1821: Η αρχή της Επανάστασης
Η αρχή της επανάστασης έγινε το 1821.
Η Αρχή της επανάστασης ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης.
Η μυθιστορηματική αφήγηση της ζωής του αρχηγού της Ελληνικής επανάστασης από τα νεανικά χρόνια και την δόξα των Ναπολεόντιων πολέμων έως την ανάληψη της ηγεσίας της Φιλικής Εταιρείας και τα τραγικά γεγονότα στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες με αποκορύφωμα τη μεγάλη μάχη στο Δραγατσάνι!
Μέσα από την ιστορία του Αλεξάνδρου Υψηλάντη, ο αναγνώστης θα γνωρίσει εικονογραφημένη μια άγνωστη πλευρά του 1821. Ένας φόρος τιμής στη συμβολή πολλών άγνωστων στο ευρύ κοινό, προσώπων που προετοίμασαν την Ελληνική επανάσταση συνεισφέροντας οικονομικά, διπλωματικά και οργανωτικά.
Αγίων Αντάμωση στη Σεβάστεια
Ο Άγιος Βλάσιος και οι Άγιοι πέντε Μάρτυρες
Ένας γιατρός που ήταν και επίσκοπος…
Νέα παιδιά που έγιναν ήρωες…
Απλοί άνθρωποι που έγιναν μάρτυρες και άγιο….
Ένα ταξίδι στην καρδιά του αρχαίου κόσμου, μέσα από παράξενες
πολιτείες, κάτω από τη μύτη των εχθρών, για τη μεταφορά
του πιο πολύτιμου θησαυρού!
Όταν η Ιστορία γίνεται Λογοτεχνία, ανοίγουν οι καστρόπορτες της Αλήθειας και τα όνειρα των παιδιών μας φωτίζονται με τα γιορτινά χρώματα της Αγάπης και της Ελπίδας. Δεν μαθαίνουμε μόνο το χθες, αλλά το ζούμε. Οι πρωταγωνιστές του γίνονται φίλοι μας. Και, ακόμη και χωρίς να έχουν την πρόθεση να μας διδάξουν, εμείς αντλούμε από τη συναναστροφή τους το Μέλι και το Γάλα της προκοπής μας.
Και το ταξίδι συνεχίζεται, αιώνιο, απελευθερωτικό και λυτρωτικό…
Για την επιστροφή μας στον Ουρανό και στην Καρδιά μας.
Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης,
θεολόγος – συγγραφέας
Ανδρέας Μιαούλης – Τα παιδικά και τα ηρωικά του χρόνια
Ανδρέας Μιαούλης, ο ήρωας με την ατσάλινη θέληση και τα σακατεμένα πόδια, παραμερίζοντας το πρόβλημά του κάθε φορά που το απαιτούσαν οι περιστάσεις, έγινε θρύλος και κυρίαρχος των θαλασσών, κατατρόπωσε πανίσχυρους εχθρούς και κέρδισε τον σεβασμό των πιο σημαντικών πλοιάρχων της εποχής του.
Οι άνδρες του, τιμώντας την ανδρεία και τα κατορθώματά του, μετά από κάθε νίκη συνήθιζαν να τραγουδούν:
«Να ’ταν δυο σαν τον Μιαούλη καίγαν την αρμάδα ούλη!»
Εικονογράφηση: Εύα Καραντινού
Από 8 ετών
Εκκλησιαστική Ιστορία
Η ιστορία της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού από την αρχή μέχρι σήμερα. Το έργο αυτό το διακρίνει αυστηρή επιλογή της ύλης, πιστότητα στην ιστορική πραγματικότητα, σαφήνεια και βιβλιογραφική πληρότητα.
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.
