Στους Χαιρετισμούς
Ομιλίες στον Ακάθιστο Ύμνο.
Η Μητέρα, η Θεοτόκος, έκανε στους ανθρώπους το μεγαλύτερο δώρο. Μας προσέφερε τον Ωραίο του κόσμου, το Σωτήρα των ψυχών μας. Πως να της ανταποδώσουμε το δώρο;
Το μεγάλο δώρο στην Παναγία της το έκανε ο Υιός της. Πήρε απ’ τη Μητέρα Του την ανθρώπινη φύση. Χωματένια ήταν. Της την επέστρεψε χρυσαφένια.
Αυτό που πήρε ο Χριστός απ’ την Παρθένο Μαρία ονομάζεται “πρόσλημμα”. Μας προσέλαβε όλους. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και τη θέωσε. “Και Θεός ανθρώποις, εκ Παρθένου, πεφανέρωται, μορφωθείς το καθ’ ημάς και θεώσας το πρόσλημμα”.
Στον πρώτο άνθρωπο, που χάρισε το θεώμενο “πρόσλημμα”, τη θέωση, είναι η Μητέρα Του.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 272
Γ΄ έκδοση: 2004
Στοχασμοί και απόηχοι
Στοχάζομαι –που σημαίνει ότι «κατευθύνω τις σκέψεις μου σε συγκεκριμένο στόχο, σκέπτομαι βαθιά, συλλογίζομαι…»– είναι το ρήμα από το οποίο προκύπτει ο στοχασμός, ο οποίος μπορεί να πάρει διάφορες κατευθύνσεις. Αναφέρω μόνο κάποια σχετικά παραδείγματα.
Με αφορμή κάτι που μου συνέβη, κάτι που θυμήθηκα η κάτι που άκουσα και με τρόμαξε με τον κρότο του, η με γαλήνεψε με την γλυκιά μουσική του κι άφησε πίσω του έναν απόηχο, αρχίζουν να γνέθονται στο μυαλό μου κάτι πολύχρωμα νήματα σκέψεων, τα οποία θα επιθυμούσα να τα ταιριάξω και να τα συνδέσω, για να υλοποιήσω ένα υφαντό. Άλλοτε πάλι, μέσα από λεωφόρους, παράδρομες ατραπούς, μονοπάτια, ανηφοριές και τρίστρατα, φτάνω με τις σκέψεις σ’ ένα ξέφωτο, όπου με περιμένει μια ωραία θέα, την οποία θα ήθελα να οριοθετήσω και να την καταγράψω. Κι άλλοτε, ταξιδεύοντας στοχαστικά, σε φουρτουνιασμένα και μύχια συνειδησιακά νερά, αναζητώ έναν φάρο, που να μου δίνει σήμα ότι υπάρχει κάποιο λιμάνι, εκεί μακριά, στο βάθος του ορίζοντα. Κι αναρωτιέμαι, αν μπορώ άραγε να φτάσω ως εκεί και πως;
Τότε είναι που οι λέξεις γίνονται, άλλοτε, υφάντρες, άλλοτε, οδοδείκτες και, άλλοτε, πλοηγοί, για να με βοηθήσουν να πραγματοποιήσω τον εκάστοτε σκοπό μου. Πως είναι λοιπόν δυνατόν, να μην νιώθω την αντίστοιχη οφειλόμενη ευγνωμοσύνη;
Μ’ αυτήν την μικρή εισαγωγή, προσπάθησα να διευκρινίσω ότι, τα δεκαοκτώ κείμενα που ακολουθούν, έχουν μια ποικίλη θεματολογία, με διαφορετικά μηνύματα. Έφτασαν ν’ ακουμπήσουν στο χαρτί, άλλοτε, με αφορμή κάτι από την σύγχρονη επικαιρότητα και άλλοτε, με κάτι που, κατά την γνώμη μου, διατηρεί διαχρονικά την επικαιρότητά του. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουν χωριστεί σε δύο μέρη, με τους αντίστοιχους διευκρινιστικούς υπότιτλους. Στο Πρώτο Μέρος, ο υπότιτλος αναφέρει ότι τα κείμενα έχουν «μηνύματα από τα γύρω», ενώ, στο Δεύτερο Μέρος, τα μηνύματα είναι «από την καρδιά».
