Άγιοι από όλο τον κόσμο
Μια άλλη διάσταση της Πεντηκοστής: η οικουμενικότητα του ιερού Ευαγγελίου.
Άνθρωποι από διαφορετικά έθνη, Σέρβοι, Ρώσοι, Γεωργιανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Σύροι, Ιρανοί… άκουσαν τον λόγο του Θεού είτε από τα παιδικά τους χρόνια, είτε αργότερα, σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής τους και τον έθεσαν λυχνάρι καθοδηγητικό στη ζωή τους. Πήραν στα σοβαρά το ζήτημα της σωτηρίας τους, αγάπησαν τον Κύριο με όλη την ύπαρξή τους.
Ένα ξεχωριστό αγιολόγιο, μια παναρμόνια δοξολογητική μελωδία από πολυεθνική χορωδία, από ανθρώπους πολλών εθνών, διαφορετικών ηπείρων και γλωσσών, που αναπέμπεται προς τον Δημιουργό.
Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής Βίος – Διδασκαλία
Ο Γέροντάς μας έλεγε ότι σε όποιον προσεύχεται αληθινά αποκαλύπτεται η αίσθηση της αγάπης προς τον πλησίον και πιο συγκεκριμένα, “όταν η Χάρις ενεργήσει στην ψυχή του ευχόμενου, τότε τον πλημμυρίζει η αγάπη του Θεού, ώστε να μην μπορεί άλλο να αντέξει αυτό που αισθάνεται. Στην συνέχεια, στρέφεται η αγάπη αυτή προς τον κόσμο και τον άνθρωπο, τον οποίο αγαπά τόσο, ώστε θέλει να πάρει επάνω του όλο τον ανθρώπινο πόνο και την δυστυχία για να απαλλαγούν οι άλλοι. Συμπάσχει με κάθε θλίψη και δυσκολία, ακόμα και γι΄ αυτά τα άλογα ζώα, ώστε να κλαίει, όταν σκεφθεί οτί πάσχουν! Αυτά είναι χαρακτηριστικά της αγάπης, που τα προκαλεί και τα δραστηριοποιεί η προσευχή. Γι’ αυτό και όσοι πρόκοψαν στην προσευχή δεν παύουν να εύχονται υπέρ του κόσμόυ. Σε αυτούς ανήκει ακόμα και η παράταση της ζωής του – όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο και τολμηρό – και να ξέρετε ότι, αν αυτοί εκλείψουν, τότε θα έρθει το τέλος αυτού του κόσμου”.
Ψυχοφελή Βατοπαιδινά – 1
Δρόμοι της αγιότητας
Ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και ο πνευματικός κόσμος της “Κεχαριτωμένης”
Τὸ βιβλίο αὐτὸ ἀφορᾶ ἕνα προσκύνημα τοῦ συγγραφέα, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τελευταίας δεκαπενταετίας, στὴν «Κεχαριτωμένη», τὸ μοναστήρι τοῦ Γέροντα Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου στὴν Τροιζήνα. Δύσκολα βρίσκεις Ἕλληνα Χριστιανὸ ποὺ νὰ μήν τὸν γνωρίζει ὡς προικισμένο θεολόγο μὲ ὀξύνοια καὶ βαθειὰ γνώση τῶν ἱερῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἄριστο πνευματικὸ καὶ συγγραφέα.
Ὑπῆρξε ἕνας ἄνθρωπος χαριτωμένος μὲ χαρίσματα ἀπὸ τὸν Θεὸ ποὺ κοσμοῦν Ἅγιους τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως τοὺς φίλους του νεοφανεῖς ὁσίους Γεροντάδες τοῦ 20οῦ αἰῶνα (Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Παΐσιος Ἁγιορείτης, Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης, Καλλίνικος Ἐδέσσης, Φιλόθεος Ζερβάκος, Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου). Καὶ αὐτὸ γιατὶ εἶχε παράλληλα ζωὴ μυστική, ἀσκητική, νηστείας, ἀγρυπνίας, προσευχῆς.
