Όποιον σκέπτεσαι, σ’ εκείνον ανήκεις
Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα ανακαλύψει αρκετές διδαχές που θα τον βοηθήσουν τόσο στις σχέσεις του με τους άλλους, όσο και στην πνευματική του ανέλιξη, αφού ο γέρων Θαδδαίος μέσα από την πλούσια παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας προσφέρει χείρα βοηθείας σ’ όποιον την αναζητεί. Η γνωστή φράση του «όποιες οι σκέψεις μας, τέτοια και η ζωή μας» συμπυκνώνει μέσα της μια σειρά από προσπάθειες στο να αντιληφθούμε τη μεγάλη σημασία που έχουν οι σκέψεις στη ζωή μας. Δεν γίνεται να έχεις αρνητικές και μοχθηρές σκέψεις για τους άλλους και να ελπίζεις σε αγαθές και ειρηνικές σχέσεις ή σε εσωτερική ησυχία και ειρήνη. Γιατί, όπως υπογραμμίζει ο Γέροντας, «ο φθόνος καταστρέφει την εσωτερική γαλήνη και ησυχία της ψυχής».
Όπου Θεός, γαλήνη
Πνευματικές παραινέσεις των Γερόντων της Όπτινα.
Στις σκοτεινές και ανέλπιδες ημέρες που διανύουμε, ένα φως παρηγοριάς μας προσεγγίζει…
Στον λαβύρινθο των λογισμών, της απελπισίας και της απόγνωσης όπου βρισκόμαστε, μια διέξοδος ελπίδας και ζωής μας παρουσιάζεται.
Είναι το απόσταγμα της σοφίας και της πνευματικής εμπειρίας των Αγίων Πατέρων της Όπτινα, που στις σελίδες αυτές θα γίνουν φως, παρηγοριά και ανάσα για όλους εμάς.
Γιατί, αδελφοί μου, τον Θεό τον έχουμε απόλυτη ανάγκη, περισσότερο παρά ποτέ!
Επιμέλεια-Πρόλογος: Ηλίας Λιαμής
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 302
Β΄ έκδοση: 2016
Όπως μιλάει ο Θεός
Ο καλός Θεός φροντίζει σε καθημερινή βάση να προσκαλεί τον άνθρωπο στον Παράδεισο με εξαίσιους και θαυμαστούς, κάθε φορά, τρόπους. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι κωφεύουν και δεν αφουγκράζονται τον Ουρανό, μ’ αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν, όχι μόνο το μεγαλείο του Θεού, αλλά και να αγνοούν, επιπλέον, το γιατί ζουν στον κόσμο τούτο.
Υπάρχουν, όμως, κι ορισμένοι, πού είχαν ανοικτά τα αυτιά τους και κατάφεραν τελικά να αφουγκραστούν τον Θεό και να αλλάξουν ριζικά τη ζωή τους. Οι αυτοτελείς ιστορίες τους, που παρουσιάζονται στο πόνημα τούτο, βασίζονται σε αληθινά, πρόσφατα επί το πλείστον, περιστατικά, που μου διηγήθηκαν άνθρωποι, θα έλεγα, της διπλανής πόρτας!..
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 312
Α΄ έκδοση: 2014
Όρεξη να ‘χεις για Θεό…
Η Κυριακή ζει ένα θαύμα και γνωρίζει τον Θεό…
Η κατάθεση ψυχής που κρατάτε στα χέρια σας γεννήθηκε στους δρόμους της στοργής και της θλίψης μια Μεγάλη Παρασκευή και διαμορφώθηκε μέσα στα φορτηγά της προσφοράς, μεθώντας πνευματικά με το ευώδες άρωμα από την ιχθυόσκαλα της Νέας Μηχανιώνας. Η Κυριακή, με συνεπιβάτες την ανθρώπινη αδυναμία αλλά και την καλή προαίρεση, ταξιδεύει τον αναγνώστη μέσα από τα προσωπικά της βιώματα σε μέρη στα οποία συχνάζει η θλίψη και η απελπισία, με τελικό προορισμό την πίστη και την ελπίδα στην Ανάσταση.
Το βιβλίο έχει ως στόχο να αφυπνίσει τη συνείδησή μας, ώστε να ακολουθήσουμε κι εμείς δρόμους διακονίας προς τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο. Μας προτρέπει να μοιράσουμε χαμόγελα κι ελπίδες. Έτσι, για να αισθανθεί ο άνθρωπος, ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Το βιβλίο προλογίζει ο αιδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Χριστοδούλου
Μέρος των εσόδων θα αξιοποιείται άμεσα για την Ιεραποστολή και τους άστεγους συνανθρώπους της Ελλάδος.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 96
Α΄ Έκδοση: 12/2018
Ορθόδοξη προσέγγιση στην ασθένεια και το θάνατο
Τώρα που τελείωσα το διάβασμα αυτού του βιβλίου, νιώθω πολύ την ανάγκη να μιλήσω γι’ αυτό.
