H αποκάλυψη του Πορφυρού Κώδικα
840 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.
Ένα νεαρό αρχοντόπουλο, ο Ανδρόνικος μαθητεύει στη Μονή των Στουδίου, κοντά στον καλλιγράφο μοναχό Γεράσιμο. Τον βοηθά να ετοιμάσει έναν πορφυρό κώδικα τετραευαγγελίου, πανέμορφου και πολύτιμου σαν κόσμημα. Προορίζεται για δώρο στην Αυγούστα Θεοδώρα. Ο Ανδρόνικος περνά τις ημέρες του ξέγνοιαστος, ανάμεσα στο αρχοντικό σπίτι του, κοντά στον πατρίκιο πατέρα του και την αρχόντισσα μητέρα του, στο μοναστήρι, μαθαίνοντας την καλλιγραφία, αλλά και τα μυστήρια του Θεού κοντά στον μοναχό Γεράσιμο και στο φτωχόσπιτο της νεαρής του φίλης, της Ειρήνης. Από κοντά, ο παλιός φίλος του Ανδρόνικου, το αρχοντόπουλο Μιχαήλ, που κοιτά, απορεί και παραμονεύει… Μα λίγο προτού ολοκληρωθεί ο πορφυρός κώδικας, το μένος της εικονομαχίας ξεσπά και πάλι, αφήνοντας πίσω του νεκρούς και ζωντανούς, λαβωμένους βαθιά, με πληγές φανερές και πιο πολλές, κρυφές. Ο πορφυρός κώδικας εξαφανίζεται και μένει στον Ανδρόνικο και την Ειρήνη να ανακαλύψουν πού βρίσκεται κρυμμένος. Οδηγός τους τέσσερα ευαγγελικά χωρία και ένας γρίφος, που πρέπει να λύσουν πάση θυσία, αν θέλουν να βρουν τις απαντήσεις που και οι δυο αναζητούν. Ο δρόμος που έχουν πάρει είναι δύσκολος, γεμάτος συγκρούσεις και μοναξιά, ενώ ο κίνδυνος που παραμονεύει κρυμμένος στις σκιές, απειλητικός και διαρκώς παρών… Θα μπορέσουν οι δυο νέοι να βρουν τον πορφυρό κώδικα, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό τους;
Άγιοι που έζησαν στον 20ο αιώνα – Β΄ τόμος
Άγιοι που έζησαν στον 20ό αιώνα. Εις το “καθ΄ ομοίωσιν” επανήχθησαν – Β΄ τόμος
Ένα βιβλίο για ανθρώπους που έζησαν ανάμεσά μας, αλλά δεν προσδέθηκαν στον κοινωνικό τους περίγυρο και τις αξίες της εποχής, προτίμησαν να κοιτάξουν ψηλά και να αναζητήσουν το «καθ᾿ ομοίωσιν». Αυτοί είναι οι Άγιοι του 20ού αιώνα.
Περιέχει εισαγωγική συνέντευξη με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο.
Εξώφυλλο δια χειρός Βλάσση Τσοτσώνη
Αν ο σπόρος δεν πεθάνει…
Κηρύγματα στα ευαγγελικά αναγνώσματα των Κυριακών του έτους
Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο… διαπερνώντας τον. Δεν επέστρεψε για να ξαναπεθάνει. Δεν αναστήθηκε επιστρέφοντας στην προηγούμενη συνθήκη (δέσμευση χώρου, τροφής, επικοινωνίας). Αναστήθηκε φανερώνοντας την όντως Ζωή που δεν νικιέται από τον θάνατο. Βγήκε από τον τάφο άνθρωπος αλλά άλλος άνθρωπος. Ποιος άνθρωπος; Αυτός που βγήκε από τα χέρια του Δημιουργού. Αυτός που δεν απατήθηκε από εύκολες επιτυχίες. Αυτός που είχε ελεύθερη και άμεση σχέση με τον αγαπημένο Πλάστη. Τον Πλάστη που του δημιούργησε τη σωματική ύπαρξη και παρουσία, έκφραση και φανέρωση των τρόπων επικοινωνίας: από το βλέμμα και το χάδι μέχρι την υλοποίηση της «μιας σάρκας».
