Η εν Χριστώ αναρχία
Η θεολογία της Αγίας Μαρίας Σκομπτσόβα και ο διάλογός της με τον σύγχρονο κόσμο
Γιατί ένα βιβλίο για την αγία Μαρία Σκομπτσόβα; Γιατί ακριβώς η αγία Μαρία Σκομπτσόβα αναδεικνύει με τη ζωή και τον ριζοσπαστικό θεολογικό της λόγο το «σκάνδαλο» του χριστιανικού μυστηρίου, σε όλη του την αφοπλιστική και καινοφανή «παραδοξότητα». Η αγία Μαρία των Παρισίων, όπως είναι αλλιώς γνωστή, κομίζει μία μαρτυρία την οποία έχει απολύτως και ανυπερθέτως ανάγκη ο σύγχρονος Ορθόδοξος Χριστιανός – και όχι μόνο. Η μαρτυρία αυτή αφορά έναν Θεό του οποίου η αγάπη δεν γνωρίζει όρια, έναν Θεό ο οποίος δεν «βολεύεται» σε προεννοήσεις και συμβάσεις, έναν Θεό ο οποίος ξέρει να ξαφνιάζει και να εκπλήττει, εν ολίγοις, έναν Θεό βιβλικό-ζώντα! Ο λόγος της αγίας Μαρίας είναι προφητικός, η αγία ακροάται νηπτικώς το θείο θέλημα για το εδώ και τώρα του ανθρώπου. Ποιου ανθρώπου; Του ανθρώπου του σήμερα, ο οποίος θέλει να ζήσει στο σήμερα, ο οποίος δεν ζει στο χθες, δεν ονειρεύεται «περασμένα μεγαλεία». Το γεμάτο διάκριση βλέμμα της αγίας είναι στραμμένο στο ουσιώδες και ως εκ τούτου ανατρέπει τη σιγουριά της συνήθειας, τις αγκυλώσεις της παραδοσιαρχίας και τη θαλπωρή του «Ιδίου», ανοίγοντας τον αναγνώστη στους άπειρους ορίζοντες του «Όντως Άλλου».
Η ενοχή της χαράς
Χτίζοντας χαμόγελα σε μια ζωή οδύνης.
Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ή μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά, δίχως αμφιβολία, αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού.
Έξω από τη χαρά όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και παγίδες.
Οι “θρησκευόμενοι” άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη χαρά με υποψία.
Ένα αίσθημα ενοχής ή ηθικότητας δεν μας απελευθερώνει από τον κόσμο και τους πειρασμούς του.
Η χαρά είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, όπου καλούμαστε να σταθούμε.
Πού, πώς και πότε διαστρεβλώθηκε και αμβλύνθηκε αυτή η ατμόσφαιρα του Χριστιανισμού;
ή μάλλον, πού, πώς και πότε οι Χριστιανοί άρχισαν να κωφεύουν στη χαρά;
Πού, πώς και πότε η Εκκλησία, αντί ν’ απελευθερώνει τους βασανισμένους ανθρώπους, άρχισε να τους εκφοβίζει και να τους τρομοκρατεί με σαδιστικό τρόπο;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 160
Α΄ έκδοση: 11/2016
Η καπετάνισσα της Τζιας
Άννα Λαούπη-Τριτζοπούλου, Η αγωνίστρια του 1821
Ένα αληθινό ιστορικό μυθιστόρημα βασισμένο σε πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και των πρώτων μετά την απελευθέρωση χρόνων. Ένα τολμηρό εγχείρημα, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από μια ταπεινή γυναίκα για να εκδικηθεί αυτούς που σκότωσαν την αγάπη της.
Η Άννα Λαούπη γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια αγροτική εξοχή της Κέας, αλλά η μοίρα της την προόριζε για μεγάλα και θαυμαστά έργα.
Ας είναι αυτό το πόνημα μια έκφραση τιμής και αιώνιας μνήμης στην αγωνίστρια, που πρόσφερε στον αγώνα όλα όσα της άφησε για να συνεχίσει τη ζωή της ο αγαπημένος της σύζυγος Κωνσταντίνος Τριτζόπουλος, ήρωας της μάχης του Δραγατσανίου. Αισθανθείσα ιερή αγανάκτηση, στρατολόγησε 23 εθελοντές, τους οποίους οδήγησε η ίδια από την Αδριανούπολη στην Πελοπόννησο και τους παρέδωσε στους οπλαρχηγούς της Επανάστασης, ξοδεύοντας ολόκληρη την περιουσία της.
