Άνθρωπος έσομαι
Στοχασμοί για το μυστήριο της ζωής και του ανθρώπου
Αυτό το βιβλίο είναι ένας στοχασμός πάνω στις διαστάσεις και τις συνέπειες του συγκλονιστικού γεγονότος πως ο Χριστός μάς δείχνει τι σημαίνει να είναι Θεός μέσα από τον τρόπο που πεθαίνει ως άνθρωπος. Και μ’ αυτό τον τρόπο μάς δείχνει τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος. Συνδέοντας το τέλος -“τετέλεσται”- με την αρχή -“ποιήσωμεν άνθρωπον”- ο π. Ιωάννης Μπερ μάς παρακινεί να σκεφτούμε ξανά ποιοι είμαστε, τι σημαίνει ότι είμαστε άνδρες και γυναίκες, τι καλούμαστε να γίνουμε, και ποια η σχέση μεταξύ ζωής και θανάτου σε αυτήν την πορεία.
Ο αναγνώστης, μέσα από το ποιητικό και στοχαστικό ύφος του κειμένου, που διανθίζεται με αγιογραφικά και πατερικά χωρία, καλείται σε μια στοχαστική ανάγνωση, δίνοντας βάρος στο ουσιαστικό περιεχόμενο της κάθε λέξης και όχι στο επιφανειακό προσπέρασμά τους.
Ήδη εδώ
Το ανατρεπτικό μήνυμα του Παύλου
Στην Β΄ προς Κορινθίους (5:17), ο Παύλος λέει ότι όποιος έχει δεσμευτεί, δια του βαπτίσματος, στον Ιησού Χριστό, εντάσσεται ή συμμετέχει στην «καινή κτίση». Όλα αρχίζουν ξανά, επειδή ο πραγματικός κόσμος (που διακρίνεται από τον φαντασιώδη κόσμο του φόβου, του εγωισμού, της απληστίας, και της μωρίας μας) είναι ένας κόσμος όπου όλα συνάπτονται μεταξύ τους λόγω της αγάπης του Χριστού. Ζούμε σ’ αυτήν την καινή κτίση, σ’ αυτό το ριζικά νέο σύμπαν: στη νέα πόλη, με το νέο της «πολίτευμα», όπου κανείς δεν είναι δούλος ή πάροικος, στερημένος την αξιοπρέπειά του. Zούμε στο εδώ και τώρα, αλλά ταυτόχρονα, σ’ ένα μέλλον που είναι ήδη παρόν. Ζούμε στο «σημείο» όπου το παρόν εφάπτεται στο μέλλον.
Καθώς αρχίζουμε να ωριμάζουμε ως Χριστιανοί, ανατέλλει μια επίγνωση ότι η ελπίδα μας εν Χριστώ δεν αφορά απλώς σε κάποιο μελλοντικό γεγονός. Αφορά ένα μέλλον που έχει ήδη ξεκινήσει, και το οποίο φανερώνεται στη σχέση μας με τον άλλο, με τον Ιησού Χριστό, και με Εκείνον που ο Ιησούς καλεί «Αββά, Πατέρα μου». Είναι η ζωή του Τριαδικού Θεού, που ανοίγεται μπροστά μας και που γίνεται δική μας ζωή – στην παρούσα στιγμή, ναι· αλλά με έναν τρόπο που μας βεβαιώνει ότι θα συνεχίσει να αναπτύσσεται σε βάθη για τα οποία αδυνατούμε να βρούμε λέξεις ή εικόνες, στην απεραντοσύνη του «πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ» (Ρωμ. 11:33).
Πρόλογος: π. Αντώνιος Πινακούλας
Ο Ορθόδοξος Δρόμος
Το να είσαι χριστιανός σημαίνει να ταξιδεύεις. Οδοιπορούμε στα μονοπάτια του εσωτερικού κόσμου της καρδιάς, σε μια διαδρομή πού δεν μετριέται σε ώρες του ρολογιού ή ημέρες του ημερολογίου, διότι είναι ένα ταξίδι εισόδου στην αιωνιότητα, πέρα απ’ τον χρόνο.
Μια από τις αρχαιότερες ονομασίες για τον Χριστιανισμό ήταν απλά «ἡ Ὁδός». Ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια θεωρία γύρω από το σύμπαν, κάτι παραπάνω από διδαχές γραμμένες στο χαρτί: είναι ένα μονοπάτι στο οποίο οδοιπορούμε – η οδός της ζωής. Πρέπει να πάρουμε τη συνειδητή απόφαση να βαδίσουμε αυτό το μονοπάτι.