Αυτόν τον άνθρωπο ανέστησε ο Χριστός. Του έδωσε ολοκληρία και όχι μόνο. Του έδωσε και δυνατότητες που δεν είχε. Να ξέρει και να μπορεί…
Αν υπάρχει παράδεισος
Κείμενα αυτογνωσίας και αναζήτησης βασισμένα σε αληθινές εμπειρίες
Το βιβλίο αυτό μετατρέπει την καθημερινότητα σε πεδίο άσκησης της διάκρισης και ανακάλυψης της αλήθειας. Αν υπάρχει παράδεισος θα περνά μέσα από την αλήθεια. Ο συγγραφέας μάς παίρνει από το χέρι για να μάς ξεναγήσει στην έκπληξη ότι αλήθεια δεν είναι μόνο όσα φαίνονται με μια πρώτη ματιά.
Πολλές από τις ιστορίες του βιβλίου έχουν το κοινό γνώρισμα να περιγράφουν καταστάσεις περιορισμένης ελευθερίας. Η μαστορική του συγγραφέα μάς μαθαίνει πώς να εξάγουμε συμπεράσματα βαθύτερα, ενίοτε και αντίθετα, από εκείνα στα οποία μας ωθεί η παρόρμηση της στιγμής. Η κουλτούρα που μας περιβάλλει ευνοεί την επιφανειακότητα. Το βιβλίο αυτό είναι ένας ευχάριστος και εμπράγματος οδηγός στο να την αποφεύγουμε.
Κρατάμε στα χέρια μας και έναν έντυπο βοηθό ανακάλυψης ενός άλλου Θεού, διαφορετικού από τα στερεότυπα και των πιστών και των αδιάφορων. Ενός Θεού ο Οποίος προτιμά να είμαστε ελεύθεροι έστω και αν έτσι δεν Τον βλέπουμε. Έναν Θεό που μας συμπαραστέκεται αδιάκοπα στην περιποίηση του μέσα κήπου μας, έστω και αν εμείς αρνούμαστε να αποδώσουμε σε Αυτόν την προέλευση των λουλουδιών. Έναν Θεό που, αν υποψιαστούμε στο ελάχιστο την αγάπη Του, θα Τον βρούμε.
Αφού υπάρχει παράδεισος…
(Από τον πρόλογο του π. Βασιλείου Θερμού)
Γιατί, Θεέ μου;
Τολμώ να διατυπώσω σ’ αυτό το δοκίμιο τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου πάνω στα προβλήματα, που βασανίζουν και προκαλούν τη σύγχρονη κοινωνία μας. Λέω ότι “τολμώ”, γιατί βλέπω ότι ο κόσμος μας αποτυγχάνει οικτρά να βρει τις απαιτούμενες λύσεις παρά την πλούσια προσφορά της θείας χάρης και των ευκολιών του πολιτισμού.
Μπορεί κάποιοι να ενοχληθούν για την έντονη και πληθωρική εκκλησιαστική γλώσσα του δοκιμίου αυτού. Βλέπω όμως και στις άλλες επιδόσεις του σύγχρονου ανθρώπου του πολιτισμού να είναι όλα πληθωρικά και επιθετικά και θέλω αυτήν την επιθετικότητα να τη στρέψω προς την αναζήτηση λύσεων, που μπορούν να βγάλουν την κοινωνία μας από τα αδιέξοδά της και μάλιστα επειγόντως, γιατί ο λήθαργος “της ανάπτυξης και της προόδου” δεν αστειεύεται, δεν ραθυμεί.
Δικαίωμα στον Παράδεισο
Παράδεισος είναι οι άνθρωποι.
Με την προϋπόθεση ότι αποδεχόμαστε την φθορά και την ανθρώπινη ατέλεια.
Με την προϋπόθεση ότι παραιτούμαστε από την φαντασίωση ενός Παράδεισου που χαρίζεται, που δεν έχει κόπο, που δεν έχει προσωπική ευθύνη. Γιατί τότε ο Παράδεισος είναι εύθραυστος και οι άλλοι κινδυνεύουν να γίνουν η Κόλαση.
Ατομικός Παράδεισος δεν υπάρχει.
Η επιθυμία της συνάντησης, η δυνατή στιγμή της αναμέτρησης με την αλήθεια του άλλου.
Η λαχτάρα να δημιουργηθεί ο μοναδικός μεταξύ μας τόπος συνάντησης.
Εκείνα που θα αποκαλυφθούν μέσα στην αγάπη: τόσο τα σκοτεινά όσο και τα φωτεινά κομμάτια.
Η μοναδική αίσθηση πληρότητας όταν καταφέρουμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο, να βιώσουμε ενσυναίσθηση, να μοιραστούμε βιώματα, να εμπνεύσουμε και να δεχθούμε την έμπνευση… Και όλα να αρχίζουν από την αρχή, ξανά και ξανά!