Επιμέλεια Έκδοσης: Νικ. Ε. Τζιράκης
Η Μεγάλη Εβδομάδα
Οι Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας στο πρωτότυπο κείμενο και σε νεοελληνική απόδοση.
Απόδοση στη νεοελληνική: Γιάννης Σούκης
Εικόνες και σχέδια: Γιώργος Κόρδης
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 540
Β΄ Έκδοση Επαυξημένη
Η Μύρτις και η μελόπιττα
Μια μέρα στην αρχαία Αθήνα με οδηγό την Μύρτιδα
Τούτο το παραμύθι είναι μία ημέρα από την ζωή της Μύρτιδας.
Ένα κοριτσάκι που έζησε στα χρόνια της άνθισης της δημοκρατίας, τον χρυσό αιώνα του Περικλή.
Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε, κλείστε τα μάτια και φανταστείτε την εικόνα της Αθήνας τότε.
Πλακόστρωτοι δρόμοι χωρίς ηλεκτρικό, ούτε νερό στα σπίτια. Μόνο φωνές ανθρώπων και ζώων.
Ούτε καυσαέρια, ούτε άλλη ρύπανση. Τα παιδιά δεν έχουν κινητά, ούτε ηλεκτρονικά παιχνίδια. Παίζουν με ό, τι βρουν στο δρόμο, ελεύθερα και ζωηρά.
Μέσα από την περιπλάνηση της Μύρτιδας αναδεικνύεται η καθημερινή ζωή των Αθηναίων του 5ου αιώνα π.Χ., αλλά και οι διατροφικές τους συνήθειες. Τι τρώγαν, πώς μαγειρεύαν, τι τρόφιμα ήταν διαθέσιμα και πώς;
Μια διαφορετική ζωή… που έκανε τα παιδιά να βιώνουν το περιβάλλον… την οικογένεια… το πολίτευμα…
Εικονογράφηση: Γιώργος Χατζηβασιλάκης
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 64
Α΄ Έκδοση: 10/2018
Η μυστική διαδρομή του ανθρώπου
Αναγνώσεις του έργου του αγίου Μαξίμου του Ομολογητή
Ο Άγιος Μάξιμος χαρακτηρίζεται δύσκολος, καθώς, πέραν της πολύπλοκης σκέψης του, χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη γλώσσα, διαμορφωμένη από τα υψηλότερα φιλοσοφικά και θεολογικά δεδομένα της εποχής του. Πίσω όμως από αυτές τις απόμακρες, κάποιες φορές, συνθέσεις, υπάρχουν συλλήψεις, λύσεις και εμπειρίες που προκαλούν δέος. Ασχολείται, με έναν ιδιαίτερα βαθύ τρόπο, με τα αιώνια προβλήματα, πού μεταμορφωμένα διεισδύουν στην καθημερινότητα, εκεί πού όλα είναι ασαφή. Διερευνά ερωτήματα όπως: ποιο είναι το κύριο έργο του ανθρώπου, πού βρίσκεται η δύναμη των εικονισμών και ποια είναι η σχέση των πολλών με το ένα. Ακόμη, τι είναι τα πάθη και ποια είναι τα όρια τους, πως ενοποιείται ο άνθρωπος, που είναι η αληθινή ζωή και που η φαντασία; Κέντρο στη σκέψη του είναι ο Χριστός. Σημάδια της παρουσίας Του βλέπει παντού: στα γεγονότα, στους λόγους, στα πρόσωπα, στην ευφροσύνη και στην οδύνη. Το έργο του έχει αναγνωριστεί, αιώνες τώρα, ως κλασσικό.
