Αυτισμός… Μία αναμέτρηση σώματος και ψυχής, μία πάλη συνεχής και αμείλικτη, ένας αγώνας ολόψυχος. Η Βλασία Μιχαηλίδου-Τριπολιτάκη μέσα από το βιβλίο της άγγιξε την ψυχή κάθε ανθρώπου που εργάζεται καθημερινά με άτομα στο φάσμα του αυτισμού.
Η προσέγγιση περιγράφει πολυδιάστατα το ζήτημα από την πλευρά του ίδιου του ατόμου με αυτισμό, της οικογένειας, της εκπαίδευσης και της κοινωνίας. Μέσα από την ιστορία του Γιάννη, του ήρωά μας, ξετυλίγεται το φάσμα του αυτισμού σαν παζλ, με τα κομμάτια να απλώνονται μπροστά μας.
Η Βασιλική, η ακούραστη μητέρα, δείχνει με τη στάση της πώς είναι να παλεύεις καθημερινά με ένα αόρατο θηρίο, που σου αναιρεί τα αναμενόμενα της μητρότητας, που σε φέρνει στα όριά σου, που σε βάζει σε ένα διαρκές παιγνίδι αναζήτησης γνώσης. Η ηρωίδα μας επέλεξε την παρατήρηση, την προσαρμογή και την ακούραστη φροντίδα. Πιστή στον Θεό και στο καθήκον της κατέκτησε πολλά. Η συγγραφέας, χρησιμοποιώντας ως όχημα το ημερολόγιο αυτής της μητέρας, ενός μικρού παιδιού με αυτισμό, μιας μικρής αδερφής και μιας δασκάλας-σύμβολο, αποδεικνύει ότι η διαχείριση του αυτισμού είναι νίκη. Είναι η νίκη της ζωής, είναι θεία νίκη, νίκη της γονεϊκής αγάπης και αφοσίωσης, νίκη κατά της αμάθειας, νίκη κατά του ρατσισμού.

Ο Άγιος Βλάσιος και οι Άγιοι πέντε Μάρτυρες

Ένας γιατρός που ήταν και επίσκοπος…
Νέα παιδιά που έγιναν ήρωες…
Απλοί άνθρωποι που έγιναν μάρτυρες και άγιο….
Ένα ταξίδι στην καρδιά του αρχαίου κόσμου, μέσα από παράξενες
πολιτείες, κάτω από τη μύτη των εχθρών, για τη μεταφορά
του πιο πολύτιμου θησαυρού!

Όταν η Ιστορία γίνεται Λογοτεχνία, ανοίγουν οι καστρόπορτες της Αλήθειας και τα όνειρα των παιδιών μας φωτίζονται με τα γιορτινά χρώματα της Αγάπης και της Ελπίδας. Δεν μαθαίνουμε μόνο το χθες, αλλά το ζούμε. Οι πρωταγωνιστές του γίνονται φίλοι μας. Και, ακόμη και χωρίς να έχουν την πρόθεση να μας διδάξουν, εμείς αντλούμε από τη συναναστροφή τους το Μέλι και το Γάλα της προκοπής μας.
Και το ταξίδι συνεχίζεται, αιώνιο, απελευθερωτικό και λυτρωτικό…
Για την επιστροφή μας στον Ουρανό και στην Καρδιά μας.

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης,
θεολόγος – συγγραφέας

Ποίημα Κωνσταντίνου Γανωτῆ Μάγνητος, φιλολόγου ἐγκρίσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ψαλλομένη Κυριακῇ τῇ Β ́ Ματθαίου.

Χαίρετε Κέλται τοῦ κόσμου οἱ πλάνητες·
χαίρετε ὅτι πλανώμενοι τὴν χάριν ἐλάβετε.
Χαίρετε οἱ τὰς χώρας ἐν ἀπιστίᾳ δῃώσαντες·
χαίρετε πολλοὺς ἐν μετανοίᾳ οἱ σώσαντες.
Χαίρετε οἱ τέως βάρβαροι καὶ ἀγράμματοι·………

Κέλται ἢ ἀλλέως Γαλάται ὀνομασθέντες ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καὶ Ῥωμαίων ὑπῆρξαν λαὸς ἄγριος καὶ μεταναστευτικὸς καὶ αὐξανόμενος τάχιστα. Ὑπολογίζεται ὅτι ἐξεκίνησαν καὶ αὐτοὶ ἐκ Μεσοποταμίας καὶ ἤρξαντο μετακινεῖσθαι πρὸς δυσμάς, Βαλκάνια, Σκυθίαν, ἀποζῶντες κυρίως διὰ λεηλασιῶν καὶ ἐκ κτηνοτροφίας……….

Διδάσκαλος της Μεγάλης του Γένους Σχολής

Ένα πανέμορφο και διδακτικό βιβλίο παρουσιάζουν οι Εκδόσεις ΝΑΜΑ για τον Όσιο Ευγένιο τον Αιτωλό.
Υπήρξε μια χαρισματική εκκλησιαστική και πνευματική προσωπικότητα. Ένας φωτισμένος άνθρωπος, και ένας αφιερωμένος κληρικός, απόλυτα προσηλωμένος στην Ορθοδοξία.
Συγκαταλέγεται στους Διδασκάλους του Γένους.

Το προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.κ Ιγνάτιος.

Α’ Βραβείο Ορθοδόξου Χριστιανικού Βιβλίου στην κατηγορία Γνώσεων.

Εικονογράφηση Εξωφύλλου: Σπύρος Ζαχαρόπουλος

“Θάνο, Θάνο, δεν μ’ ακούς που σε φωνάζω;”
Γύρισε και είδε τον παππού του ο Θάνος, που ερχόταν προς το μέρος του.
“Τι έπαθες, παιδί μου, τόση ώρα μπροστά από το άγαλμα, ακούνητος; Και τι χώματα είναι αυτά;”
Ο Θάνος μόλις είχε γυρίσει από ένα ταξίδι. Από ένα πολύ παράξενο ταξίδι, παρέα με ένα άγαλμα. Το άγαλμα του Εμμανουήλ Παπά!
Και πού δεν πήγαν… Από τις Σέρρες, στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στο Άγιον Όρος. Όργωσαν όλη τη Μακεδονία. Και όχι μόνο… Περπάτησαν στα μέρη που περπάτησε ο μεγάλος Έλληνας στρατηγός Εμμανουήλ Παπάς. Ένα ταξίδι που έμαθε στον Θάνο ν’ αγαπάει ακόμη περισσότερο την πατρίδα του και να τιμάει τους ήρωές της.
Τι λες; Είσαι έτοιμος ν’ ακολουθήσεις τον Θάνο σ’ αυτό το υπέροχο ταξίδι;