Η πολύτιμη ώρα της διαφωνίας, τότε που στεριώνει ο Παράδεισος, καθώς δοκιμάζονται οι αντοχές και απαιτείται διεύρυνση του ορίζοντα θέασης της ζωής.
Παράδεισος είναι οι άνθρωποι και οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Εκείνοι που μίλησαν με τον Θεό, 1. Γένεση
Ανακαλύπτοντας τα κρυμμένα νοήματα της Παλαιάς Διαθήκης
Αγία Γραφή…
το πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο όλων των εποχών, αλλά και με πολλά δυσνόητα σημεία.
Κάποιες από τις διηγήσεις της ακούγονται αλλόκοτες και ακατανόητες για τον σύγχρονο άνθρωπο, που εύλογα αναρωτιέται:
Γιατί η Εύα πλάστηκε από το πλευρό του Αδάμ;
Γιατί οι πρώτοι άνθρωποι ζούσαν πολύ περισσότερα χρόνια από τους σημερινούς;
Γιατί ο Ιακώβ εξαπάτησε τον αδελφό του και παρόλα αυτά ο Θεός τον ευλόγησε;
και πολλά άλλα γιατί…
Το κλειδί για ν’ ανοίξουμε τα σφαλισμένα μυστικά της και να ανακαλύψουμε τους κρυμμένους θησαυρούς της βρίσκεται στα κείμενα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.
Στις σελίδες του βιβλίου αυτού θα απολαύσουμε τις συναρπαστικές ιστορίες των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, Εκείνων που μίλησαν με τον Θεό, αλλά θα πάρουμε και ξεκάθαρες απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματά μας αντλώντας από τη σοφία των Αγίων μας.
Η «Μεγάλη Πυρκαγιά» έναν αιώνα μετά…
ΜΝΗΜΗ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ
Μια «κυρα-Στρατήγα» από τη Σμύρνη, που σχεδιασμένα πυρπολείται για να σβήσει κάθε ίχνος ελληνικής και χριστιανικής «κατάθεσης» στον πολιτισμό, στην αγωνιζόμενη να δει άσπρη μέρα ελλαδίτικη μιζέρια…
Oύτε «χρονικό» ούτε «τοιχογραφία» ούτε τίποτα τέτοιο: επικλήσεις της άμεσης ανθρώπινης μοίρας, σαν να «διαβάζεις Ιστορία» και σιγά σιγά να θυμάσαι ότι «έτσι μου τα έλεγε ο/η… στην παιδική γειτονιά»…
Ένα ατελές και ίσως κάπως «αφηρημένο», σπασμωδικό και μεταπαραδοσιακό πορτρέτο, που στα «χαντάκια» και τους ασύνδετους ήχους του πυκνώνει η αίσθηση του «νεοέλληνα» ότι τα γεγονότα δεν έχουν καμιά συνοχή και, άρα, είναι φυσική η «μνήμη χρυσόψαρου»…
Συμβάντα, εκρηκτική πρόοδος ουσίας, «προκυμαίες» και «τάγματα εργασίας», θάνατοι, τυραννίες, πολιτικά λάθη και εγκλήματα, «προοδευτικοί» και «αντιδραστικοί» σε μια ισότιμη επαναθεμελίωση της βασικής στρέβλωσης που γεννά αδιάκοπα την Ελλάδα σαν «από θαύμα ζούμε», «σύμμαχοι» που εξευτελίζουν κάθε έννοια «φιλίας» και ανθρωπιάς, «συνέλληνες» από πυρωμένο σίδερο να αφήνει ανεξίτηλα σημάδια κακίας και «λαός» ταγμένος να υπηρετεί τη ρωμέικη πίστη της δοτικότητας και της γης ως κοινού αγαθού.
Η Γενοκτονία του Ελληνισμού (1914-1923)
Μικρά Ασία – Πόντος – Ανατολική Θράκη
Ψηφίδες Ιστορικής Μνήμης
Ένα πολύ ενδιαφέρον πόνημα του κ. Κωνσταντίνου Χολέβα με αναφορές στα γεγονότα της μαρτυρικής, για τον Ελληνισμό της Ανατολῆς, περιόδου 1914-1923 .
Η Θεία Μετάληψη
Μόλις κυκλοφόρησε το νέο παιδικό βιβλίο της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Ακράτας με θέμα την προετοιμασία για τη Θεία Μετάληψη.
