Προρρήσεις για το τέλος του κόσμου
(κείμενα, ερμηνευτική απόδοση, ευρύς σχολιασμός)
Πολύτιμο βοήθημα των κληρικών στο κατηχητικό και κηρυκτικό τους έργο, αλλά και εποικοδομητικό ανάγνωσμα για τους χριστιανούς που επιθυμούν να εμβαθύνουν στα σχετικά κείμενα της Καινής Διαθήκης, τα οποία παρατίθενται στο πρωτότυπο, με απόδοση στη νεοελληνική και ευρύτατο κατά στίχο σχολιασμό με βάση αγίους Πατέρες, ερμηνευτές και νεότερους θεολόγους.
Σύνταξη και επιμέλεια εκδόσεως: κ. Ευάγγελος Π. Λέκκος, θεολόγος, τ. διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας.
Σελίδες από την Καινή Διαθήκη 5
Προς Εφεσίους, προς Φιλιππησίους και προς Κολοσσαείς επιστολές
Οι προς Εφεσίους, προς Φιλιππησίους και προς Κολοσσαείς επιστολές του αποστόλου Παύλου με θεολογική και πρακτική εξήγηση.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 606
Σχόλια στην Αποκάλυψη του Ιωάννη
Tο βιβλίο αυτό αποτελεί επεξεργασμένη καταγραφή μιας ενιαίας σειράς εικοσιπέντε περίπου μαθημάτων που έγιναν σε ένα άτυπο «θεολογικό εργαστήρι», περισσότερες από μία φορές. Τα μαθήματα αυτά ξεκίνησαν το 1987 στο Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν και επαναλήφθηκαν κατά καιρούς είτε στην πολιτιστική εταιρεία Άλσος Γραμμάτων και Τεχνών, είτε στην πολιτιστική εταιρεία Αίνος. Τελευταία ανάπτυξη αυτών των μαθημάτων έγινε το 2018-2019 στον χώρο Βιβλίου και Πολιτισμού των εκδόσεων Εν Πλω, και αυτή η σειρά αποτελεί τη βάση του παρόντος βιβλίου. Η μέθοδος προσεγγίσεως του κειμένου της Αποκάλυψης έχει έναν συγκεκριμένο στόχο: να αποτελέσει ένα διαρκές μάθημα κατήχησης για ενηλίκους μέσω της Ιωάννειας θεολογίας. Άλλωστε, το ίδιο το κείμενο αποτελεί μια μυσταγωγική κατήχηση για βαπτισμένους πιστούς, οι οποίοι έχουν σφραγιστεί με τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος κατά τη βάπτισή τους.
Η ερμηνευτική προσέγγιση και ο σχολιασμός του βιβλίου της Αποκάλυψης επιχειρείται με βάση τον θεολογικό λόγο των Πατέρων της Εκκλησίας και, κυρίως, με βάση τη βιούμενη εκκλησιαστική εμπειρία. Οι ερμηνευτές αυτοί μας λένε ότι ο καιρός της Αποκάλυψης δεν είναι ούτε του παρελθόντος, ούτε του παρόντος, ούτε του μέλλοντος. Είναι ο καιρός της Εκκλησίας, της πάντοτε παρούσης Εκκλησίας. Κατά τούτο, το περιεχόμενο της Αποκάλυψης μας εισάγει στην ιστορία της Εκκλησίας και τελικά μας περιγράφει ποια είναι η διαρκής ιστορία της. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένας καιρός των εσχάτων, αυτό που συνηθίζουμε να λέμε Β’ Παρουσία. Αυτός όμως ο καιρός δεν μετράει με τους χρονικούς προσδιορισμούς που μετράμε εμείς τη φθορά μας και τον θάνατό μας. Δεν είναι ο καιρός του κόσμου τούτου. Το μέρος, ή μάλλον ο τόπος στον οποίο ψηλαφούμε αυτή την πραγματικότητα της Εκκλησίας είναι η θεία Λειτουργία. Η θεία Λειτουργία μας βοηθάει, όπως μας την εκτυλίσσουν οι Πατέρες μας, να καταλάβουμε τί σημαίνει αυτό το «εδώ και τώρα και όχι ακόμα». Αυτή η Β’ Παρουσία του Κυρίου συμβαίνει τώρα, αλλά επίσης δεν έχει συμβεί ακόμα. Αυτό ψηλαφούμε σε κάθε θεία Λειτουργία. Τελικά η Αποκάλυψη θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε μια επανεύρεση της ευχαριστιακής διάστασης του εκκλησιαστικού μας βίου, δηλαδή της ευχαριστιακής διάστασης του κατ’ αλήθειαν βίου μας.
