Η μυτούλα το ΄σκασε
«Ουφ! Δεν μπορεί… θα τα καταφέρω και θα ξεκολλήσω» φώναξε η στραβή κόκκινη μύτη και
με κατεβασμένα τα ρουθούνια της πέταξε ελεύθερη. Πόσο πολύ βούλωναν τα αυτάκια της
κάθε φορά που κάποιος την κορόιδευε. Μπορεί να ήταν λίγο στραβή, αλλά ήταν ξεχωριστή!
Η καλύτερη στον χορό… σε βαλς και σε τανγκό, μα και στο ποδόσφαιρο με τον αέρα αρχηγό.
Η ιδιοκτήτρια της δεν την ήθελε. Παζάρευε φημισμένους γιατρούς στην πόλη για να την
αλλάξει και στη θέση της να βάλουν μια άλλη… λεπτοκαμωμένη, σαν ζωγραφιά πλασμένη.
«Μακάρι να συναντήσω ένα μέρος που οι άνθρωποι θα αγαπούν και θα χαίρονται
για τις μεγάλες μύτες τους!» είπε προσπαθώντας να πετάξει όσο πιο ψηλά μπορούσε.
Η μυτούλα το ‘σκασε! Η περιπέτεια ξεκινά! Είστε έτοιμοι;
Ένα παραμύθι για την καλλιέργεια της καλής αυτοεκτίμησης.
Η παρέλαση των παιχνιδιών
Τα παιδιά παίζουν παιχνίδια και μεγαλώνουν.
Παίζουν και χαίρονται, παίζουν και ονειρεύονται.
Μια γιορτή χαράς και παιχνιδιού γίνεται στο κτήμα της γιαγιάς και του παππού όταν πηγαίνουν τα κορίτσια.
Η Μαρία και η Λυδία ανακαλύπτουν στα παλιά παιχνίδια της αποθήκης έναν ναύτη με ένα πόδι.
Θα κρατήσουν αυτό το παιχνίδι μαζί με τα άλλα παιχνίδια τους;
Θα τον αγαπήσουν ή θα τον απορρίψουν επειδή είναι διαφορετικός;
Αλλά και η Μαρία είναι διαφορετική, γεννήθηκε χωρίς να μπορεί να ακούει τους ήχους.
Όμως οι φίλοι της την αγαπούν και την αποδέχονται!
Μια ιστορία για τη Διαφορετικότητα, την Αποδοχή και το Παιχνίδι, που αγγίζει την ψυχή και ενώνει τα παιδιά.
Ιστορίες για την καλλιέργεια της Συναισθηματικής Νοημοσύνης
Ο Μικρός Άγγελος
Ο Χριστός είνα Το παν. Αυτός είναι ο Κύριος, ο παντοδύναμος, ο παντογνώστης, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο στηριγμός μας, ο φίλος μας, ο αδελφός μας. Αυτός είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Ο Θεός είναι η Αγάπη. Ο Χριστός είναι πηγή χαράς και ειρήνης για την ψυχή μας. Το μυστικό είναι να τα κάνουμε όλα Προσευχή! Να τρέξουμε στον Χριστό, με πίστι κι ελπίδα.
Ένα όμορφο παιδικό βιβλίο για την ζωή του οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.
Έκδοση Δ΄
Ο παππούς Πετεινός θυμάται…
Μια Διαφορετική Πασχαλινή Ιστορία
Κάθε χρόνο, όταν πλησιάζει το Πάσχα, ο παππούς πετεινός διηγείται μία ιστορία από τα νιάτα του. Βρισκόταν, λέει, στην πλούσια αυλή του αρχιερέα Καϊάφα, όταν έφεραν εκεί δεμένο τον Κύριό μας, τον Ιησού Χριστό… Ο παππούς, νέο και ζωηρό πετεινάρι τότε, έζησε από κοντά μαζί με όλην την Πλάση και την άλογη φύση, όπως μας λέει και η Καινή Διαθήκη, τα Πάθη του Κυρίου, αλλά και την Ανάστασή Του…
Σε ένα βιβλίο τρυφερό και με αφορμή την προφητεία του Ιησού «Πριν αλέκτορα φωνήσαι, τρις απαρνήσημε» («Πριν ο κόκορας λαλήσει, θα με αρνηθείς τρεις φορές») ο πατήρ Αθανάσιος φέρνει το πιο χαρούμενο μήνυμα του κόσμου, την Ανάσταση του Κυρίου μας, κοντά στα μικρά μας παιδιά.
Παράρτημα
Λίγα λόγια για… “μεγαλύτερα” παιδιά.
Πάκη Κουνουπάκη, τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Πρώτη ημέρα στο Ζουζουνοσχολειό!
«Πάκη Κουνουπάκη, τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»
«Καλή μου δασκάλα, οι γονείς μου μου έχουν δώσει μια ευχή!
Ό,τι και αν κάνω, να προσθέτω αγάπη πολλή!
Να βοηθώ χωρίς να σκέφτομαι την καλοπέραση, τον ίδιο μου τον εαυτό!
Μόνο έτσι θα νιώθω χαρούμενος, αληθινός!»
«Έχω μια ιδέα! Συμφωνείτε να φτιάξουμε της αγάπης το σχολειό;»
«Φύγαμε!»
Μια πρωτότυπη ιστορία για την καλλιέργεια της αρετής της συμπόνιας στην παιδική ηλικία