…δι’ εμού του αμαρτωλού…
Ιστορίες καινές και παλαιές, με φόντο το πετραχήλι.
Πρόκειται για αληθινές ιστορίες, οι οποίες διαδραματίστηκαν είτε στα παλαιά χρόνια είτε στα νεώτερα, της εποχής μας, άλλες σε σχέση με εμάς άλλες σε σχέση με άλλους αδελφούς· και η αλήθεια των οποίων έγκειται στον πυρήνα όσων διαπραγματεύονται και όχι σε όλη την έκτασή τους…Με απώτερο σκοπό να υπάρξει ωφέλεια. Πρωτίστως σ’ εμάς τους ίδιους, αλλά πιστεύουμε και σε άλλους αναγνώστες, οι οποίοι πιθανόν να βρουν εκείνες τις προκλήσεις που ερέθισαν κι εμάς μέσα από αυτές, ώστε τελικώς όλοι να σταθούμε πιο σωστά απέναντι στον αρχηγό της πίστης μας Ιησού Χριστό, αλλά κι απέναντι στο μυστήριο της μετανοίας, την ιερά εξομολόγηση…
Πρέπει να πούμε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μας έρχεται ως συνέχεια κατά κάποιο τρόπο ενός άλλου που προηγήθηκε -το “Σε λευκό και μαύρο” – και που είχε τον ίδιο χαρακτήρα: και πάλι αληθινές ιστορίες με μυθοπλαστική διάθεση και με την ίδια στόχευση: την εποικοδομή και την ωφέλεια…
Ευχή μας, η όποια ιστορία να μας ωθήσει -είτε με τον ένα είτε με τον άλλον τρόπο που βλέπουμε να κάνει και η Εκκλησία μας- προς την οδό του Κυρίου “την στενήν και τεθλιμμένην”, η οποία όμως άγει στη ζωή: είτε δηλαδή με τη μίμηση των καλών και ενάρετων προτύπων που αναφέρονται σε πολλές ιστορίες, είτε με την απομάκρυνση από τα αρνητικά στοιχεία των κακών προτύπων που και αυτά περιγράφονται σ’ αυτές.
“Ταχύς εις βοήθειαν…”
Τα θαύματα του Αγίου Λουκά σήμερα
“Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι ο Κύριος έστειλε τους μαθητές του όχι μόνο να κηρύττουν αλλά και να θεραπεύουν τους ασθενείς; Αν ο Κύριος θεωρούσε την θεραπεία των ασθενών έργο τόσο σημαντικό ώστε το έβαζε σε μια σειρά με το κήρυγμα του Ευαγγελίου, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι ένα από τα σπουδαιότερα ανθρώπινα έργα. Δεν είπε· “Να κηρύσσετε το Ευαγγέλιο και να μαθαίνετε τους ανθρώπους πώς να οικοδομήσουν την κοινωνική τους ζωή”. Πουθενά δεν λέει κάτι τέτοιο. Δίνει όμως στους αποστόλους την εντολή να θεραπεύουν τις ασθένειες. Γιατί έτσι; Διότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και ο ίδιος θεράπευε τους ανθρώπους, έδιωχνε δαιμόνια και ανάσταινε νεκρούς και στους μαθητές του έδωσε εντολή να θεραπεύουν τους ασθενείς.
Γιατί οι αρρώστιες είναι ο μεγαλύτερος πόνος και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας. Υπάρχουν πολλές και φοβερές ασθένειες που βασανίζουν τον άνθρωπο, καταστρέφουν την ζωή του και τον φέρνουν στην απελπισία. Αλλά ο Θεός είναι αγαθός και φιλάνθρωπος και από μας ζητάει να είμαστε ελεήμονες και να κάνουμε έργα αγάπης. Και το πρώτο από τα έργα της ελεημοσύνης είναι η θεραπεία των ασθενών, γιατί μ’ αυτό τον τρόπο δείχνουμε την συμπόνοια και την αγάπη μας προς τους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας που υποφέρουν…” (Άγιος Λουκάς)
1821-2021 Ελληνική Παλιγγενεσία
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία μικρή συμμετοχή στον πανηγυρικό εορτασμό της παλιγγενεσίας μας και είναι μία συνοπτική αλλά πλήρης επισκόπηση της ιστορίας του νεοελληνικού κράτους. Εξιστορούνται όλα τα σημαντικά γεγονότα της Επανάστασης με όλα τα ονόματα των αγωνιστών στους οποίους οφείλουμε την ελευθερία μας. Αναφέρονται οι αρχές και οι λογικές, σύμφωνα με τις οποίες τέθηκαν οι βάσεις και οργανώθηκε το νεοελληνικό κράτος από τους Βαυαρούς του Όθωνα.