Στοχασμοί περί καλού και κακού
Οι “Στοχασμοί περί καλού και κακού” αποτελούν ένα ιδιαίτερο κείμενο, ασυνήθιστο στη μέχρι τώρα χριστιανική παραδοσιακή γραφή. Καθένας από αυτούς τους στοχασμούς μας καλεί και μας προκαλεί να τον παρακολουθήσουμε έως τέλους, να τον “εξαντλήσουμε” και να επανα-στοχασθούμε χωρίς προκαταλήψεις στην ιδιαιτερότητα που μας παρουσιάζει. Μας καλεί στην αλλαγή του νου όχι με φθηνούς συναισθηματισμούς ούτε με μεγαλόστομες κενολογίες αλλά με ενσυνείδητες σκέψεις και φρόνηση. Μας καλεί να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και συνειδητά να αποφασίσουμε το επόμενο βήμα στο δρόμο του Θεού.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 208
Γ΄ έκδοση: 10/2009
Στοχασμοί στη Θεία Λειτουργία
Μια ερμηνευτική οδοιπορία στην τελετουργία της Θείας Ευχαριστίας όπως γίνεται στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.
«Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να δείξει σ’ εκείνους που μέχρι τώρα πολύ λίγο γνωρίζουν τη θεία Λειτουργία μας, και προπαντός στους νέους, με πόση πληρότητα και πόσο βάθος επάλληλων νοημάτων είναι συγκροτημένη. Για την εκπλήρωση του σκοπού τούτου, διαλέξαμε μόνο εκείνα που, για την απλότητά τους, είναι προσιτά σε όλους, και μάλιστα ιδιαίτερα κατάλληλα για να δείξουν τη φυσική μετάβαση από τη μία λειτουργική πράξη στην άλλη. Στόχος του συγγραφέα είναι η γνωριμία των αναγνωστών με τη συνολική τελετουργική τάξη·και βεβαιότητά του, ότι η θεία Λειτουργία θ’ αποκαλύψει το βαθύ, μυστικό νόημά της στον καθένα, που θα συμμετάσχει σ’ αυτήν με νήψη».
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 152
ΣΤ΄ Έκδοση: 12/2013
Σύγχρονη αθεΐα και ορθόδοξη θεολογία
Προοπτικές και όρια ενός διαλόγου
Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Η πίστη στη διαρκή εξέλιξη και πλήρη χειραφέτηση του ανθρώπινου υποκειμένου μέσω της επιστήμης, που διήρκησε περίπου τρεις αιώνες, δέχτηκε σοβαρότατα πλήγματα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, οπότε διαμορφώνεται η συνείδηση ότι οι επιστημονικοί θρίαμβοι δεν οδηγούν στην ποιοτική εξέλιξη των κοινωνιών και του πολιτισμού, ούτε μπορούν να φωτίσουν όλες τις πτυχές της ανθρώπινης πραγματικότητας. Παρατηρεί καίρια ο Γιώργος Γραμματικάκης: «Από τη στιγμή που ο άνθρωπος διακηρύσσει τους επιστημονικούς του θριάμβους, είναι υποχρεωμένος να δεχτεί όχι μόνο την αλλοτρίωσή του από ένα επίπλαστο σύστημα αξιών, αλλά και το υπερβολικά κοντόθωρο και αλαζονικό της οράσεώς του». Αναδύεται, λοιπόν, μέσα από τις συντελούμενες διεργασίες ένας νέος άνθρωπος, «ο μετέωρος άνθρωπος, που υποπτεύεται ήδη ότι μόνο ένας κόσμος που ξεκινά από αυτόν και καταλήγει στον Άλλο –τους άλλους μετέωρους ανθρώπους– έχει κάποια λογική υπάρξεως ή δυνατοτήτων να επιβιώσει. Αυτή είναι η προσωπική ευθύνη, αλλά και η χάρις του: τον μετέωρο άνθρωπο θα ισορροπήσει μόνο το άπλωμα του χεριού στους άλλους κατοίκους του πλανήτη, και στη φύση ή τη θάλασσα». Το άπλωμα του χεριού στον Άλλο αποτελεί τον πυρήνα της ευαγγελικής και εκκλησιαστικής παράδοσης, το σημείο σύγκλισης με τον νέο ανθρωπισμό, προκειμένου να μην ματαιωθούν οι βαθύτερες προσδοκίες της ανθρωπότητας για το παρόν και το μέλλον της.