Έκδοση Όγδοη
Η Ελλάδα στις Φλόγες του Πολέμου 1940-1944
Το ανά χείρας βιβλίο, περιγράφει με σχετική συντομία και με όση ακρίβεια και αντικειμενικότητα ήταν ανθρωπίνως δυνατό, τα γεγονότα που συντάραξαν τον κόσμο κατά την διάρκεια των ετών 1939-1944. Μέσα από τις περιγραφές αυτές, αναδεικνύονται οι βιβλικές καταστροφές με τις εκατόμβες των θυμάτων που σημειώθηκαν σε όλη την έκταση της ευρωπαϊκής ηπείρου, καθώς επίσης και ο χαρακτήρας, ο ρόλος και η συμβολή στις εξελίξεις αυτές των πρωταγωνιστών που έγραψαν την νεώτερη ιστορία της Ευρώπης. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη των παγκόσμιων εξελίξεων, η Ελλάδα, μια μικρή χώρα στο νοτιότερο άκρο της νοτιοανατολικής Ευρώπης, βρέθηκε κατά την εποχή εκείνη στην ανάγκη να δείξει για μια ακόμη φορά σε όλο τον κόσμο ότι, η υλική δύναμη και ο όγκος των στρατευμάτων που διαθέτει ο αντίπαλος, δεν είναι σε θέση να κάμψουν τη θέληση ενός λαού να αμυνθεί αποτελεσματικά, όταν αισθάνεται ότι προσβάλλεται βάναυσα το δικαίωμά του να ζήσει ελεύθερος. Το βιβλίο αυτό, δίνει μια γενική εικόνα των πολεμικών συγκρούσεων που έλαβαν χώρα τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, τα δε αποτελέσματα των συγκρούσεων αυτών, όπως τελικά διαμορφώθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, ακόμα και ένα μικρό έθνος όταν αγωνίζεται με όλη τη δύναμη των παραδόσεων και των ιερών του αξιών, μπορεί να προκαλέσει παγκόσμιας εμβέλειας ανατροπές στον ρου των γεγονότων. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο τη διαχρονικότητα της ρήσης του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά ότι: “η μεγαλοσύνη των εθνών δεν μετριέται με το στρέμμα με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα”. Μας επιβεβαιώνουν επίσης ότι οι Έλληνες στηριγμένοι στην άρρηκτη ενότητα και στις αστείρευτες αρετές τους, μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά όλες τις αντιξοότητες και στο τέλος με όπλο τη γνώση, την ηθική και το δίκαιο, να συνεχίσουν το πολιτιστικό τους ρόλο μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Τα παιδικά και τα ηρωικά του χρόνια
«Κολοκοτρώνα! Κολοκοτρώνα!» έτσι λέγανε τα τουρκάκια, στα βάθη της Ασίας και το αίμα τους πάγωνε.
Με αυτή τη φράση ξεκινά το έργο του «Ο Γέρος του Μοριά», ο Σπύρος Μελάς, θέλοντας να τονίσει την εντύπωση που προκαλούσε και μόνο το άκουσμα του ονόματος του μεγάλου μας ήρωα στους αντιπάλους του.
Οι Έλληνες τον αποκαλούσαν «Καπετάνιο» ή «Γέρο», με το θάρρος που τους έδινε η αγάπη, ο σεβασμός και η τρυφερότητα μαζί, για τον άνθρωπο που γέμιζε τις καρδιές τους με κουράγιο και κράτησε άσβηστη τη φλόγα της ελπίδας με τη μνημειώδη φράση του: «Ο Θεός υπόγραψε την ελευθερία της Ελλάδας, και δεν παίρνει την υπογραφή του πίσω».
Εικονογράφηση: Μιχάλης Λουκιανός
Από 8 ετών
Θεοφανώ
Το ευτυχισμένο τέλος μιας ιστορίας είναι το σημείο που η ηρωίδα παντρεύεται τον πρίγκηπα. Ωστόσο, για τη νεαρή Θεοφανώ αυτό το γεγονός αποτελεί την απαρχή μιας σειράς γεγονότων που θα αλλάξουν την ροή της ιστορίας.
Συνομωσίες, ίντριγκες και φόνοι συνθέτουν ένα σκηνικό συνεχούς ανταγωνισμού με φόντο τον Αυτοκρατορικό θρόνο. Η χρυσή εποχή της Μακεδονικής δυναστείας, η εποχή του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου, του Ιωάννη Τσιμισκή και του Νικηφόρου Φωκά ζωντανεύει μέσα από την ιστορία μιας από τις πιο αμφιλεγόμενες Αυτοκράτειρες του Βυζαντίου!
