Πολύχρονη έρευνα για τον Πόντο, μελέτη ανάλογων εργασιών εξαίρετων επιστημόνων και ερευνητών, μεταφορά όσων για δεκαετίες ακούσαμε από συμπατριώτες µας, Ποντίους πρόσφυγες της πρώτης γενιάς, αλλά και η εξηντάχρονη, προσωπική εμπλοκή µας µε τα δρώμενα στις ποντιακές κοινωνίες και πολιτιστικές οργανώσεις, µας οδήγησαν στη σύνταξη ετούτου του βιβλίου. Στόχος µας είναι να παρουσιάσουμε και να αναδείξουμε µε σεβασμό και αγάπη την τρισχιλιόχρονη ιστορική, δημιουργική όσο και τραγική διαδρομή των προγόνων µας.
Στέφανος Π. Τανιµανίδης

• Μυθολογία, γεωγραφικά όρια και φυσικός πλούτος του Πόντου.
• Ιστορία αρχαία, βυζαντινή, νεώτερη, σύγχρονη: γεγονότα και άνθρωποι.
• Ποντιακή κοινωνική ιστορία: ο άνδρας, η γυναίκα, ο ιερέας, η ζωή των ανθρώπων και των συνόλων τους.
• Γλώσσα, διάλεκτος, λογοτεχνία και ποίηση.
• Μουσική και μουσικά όργανα, τραγούδι, θέατρο και χορός.
• Ήθη και έθιμα: «αργατία», εποχές, εορτές, διατροφή, δοξασίες, παροιμίες, ευχές.
• Συνέχεια και συνεχιστές της παράδοσης: ο ποντιακός πολιτισμός σήμερα.

Ένα βιβλίο – πολύτιμος οδοδείκτης για όσους επιθυμούν να μυηθούν στον πολιτισμό και την Ιστορία του Πόντου.

Γνωρίστε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου:

τη νεαρή κοπέλα που, κρατώντας σφιχτά την εικόνα της Παναγίας, τρέχει στον ποταμό Λύκο για να ξεφύγει από τους Τούρκους που την έχουν περικυκλώσει,
τους Πόντιους αντάρτες Αλέξανδρο και τον Νικήτα, που αποφασίζουν, όχι μόνο να δραπετεύσουν από τα αμελέ ταμπουρού, μα και να απελευθερώσουν πάνω από εκατό γυναικόπαιδα από το στρατόπεδο των Τούρκων με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθου,
τη συγκλονιστική μονομαχία του Πόντιου αντάρτη με τον γιγαντόσωμο Τούρκο παλαιστή Τζαναβάρ,
τη μυστηριώδη γυναίκα από την Άρδασσα πάνω στο πλοίο στο ταξίδι της προσφυγιάς και τη θαυμαστή κατάπαυση της τρικυμίας,
…και άλλες, άγνωστες ή λιγότερο γνωστές ιστορίες από τη ζωή των προπατόρων μας στον μαρτυρικό Πόντο, αυτών που, αντί του συμβιβασμού, της υποταγής και της προσκύνησης, επέλεξαν τον πυρρίχιο δρόμο του καθήκοντος και της θυσίας.

Στοχάζομαι –που σημαίνει ότι «κατευθύνω τις σκέψεις μου σε συγκεκριμένο στόχο, σκέπτομαι βαθιά, συλλογίζομαι…»– είναι το ρήμα από το οποίο προκύπτει ο στοχασμός, ο οποίος μπορεί να πάρει διάφορες κατευθύνσεις. Αναφέρω μόνο κάποια σχετικά παραδείγματα.
Με αφορμή κάτι που μου συνέβη, κάτι που θυμήθηκα η κάτι που άκουσα και με τρόμαξε με τον κρότο του, η με γαλήνεψε με την γλυκιά μουσική του κι άφησε πίσω του έναν απόηχο, αρχίζουν να γνέθονται στο μυαλό μου κάτι πολύχρωμα νήματα σκέψεων, τα οποία θα επιθυμούσα να τα ταιριάξω και να τα συνδέσω, για να υλοποιήσω ένα υφαντό. Άλλοτε πάλι, μέσα από λεωφόρους, παράδρομες ατραπούς, μονοπάτια, ανηφοριές και τρίστρατα, φτάνω με τις σκέψεις σ’ ένα ξέφωτο, όπου με περιμένει μια ωραία θέα, την οποία θα ήθελα να οριοθετήσω και να την καταγράψω. Κι άλλοτε, ταξιδεύοντας στοχαστικά, σε φουρτουνιασμένα και μύχια συνειδησιακά νερά, αναζητώ έναν φάρο, που να μου δίνει σήμα ότι υπάρχει κάποιο λιμάνι, εκεί μακριά, στο βάθος του ορίζοντα. Κι αναρωτιέμαι, αν μπορώ άραγε να φτάσω ως εκεί και πως;
Τότε είναι που οι λέξεις γίνονται, άλλοτε, υφάντρες, άλλοτε, οδοδείκτες και, άλλοτε, πλοηγοί, για να με βοηθήσουν να πραγματοποιήσω τον εκάστοτε σκοπό μου. Πως είναι λοιπόν δυνατόν, να μην νιώθω την αντίστοιχη οφειλόμενη ευγνωμοσύνη;
Μ’ αυτήν την μικρή εισαγωγή, προσπάθησα να διευκρινίσω ότι, τα δεκαοκτώ κείμενα που ακολουθούν, έχουν μια ποικίλη θεματολογία, με διαφορετικά μηνύματα. Έφτασαν ν’ ακουμπήσουν στο χαρτί, άλλοτε, με αφορμή κάτι από την σύγχρονη επικαιρότητα και άλλοτε, με κάτι που, κατά την γνώμη μου, διατηρεί διαχρονικά την επικαιρότητά του. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουν χωριστεί σε δύο μέρη, με τους αντίστοιχους διευκρινιστικούς υπότιτλους. Στο Πρώτο Μέρος, ο υπότιτλος αναφέρει ότι τα κείμενα έχουν «μηνύματα από τα γύρω», ενώ, στο Δεύτερο Μέρος, τα μηνύματα είναι «από την καρδιά».