Επιμέλεια: Δημήτρης Μαυρόπουλος
Διορθώσεις: Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Εισαγωγή
Σημείωμα για τον αναγνώστη
Κεφάλαια Α΄-ΚΒ΄
Ανακεφαλαίωση και συμπεράσματα
Ενδεικτική βιβλιογραφία
Ευρετήριο αγιογραφικών χωρίων
Ευρετήριο ονομάτων και όρων
Τα θαύματα του Κυρίου
(κείμενα, ερμηνευτική απόδοση, ευρύς σχολιασμός)
Πολύτιμο βοήθημα των κληρικών στο κατηχητικό και κηρυκτικό τους έργο, αλλά και εποικοδομητικό ανάγνωσμα για τους χριστιανούς που επιθυμούν να εμβαθύνουν στα σχετικά κείμενα της Καινής Διαθήκης, τα οποία παρατίθενται στο πρωτότυπο, με απόδοση στη νεοελληνική και ευρύτατο κατά στίχο σχολιασμό με βάση αγίους Πατέρες, ερμηνευτές και νεότερους θεολόγους.
Σελίδες από την Καινή Διαθήκη 4
Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο – Τεύχος Α΄
Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον – Τεύχος Α΄
Κεφάλαια 1 – 6 (α΄- στ΄)
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης δεν χρησιμοποιεί το όνομα Λόγος ούτε με την έννοια του Πλάτωνα, ούτε μα την έννοια του Ηράκλειτου και των Στωικών. Το χρησιμοποιεί με έννοια πολύ ανώτερη. Ο Λόγος του Θεού δεν είναι πράγμα, όπως ο δικός μας λόγος. Είναι ζωντανή ύπαρξης. Είναι πρόσωπο, το δεύτερο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού.
Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο – τεύχος Β΄
Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, τεύχος Β΄
Κεφάλαια 7-13 (ζ΄- ιγ΄)
Μαθητής τῆς ἀγάπης
Μετά τήν Πεντηκοστή ὁ Ἰωάννης κηρύττει σε διάφορα μέρη. Ἡ δράσις του εντοπίζεται περισσότερο στη Μικρά Ασία, καί μάλιστα στήν Ἔφεσο. Ἦταν πρᾶος. Καί ὅμως ὁ Κύριος τόν ὠνόμασε Βοανεργές, δηλαδή, Υἱό τῆς Βροντῆς (Μάρκ. γ’ 17). Ήταν ὁρμητικός ἐναντίον τῶν ἀσεβῶν καί τῶν αἱρετικῶν.
Ἔτσι κάθε χριστιανός. Εἶναι καί ἄνθρωπος ἀγάπης καί πραότητας, ἀλλά καί ἄνθρωπος ἐλεγκτικός κάθε διαστροφῆς.
• Ὁ Ἰωάννης ὀνομάζεται Μαθητής τῆς ᾿Αγάπης, ὄχι μόνο διότι ὁ Κύριος τόν ἀγαποῦσε, ἀλλά καί διότι μιλάει πουλύ στα βιβλία του γιά τήν ἀγάπη.
Τις τρεῖς διαστάσεις τῆς ἀγάπης βλέπουμε στα κείμενα τοῦ Ἰωάννου:
• Τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ μᾶς.
• Τήν ἀγάπη τή δική μας στό Θεό.
• Τήν ἀγάπη τή δική μας στούς ἄλλους, γιά τόν Θεό.