Ο συγγραφέας κάνει καίριες επισημάνσεις και μιλάει για πράγματα πολύ σημαντικά, τα οποία φοβόμαστε να προσεγγίσουμε όπως π.χ. για το μυστήριο που ενυπάρχει στην ασθένεια και στο θάνατο όπως και στη ζωή. Για το πνευματικό νόημα της ασθένειας. Μιλάει για τις δοκιμασίες, τις οποίες ο Θεός παραχωρεί ως δωρεές. Μιλάει ακόμη για τον άνθρωπο που μπορεί να προσευχηθεί για κάποιον άρρωστο ή για τη δική του υγεία, σπάνια όμως το κάνει για να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, ώστε να σηκώσει τη δοκιμασία· και έχει δίκιο στο ότι, όταν λέμε «γενηθήτω το θέλημά σου», συνήθως εννοούμε να γίνει το δικό μας θέλημα.
Ένιωσα ότι είναι ένα βιβλίο που έπρεπε να γραφεί. Βιβλίο με τόση καθαρότητα, με τόση σαφήνεια, με τόση αγιογραφική θεμελίωση, βιβλίο που βλέπει την αλήθεια του ανθρώπου σε όλο το θεολογικό του βάθος και όχι επιφανειακά.
Είναι ένα βιβλίο για τον καθένα μας, τον ιερωμένο, τον ιατρό, τον ασθενή ή τον υποψήφιο ασθενή, το συγγενικό του περιβάλλον. (Από τον Πρόλογο του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Παύλου)
Προλογίζουν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος και ο Olivier Clement
Μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 400
Α΄ Έκδοση: 02/2017
Ορθοδοξία και Αρχαιολογία
Αγία Γραφή, Προϊστορική Αρχαιολογία και Ελληνική Μυθολογία
Η αποκάλυψη του Θεού για το σύμπαν και τον άνθρωπο περιέχεται στα θεόπνευστα βιβλία της Αγίας Γραφής. Το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης (και συνολικά της Αγίας Γραφής) ονομάζεται Γένεση, δηλαδή δημιουργία, κατασκευή. Ταυτόχρονα, είναι το βιβλίο που έχει παρερμηνευθεί και έχει συκοφαντηθεί σε μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα να θεωρείται από κάποιους κύκλους ότι η Γένεση περιγράφει ψεύτικα και ανύπαρκτα γεγονότα.
Ωστόσο, η Γένεση μᾶς παραδίδει την αλήθεια για το παρελθόν του ανθρώπου. Δεν είναι βιβλίο μυθολογίας, αντιθέτως είναι βιβλίο άκρως αντικειμενικό και ρεαλιστικό, μέσω από το οποίο αποκτούμε γνώσεις και απαντήσεις, τις οποίες η Προϊστορική Αρχαιολογία, όσο και αν έχει προοδεύσει από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, δεν είναι ακόμη σε θέση να μας προσφέρει. Για το μακρινό παρελθόν των ανθρώπων δεν έχουμε γραπτά κείμενα, καταγεγραμμένη Ιστορία, ώστε να γνωρίσουμε πῶς εμφανίζεται ο άνθρωπος στην γη και πῶς δημιουργεί τον πολιτισμό του.
Το μόνο σαφές και αληθινό κείμενο είναι η Αγία Γραφή, όπως την ερμηνεύουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, και έπειτα τα ποικίλα αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία από μόνα τους είναι μόνο αποσπασματικές εικόνες, εικόνες δίχως λέξεις. Τις λέξεις, που επεξηγούν τις εικόνες, τις παρέχει η Γένεση. Δυστυχώς, η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί ορθόδοξη οδό γνώσης μόνο τον ανθρώπινο νου, ενώ την χρήση της Αγίας Γραφής στον χώρο των επιστημών την θεωρεί αδιανόητη και αιρετική!
Εμείς, ασφαλώς, διαφωνούμε και πιστεύουμε ότι χωρίς θεία φώτιση, η ανθρώπινη γνώση είναι φτωχή, αν όχι ανήμπορη. Και έχοντας οδηγό τα βιβλία της Αγίας Γραφής, θα συνδυάσουμε Ορθοδοξία και Αρχαιολογία. Ως προς το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, θα εξετάζουμε τόσο την ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄, 3ος αι. π.Χ.), την οποία χρησιμοποιεί από τα αρχαία χρόνια η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, όσο και το εβραϊκό κείμενο (μασοριτικό, 7ος αι. μ.Χ.).
