ποιά είναι η συμβολική σημασία των τριαντατριών κόμπων που έχουν;
Με των καιρών τα κύματα
Απόπειρες πλοήγησης σε ποικίλες θάλασσες
Ταξιδεύουμε. Συνεχώς. Μέσα μας και έξω μας. Ακόμη και όταν νομίζουμε ότι μένουμε στάσιμοι.
Πολλές από τις εκπλήξεις που δοκιμάζουμε μέσα στον κόσμο που μάς περιβάλλει οφείλονται στην αδυναμία μας να καταλάβουμε ότι ταξιδεύουμε μέσα στον χρόνο. Ο οποίος είναι “γλύπτης των ανθρώπων παράφορος”, κατά τον Ελύτη.
Όταν νοιώθουμε να μάς ξεπερνούν τα γεγονότα, είτε μέσα μας είτε έξω μας, η σοφία έγκειται στο να Τού επιτρέψουμε να τα μεταποιήσει. Και κάθε φορά πού αδυνατούμε να μεταβολίσουμε τον χρόνο, με όσα σέρνει μαζί του, ας παραδινόμαστε σε Εκείνον που κάποτε θα καταργήσει και χρόνο και ταξίδια, αφού Αυτός πλέον θα είναι το Ταξίδι…
Τα κείμενα αυτού του βιβλίου εξετάζουν ταξίδια μας μέσα στην Χριστιανική αλλά και στην δημόσια ζωή, πορείες ψυχικής ανάπτυξης της νεότητας, καθώς και περιπλανήσεις στα νέα τοπία της πανδημίας.
Ο Άγιος Λουκάς της Κριμαίας και ο Αλβέρτος Σβάϊτσερ
Παράθεση δύο Μεγάλων.
Ο Άγιος Λουκάς και ο Αλβέρτος Σβάιτσερ είναι δύο μεγάλες μορφές που σφράγισαν με την παρουσία τους τον 20ό αιώνα. Τα σημάδια που άφησαν στο πέρασμά τους χάραξαν τη γη και τη χάραξαν ανεξίτηλα, γιατί ήταν μια πορεία αγάπης και αυτοθυσίας. Ο συνδυασμός της χριστιανικής και της ιατρικής ιδιότητας στα πρόσωπά τους φανέρωσε μιαν άλλης τάξεως λειτουργία αγάπης για τον άνθρωπο.
Αν και ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους, τους συνδέει αυτή η αγάπη και η διάθεση προσφοράς για τον πάσχοντα. Αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες, που εμείς σήμερα, μη έχοντας ανάλογες εμπειρίες, ίσως δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και να εκτιμήσουμε. Όμως δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η δύναμη του Χριστού τελειούται πάντοτε μέσα στους αιώνες εν ασθενεία.