• Δέν έγραψε μόνο γιά τήν ἀγάπη. Τήν κήρυττε καί προφορικά. Ἡ παράδοσις λέει, ὅτι, ὅταν ἔφτασε σε βαθειά γηρατιά καί δέν μποροῦσε πλέον ἄλλους λόγους νά κηρύττη, δυό λέξεις ἦταν ἡ συμβουλή καί τό κήρυγμά του: «Τεκνία, ἀγαπᾶτε ἀλλήλους».
• Ἡ ἀγάπη γιά τόν Ἰωάννη δέν ἦταν μόνο λόγος. Ἦταν συνεχής πρᾶξις.
Είναι γνωστό τό περιστατικό, πού ἀναφέρει ὁ Κλήμης ὁ Αλεξανδρεύς καί τό ἐπαναλαμβάνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Ξεκίνησε γέρων πλέον ὁ Ἰωάννης πεζός καί ἀνέβηκε στά λημέρια τῶν ληστῶν, γιά νά βρῆ τό λήσταρχο, πού τόν είχε γνωρίσει σε μία του περιοδεία ὡς μικρό παιδί, μέ ἀγγελική τότε ὄψι. Ἡ ἀγάπη καί τά δάκρυα τοῦ γηραιοῦ δασκάλου συγκίνησαν το λήσταρχο. Μετανόησε, ἄλλαξε καί ξαναγύρισε στη ζωή, πού εἶχε ὅταν ὡς μικρό παιδί είχε γνωρίσει τό μεγάλο Απόστολο.
Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο – τεύχος α΄
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος χαρακτηρίζει ο ίδιος το κείμενο του ήδη με την πρώτη φράση ως “Ευαγγέλιον Ιησού Χριστού”. Έχει, λοιπόν, επίγνωση του γεγονότος, ότι δεν συγγράφει βιογραφία του Ιησού, αλλά μεταφέρει ένα μήνυμα ζωής, μια χαρμόσυνη αγγελία, ένα “ευαγγέλιο”.
Τεύχος Α΄ – κεφάλαια 1-4
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 208
Α΄ έκδοση: 10/2016
Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο – τεύχος β΄
Στο πέρασμα της ζωής δεν είναι νοητό και επιτρεπτό να μείνη κανείς “ψυχρό μάρμαρο”. Ή είναι μαζί με τον Ιησού και “συνάγει”, δηλαδή, συντελεί στο έργο της συγκεντρώσεως και συγκροτήσεως του λαού του Θεού, της Εκκλησίας, ή σκορπίζει και διαλύει τους ανθρώπους, σε συνεργασία με το Σατανά.
Τεύχος Β΄ – κεφάλαια 5-9 (ε΄-θ΄)
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 208
Α΄ έκδοση: 10/2017
Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο – τεύχος γ΄
Ανοίγοντας και μελετώντας την Αγία Γραφή, κάνουμε το πρώτο και σπουδαιότερο έργο: Πιστεύουμε συνειδητά στον αληθινό Ιησού. Αυτό αποτελεί την κινητήρια δύναμη για όλα τα έργα. Χωρίς Χριστό, χωρίς Ευαγγέλιο, θα έχουμε συνεχώς αύξηση εγκληματικότητας, αύξηση διαζυγίων, αύξηση κλοπών, αύξηση πρόωρων θανάτων, αύξηση διαφθοράς, αύξηση διαστροφής, αύξηση γενικώς του κακού.
Με τη χάρη του Θεού, με το βιβλίο αυτό (τρίτο στην εξήγηση του κατά Μάρκον Ευαγγελίου), ολοκληρώνεται η προσπάθεια της “ερμηνείας προς οικοδομής” του Ευαγγελίου του Μάρκου, μαθητού των αποστόλων Πέτρου και Παύλου, από τον ιεροκήρυκα π. Δανιήλ Γ. Αεράκη.
Τεύχος Γ΄ – κεφάλαια 10-16 (ι΄-ιστ΄)
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 320
Α΄ έκδοση: 10/2018