ISBN: 9789606156328
Σύγχρονοι άγιοι, όσιοι και χαρισματικοί γέροντες
Αγιότητα, κοινωνικότητα, πολιτισμός
Η προσέγγιση και μελέτη του βίου και του έργου των σύγχρονων Αγίων και Οσίων έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των χριστιανών τις τελευταίες δεκαετίες για ποικίλους λόγους. Μία πιθανή εξήγηση θα μπορούσε να είναι η ανάγκη του πολύπαθου ανθρώπου να ανακουφιστεί από τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, τις κρίσεις που διαπιστώνονται σε κάθε επίπεδό της. Αυτές τον ωθούν να αναζητά «οάσεις» στην «έρημο» της καθημερινότητας, αντίβαρο στα βάρη του μόχθου, τον άδολο παρηγορητικό λόγο στη φωνή των Αγίων και των χαρισματικών Γερόντων, προκειμένου να απαλλαγεί από το ψεύδος των προσωπείων και να θεραπεύσει τα τραύματα της ψυχής του.
Το παρόν πόνημα αναδεικνύει άγνωστες, εν πολλοίς, πτυχές που συνδέονται με σύγχρονους Αγίους, Οσίους και χαρισματικούς Γέροντες, οι οποίοι έζησαν και έδρασαν κυρίως κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα. Διορθώνει εσφαλμένες απόψεις οι οποίες διατυπώθηκαν από ορισμένους κατά το παρελθόν. Συνοψίζει επίσης γνωστά στοιχεία και τα φωτίζει, από μια διαφορετική οπτική γωνία, στοιχίζοντάς τα στους ακόλουθους τρεις άξονες: εκείνον της Αγιότητας, της Κοινωνικότητας και του Πολιτισμού των Τεχνών.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 108
Α΄ Έκδοση: 2016
Συγχώρηση ο δύσκολος δρόμος
Η λέξη συγχώρηση (ή συγγνώμη) είναι οικεία στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Ως έννοια βρίσκεται σε κείμενα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά έγινε ευρύτατα γνωστή ως κεντρική διδασκαλία τού Ευαγγελίου. Αποτελεί ακόμη και αντικείμενο έρευνας της Ψυχολογίας. Αφορά κυρίως στις σχέσεις που τραυματίζονται από την αδικία, την επιθετικότητα και τον εκφοβισμό. Λειτουργεί όμως αποτελεσματικά για την απαλλαγή από τις πληγές που προκαλεί η εχθρότητα και ἡ κακοποίηση, καθώς και για την αποκατάσταση πολύτιμων σχέσεων που έχουν διαταραχθεί.
Στο βιβλίο αυτό γίνεται προσπάθεια να αναδειχθεί η έννοια και η σημασία της συγχώρησης για την προσωπική και κοινωνική ζωή. Να αναλυθεί ως ουσιαστικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, ως κεντρική λειτουργία της καλλιεργημένης κοινωνικότητας και ως κορύφωση της αγάπης στις ανθρώπινες σχέσεις. Να αναζητηθεί η συμπληρωματική σχέση της ψυχολογικής γνώσης με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής.
Να προταθεί ως σκοπός της αγωγής και της παιδείας και ως διαδικασία αντιμετώπισης φαινομένων επιθετικότητας και εκφοβισμού μεταξύ των παιδιών και των νέων. Να αναδειχθεί η συγχώρηση ως ο δύσκολος δρόμος, αλλά και ο ποιοτικά ανώτερος τρόπος προσέγγισης και επίλυσης αντιθέσεων και συγκρούσεων μεταξύ των ανθρώπων.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 232
Α΄ έκδοση: 11/2016
Συζητήσεις στον Άθωνα
Η πνευματική ακτινοβολία του Αγίου Όρους είναι αναμφισβήτητη και ασφαλώς οφείλεται στο ότι πολλοί άνθρωποι έφθασαν στην αγιότητα, αγωνιζόμενοι εν “κρύπτω” σ’ αυτό, καθώς και στο ότι η Υπεραγία Θεοτόκος, η προστάτιδα του Αγίου Όρους, εκχέει πλούσια τη χάρη της στον αγιώνυμο κλήρο της.