Και μέσα από την Παλαιά Διαθήκη θα αποκομίσουμε πολύτιμες πληροφορίες και για την καταγωγή του ελληνικού έθνους, το οποίο εγκαθίσταται στον χώρο του Αιγαίου το 2735 π. Χ και δημιουργεί τον λαμπρό ελληνικό πολιτισμό, που επηρέασε όλη την ανθρωπότητα. Μαζί με την πορεία των Ελλήνων στον χρόνο θα εξετάσουμε και γενικότερα τους λαούς, οι οποίοι δημιούργησαν σπουδαίους πολιτισμούς, από την Νεολιθική Εποχή ως την αρχή της Εποχής του Σιδήρου.
Ορθοδοξία και Πατριωτισμός
Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα για τη σχέση Ορθοδοξίας και Πατριωτισμού με βάση τα κείμενα και τη διδασκαλία αγίων, Πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Και η απάντηση που προκύπτει είναι ότι: αποδεχόμαστε την αξία της πατρίδος και τον υγιή και αφανάτιστο πατριωτισμό αλλά απορρίπτουμε τα δυο άκρα. Από τη μια πλευρά απορρίπτουμε τον εθνοφυλετισμό, τον ρατσισμό και την εθνική αλαζονεία. Και από την άλλη πλευρά απορρίπτουμε τον άπατρι διεθνισμό, την ηττοπάθεια και τον εθνομηδενισμό.
Ορθοδοξία, Ισλάμ και Πολιτισμός
Πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας για το Ισλάμ και τον ηθικό θεϊσμό του. Και τούτο, διότι παρατηρείται αφ’ ενός μεν αναζωπύρωση του Ισλαμισμού, αφ’ ετέρου δε μία επικίνδυνη επεκτατική πορεία και διείσδυση του Ισλάμ στη Δύση. Ένα βιβλίο που θα βοηθήσει να κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε τι είναι το Ισλάμ και τι πάει να συμβεί στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 352
Ε΄ έκδοση: 2015
Όσα δεν ξέρω για την εξομολόγηση
Προσπάθησέ το αδελφέ μου… Ο Θεός είναι μεγάλος, και θα σε βοηθήσει να απαλλαγείς από τα πάθη σου, να ενσαρκώσεις την αρετή, να αποκτήσεις αυτοκυριαρχία και να απολαύσεις τον ελεύθερο αέρα της καθαρότητάς σου.. Βάδισε με θάρρος τον ανηφορικό αλλά και δύσκολο δρόμο της πνευματικής ζωής. Αλλά και με ελπίδα. Με την ελπίδα προς τη βεβαία άγκυρα της πίστεως του Χριστού. Αν το θάρρος σου εμπνέει τον αγώνα, όμως η ελπίδα σου δίνει φτερά στην πίστη. Και τα δυό τώρα μαζί, θάρρος δηλαδή και ελπίδα, αγώνας και πίστη, ας είναι τα δυό σου φτερά, με τα οποία ανάλαφρος σαν τα πουλιά, θα πετάξεις από τη θύρα του εξομολογητηρίου προς τους κόσμους εκείνους τους αγνώστους, μά και τόσο επιθυμητούς. Προς τους ουράνιους κόσμους, που συνθέτουν την ανεκτίμητη πνευματική σου κληρονομιά, τον ουρανό και τη μετοχή στη βασιλεία του Θεού.
Όσα στην αγάπη ονειρεύομαι
Το μυστήριο της Χριστιανικής Συζυγίας
Τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα οφείλουν να ανακαλύψουν μέσα στον χριστιανικό γάμο τη δύναμη της θυσίας και της αγάπης που δεν ζητάει ανταπόδοση, καθώς και το ότι η υποταγή δεν είναι έργο δουλείας αλλά έργο δυναμικής πορείας προς τα έσω και προς τα άνω και προς τον άλλο. Ανάλογα με την ταπείνωση που αποκτά κανείς, αντιλαμβάνεται τη φτώχεια της ζωής του χωρίς αυτή. Ο βασικός κρίκος, το βασικό ερμηνευτικό κλειδί των σχέσεων των ανθρώπων είναι να καταλάβουν γιατί είναι σε μία σχέση και κατά πόσον αντιλαμβάνονται την προοπτική του χριστιανικού γάμου. Οι υπαρξιστές φιλόσοφοι υποστήριζαν ότι «ο άλλος είναι η κόλασή μου». Στην πίστη λέμε «ο άλλος είναι η σωτηρία μου».