Η νοσταλγία κι εγώ
Προσωπικά η σχέση μου με τη νοσταλγία μένει σχέση στενή, αλλά και επίφοβη μια και σε κατακρατά στο ανικανοποίητο. Το θετικό είναι ότι επειδή ακριβώς οι νοσταλγίες για τα γεγονότα και κυρίως για τα πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν προσπέρασαν απ΄τη ζωή μου, έχουν μαγεία, μαγεία φωτεινή ή σκοτεινή, με εμπνέουν. Εκ των υστέρων αναδείχνουν τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα, ποιητική, θεατρική, ελκυστική, με κρυμμένα νοήματα και σύμβολα, και μ’ αυτό που λέει ο ποιητής, “το παρ΄ ολίγο να συμβεί”, πλησίον.
Μου θερμαίνουν την ανάγκη να περιγράψω όσα συνέβησαν για να τα ξαναζώ, να τα διαιωνίζω, να τα περιγράψω λιγάκι αλλιώτικα, πιο “σωστά”, πιο “δίκαια” κατά τα δικά μου ζωτικά γούστα. Από μικρή έλεγαν ότι ήμουν παιδί με φαντασία, αλλά εγώ πιστεύω ότι ήμουν παιδί με νοσταλγία.
Η ορθόδοξη μαρτυρία κατά τη μεταπολεμική περίοδο
Η ορθόδοξη μαρτυρία κατά τη μεταπολεμική περίοδο
Ο ρόλος των ιεραποστολικών περιοδικών Πορευθέντες και Πάντα τα Έθνη στη μεταφορά του μηνύματος
Στο βιβλίο αυτό τα δύο ιεραποστολικά περιοδικά προσεγγίζονται ως προς τη γενικότερη ομιλητική και επικοινωνιακή διαδικασία και λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες που συντελούν στη μετάδοση και την πρόσληψη του μηνύματος του Ευαγγελίου σε ποικίλα πολιτισμικά και θρησκευτικά περιβάλλοντα.
Η Πάνω Μεριά του κόσμου
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 198
Ζ΄ έκδοση: 09/2008
Η πανώλη και το τέλος του αρχαίου κόσμου
Η ασθένεια της πανώλης (540-750)
Εκκλησιαστικές και πολιτισμικές επιδράσεις
◆ Ποιες αιτίες έφεραν το τέλος του αρχαίου κόσμου;
◆ Μέσα από ποιους δρόμους οδηγήθηκε η ανθρωπότητα από την οικουμενικότητα της ελληνορωμαϊκής περιόδου στα μεσαιωνικά κάστρα;
◆ Για ποιους λόγους το Ισλάμ επικράτησε σε όλη την Μεσόγειο μέσα σε μια εκατονταετία;
◆ Είναι δυνατόν ο Θεός που είναι αγάπη να στέλνει συμφορές στους ανθρώπους;
◆ Πως στάθηκαν οι χριστιανοί της ύστερης αρχαιότητας απέναντι στο ζήτημα της θεοδικίας;
Με ερμηνευτικό κλειδί την πανώλη του 6ου-8ου αιώνα και μέσα από ιστορικές πηγές, αρχαιολογικά ευρήματα και επιστημονικές εργασίες το βιβλίο προσπαθεί να δώσει νέο φως σε παλιά ερωτήματα.
Η πιο μεγάλη αρετή
Εμπειρίες και αφηγήματα των μεγάλων ασκητών της ερήμου περί παθών και αρετών, περί υπομονής, περί επιδείξεως, περί κατακρίσεως και περί διακρίσεως.
Μικρό Γεροντικό Στ΄
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 188
Α΄ έκδοση: 2008
Η υπεροχή της εκκλησιαστικής νηστείας για την ψυχική και σωματική υγεία
«Ο γαρ τεχνίτης της διαπλάσεως ημών δώσει την χάριν και μαθήση της πείρας, ότι του ημετέρου κάλλους και της σπουδαζομένης ευμορφίας η νηστεία κομμώτρια… Ου λιμός εστίν, αλλά μικρός παρολκή· ουκ απαραίτητος τιμωρία, αλλ’ αυθαίρετος αποχή· ου δουλοπρεπής ανάγκη, αλλ’ ελευθέρα φιλοσοφία. Εύξαι και ισχύσεις…» «Νηστεία γαρ της ψυχής εστί τροφή, και καθάπερ αύτη η σωματική τροφή πιαίνει το σώμα, ούτω καλή νηστεία την ψυχήν ευτονωτέραν εργάζεται, κούφον αυτή το πτερόν κατασκευάζει, μετάρσιον αυτήν ποιεί, τα άνω φαντάζεσθαι προξενεί, ανωτέραν αυτήν των ηδονών και των ηδέων του παρόντος βίου απεργαζομένη…»
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 128
Β΄ έκδοση: 2005
Η φιλία είναι και δεν είναι παντοτινή
Αν κάθε φορά που λες ένα “όχι” αισθάνεσαι ενοχές, πρέπει να δουλέψεις αρκετά με τον εσωτερικό σου κόσμο.