Η προσέλευση πολλών προσκυνητών στο Άγιον Όρος τα τελευταία χρόνια, καθώς και τα έντονα πνευματικά ενδιαφέροντα των περισσότερων, μαρτυρούν μια πνευματική αναγέννηση, που λαμβάνει χώρα στην πνευματικά άνυδρη εποχή μας, που κυριαρχείται από άκρατο υλισμό και άκριτο καταναλωτισμό.
Η ευλάβεια πολλών αδελφών, λαϊκών και μοναχών, τους οδηγεί στο να θέτουν τις απορίες και τους προβληματισμούς τους στην ταπεινότητά μας. Έτσι πολλοί αγαπητοί επισκέπτες υποβάλλουν απορίες, που σε γενικές γραμμές είναι οι ίδιες, καθώς και προβληματισμούς που είναι γενικότερου ενδιαφέροντος. Σκεφτήκαμε λοιπόν τώρα, που βρισκόμαστε “εις τας δυσμάς του βίου μας”, να μαζέψουμε αυτές τις απορίες, τους προβληματισμούς καθώς και τις λύσεις τους σε ένα βιβλίο, με την ελπίδα ότι κάποιοι αδελφοί θα βοηθηθούν.
Οι απορίες είναι πάνω σε διάφορα θέματα άσχετα μεταξύ τους. Εμείς τις χωρίσαμε σε διάφορες ενότητες με βάση το περιεχόμενό τους. Πολλές είναι απλοϊκές, ενώ άλλες είναι κάποιου ανώτερου επιπέδου. Εμείς απαντήσαμε σε όλες δεδομένου ότι όλες απασχολούν κάποιους αδελφούς.
Είναι φανερό ότι κάποιοι αδελφοί αγνοούν ακόμη και στοιχειώδεις αλήθειες της πίστεώς μας και ο “αντίδικος διάβολος” εκμεταλλεύεται αυτήν την άγνοια, για να ενσπείρει την απιστία, την αμέλεια και την αποθάρρυνση και απόγνωση.
Ελπίζουμε η παρούσα έκδοση να βοηθήσει κάποιες αδελφές ψυχές στον “καλόν αγώνα”. Όσοι βρουν κάτι ωφέλιμο ας εύχονται και για την ταπεινότητά μας.
Συμβουλές για την πνευματική ζωή στην οικογένεια
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι σταχυολογήματα μιας πνευματικής κόρης του Αγίου Πορφυρίου από βιβλία που έχουν γραφεί γι’ αυτόν.
Τα καταγραφόμενα δεν είναι πάντοτε κατά λέξη μεταφορά των λόγων του Αγίου, όμως αποδίδουν με ακρίβεια κατά το δυνατόν το νόημά τους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα δεύτερο Ανθολόγιο, κοντά στο «Ανθολόγιο Συμβουλών» του Αγίου, όπου μπορούμε να μπούμε και να χαρούμε τα ανοιξιάτικα χρώματα, τη φυσική λάμψη και τη λεπτή πνευματική ευωδιά των λουλουδιών. Αν θέλετε, μπορείτε να συνθέσετε τη δική σας, προσωπική ανθοδέσμη, επιλέγοντας αυτά που ιδιαίτερα σας συγκινούν και σας εμπνέουν. Πάντως είναι επιτακτική ανάγκη να τονιστεί ότι ο λόγος του Αγίου Πορφυρίου εκφράζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερες προσωπικές συμβουλές, που θα ήταν μέγα σφάλμα να εφαρμοσθούν από όλους. Είναι σαν το φάρμακο που δίνει ο σοφός γιατρός ξεχωριστά, ανάλογα με τον ασθενή και την ασθένεια. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι οι λόγοι του μας δίνουν ένα γενικό πνευματικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορούμε να ανακαλύψουμε την περίπτωσή μας και με την προσευχή και την κατάλληλη πνευματική καθοδήγηση να πορευθούμε πνευματικά.