Φυσικά, χρειαζόμαστε οδηγίες προτού ξεκινήσουμε. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι οδοδείκτες πού πρέπει να προσέξουμε. Και χρειαζόμαστε συνοδοιπόρους. Χωρίς καθοδήγηση είναι σχεδόν αδύνατον να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας. Αλλά οι οδηγίες σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν ώστε να καταλάβουμε το πως είναι στην πραγματικότητα ο δρόμος· δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως υποκατάστατα της άμεσης, προσωπικής εμπειρίας. Ο καθένας καλείται να επιβεβαιώσει μέσα του αυτό πού διδάχθηκε, να ξαναζήσει την Παράδοση πού παρέλαβε.
Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να υποδείξει ορισμένους αποφασιστικής σημασίας οδοδείκτες, κάποια ορόσημα του πνευματικού Δρόμου πού ανοίγεται μπροστά μας…
Μετάφραση: Χρήστος Μακρόπουλος
Στο πλάι ενός αθώου
Η δίκη του Χριστού και η δική μας
Τούτο το βιβλίο δεν είναι θεολογικό αλλά αγγίζει την καρδιά της θεολογίας. Δεν είναι <<πνευματικό>> αλλά μιλά για την ουσία της πνευματικής ζωής. Δεν έχει τίποτε να πει σε βολεμένους και επαναπαυμένους χριστιανούς• δεν έρχεται να επαληθεύσει βεβαιότητες, αλλά να τους κλονίσει. Πυρήνας του βιβλίου είναι ένα πρόσωπο και ένα γεγονός. Το πρόσωπο είναι ο Ιησούς ,το γεγονός είναι η δίκη Του.
Ο Rowan Williams, ένας από τους κορυφαίους Χριστιανούς στοχαστές σήμερα, ζωντανεύει τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων για τη δίκη και την καταδίκη ενός Αθώου, επιχειρώντας απρόσμενες προεκτάσεις στις κρυμμένες γωνιές του κόσμου μας. Μας ξεβολεύει, διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις της προστατευμένης ασφαλείας που τρέφουμε και που μας τρέφουν. Και μας υπενθυμίζει πως η θέση μας ως μαθητών του Ιησού είναι μία και μόνη: πλάι στον Χριστό την ώρα που δικάζεται. Από αυτή τη θέση και μόνο, μπορούμε να δούμε Εκείνον ως αυτό που όντως είναι• τον κόσμο ως αυτό που Εκείνος θέλησε• κι εμάς ως αυτό που Εκείνος με άφατη αγάπη ατενίζει…
Πρόλογος: π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος
Το μυστικό της ερήμου
Έχει να πει κάτι σήμερα το γεροντικό;
Η κοινότητα της ερήμου λέει στην Εκκλησία, τότε και τώρα, ότι δουλειά της είναι να αποτελεί μια κοινότητα δίχως φόβο, και μας υποδεικνύει ορισμένες από τις συνήθειες που πρέπει να αναπτύξουμε ώστε να γίνουμε άφοβοι – συνήθειες που έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία και την προσοχή του ενός προς τον άλλο, συνήθειες που θεμελιώνονται στην επίγνωση του Θεού που διαποτίζει το «είναι» και που προέρχεται από τη διαρκή έκθεσή μας σε Εκείνον, μέσα από την ανάγνωση της Γραφής και την προσευχή.
Καθετί υπαρκτό οφείλει την ύπαρξή του στη μοναδική δημιουργική πράξη του Θεού· οφείλει την ύπαρξή του στον λόγο που του απευθύνει αδιάκοπα ο αιώνιος Λόγος – κάθε ον έχει στο κέντρο της ύπαρξής του τον δικό του «λόγο». Κάθε αληθινή σχέση προς οτιδήποτε, συνιστά μια αποκάλυψη αυτού του λόγου…
Ένα βαθιά πνευματικό βιβλίο, από έναν άνθρωπο με διεισδυτική θεολογική κρίση και αυθεντική χριστιανική αγωνία!
Μετάφραση: Χρήστος Μακρόπουλος
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 192
Α΄ έκδοση: 02/2017