Μια «ξενάγηση» στο μυστήριο της χριστιανικής συζυγίας μέσα από τη σύνδεσή του με τη ζωντανή πνευματική ζωή.
Οσιομάρτυρες της Όπτινα
Οσιομάρτυρες της Όπτινα οι Μάρτυρες της Ανάστασης
Το μίσος των αθέων ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού και τους πιστούς ήταν τόσο δυνατό, ώστε δεν έσβησε ούτε και μετά την κατάρρευση του αθεΐστικού καθεστώτος στη Ρωσία. Έτσι κάποιοι απ’ αυτούς βρήκαν την ευκαιρία κατά τη μεγάλη εορτή των εορτών στο μοναστήρι της Όπτινα, τη νύχτα της Ανάστασης, την ώρα που οι καμπάνες διαλαλούσαν παντού τη δόξα του Αναστάντος Χριστού να επιτεθούν κρυφά και να δολοφονήσουν τρεις από τους πατέρες, που μετά το πέρας της ακολουθίας συνέχισαν την κωδωνοκρουσία από χαρά για τον εορτασμό της Ανάστασης. Οι πατέρες αυτοί είχαν διακριθεί για την αγία ζωή τους στο σύντομο σχετικά διάστημα που έζησαν στο μοναστήρι, όπου και αξιώθηκαν να λάβουν το στέφανο του μαρτυρίου.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 160
Α΄ Έκδοση: 05/2017
Όσιος Βασιλίσκος της Σιβηρίας
Βιογραφικό – Πνευματικές θεωρίες
Ο όσιος Βασιλίσκος ήταν ένα εκλεκτό σκεύος του Αγίου Πνεύματος. Αρχικά εγκαταστάθηκε στα δάση του Μπριάνσκ και της Σιβηρίας, όπου επιδόθηκε με μεγάλο ζήλο στην καρδιακή προσευχή. Ο ζήλος κι η επιμέλειά του στο ιερό αυτό έργο είχαν θαυμαστά αποτελέσματα στο φλογερό ασκητή.
Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να γεύεται τους καρπούς και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος με διάφορους τρόπους. Ζούσε μια θεοχαρίτωτη κατάσταση, ένιωθε τη λειτουργία και τα ανοίγματα της χάρης του Θεού επάνω του, δεν τα έκρυβε όμως από τον πνευματικό του φίλο και μαθητή, τον π. Ζωσιμά. Κι ο π. Ζωσιμάς κατέγραφε με ζήλο όλες τις θεόσδοτες εμπειρίες του Γέροντά του σε ένα ειδικό σημειωματάριο, από το οποίο γνωρίζουμε κι εμείς τ’ ασκητικά του παλαίσματα, τις μυστικές θεωρίες και τις δωρεές που δέχτηκε από το Θεό, ως επιβράβευση του ένθερμου ζήλου και των αγώνων του.
Ο βίος του είναι πραγματικά συναρπαστικός και συγκινεί κάθε ψυχή που αγωνίζεται για να ταξιδέψει ανεμπόδιστα προς τη Βασιλεία των Ουρανών.
Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Η ζωή και το έργο του
Με εισαγωγικά κείμενα των π. Σταμάτη και Διονύση Σκλήρη
Ο πατήρ Ιουστίνος με την αγία του ζωή προέβαλε τον αγιασμό ως προοπτική και δυνατότητα, που ανατάσσει οντολογικά τη φθαρμένη ανθρώπινη ύπαρξη και την κατευθύνει στη ριζική απάλειψη των συνεπειών της αμαρτητικής εκδηλώσεως.
Η ανάταξη της ανθρώπινης υπάρξεως στην πρότερη κατάσταση δεν είναι έργο του ανθρώπου αλλά έργο της δικαιοσύνης του Θεού και των αγίων Του και συντελείται εντός του σώματος της Εκκλησίας. Άλλωστε ολόκληρη η βιοτή του αγίου μέσα σ΄αυτόν τον κόσμο ήταν πεινασμένη και διψασμένη για την αθανασία και την αιωνια ζωή και γι΄αυτό αισθανόταν ότι η ζωή του βρισκόταν στους ουρανούς, πέραν όλων των θανάτων.
Όλοι έχουμε κληθεί από τον άγιο Απόστολο Παύλο στην αγιότητα. Όμως τη χριστιανική ζωή μας δεν μπορούμε να τη ζήσουμε μόνοι μας. Δίιπλα μας βρίσκονται οι άγιοί μας με τη βοήθεια και την καθοδήγησή τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον βίο του αγίου Ιουστίνου.