Η κατάταξη του υλικού έγινε σε δύο ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει λόγους και συμβουλές που αναφέρονται στο γάμο, στη συζυγία, στους γονείς, στα παιδιά και γενικά στην οικογένεια. Ενώ η δεύτερη είναι σταχυολογήματα που αφορούν διάφορα θέματα της εν Χριστώ ζωής μας, όπως: αγάπη, άγχος, θλίψεις, ειρήνη, προσευχή, ταπείνωση, θεία χάρη.
Είθε οι ευχές της Παναγίας Μητέρας μας και του Αγίου Πορφυρίου να μας συνοδεύουν και να μας σκεπάζουν όλους μας, μέρα και νύχτα, όπου και όπως είμαστε κάθε φορά, μέχρι την τελευταία μας πνοή. Αμήν. (Χριστούγεννα 2017, Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, από την παρουσίαση της έκδοσης)
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 136
Α΄ Έκδοση: 03/2018
Συμβουλές για την πνευματική ζωή των μοναχών
Το βιβλίο αυτό, που αποτελεί το Β’ μέρος του έργου Προσφορά στον σύγχρονο μοναχισμό, εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από ενάμιση αιώνα. Εκδόθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1867 και είναι η προσφορά του Επισκόπου Ιγνατίου (Μπριαντσανίνωφ) στους “αγαπημένους του αδελφούς” – η συμβολή του στη μοναστική ζωή των ημερών του. Την ίδια στιγμή όμως είναι και η προσφορά του έργου ολόκληρης της ζωής του στον Χριστό. Γράφοντας προς το τέλος της επίγειας ζωής του -εκοιμήθη την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το βιβλίο- προσπάθησε να ενσωματώσει σε ένα μοναδικό βιβλίο τον καρπό σαράντα χρόνων εμπειρίας στη μοναστική ζωή.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα βιβλίο αποκλειστικά για μοναχούς. Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας λέει, “Ελπίζουμε ότι ακόμη και λαϊκοί […] θα θεωρήσουν επίσης το βιβλίο μας χρήσιμο”. Ρίχνοντας μια ματιά στον πίνακα των περιεχομένων, θα δούμε ότι τα περισσότερα κεφάλαια ασχολούνται με θέματα καθολικού ενδιαφέροντος. Ο Ιγνάτιος μιλά για τη θέση της Βίβλου στην εσωτερική μας ζωή, για την ανάγκη πνευματικής καθοδήγησης και τη σχέση του πνευματικού πατέρα με το πνευματικό του παιδί, γιο το νόημα της προσευχής και την άσκηση της ευχής του Ιησού, για τη σημασία του πόνου, τη φύση των πειρασμών και του πολέμου με τις δυνάμεις του πονηρού· όλα αυτά, όμως, έχουν ζωτική σημασία όχι μόνο για τους μοναχούς αλλά και για όσους ζουν στον κόσμο. Ας μη μας κάνει δε εντύπωση ότι ένα βιβλίο, το οποίο αρχικά γράφτηκε για μοναχούς, ισχύει εξίσου και για τους υπόλοιπους Χριστιανούς, αφού μοναχοί και λαϊκοί ακολουθούν την ίδια “στενή οδό” και πρέπει να ανταποκριθούν στον ίδιο ασκητικό αγώνα. “Ο αληθινός Χριστιανισμός και ο αληθινός μοναχισμός”, γράφει ο επίσκοπος Ιγνάτιος στο τρίτο κεφάλαιο, “συνίστανται στην τήρηση των εντολών του Ευαγγελίου”. Άρα ο ορισμός του Χριστιανού συμπίπτει με τον ορισμό του μοναχού. “Μοναχισμός”, γράφει στο πεντηκοστό κεφάλαιο, “είναι απλώς το καθήκον να τηρούμε με ακρίβεια τις εντολές του Ευαγγελίου και μοναστική ζωή είναι απλώς μια ζωή κατά το Ευαγγέλιο”. Προφανώς, όμως, οι ίδιοι ευαγγελικοί κανόνες που ο μοναχός επιδιώκει να εφαρμόζει, είναι εξίσου δεσμευτικοί και για όλα τα άλλα μέλη της Εκκλησίας. Έτσι, λοιπόν, η Προσφορά του επισκόπου Ιγνατίου είναι ταυτόχρονα μια προσφορά σε κάθε Χριστιανό. (Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware)
