Άγιοι Τόποι – Εκεί που ο ουρανός… χαμηλώνει
Ας πάμε Εκεί που ο Ουρανός χαμηλώνει. Εκεί που ο Ουρανός ενώνεται με τη Γη. Εκεί που η Σιωπή χτυπάει μέσα στην ψυχή, την ανακουφίζει και την γιατρεύει. Εκεί που κάτι σ΄ακουμπάει, εκεί που ο Ουρανός σ΄ αγγίζει και γίνεται η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου που είναι μυστική, προσωπική, αγαπητική, Χαριτόβρυτη. Εκεί που νιώθεις ότι θα Τον συναντήσεις. Εκεί που θα νιώσεις σίγουρα την Χάρη Του και αφήνεσαι. Εκεί, στο Κέντρο της Γης, κοντά στον Αιώνιο Μαγνήτη! Εκεί στον Πανάγιο Τόπο που όποιος τον επισκεφτεί ως ερευνητής, ως επισκέπτης, ως πιστός ή ως άπιστος θα αναφωνήσει ότι ο Τάφος Του πραγματικά είναι Ζ ω ν τ α ν ό ς !
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 88
Α΄ Έκδοση: 03/2017
Αυτός που θα πάρω μαζί μου
Από τον πρόλογο του βιβλίου: “Στο διάβα της ζωής μου, έμελλε να γνωρίσω μια αδελφή ψυχή τη “Σταματούλα”, της οποίας αποκαλύπτω τον υπέροχο κόσμο μέσα στον οποίο ζούσε και από τον οποίον έπαιρνα κι εγώ μαθήματα…. μην αναρωτηθείτε ποια είναι αυτή η ψυχή και μη ψάξετε να την βρείτε, μάταιος θα ‘ναι ο κόπος σας, αφού η ίδια δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Αφήστε καλύτερα τη ματιά σας να εντρυφήσει στις γραμμές του βιβλίου και το νου σας, ν’ ανέβει ψηλά για ν΄ ανοίξει διάπλατα η καρδιά και να δώσει στην ψυχή σας… Αυτό που θα πάρει μαζί της… Εκεί που το δίχως άλλο θα πάει!
Περιέχει φωτογραφικό αφιέρωμα στους Αγίους Τόπους.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 222
Α΄ έκδοση: 2014
Ευλαβικό προσκύνημα στην Αγία Γη και στο Θεοβάδιστο όρος Σινά – Τόμοι Α΄+Β΄
Στην συγγραφή αυτού του βιβλίου με οδήγησαν πολλοί λόγοι. Η επί σαράντα χρόνια ενασχόλησή μου με την ξενάγηση των ευλαβών προσκυνητών στους Αγίους Τόπους και η επίμονη παράκλησή τους να συγκεντρώσω σε ένα βιβλίο τις ξεναγήσεις, είναι ο κυριότερος λόγος που τυπώθηκε το βιβλίο: “Ευλαβικό προσκύνημα στην Αγία Γη και το Θεοβάδιστο Όρος Σινά”. (Από τον πρόλογο του Α΄ τόμου)
Σελίδες Α΄ Τόμου: 608
Σελίδες Β΄ Τόμου: 716
Στα χνάρια της Αιθερίας
Βαδίζοντας στους Αγίους Τόπους
Ένα οδοιπορικό στον κόσμο μπορεί να αποτελέσει αφορμή για ένα ουσιαστικό οδοιπορικό στην ανθρώπινη ψυχή. Γίνεται αφορμή για να υλοποιείται ο λόγος του Αποστόλου Παύλου: “Ό, τι είναι αληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, αξιαγάπητο, καλόφημο, ό, τι έχει σχέση με την αρετή και είναι άξιο επαίνου, αυτά να έχετε στο μυαλό σας” (Φιλ. 4,8).
Οι ιεροί τόποι αποτελούν έναν επίγειο θησαυρό, καθώς το περιγράφει η Αιθέρια και ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού. Είναι ένας θησαυρός που μπορεί να μας οδηγήσει σε ουσιώδεις ανακαλύψεις στην καρδιά μας, επειδή μας το τονίζει ο Κύριος: “Όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας” (Ματθ. 6,21).