Παρουσιάζονται και αξιολογούνται όλα τα σημαντικά γεγονότα-σταθμοί των 200 ετών ζωής του νεοελληνικού κράτους. Τα επιτεύγματα και οι αποτυχίες, οι θρίαμβοι και οι καταστροφές. Δίνεται στον αναγνώστη μία ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορικής διαδρομής του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, πέρα από ιδεοληψίες, προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες και σκοπιμότητες.
Ακόμη, εξηγείται η ιστορία λέξεων, φράσεων και τοπωνυμίων. Πώς πήραν τις ονομασίες τους η Πλατεία Ομόνοιας και Συντάγματος; Ποιος είπε τη φράση με το έτζι θέλω; Πότε και γιατί καθιερώθηκε η Καθαρεύουσα; Γιατί ονομάστηκε Καποδιστριακό το Πανεπιστήμιο Αθηνών;
Πυξίδα του συγγραφέα αποτελεί η φράση του Διονύσιου Σολωμού: «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Μόνο η αλήθεια ωφελεί τους πολλούς.
Δέος και ικεσία με τους αγίους της Ευβοίας
Στην παλαίστρα της ζωής η αγιότητα δεν πρέπει να αποτελεί ένα λησμονημένο όραμα, αλλά τον σκοπό της όλης βιωτής μας με στέρεη βάση και με φωτεινούς οδοδείκτες το ηρωικό παράδειγμα των Αγίων μας.
Το Συναξάρι ενός Αγίου είναι μία κίνηση της Εκκλησίας προσλήψεως και εγκεντρισμού των λαών στο χριστολογικό της σώμα. Είναι μία πράξη φιλανθρωπίας και αγάπης. Η Εκκλησία καλείται να προσφέρει και πάλι σήμερα στον κόσμο τους Μάρτυρές της και τους Αγίους της, γιατί μόνο επάνω στους βωμούς και στα θυσιαστήρια οικοδομείται μία αληθινή σχέση Εκκλησίας και κόσμου, μία σχέση που να σώζει τον κόσμο και να καθιστά δυνατή την είσοδο της Βασιλείας του Θεού επί της γης.
Οι Άγιοι μας καλούν να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους μέσα στις συνθήκες που ο καθένας μας ζει. Οφείλουμε με έμφαση να ομολογήσουμε: η αγιότητα δεν είναι ένας κανόνας, ένα ιδανικό, έστω για ορισμένους μόνο. Είναι κλήση προς όλους μας. Ισχύει για όλους μας.
Δυνάμωσε την ψυχή σου
Αξίζεις. Αξίζεις, επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, δημιούργημά Του. Επειδή ο Θεός σ’ αγαπάει και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου, σε φροντίζει και σου δίνει σημασία. Ακόμα και αν δε σε πάρει κανένας τηλέφωνο για μια μέρα, ακόμα και αν δε σου μιλήσει κανείς, έχεις μια φοβερή δυναμική μέσα σου. Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σ’ όλη τη γη. Κανείς δεν είναι σαν κι εσένα, δεν έχει τα γνωρίσματά σου, τα χαρίσματά σου μα και τα προβλήματά σου. O Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία. Θέλει να σε δυναμώσει.