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 544
Α΄ Έκδοση: 04/2017
Συμβουλές ενός αγίου Πατέρα
Βίος του αγίου Λουκά αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας και λόγοι για την οικογένεια
Τα ζητήματα των οικογενειακών σχέσεων και της ανατροφής των παιδιών είναι πιθανότατα τα πιο σημαντικά στη ζωή της σύγχρονης κοινωνίας: Τι είναι ο γάμος; Ποιες υποχρεώσεις οφείλουν να έχουν στο πλαίσιο του γάμου ο άνδρας και η γυναίκα; Ποιο παράδειγμα πρέπει να δίνουν οι γονείς στα παιδιά και πώς να μπολιάσουν τα τέκνα τους με την αγάπη για την αγνότητα, την αγιότητα και την ευσέβεια;
Οι λόγοι του αγίου αρχιεπισκόπου Κριμαίας και Συμφερουπόλεως Λουκά απευθύνονται τόσο σε αυτούς που μόλις τώρα ετοιμάζονται να εισέλθουν στην οδό της οικογενειακής ζωής, όσο και σε αυτούς που επιδιώκουν να καταστήσουν τη δική τους οικογένεια μία «κατ’ οίκον εκκλησία».
Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο
Συμβουλευτικό εγχειρίδιο ή περί φυλακής των πέντε αισθήσεων.
Απόδοση στην νεοελληνική.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 330
Στ΄ έκδοση: 05/2016 (Βελτιωμένη)
Συν-αγωνία και συν-αγώνας με τους νέους μας
Αν υπάρχει αληθινή, αρχοντική αγάπη, αμέσως οι νέοι το πληροφορούνται κι αφοπλίζονται. Έρχονται στο καλύβι παιδιά από χίλιες καρυδιές καρύδια, με διάφορα προβλήματα. Τους καλωσορίζω, τους κερνώ, τους μιλώ και σε λίγο γινόμαστε φίλοι. Ανοίγουν την καρδιά τους και δέχονται και την δική μου αγάπη. Μερικά, τα κακόμοιρα, είναι τόσο στερημένα! Διψούν για αγάπη. Δεν χορταίνουν…
Ν’ αγαπάς! Για να φέρεις κάποιον κοντά Του αρκεί να πονάς τον πόνο των άλλων, να χαίρεσαι την χαρά των άλλων, να κλαις το κλάμα των άλλων, να γελάς το γέλιο των άλλων.
Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης
Φίλε αναγνώστη,
Ο Χριστός, σεβόμενος την ελευθερία σου, στέκεται και περιμένει διακριτικά να Του ανοίξεις την καρδιά σου, αν θέλεις. Εύχομαι με τη βοήθεια αυτού του βιβλίου να ξεκλειδώσεις την πόρτα της καρδιά σου, για να εισέλθει ο Κύριος. Είναι το κλειδί που θα δώσει νόημα στη ζωή σου…
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 416
Α΄ Έκδοση: 10/2018
Συναξαριστής (τόμος Α΄) Σεπτέμβριος-Οκτώβριος
Συναξαριστής με ενσωματωμένο το Νέο Μαρτυρολόγιο και το Νέο Εκλόγιο.
Ο Συναξαριστής αυτός είναι πολύφωτος Ουρανός ο οποίος ως μέγα Φωστήρα και λαμπρότατο ήλιο έχει τον Δεσπότη Χριστό, ως αργυροειδή και ολόφωτη Σελήνη έχει την υπεραγία Θεοτόκο, ως απλανείς και ανεξάλειπτους Αστέρες περιέχει όλους τους χορούς των Αγίων απάντων. Γι’ αυτό φωτίζει, θερμαίνει, ζωοποιεί και διεγείρει σε καλλιέργεια των αρετών όλη την Εκκλησία του Χριστού και όλη την υφήλιο κτίσι.