Ἕνα πνευματικό ὁδοιπορικὸ στὴν Ἱ. Μονὴ Κεχαριτωμένης Τροιζήνας
καὶ στὸν οὐράνιο, πνευματικὸ κόσμο τοῦ μακαριστοῦ
γέροντα Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου
Ελληνισμός και Χριστιανισμός η συνάντηση των δύο κόσμων
Το “ουκ ένι Έλλην και Ιουδαίος” που διακήρυξε ο απόστολος Παύλος δεν ήταν εύκολο να γίνει ιστορική πραγματικότητα. Σήμαινε μια βαθύτατη αλλαγή στην Ιστορία, της οποίας δημιουργεί ήταν οι Έλληνες Πατέρες. Η δημιουργική συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού στα πρόσωπα των πρώτων Πατέρων της Εκκλησίας έκρινε έτσι οριστικά και ευεργετικά την πορεία όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της Παγκόσμιας Ιστορίας.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 200
Β΄ Έκδοση: 2008
Εμείς οι δύο, ο ένας
Κείμενα για την οικογένεια
«…Ο πατέρας, ένας νέος περίπου στα τριάντα δύο, η μητέρα μια κοπέλα γύρω στα είκοσι οκτώ. Ανάμεσά τους θέλησε να στέκεται όρθιος ο γιος, στα τρία του, με μια λάμψη εξυπνάδας στα φρέσκα ματάκια του. Τριβόταν πότε πάνω στον ένα και πότε πάνω στην άλλη ζητώντας αυτοεπιβεβαίωση στην επαφή με τις γονικές παλάμες. Έπαιζε πότε με τα δάχτυλα της μιας και πότε με του άλλου και ιδιαιτέρως γλιστρούσε τα μικρούτσικα δικά του πάνω σ᾽ ένα στρογγυλό γυαλιστερό κρίκο που έβρισκε στα χέρια του μπαμπά και της μαμάς…
Αυτού του έλειπε κάτι· έδειξε το δικό του αντίστοιχο δαχτυλάκι και είπε παραπονιάρικα: «Εμένα, εμένα, μαμά;». Έκανε τάχα η μαμά να βγάλει το δικό της, να του το δώσει να παίξει. Όμως, του ᾽πε –του το ᾽δειξε– πως δεν βγαίνει· ούτε του μπαμπά. Ήταν ίσα-ίσα στα δάχτυλα και των δύο. Σκοτείνιασε ο μικρός κι είπε ικετευτικά· «Πάρεις, μπαμπά; Πάρεις Γιαννάκη σου;».
Ο πατέρας του χάιδεψε το χεράκι. «Ναι, ναι, αγόρι μου!», είπε χαμογελώντας και κοίταξε τη μαμά. Το βλέμμα τους συναντήθηκε κι άστραψε στο άγγισμα στο βάθος της προσδοκίας…»
Σκηνές οικογενειακής ζωής περιγράφονται γλαφυρά σε 43 αληθινές ιστορίες. Παιδιά, γονείς, παππούδες, άλλοτε σε στιγμές ευτυχίας κι άλλοτε μέσα σε πόνο… κάτι βαθύ έχουν να πουν στον αναγνώστη.
Ένα δάφνινο στεφάνι
Κείμενα χρέους και οφειλής
Στην Πατρίδα μας, πριν από κάποιες δεκαετίες, ξεκίνησε μία συστηματική υποβάθμιση και απαξίωση της ιερής μας εθνικής παρακαταθήκης αξιών. Πολλά είναι τα ενδεικτικά ή, μάλλον, και αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία μας οδηγούν σε θλιβερές σκέψεις:
Κακοποίηση εθνικών συμβόλων, υποβάθμιση επετείων, μεθοδευμένη αλλοίωση των ηρωϊκών μορφών, παραχάραξη αυτής της ίδιας της Ιστορίας μας, κ.ά.
Το βιβλίο αυτό είναι μια πράξη εγρήγορσης και αντίστασης προς τα σημεία των καιρών. Επίσης, οι ηρωϊκές μορφές των προγόνων, που μάς αποκαλύπτονται μέσα από τις σελίδες του, μπορούν να μάς κάνουν να ελπίζουμε πώς δεν θα λείψουν και από τις επόμενες γενιές των Ελλήνων οι ελεύθεροι άνθρωποι. Κείμενα καρδιάς και νηφάλιας σκέψης, επηρεασμένα από την τεράστια κληρονομιά μας, χρήσιμα σε όσους ανησυχούν αλλά και, συγχρόνως, θέλουν να ελπίζουν!