Πως θα γίνει αυτό; Με τα σκαμπανεβάσματα. Τη μια στιγμή νιώθεις πως έχεις τον Χριστό και την άλλη Τον χάνεις. Τη μια έρχεται και την άλλη φεύγει. Όπως ακριβώς ένιωσαν και οι μαθητές Του μετά την Ανάσταση, όταν περπάταγαν περίλυποι και χαμένοι στις σκέψεις τους προς Εμμαούς. Μόλις άρχισαν να νιώθουν την καρδιά τους να φλέγεται κι άρχισαν να καταλαβαίνουν τον Κύριο, Εκείνος έφυγε πάλι μακριά τους. Γιατί; Για να τους κάνει πιο δυνατούς. Τους άφησε μόνο τη γλυκιά γεύση στην ψυχή τους, τη θερμότητα, την πίστη και τη δύναμη. Να πιστεύουν, ν’ αγγίζουν και να νιώθουν παρόντα τον αόρατο. Να νιώθουν ότι κρατούν Αυτόν που όλο τους φεύγει, αφήνοντας όμως πίσω Του την ευωδία Του, τη γλυκύτητά Του, το ζήλο και τον πόθο.
O Χριστός θέλει να Τον αγαπάμε, χωρίς όμως να νιώθουμε τη βεβαιότητα ότι Τον κρατούμε. Δε θέλει να μας δώσει σιγουριά, αλλά να μας αφήσει σ’ ένα μετέωρο κενό, στο οποίο μπορούμε να κάνουμε τις ωραιότερες πτήσεις, τα ομορφότερα σχέδια στον ουρανό της αγάπης Του, στο πέλαγος της ζωής, αφημένοι στους κυματισμούς Του. Μπορεί να νομίζεις ότι δεν ξέρεις που πας μέσα στο πέλαγος. Τότε, Εκείνος σου λέει: “Άσε τον άνεμο, θα σε πάει αυτός”, “Μα δεν έχω πυξίδα. Νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα”, “Αφέσου και θα βγει κάτι καλό”.
Η Αρχόντισσα του Βυζαντίου
Αφηγηματική βιογραφία της Οσίας Ολυμπιάδος της διακόνισσας
Εξώφυλλο:Μαλακό
Σελίδες: 272
Α΄ Έκδοση: 2014
Η πανώλη και το τέλος του αρχαίου κόσμου
Η ασθένεια της πανώλης (540-750)
Εκκλησιαστικές και πολιτισμικές επιδράσεις
◆ Ποιες αιτίες έφεραν το τέλος του αρχαίου κόσμου;
◆ Μέσα από ποιους δρόμους οδηγήθηκε η ανθρωπότητα από την οικουμενικότητα της ελληνορωμαϊκής περιόδου στα μεσαιωνικά κάστρα;
◆ Για ποιους λόγους το Ισλάμ επικράτησε σε όλη την Μεσόγειο μέσα σε μια εκατονταετία;
◆ Είναι δυνατόν ο Θεός που είναι αγάπη να στέλνει συμφορές στους ανθρώπους;
◆ Πως στάθηκαν οι χριστιανοί της ύστερης αρχαιότητας απέναντι στο ζήτημα της θεοδικίας;
Με ερμηνευτικό κλειδί την πανώλη του 6ου-8ου αιώνα και μέσα από ιστορικές πηγές, αρχαιολογικά ευρήματα και επιστημονικές εργασίες το βιβλίο προσπαθεί να δώσει νέο φως σε παλιά ερωτήματα.
Μικροί ήρωες, μεγάλα μυστικά
Παιδιά, ελάτε να ακούσουμε τις υπέροχες ιστορίες, που μας αφηγήθηκε ο ίδιος ο Χριστός: τις Παραβολές!
Μέσα από αυτές θα μάθουμε πολύτιμα μυστικά, που θα ομορφύνουν τη ζωή μας. Και τι δεν είπε ο Κύριός μας μέσα στις Παραβολές! Μίλησε για λουλούδια, αγριόχορτα και σπόρους, μίλησε για οικοδόμους, γεωργούς και στρατοκόπους, μίλησε για προσκλήσεις σε πλούσιες γιορτές, και για καλά κρυμμένους θησαυρούς, μίλησε για τα πάντα!
Ένα πολύτιμο βοήθημα για όσους και πιάζουν για την καλλιέργεια των παιδιών στον Αμπελώνα της Εκκλησίας.
Κάθε Παραβολή αναπτύσσεται με απλά λόγια και αντιστοιχίζεται μέσα από μια μικρή αφήγηση με το σήμερα.