Κωνσταντίνος Κανάρης – Τα παιδικά και τα ηρωικά του χρόνια
Ο Κανάρης δεν εντυπωσίαζε με την πρώτη ματιά.
Όλοι τον φαντάζονταν σαν έναν πελώριο άντρα, μεγαλόσωμο σαν τον Ηρακλή.
Στην πραγματικότητα όμως, ήταν ένας τόσος δα άνθρωπος. Μεγάλη ήταν η ψυχή του και η καρδιά του ήταν λιονταριού καρδιά.
«Ο Ψαριανός!» έλεγαν κι έτρεμαν οι αντίπαλοί του, από τον ναύαρχο μέχρι τον τελευταίο ναύτη και παρακαλούσαν τον Αλλάχ να μη βρεθεί στην πλώρη τους.
Εικονογράφηση: Εύα Καραντινού
Από 8 ετών
Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος
Ιστορίες και αφηγήσεις για το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων το 1821
Ενενήντα έξι ιστορίες και αφηγήσεις ξεδιπλώνονται κάτω από τη σημαία του Σταυρού για να μεταφέρουν ηρωικές πράξεις με τη χάρη του Αγιασμού στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Ο ελληνικός λαός σφυρηλάτησε την εθνική του συνείδηση με το μπόλι του άδολου θρησκευτικού του συναισθήματος, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, μάχη με τη μάχη, αλλά πάνω στο αμόνι της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης. Ο σταυρός γίνεται σπαθί, οι εικόνες μπαϊράκια πίστης, που ανοίγουν το δρόμο. Οι ατομικές προσευχές μετατρέπονται σε συλλογικά τραγούδια πολεμικά, τα θαύματα σε διεξόδους ελπίδας, τα ευαγγέλια γίνονται διακηρύξεις εθνικής ύπαρξης, οι αγιασμοί
σώμα και αίμα των μαχών, μια μετάληψη λευτεριάς, για να σηκωθεί ο ελληνισμός λίγο ψηλότερα, να σταθεί ισότιμα δίπλα στα άλλα έθνη του κόσμου. Με του Θεού τη δύναμη και του Χριστού την Πίστη, στοιχεία αυτοπροσδιορισμού, το υπόδουλο Έθνος διακηρύσσει την απόφασή του να ζήσει ξανά ελεύθερο μαχόμενο υπέρ Πατρίδας και Πίστεως, εκεί που το ένα συνυφαίνεται με το άλλο και το τροφοδοτεί.
Πρόλογος : Χρίστος Γ. Ρώμας
Μέρες αποκάλυψης στην Ιωνία
Το δράμα των Ελλήνων της Ιωνίας (1914-1922)
…ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1922. Η προδοσία είχε ολοκληρωθεί. Οι φαρισαίοι της εποχής και ο ανθελληνικός όχλος είπε στις Μεγάλες Δυνάμεις, που έπαιζαν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, για τον Μικρασιατικό Ελληνισμό, “Σταυρωθήτω”! Ο λίβας επέπεσε στην Ιωνία και ήταν πια φανερό ότι τα λυχνάρια των Εκκλησιών της ήταν έτοιμα να σβήσουν…
…Με χίλιες δυο δυσκολίες έφτασαν στη Σμύρνη, όπου επικρατούσε μια αλλοφροσύνη. Άνθρωποι τρέχαν από δω κι από κει, ενώ έπεφταν πυροβολισμοί και οι Τσέτες είχαν αρχίσει το πλιάτσικο και να βάζουν φωτιά στις συνοικίες των Ελλήνων…
…Μια ολόκληρη εβδομάδα, γεμάτη αγωνία πέρασαν στο νεκροταφείο. Για νερό, φαγητό και τις ανάγκες τους, ούτε λόγος. Κι όμως άντεξαν. Μια μέρα άκουσαν κάποιον να φωνάζει·
«Στα πλοία για να σωθούμε! Οι Τσέτες καίνε τις συνοικίες των Ελλήνων και των Αρμενίων! Θέλουν να μας κάψουν ζωντανούς ή να μας σφάξουν όταν βγούμε από εδώ για να σωθούμε».