Ένα βιβλίο απαραίτητο για κάθε κατηχητή και κατηχήτρια, απαραίτητο για κάθε σπίτι, για κάθε παιδί αλλά και μεγάλο. Με απλά και κατανοητά λόγια εισάγει τα παιδιά στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας και γεμίζει τις καρδιές τους με το αληθινό νόημα της Θείας Κοινωνίας.
Το βιβλίο προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αἰγιαλείας κ. Ἱερώνυμος.
Σειρά: Μικρά παιδικά βιβλία κατήχησης, τεύχος Α΄
Η μελωδία των Χριστουγέννων
Μια ιστορία για την σημαντικότητα του οράματος και το στόχου στη ζωή μας
Ο Πέτρος είναι ένας φημισμένος παπουτσής. Στην πολιτεία που μένει, όλοι τον εκτιμούν για τη δουλειά του. Ο γιος του, ο Φωτεινός, είναι ένα έξυπνο αγόρι µε τρυφερή καρδιά, αλλά, µε ό,τι κι αν καταπιάνεται, βαριέται εύκολα. Μέχρι τη στιγμή που ένας σπουδαίος βιολιστής, ο Τάλαντος, μετακομίζει µε την οικογένειά του στο διπλανό σπίτι και καθημερινά ερμηνεύει θαυμάσιες μελωδίες στο βιολί του. Χαίρεται να τον ακούει όλη η γειτονιά. Το ίδιο και ο Φωτεινός. Οι γονείς του απορούν. Πρώτη φορά ο γιος τους δείχνει τόσο αφοσιωμένος σε κάτι. Άραγε τι πρόκειται να συμβεί, μόλις ο Φωτεινός κατορθώσει να γνωρίσει τον Τάλαντο; Θ’ αλλάξει κάτι στη ζωή του; Θα κατορθώσει να πραγματοποιήσει το πρώτο όνειρό του και πώς;
ΠΕΡΙΕΧΕΙ CD με δραματοποιημένη αφήγηση και μουσική επένδυση
Ήλιος και όλεθρος
Ρέθυμνο, 1938-1943
Νοέμβριος του 1938. Ο δικαστής Αντώνιος Γαλίτης μετατίθεται με την οικογένειά του στο Ρέθυμνο. Τα τέσσερα παιδιά εξερευνούν τον κόσμο κάτω από τον λαμπερό ήλιο της Κρήτης. Μέχρι την ολέθρια μέρα που η ναζιστική στρατιά εισβάλλει στο νησί. Βομβαρδισμοί, καταστροφές, θύματα. Η ζωή θα συνεχιστεί, όμως αλλιώτικη τώρα, υπό Κατοχή. Σκληρός και άτεγκτος ο κατακτητής, κίνδυνοι, πείνα αλλά και ανθρωπιά. Ο δικαστής αρνείται να συνεργαστεί με τον κατακτητή. Η επιβίωση της οικογένειας γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Μόνη λύση η δραπέτευση. Όμως το νησί είναι πλέον περίκλειστο φρούριο…
Μια ζωή σαν μυθιστόρημα.
Μια ζωντανή ιστορική μαρτυρία.
Μια κατάθεση ψυχής.
Ποιον ενδιαφέρει μια οικογενειακή ιστορία, εκτός από την ίδια την οικογένεια; Δύσκολη ερώτηση! Μια ιστορία ανθρώπων αποκομμένη από το ιστορικό της πλαίσιο, δεν ενδιαφέρει ίσως κανέναν. Μια ιστορία όμως συνυφασμένη με συγκλονιστικά, κοσμοϊστορικά γεγονότα, που αφήνει να αναδυθεί το άρωμα της καθημερινότητας μιας περασμένης εποχής, όταν την καταθέτει η γενιά που την έζησε, πριν σιωπήσει οριστικά, ενδιαφέρει ίσως περισσότερους. Και όχι μόνο τους ιστορικούς…
Αυτό το βιβλίο ζωντανεύει τις δύσκολες μέρες της Κατοχής και ό,τι προηγήθηκε αυτής στο Ρέθυμνο, δίνοντας σημαντικές ιστορικές πληροφορίες και λεπτομέρειες για την εποχή εκείνη. Αφορά όχι μόνο μία οικογένεια ούτε μόνο έναν τόπο. Είναι η καθημερινότητα κάθε οικογένειας και κάθε σπιθαμής του Ελληνισμού στα δύσκολα εκείνα χρόνια…
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Ψηφίδες από τη ζωή και τη θεολογία του