Συνοδεύεται από δραστηριότητες, ζωγραφική και σπαζοκεφαλιές, καθώς επίσης και από σοφά μελετημένο για τις ηλικίες των τριών πρώτων τάξεων του Δημοτικού υλικό (θεολογικό, λογοτεχνικό, λαογραφικό κ.ά.) – πάντα με στόχο να τονωθεί στις καρδιές των παιδιών η αγάπη για τον μεγάλο Φίλο όλων μας, τον Χριστό μας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Ψηφίδες από τη ζωή και τη θεολογία του
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είναι ο Άγιος που συγκαταλέγεται και στις δύο ιερές τριάδες της Εκκλησίας: των τριών Θεολόγων και των Τριών Ιεραρχών. Η ζωή του ήταν ένα διαρκές βίωμα αγάπης προς τον Τριαδικό Θεό και προς τους ανθρώπους. Ο λόγος του στήριξε και στηρίζει διαχρονικά το πλήρωμα της Εκκλησίας. Μελετώντας τα κείμενά του γνωρίζουμε και την αγία ζωή του: ζωή διακονίας των ανθρώπων και δοξολογικής αφιερώσεως στον Θεό. Ο Άγιος αναδείχθηκε πραγματικά «λαμπρός από του βίου και των πραγμάτων, λαμπρός από του λόγου και των δογμάτων», όπως τον υμνεί η αγία μας Εκκλησία.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται η ζωή και η θεολογία του αγίου Γρηγορίου, μέσα από τους δικούς του λόγους. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν κυρίως τα, άγνωστα στους πολλούς, αυτοβιογραφικά του ποιήματα…
Ο σωστικός χώρος της Εκκλησίας – τόμος Α΄
Καθημερινές σκέψεις και σχόλια στα ευαγγέλια και αποστολικά αναγνώσματα των 365 ημερών του χρόνου
Ο σωστικός χώρος της εκκλησίας είναι ένα θαυμάσιο βιβλίο που περιέχει το καθημερινό σχόλιο του οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου για κάθε μέρα του έτους. Η χρονιά που κυκλοφόρησε το βιβλίο αυτό, είχε προγραμματιστεί ώστε το κείμενο να ενταχθεί στη δομή του Ημερολογίου της Εκκλησίας εκείνου του έτους.
Καθώς κάθε χρόνο η ύλη δομείται διαφορετικά, λόγω της κινητής εορτής του Πάσχα, ο όσιος συγγραφέας συνιστά στον αναγνώστη να καταφεύγει για τα Γραφικά αναγνώσματα στον πασχάλιο κύκλο κάθε χρόνου. Έτσι μπορεί να προσανατολιστεί καλύτερα παρακολουθώντας το ορθόδοξο ημερολόγιο, για να διαπιστώσει ποια Κυριακή μετά την Πεντηκοστή διανύουμε και να καταφεύγει στην αντίστοιχη εβδομάδα του έτους, για να βρει το σχόλιο της ημέρας.
Σκοπός του Οσίου ήταν πάντα να παρέχει υγιή τροφή στην ψυχή. Θεωρώντας τα λόγια του σε καθημερινή βάση, ο αναγνώστης δέχεται διαρκή ενθάρρυνση για ν’ αγωνίζεται με επιμέλεια ώστε ν’ απορρίψει την απιστία και την αμαρτία, ν’ αναπτύξει την πίστη και την αρετή και να πλησιάσει περισσότερο τον Κύριο και Σωτήρα μας.
Τόμος Α΄
Μετάφραση-Επιμέλεια Πέτρου Μπότση
Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού
Το αριστούργημα αυτό μιλάει για έναν ορθόδοξο χριστιανό προσκυνητή, που ταξιδεύει με την δίψα να εμβαθύνει στην γνώση και την εφαρμογή του ρητού του Αποστόλου Παύλου που λέγει “αδιαλείπτως προσεύχεσθε”. Ένα βιβλίο για την εμβάθυνση και εφαρμογή της νοεράς προσευχής, που συνοψίζονται στις λέξεις “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με”.
