Το 1917, η άνοδος αθέων στην εξουσία στη Ρωσία είχε ως αποτέλεσμα διωγμούς εναντίον των χριστιανών και την καταστροφή πολλών ναών και μοναστηριών. Η Όπτινα, το κέντρο της πνευματικής ζωής μιας μεγάλης περιφέρειας, επλήγη και αυτή.
Το 1938 ο τελευταίος ηγούμενος του μοναστηριού εκτελέστηκε και η μονή έκλεισε, ενώ τα χωράφια της μοιράστηκαν σε χωρικούς και το όμορφο καθολικό της έγινε κρατικό μουσείο. Λίγο όμως πριν από την πτώση του καθεστώτος η Όπτινα επεστράφη στην Εκκλησία και πολλοί από τους στάρετς της αγιοκατατάχθηκαν. Το μοναστήρι άρχισε να ανθεί και πάλι.
Το 1988 ο μετέπειτα Ιερομόναχος Βασίλειος εγκαταστάθηκε στην Όπτινα και μαζί με τους άλλους αδελφούς συμμετείχε στην ανοικοδόμησή της. Όταν τον ρωτούσαν αν έχει κάποια ιδιαίτερη επιθυμία έλεγε: «Μάλιστα, θα ήθελα να πεθάνω Πάσχα, την ώρα που χτυπούν οι καμπάνες».
Kυριακή του Πάσχα του 1993:
Στο καμπαναριό και την αυλή του μοναστηριού της Όπτινα τρεις μοναχοί, ο ιερομόναχος Βασίλειος. ο μοναχός Θεράπων και ο μοναχός Τρόφιμος, έχασαν τη ζωή τους κάτω από το μαχαίρι ενός αντίθεου δολοφόνου.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχουν αξιολογήσεις ακόμη.