Όσιος Κορνήλιος του Κόμελ
Ο Όσιος Κορνήλιος του Κόμελ γεννήθηκε στην πόλη Ροστώβ της Ρωσίας το 1455 μ.Χ. και καταγόταν από την ευγενή οικογένεια Κριούκωφ των βογιάρων. Ο αδελφός του Λουκιανός υπηρετούσε στο δικαστήριο του μεγάλου πρίγκιπα της Μόσχας Βασιλείου Βασίλεβιτς Τέμνυϊ. Όταν ο Λουκιανός αποφάσισε να αποσυρθεί στη μονή του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης, αυτό επηρέασε και τον Κορνήλιο, ο οποίος αγαπούσε πολύ το μοναχικό βίο. Τον ακολούθησε, λοιπόν, στη μονή, όπου άρχισε την αυστηρή άσκηση. Ακόμη και στο αρτοποιείο της μονής, όπου διακονούσε, φορούσε βαριές αλυσίδες, για να ασκείται περισσότερο, ενώ ησχολείτο και με την αντιγραφή εκκλησιαστικών βιβλίων. Λίγο αργότερα ο Όσιος Κορνήλιος κατέφυγε στη μονή του Οσίου Γενναδίου στο Νόβγκοροντ, αλλά προτιμώντας να ζήσει τον ησυχαστικό βίο κατέφυγε τελικά στο δάσος του Κομέλ το 1497 μ.Χ. Εδώ, το 1501 μ.Χ., ανήγειρε ένα ξύλινο ναό πρός τιμήν της Θεοτόκου και λίγο αργότερα ο Μητροπολίτης Σίμων τον όρισε ως ιερομόναχο της μονής. Σιγά – σιγά ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε και ο Όσιος Κορνήλιος οικοδόμησε και νέο ναό και συνέγραψε μοναχικό Κανόνα με βάση το Τυπικόν του Οσίου Ιωσήφ Βολοκολάμσκ και του Οσίου Νείλου της Σόρα.
Ο Όσιος διακρίθηκε για την φιλανθρωπία και την αγάπη πρός τους πάσχοντες, τους φτωχούς και τα ορφανά. Επίσης, έκτισε ναό πρός τιμήν Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου, πρός τον οποίο έτρεφε ίδιαίτερο σεβασμό και τον οποίο αξιώθηκε να βλέπει σε οράματα.
Ο Όσιος Κορνήλιος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1537 μ.Χ.
Οσιότης Ιστορουμένη
Με την πρώτη από τις δύο λέξεις που συνθέτουν το λιτό τίτλο, Οσιότης, δηλώνεται εκείνη η εκδοχή της αγιότητας που απασχολεί το παρόν βιβλίο, ενώ η δεύτερη λέξη του τίτλου, Ιστορουμένη, αποτελεί παθητική μετοχή του ρήματος ιστορώ, το οποίο έχει διπλή σημασία: αφηγούμαι, εξιστορώ, αλλά και ζωγραφίζω, θέματα από τη ζωή και την παράδοση Εκκλησίας. Έτσι, εάν αναλογιστεί κανείς ότι η εκκλησιαστική εικονογραφία χαρακτηρίζεται μόνιμα από μία – άλλοτε φτωχότερη και άλλοτε πλουσιότερη – αφηγηματικότητα, τότε δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ότι το αντικείμενο της παρούσας μελέτης δεν είναι άλλο από τον τρόπο με τον οποίον η οσιακή αγιότητα εξιστορείται, μέσα από την τέχνη της εικονογραφίας. Ο υπότιτλος του βιβλίου, από τα συναξάρια στις εικόνες, προδηλώνει τη μεθοδολογία με την οποία αναπτύσσεται η μελέτη. Ειδικότερα, εξετάζονται δώδεκα διαφορετικές περιπτώσεις οσίων. Για κάθε όσιο, αρχικά επιχειρείται μία λεκτική αφήγηση της ζωής του, θεμελιωμένη στα διάφορα συναξάρια, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιείται μία εικαστική αφήγηση της ζωής του, μέσα από συγκεκριμένες εικόνες. Ο σχολιασμός που έπεται και τα σχετικά συμπεράσματα καθιστούν χειροπιαστό στον αναγνώστη και θεατή – των κειμένων και των εικόνων αντίστοιχα – αυτό για το οποίο πασχίζει η μελέτη: τον τρόπο με τον οποίον η οσιότητα ιστορείται.