Όλοι εξαντλημένοι από την αγωνία, την κούραση, την αφαγία τόσων ημερών ξετρύπωσαν από τους τάφους και με όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει κινήθηκαν προς την προκυμαία. Η απελπισία, η αγωνία του θανάτου, η προσπάθεια να μείνουν ζωντανοί ήταν αποτυπωμένες σε όλους. Ο ένας μπορούσε να πατήσει τον άλλο αν έτσι νόμιζε ότι θα σωθεί. Και εκεί, στην παραλία, η Αγγελική έχασε την Ευαγγελία. Οι φωτιές που άναψαν μεθοδευμένα οι Τούρκοι και το ποδοβολητό των ανθρώπων που έκαμε τη γη να τρέμει, της πήγαν τον πανικό στα ουράνια…
Το δράμα των Ελλήνων της Δυτικής Μικράς Ασίας ξετυλίγεται μέσα από τις γραμμές του ιστορικού μυθιστορήματος “Μέρες Αποκάλυψης στην Ιωνία” του Μικρασιάτη δημοσιογράφου και συγγραφέα Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου.
Εκτός από τη Μαγνησία, η ιστορία εκτυλίσσεται στη Σμύρνη και σε άλλα μέρη της Ιωνίας· Σιβρισάρι, Φώκαια, Αϊδίνι, Μενεμένη, Κασαμπάς, Χορόσκιοϊ, Πάρσα, Κασαμπόβασι, Τσοπανησιά και Μουραντιέ-Χαμιντιέ είναι μερικά. Πέρα από τα πρόσωπα του μυθιστορήματος, ρόλο έχουν και ιστορικά πρόσωπα της εποχής.
Γ´ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ έκδοση
Νικηταράς – Τα παιδικά και τα ηρωικά του χρόνια
Μετά την πτώση της Τριπολιτσάς, σωροί ήταν τα χρυσάφια και τα μεταξωτά που άφηναν πίσω τους οι πανικόβλητοι Τούρκοι φεύγοντας.
Όλοι θέλησαν να πάρουν από κάτι, γιατί ήταν στερημένοι από τα πάντα.
Ένας μόνο δεν άπλωσε το χέρι του για να πάρει το παραμικρό: Ο Νικηταράς!
Τα ρούχα του κρέμονταν επάνω του σκισμένα και λερωμένα. Μα εκείνος έφυγε όπως ήρθε, με τα χέρια άδεια. Και πέθανε ζητιανεύοντας στον Πειραιά!
Εικονογράφηση: Μιχάλης Λουκιανός
Από 8 ετών
Ο ακρίτας της Αδριατικής
«Εστίν ουν Ελλάς» και ο Αυλών …στη Σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο
Ένα νεαρό αγόρι, ο Αυλών, (ο οποίος ενσαρκώνει την ομώνυμη πόλη της Βορείου Ηπείρου και γεωστρατηγικό σημείο της Αδριατικής), μέσα στους αιώνες, ζει κάθε γεγονός πλάι στη μάνα του την Ελλάδα. Παράλληλα, παλεύει και αντιμετωπίζει χιλιάδες ξένους εισβολείς και επιδρομείς που τον επιβουλεύονται, γιατί, όποιος τον πάρει, θα έχει υπό τον έλεγχο του την Αδριατική θάλασσα και αργά ή γρήγορα και όλα α παράλια της. Κάποια στιγμή σκλαβώνεται στους Τούρκους μαζί με τ΄ άλλα αδέλφια του (τις άλλες Ελληνικές πόλεις) και προσπαθεί να απελευθερωθεί σε πείσμα των εχθρών και των επιβουλέων.
Την ιστορία τη διηγείται η Σάσων, η αδελφή του Αυλώνα, η οποία ενσαρκώνει το ομώνυμο νησί, που στον χάρτη βρίσκεται ακριβώς απέναντι του. Άραγε, θα καταφέρει ο Αυλών να απαλλαγεί από την τουρκική σκλαβιά; Ποιοι τελικά θα έχουν την ευθύνη που δεν θα ελευθερωθεί; Ποιος (συνειδητά ή ασυνείδητα, εν γνώσει ή εν αγνοία) θα τον οδηγήσει σε νέα σκλαβιά; Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό το γεγονός και στα αδέλφια του και ακολούθως στη μάνα Ελλάδα;
Μια ιστορία, με προσωποποιημένες πόλεις και χώρες, βασισμένη στην αληθινή και μακραίωνη ιστορία της πόλης του Αυλώνος, της νήσου Σάσωνος και προπαντός της αλύτρωτης Βορείου Ηπείρου.