Ο Συναξαριστής αυτός δίκαια πρέπει να ονομασθή Κήπος πολυειδής και ευωδέστατος της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, γεμάτος από… Υακίνθους, από Ναρκίσσους και Κινναμώμους και από όλα τα καλλίτερα και ευωδέστατα μύρα και αρώματα, με του οποίου τις λαμπρότητες και χάριτες αυτή γλυκαίνει, ευφραίνει, χαροποιεί και ευωδιάζει τα δικά της τέκνα, το καθένα ανάλογα με την τάξι που ανήκει και το επάγγελμα… η Εκκλησία είναι στ’ αλήθεια Κήπος στον οποίο βρίσκονται Ρόδα μαρτύρων, Κρίνα Παρθένων, Ία χηρευουσών και Κισσοί των πανδρεμένων.
Ο Συναξαριστής αυτός πρέπει να ονομασθή κοινό ιατρείο των ψυχών, από το οποίο κάθε Χριστιανός δέχεται την θεραπεία του πάθους του· γι’ αυτό είπε ο μέγας Βασίλειος· “Οι βίοι των αγίων ανδρών είναι γραμμένοι σαν να έχουν ζωγραφισθή, σαν ζωντανές εικόνες της πολιτείας του Θεού πρόκεινται προς μίμησι των αγαθών έργων· και λοιπόν από ό,τι κάποιος αισθάνεται ότι έχει έλλειψι, μελετώντας εκείνον τον άγιο, σαν από κάποιο κοινό ιατρείο δέχεται το κατάλληλο φάρμακο για την ασθένειά του”.
Απόδοση στη Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 448
Γ΄ έκδοση: 2013
Συναξαριστής (τόμος Β΄) Νοέμβριος-Δεκέμβριος
Συναξαριστής με ενσωματωμένο το Νέο Μαρτυρολόγιο και το Νέο Εκλόγιο.
Ο Συναξαριστής αυτός είναι πολύφωτος Ουρανός ο οποίος ως μέγα Φωστήρα και λαμπρότατο ήλιο έχει τον Δεσπότη Χριστό, ως αργυροειδή και ολόφωτη Σελήνη έχει την υπεραγία Θεοτόκο, ως απλανείς και ανεξάλειπτους Αστέρες περιέχει όλους τους χορούς των Αγίων απάντων. Γι’ αυτό φωτίζει, θερμαίνει, ζωοποιεί και διεγείρει σε καλλιέργεια των αρετών όλη την Εκκλησία του Χριστού και όλη την υφήλιο κτίσι.
Ο Συναξαριστής αυτός δίκαια πρέπει να ονομασθή Κήπος πολυειδής και ευωδέστατος της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, γεμάτος από… Υακίνθους, από Ναρκίσσους και Κινναμώμους και από όλα τα καλλίτερα και ευωδέστατα μύρα και αρώματα, με του οποίου τις λαμπρότητες και χάριτες αυτή γλυκαίνει, ευφραίνει, χαροποιεί και ευωδιάζει τα δικά της τέκνα, το καθένα ανάλογα με την τάξι που ανήκει και το επάγγελμα… η Εκκλησία είναι στ’ αλήθεια Κήπος στον οποίο βρίσκονται Ρόδα μαρτύρων, Κρίνα Παρθένων, Ία χηρευουσών και Κισσοί των πανδρεμένων.
Ο Συναξαριστής αυτός πρέπει να ονομασθή κοινό ιατρείο των ψυχών, από το οποίο κάθε Χριστιανός δέχεται την θεραπεία του πάθους του· γι’ αυτό είπε ο μέγας Βασίλειος· “Οι βίοι των αγίων ανδρών είναι γραμμένοι σαν να έχουν ζωγραφισθή, σαν ζωντανές εικόνες της πολιτείας του Θεού πρόκεινται προς μίμησι των αγαθών έργων· και λοιπόν από ό,τι κάποιος αισθάνεται ότι έχει έλλειψι, μελετώντας εκείνον τον άγιο, σαν από κάποιο κοινό ιατρείο δέχεται το κατάλληλο φάρμακο για την ασθένειά του”.
Απόδοση στη Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 436
Β΄ έκδοση βελτιωμένη: 2012