Το βιβλίο μεταφράστηκε στα ελληνικά από το Μητροπολίτη Κορίνθου, Παντελεήμονα Καρανικόλα, και έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 272
Έκδοσις εικοστή
Σε λευκό και μαύρο
Αληθινές ιστορίες για δίκαιους και αδίκους.
Είκοσι “Αληθινές ιστορίες για δικαίους και αδίκους”, μας ταξιδεύουν στην ευλογημένη ατμόσφαιρα του Γεροντικού, του Συναξαριστού, του Ευεργετινού και, βεβαίως, του πάντερπνου Λειμωναρίου. Αββάδες, ασκητές, επίσκοποι, άνθρωποι αρετής, άγιοι, ληστές, πόρνες, σκοτεινές ψυχές, θεομπαίκτες, λουλούδια, γαϊδουράγκαθα, ένας κόσμος ολόκληρος. ίσιος, στραβός, ουράνιος, καταχθόνιος, γήινος, ένας κόσμος περιβεβλημένος “δερματίνους χιτώνας”, φωτίζεται δυνατά από το φως της αγάπης του Θεού. Ένα φως που λαμπρύνει, θερμαίνει, ζωογονεί, αλλά και καίει…
…Ιστορίες αρχαίες αλλά και σύγχρονες. Σημερινές. Διαχρονικές. Δικές μας! Αληθινές πέρα για πέρα! Και μαστορικά καταστρωμένες σαν παραμύθι. Δηλαδή παραμυθία. Τουτέστιν, παρηγοριά!
Σμίλεψαν τη λευτεριά
Πρόσωπα και γεγονότα από την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι και την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους.
Ηρωικές μορφές που με τίς σπάνιες αρετές τους συγκινούν και εμπνέουν.
Στους πρόποδες του Σινά
Παραδείγματα και εικόνες από την ΚΛΙΜΑΚΑ
• Όπως είναι αδύνατο να βαδίζει ο νεκρός, έτσι είναι αδύνατο να σωθεί ο απελπισμένος.
• Εκείνος που λέει ότι αγαπά τον Κύριο και συγχρόνως οργίζεται κατά του αδελφού του, μοιάζει μ’ εκείνον που τρέχει στον ύπνο του.
• Την ψυχή που συνηθίζει να εξομολογείται, η σκέψη της εξομολογήσεως τη συγκρατεί σαν χαλινάρι και δεν την αφήνει ν΄ αμαρτήσει. Αντίθετα, τις αμαρτίες που δεν σκέπτεται κανείς να εξομολογηθεί, συνεχώς σαν σε σκοτάδι τις διαπράττει άφοβα.
Ας δούμε, μέσα από μία συλλογή παραδειγμάτων και εικόνων της Κλίμακας, τα μονοπάτια του νου και της ψυχής έτσι όπως τα κατέγραψε ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στους πρόποδες του Σινά αιώνες πριν, με τρόπο που θα ζήλευε σήμερα και ο πιο σύγχρονος ψυχολόγος.
Στους Χαιρετισμούς
Ομιλίες στον Ακάθιστο Ύμνο.
Η Μητέρα, η Θεοτόκος, έκανε στους ανθρώπους το μεγαλύτερο δώρο. Μας προσέφερε τον Ωραίο του κόσμου, το Σωτήρα των ψυχών μας. Πως να της ανταποδώσουμε το δώρο;
Το μεγάλο δώρο στην Παναγία της το έκανε ο Υιός της. Πήρε απ’ τη Μητέρα Του την ανθρώπινη φύση. Χωματένια ήταν. Της την επέστρεψε χρυσαφένια.
Αυτό που πήρε ο Χριστός απ’ την Παρθένο Μαρία ονομάζεται “πρόσλημμα”. Μας προσέλαβε όλους. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και τη θέωσε. “Και Θεός ανθρώποις, εκ Παρθένου, πεφανέρωται, μορφωθείς το καθ’ ημάς και θεώσας το πρόσλημμα”.
Στον πρώτο άνθρωπο, που χάρισε το θεώμενο “πρόσλημμα”, τη θέωση, είναι η Μητέρα Του.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 272
Γ΄ έκδοση: 2004