Πρόλογος: Δρ. Ιωαν. Σ. Παπαφλώρατος, Νομικός-Διεθνολόγος Καθηγητής στρατιωτικών σχολών
Οι καιροί της μνήμης
Αγγέλα, Μέλπω, Αριάδνη.
Η μια απέναντι από την άλλη μέχρι χτες. Η μια δίπλα στην άλλη τώρα. Γυναίκες και μάνες του Εμφυλίου, τραγικές μορφές, σύμβολα και σημεία των πικρών καιρών, Ιστορία ζωντανή, αργασμένη στα πρόσωπα, στα βλέμματα, στις καρδιές τους.
Μετά τον εμφύλιο σπαραγμό στα πεδία των μαχών, ένας εμφύλιος σπαραγμός στις ζωές των ανθρώπων˙ στις σχέσεις, στις φιλίες, στις οικογένειες. Μαύρες μαντίλες και χιλιάδες απουσίες απ’ τη μια μεριά. Κόκκινες σημαίες κι εκατοντάδες εκτελέσεις απ’ την άλλη. Σκύλλα και Χάρυβδη. Μετεμφυλιακή δεξιά εξουσία και αυταρχικά κομμουνιστικά καθεστώτα, παρακράτος, προσφυγιά, κόμμα, παιδομάζωμα, διώξεις, φυλακές κι εξορίες.
Ένας λαός χωρισμένος στα δυο, ματωμένος, γονατισμένος. Ένας λαός θυσία, μια παράλογη θυσία χωρίς νικητές και ηττημένους, χωρίς θύτες και θύματα. Μα κι ένας λαός που πορεύεται στους καιρούς της μνήμης παλεύοντας να σταθεί όρθιος, ν’ αντικρίσει ήλιο κι ελπίδα. Ο λαός μας.
Πόντος: Δεν ξεχνώ. Ιστορία, ήθη, έθιμα, πολιτισμός
Πολύχρονη έρευνα για τον Πόντο, μελέτη ανάλογων εργασιών εξαίρετων επιστημόνων και ερευνητών, μεταφορά όσων για δεκαετίες ακούσαμε από συμπατριώτες µας, Ποντίους πρόσφυγες της πρώτης γενιάς, αλλά και η εξηντάχρονη, προσωπική εμπλοκή µας µε τα δρώμενα στις ποντιακές κοινωνίες και πολιτιστικές οργανώσεις, µας οδήγησαν στη σύνταξη ετούτου του βιβλίου. Στόχος µας είναι να παρουσιάσουμε και να αναδείξουμε µε σεβασμό και αγάπη την τρισχιλιόχρονη ιστορική, δημιουργική όσο και τραγική διαδρομή των προγόνων µας.
Στέφανος Π. Τανιµανίδης
- Μυθολογία, γεωγραφικά όρια και φυσικός πλούτος του Πόντου.
- Ιστορία αρχαία, βυζαντινή, νεώτερη, σύγχρονη: γεγονότα και άνθρωποι.
- Ποντιακή κοινωνική ιστορία: ο άνδρας, η γυναίκα, ο ιερέας, η ζωή των ανθρώπων και των συνόλων τους.
- Γλώσσα, διάλεκτος, λογοτεχνία και ποίηση.
- Μουσική και μουσικά όργανα, τραγούδι, θέατρο και χορός.
- Ήθη και έθιμα: «αργατία», εποχές, εορτές, διατροφή, δοξασίες, παροιμίες, ευχές.
- Συνέχεια και συνεχιστές της παράδοσης: ο ποντιακός πολιτισμός σήμερα.
Ένα βιβλίο – πολύτιμος οδοδείκτης για όσους επιθυμούν να μυηθούν στον πολιτισμό και την Ιστορία του Πόντου.