Ζητείται μικρός
Το βραβευμένο αυτό βιβλίο θίγει το θέμα της εργασίας των ανηλίκων. Η οικογένεια του Χρήστου βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη κι εκείνος, λίγο πριν κλείσει τα δώδεκα, αναζητεί μια βραδινή δουλειά, για να βοηθήσει οικονομικά τους δικούς του χωρίς ν’ αναγκαστεί να σταματήσει το σχολείο. Η δουλειά θα βρεθεί, αλλά μαζί με το βραδινό μεροκάματο θα γνωρίσει και όψεις της ζωής που δεν τις υποψιαζόταν. Θα ζήσει από κοντά τη δίψα για κέρδος που φτάνει στο έγκλημα, τη λαθρεμπορία, την απάτη, την εκμετάλλευση των ανηλίκων, την αντίθεση ανάμεσα στις φτωχές και τις πλούσιες οικογένειες – καταστάσεις που δεκαετίες τώρα παραμένουν πληγές της κοινωνίας μας. Οι περιπέτειες που θα ζήσει θα είναι επικίνδυνες και οι ταλαιπωρίες πολλές, ο μικρός ήρωας όμως θα βγει νικητής και οι εμπειρίες που θ’ αποκτήσει θα τον ετοιμάσουν για το μακρύ ταξίδι της ζωής.
Ημερομηνία 1ης έκδοσης : 1982 από τις Εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
Η θεολογία της χαράς στην Καινή Διαθήκη
Τη μικρή αυτή μελέτη την ξεκίνησα δειλά και διατακτικά, χωρίς να ξέρω που, θα με οδηγούσε τελικά η έρευνα. Βέβαια είχα υπόψη μου από πριν τις γενικές κατευθύνσεις της περί χαράς διδασκαλίας της Καινής Διαθήκης, μα δεν υποψιαζόμουν καθόλου την ομορφιά της διδασκαλίας αυτής στα επιμέρους και στις λεπτομέρειές της. Ευχαριστώ το Θεό που διηύθυνε τη θεολογική μου δουλειά και προς την κατεύθυνση αυτή. Γιατί μας βοηθάει να πάρουμε μια γεύση της φιλάνθρωπης αντιμετωπίσεως των υπαρξιακών μας θεμάτων από τη βασική πηγή της πίστεώς μας την Αγία Γραφή και να αντιληφθούμε πως μέσα στο Χριστιανισμό όλα καταξιώνονται και καθαγιάζονται, από τα πλέον πνευματικά και “ψυχικά” ως τα πιο υλικά και “σωματικά”, αρκεί όλη η ζωή του ανθρώπου και η ιστορία του ν’ απομακρύνονται από την αμαρτία και να αναφέρονται στο Θεό σύμφωνα με την Ορθόδοξη λειτουργική και ευχαριστιακή παράδοσή μας.
Η Μαργαρίτα των χελιδονιών
Πόσo εύκολη είναι άραγε η μεταφύτευση ενός μικρού λουλουδιού; Να το πάρεις δηλαδή από μια γλάστρα, που έχεις στην πόλη, στο μπαλκόνι σου, και να το μεταφυτεύσεις σ΄ έναν κήπο στην εξοχή.
Αυτό, παιδιά, µόνο η Μαργαρίτα μπορεί με σιγουριά να σας πει αν γίνεται, μα και άλλοι που έχουν πείρα στην κηπουρική, όπως είναι ο Κολλιτσίδας και η παρέα του, ο παππούς Θανάσης, η θεία Φωφώκα, τα ξαδέρφια, η Μαγουλού και τέλος…
ένα σμάρι χελιδόνια. Τώρα θα σκεφτείτε: Τι σχέση έχουν τα χελιδόνια µε τις μεταφυτεύσεις λουλουδιών; Κι όμως, έχουν! Πιστέψτε µε!
Η μετά θάνατον ζωή
Με οδηγό την πίστη στην Εκκλησία κατέχουμε την αλήθεια σε ό,τι αφορά την μεταθάνατον ζωή. Ο θάνατος εξακολουθεί βέβαια να είναι ένα μυστήριο. Και μυστηριώδη είναι και όσα τον συνοδεύουν. Ο Κύριος και οι Άγιοι Πατέρες διεφώτισαν ορισμένες πτυχές, σήκωσαν κατά κάποιο τρόπο το παραπέτασμα που μας χωρίζει από τον άλλο κόσμο και μας έδωσαν όσες πληροφορίες χρειαζόμαστε, κι όσες πρέπει τελικά να γνωρίζουμε γι’ αυτόν τον κόσμο. Αυτό προσπαθεί να κάνει η παρούσα έκδοση. Με γνώμονα την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες προσπαθεί να ερευνήσει τι συμβαίνει μετά τον τάφο και μετά τον Θάνατο. Η οδός της Εκκλησίας είναι η μόνη ασφαλής την οποία μπορούμε να ακολουθήσουμε. Κάθε άλλος δρόμος είναι ολισθηρός και επικίνδυνος.