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είναι ο Άγιος που συγκαταλέγεται και στις δύο ιερές τριάδες της Εκκλησίας: των τριών Θεολόγων και των Τριών Ιεραρχών. Η ζωή του ήταν ένα διαρκές βίωμα αγάπης προς τον Τριαδικό Θεό και προς τους ανθρώπους. Ο λόγος του στήριξε και στηρίζει διαχρονικά το πλήρωμα της Εκκλησίας. Μελετώντας τα κείμενά του γνωρίζουμε και την αγία ζωή του: ζωή διακονίας των ανθρώπων και δοξολογικής αφιερώσεως στον Θεό. Ο Άγιος αναδείχθηκε πραγματικά «λαμπρός από του βίου και των πραγμάτων, λαμπρός από του λόγου και των δογμάτων», όπως τον υμνεί η αγία μας Εκκλησία.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται η ζωή και η θεολογία του αγίου Γρηγορίου, μέσα από τους δικούς του λόγους. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν κυρίως τα, άγνωστα στους πολλούς, αυτοβιογραφικά του ποιήματα…
Ο πάνσοφος όσιος Πορφύριος – Μαρτυρίες Τόμος Α΄
«Όταν μέσα σου ξεσηκώνεται πόλεμος με πολύ άσχημους λογισμοὺς καί μετά σέ πιάνει στεναχώρια ἤρεμα να μεταφέρεσαι νοερά κάτω ἀπὸ τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Νὰ γονατίζεις καὶ νὰ ἀγκαλιάζεις τὰ πόδια του λέγοντας τὴν εὐχή. Ἐὰν αἰσθανθεῖς νὰ σὲ πλησιάζει τὸ κακὸ πνεῦμα, προσπάθησε νὰ μὴν πιάσεις κουβέντα μαζί του. Πρὶν σὲ πιάσει, γύρισε τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά σου στον Χριστό. Όπως τὸ παιδάκι, ποὺ θὰ δεῖ ξαφνικά μπροστά του τὰ δόντια ἀπὸ ἕνα ἄγριο σκυλὶ καὶ ἀμέσως θὰ γυρίσει στὸν μπαμπά του καὶ θὰ πέσει στὴν ἀγκαλιά του γιὰ νὰ γλιτώσει. Καὶ ὅταν εἶσαι ἄρρωστος, κι ὅταν πονάει τὸ σῶμα σου, κι ὅταν ἔχεις στεναχώρια… τὸ ἴδιο νὰ κάνεις. Ὅσο μποροῦμε περισσότερο να προσευχόμαστε μὲ ἀγάπη. Νὰ λέμε μία-μία τις λέξεις: «Κύριε, Ἰησοῦ, Χριστέ, ἐλέησόν με…!», καὶ νὰ τὶς προσέχουμε. Όχι μηχανικὰ καὶ βιαστικά. Ἐὰν συγκεντρώνουμε τὸ νοῦ μας καὶ τὶς λέμε μὲ λατρεία, τότε προσευχόμαστε μὲ τὴν καρδιά μας.
Ἅγιος Πορφύριος
Όλα είναι σκέψεις
Για μια ζωή χωρίς άγχος
Γνώρισα ανθρώπους που ντρέπονταν να πουν ότι αγχώνονται. Γνώρισα ανθρώπους που προσπαθούσαν να κρύψουν πάση θυσία τις κρίσεις πανικού τους.
Γνώρισα ανθρώπους υπέροχους, που κλείνονταν στο σπίτι και στον εαυτό τους επειδή φοβούνταν. Φοβούνταν τα ψυχοσωματικά συμπτώματα αλλά και τα περίεργα βλέμματα του κόσμου.
Γνώρισα ανθρώπους που πάλευαν με τις φοβίες και με τους ψυχαναγκασμούς τους.
Γνώρισα ανθρώπους που τους παίδευαν οι σκέψεις τους, ανθρώπους που τους πολεμούσαν λογισμοί, ανθρώπους που μάχονταν μέρα νύχτα το ίδιο το μυαλό τους.
Με αυτούς τους ανθρώπους δουλέψαμε μαζί. Παλέψαμε. Κλάψαμε. Γελάσαμε. Και στο τέλος αναπνεύσαμε ελεύθερα.
Μεγάλο πράγμα η ελευθερία…
Αυτοί οι άνθρωποι στάθηκαν η αφορμή για να γραφτεί τούτο εδώ το μικρό βιβλίο, με την ελπίδα να βοηθηθεί όσο περισσότερος κόσμος γίνεται· με την ελπίδα να μπορέσουν να αναπνεύσουν, ελεύθερα ξανά, άνθρωποι που παλεύουν με τις σκέψεις τους αλλά και με το άγχος…