Μετάφραση: Χριστόφορος Ζώνας
Εισαγωγή: π. Αλέξανδρος Καριώτογλου
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 328
Α΄ Έκδοση: 04/2017
Στους Αγίους Τόπους
“Με τους Σαββαΐτες Μοναχούς στην έρημο της Ιουδαίας”
«…Ὁ Βασίλης ἐνθουσιάστηκε μὲ αὐτὸν τὸν παράξενο προσκυνητὴ ποὺ εἶχε ἀποφασίσει ἕνα τόσο μεγάλο ὁδοιπορικό. Ὁ ἴδιος εἶχε ἐπισκεφτεῖ ὡς τουρίστας προσκυνητὴς στοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ γνώριζε μέσης ἄκρης τοὺς ἀγῶνες ποὺ δίνουν καθημερινὰ οἱ Ἑλληνορθόδοξοι μοναχοὶ στοὺς Ἁγίους Τόπους, γιὰ νὰ διατηρήσουν σὲ Ὀρθόδοξα χέρια τὰ σημαντικότερα προσκυνήματα τῆς Χριστιανοσύνης, τὴ στιγμὴ μάλιστα ὅπου οἱ λοιπὲς Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτερόδοξα χριστιανικὰ δόγματα, ἐπιβουλεύονται τὴν κυριαρχία τῶν προσκυνημάτων τὰ ὁποῖα βρίσκονται σὲ ὅλη τὴν περιοχὴ τῆς Παλαιστίνης καὶ τοῦ Ἰσραήλ.
Ἡ ἰδέα τοῦ Βασίλη νὰ μεταβοῦμε καὶ ἐμεῖς στὴν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας, γιὰ προσκυνηματικὴ διακονία στὴν Ἱερὰ Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, μὲ βρῆκε ἐξ ἀρχῆς σύμφωνο. Ἡ ἐπιθυμία γιὰ ἕνα τέτοιο προσκυνηματικὸ ὁδοιπορικὸ στοὺς θεοβάδιστους τόπους, ἀλλὰ πολὺ περισσότερο ἡ διακονία στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Σάββα, μὲ εἶχε καταλάβει γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 2008, ὅταν μελετοῦσα τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο, τοῦ μεγάλου ὑμνογράφου τῆς ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Δαμασκηνοῦ, γιὰ τὶς ἀνάγκες ὁμιλίας μου, σὲ ἐκδήλωση τῆς Ἕνωσης Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν στὴν Ἀθήνα, στὰ πλαίσια τῆς θεματικῆς ἑνότητας, ποὺ ἀφοροῦσε τοὺς Βυζαντινοὺς Λογοτέχνες.
Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς διαδόθηκε μέσω τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ προσκυνήματα, διατηρήθηκαν στοὺς αἰῶνες, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπὸ Ἕλληνες μοναχούς, οἱ ὁποῖοι εὑρισκόμενοι πάντα ἐν μέσῳ ἀλλόθρησκων καὶ φανατισμένων πληθυσμῶν, ἔδωσαν καὶ τὴ ζωή τους γιὰ τὴν πίστη τους, μᾶς προέτρεπε στὴν ἰδέα νὰ προσφέρουμε καὶ ἐμεῖς τὶς ὑπηρεσίες μας, σὲ ἕνα ἑλληνορθόδοξο προσκύνημα στοὺς Ἁγίους Τόπους. Ἡ Χριστιανικὴ πίστη συντελεῖται πρωτίστως, ὡς βιωματικὴ ὑπόθεση ἐσωτερικῆς διεργασίας πνευματικοῦ χαρακτήρα, ἀέναης ἀναζήτησης, μετὰ τῆς ἀπαιτούμενης ἑκούσιας προσωπικῆς κοπιώδους προσπάθειας, πρὸς τὴ Θεία προσέγγιση. Τὸ νὰ ὑπηρετήσουμε καὶ ἐμεῖς τὸ κατὰ δύναμη, στὸ χῶρο ποὺ θεωρεῖται ὡς ἡ μεγαλύτερη παλαίστρα τοῦ μοναχισμοῦ τῆς Παλαιστίνης, τὸ νιώθαμε ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα δικιᾶς μας προσφορᾶς στὸν ἀγώνα τῶν μοναχῶν, γιατί ἀκριβῶς, δὲν θὰ πηγαίναμε ἁπλὰ γιὰ μία τουριστικοῦ τύπου προσκυνηματικὴ ἐπίσκεψη, ἀλλὰ γιὰ οὐσιαστικὴ προσκυνηματικὴ διακονία. Κάτι σὰν μία μεγάλη πρόκληση καὶ ἐμπειρία ταυτόχρονα….»