Η΄ Έκδοσις
Θεοδώρα η Αυγούστα – Στύλος Ορθοδοξίας
Μαζί με την ολοζώντανη μορφή της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, ξετυλίγεται και μία από τις πιο συκλονιστικές στιγμές του Βυζαντίου, οι δραματικές μέρες της Εικονομαχίας, που περιγράφονται με απόλυτη ιστορική ακρίβεια.
Η Θεοδώρα ως σύζυγος του αυτοκράτορα Θεόφιλου διακρινόταν για τις πολλές αρετές της και ιδιαίτερα για την ελεημοσύνη της.
Στις διώξεις που επέβαλε ο σύζυγός της κατά των εικονολατρών δε δείλιασε ούτε μία στιγμή. Απάντησε με την προσευχή της, θερμή ικεσία στο Θεό, και κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Μετά το θάνατο του Θεόφιλου η αναστήλωση των εικόνων υπήρξε πανηγυρικό και μεγαλειώδες γεγονός για την Ορθοδοξία και η συμβολή της αποφασιστική.
Δέχτηκε με εγκαρτέρηση τον αναγκαστικό εγκλεισμό της σε μοναστήρι, προσευχόμενη με ταπείνωση, ως μοναχή, μέχρι το τέλος της ζωής της. Έκτοτε πρεσβεύει για την Ορθοδοξία μας “εις αιώνας αιώνων”.
Περιέχει Ασματική Ακολουθία.
Ιεραί Ακολουθίαι του Δεκαπενταυγούστου εις την Θεοτόκον
Εγκόλπιο με τις ιερές ακολουθίες του Δεκαπενταυγούστου στην Υπεραγία Θεοτόκο.
ΠΕΡΙΕΧΕΙ:
Μικρό και μέγα παρακλητικό κανόνα
Ακολουθίες της Κοιμήσεως μετ’ εγκωμίων
Πανηγυρικό λόγο εις την Κοίμηση του Νικηφόρου Θεοτόκη.
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Π. Θύμης, Θεολόγος, master Ιστορίας.
Καπετάν Κώττας
Σήμερα που τόσα γίνονται και ακούγονται στα Βαλκάνια, έχουμε χρέος να φωνάξουμε σ” ολόκληρο τον κόσμο την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Να μάθουν όλοι, και προπαντός οι νέοι, πώς πολέμησαν τα παιδιά της για τη λευτεριά του τόπου τους, πώς τα έβγαλαν πέρα με δυο εχθρούς δυνατούς, και μ” άλλους χίλιους: το κρύο, την πείνα, τη φτώχεια, τον κατατρεγμό, το ξύλο, τους σκοτωμούς. Η συγγραφέας, με τρόπο μοναδικό, τραγουδάει το Μακεδονικό Αγώνα και το δέντρο της Λευτεριάς που άνθισε με μύριες θυσίες, αλλά άνθισε.
Εικονογράφηση: Διατσέντα Παρίση
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών
Κοίταξέ με στα μάτια! Μου λες την αλήθεια;
Χτίζοντας την σχέση με τον Θεό και τους ανθρώπους
Ας θυμηθούμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά και η μάνα μας μάς έλεγε:
«Μου λες την αλήθεια; Κοίταξέ με στα μάτια!»
Στις δυο τρύπες απ’ όπου θα μπω μες στην ψυχή σου για να δω αν μου λες αλήθεια.
Στις δυο οπές, από τις οποίες θα αποκτήσω την εμπιστοσύνη.
Γιατί η εμπιστοσύνη είναι καρπός αγάπης.
Χωρίς αυτή τη σχέση, λοιπόν, δε μπορεί να γίνει το θαύμα.
«Πιστεύω» θα πει «εμπιστεύομαι τον Θεό πάντων ένεκεν».
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα
Συνεργάτες του Αποστόλου Παύλου.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα αποτελούν ένα αρμονικό και ευλογημένο ζευγάρι, πού συνδυάζει την εν Χριστώ οικογενειακή ζωή με την ιεραποστολική δράση. Αξίζει να προβληθεί ως πρότυπο οικογενείας και συζυγικής αγάπης για τούς συζύγους κάθε εποχής.
Η μνήμη τους εορτάζεται στις 13 Φεβρουαρίου.