Το θάρρος του “όχι” είναι ωριμότητα, ισορροπία, ακόμα και σεβασμός προς τον άλλον που απευθύνεται.
Ο άνθρωπος που αδιακρίτως λέει “ναι” μπορεί να βολεύει τους άλλους, να τον χρησιμοποιούν, όμως δεν τον εκτιμούν.
Η ωραιότης ως λειτουργία
Η σύνθεση στην Βυζαντινή Ζωγραφική
Ένας διάλογος με τον PAUL KLEE
Το 1924 ο Π. Κλέε έγραψε μια σειρά σημειώσεων για μια διάλεξη στα εγκαίνια έκθεσής του στην Ιένα της Γερμανίας. Οι σημειώσεις αυτές στην συνέχεια έγιναν βιβλίο, το οποίο κυκλοφορήθηκε με τον τίτλο: Για την μοντέρνα τέχνη, και αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα κείμενα που γράφτηκε από ενεργούς καλλιτέχνες του μοντερνισμού. Παρά το γεγονός πως οι σημειώσεις αυτές έχουν αποσπασματικό, πολλές φορές αόριστο χαρακτήρα, συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να αποτελούν πολύ σπουδαίο και πολύτιμο υλικό για όποιον εικαστικό καλλιτέχνη, ιστορικό τέχνης και γενικότερα άνθρωπο της τέχνης θα ήθελε να κατανοήσει πώς αντιλαμβάνεται ένας καλλιτέχνης το ύφος και τον χαρακτήρα της δημιουργίας και του έργου τέχνης γενικότερα.
Στο ανά χείρας σας πόνημα καταγράφεται ο διάλογός μου με το κείμενο αυτό. Είναι στην πραγματικότητα ανάπτυγμα των σημειώσεων που κράτησα επάνω στις σελίδες του Κλέε καθώς το διάβαζα ξανά και ξανά μέσα στα χρόνια. Σημειώσεις που αργότερα εμπλουτίστηκαν από άλλες σημειώσεις που αφορούσαν το πώς της σύνθεσης στην «βυζαντινή» εικαστική παράδοση και οι οποίες ήταν με κάποιο τρόπο έμμεση απάντηση σε κάποια από τα ερωτήματα του Κλέε, προερχόμενη όμως από ένα άλλο κόσμο, αυτόν της «βυζαντινής» λεγόμενης ζωγραφικής, την οποία ο Κλέε, όπως και γενικότερα ο κόσμος της δυτικής τέχνης, δυστυχώς δεν εγνώριζε ικανοποιητικά ούτε ως μορφή ούτε ως λόγο.
Ήθος ελευθερίας
Ερευνητικές συμβολές στην ιστορία και θεολογία της ρωμαίικης ελληνικότητας
– Η Εκκλησία της Ελλάδος και η “Μακεδονική Εκκλησία”
– Ο σοφός Ευγένιος Βούλγαρης, Περί Πάπα και Παπισμού
– Ο μύθος περί ξένων επιδράσεων σε έργα του αγίου Νικόδημου Αγιορείτου
– Καλβίνος και Καλβινισμός στην Ελλάδα
– Ο Βολταίρος. Προσωποποίηση του άθεου Διαφωτισμού για τους παραδοσιακούς Ορθοδόξους
– Κριτική θεώρηση των όρων “Φιλελληνισμός” και “Φιλέλληνες” κ.ά.
Με τις συγκεκριμένες μελέτες επιχειρείται να δοθούν απαντήσεις σε ανοικτά ακόμη στην έρευνα ερωτήματα, αλλά και καταβάλλεται συνάμα η προσπάθεια για την κάλυψη κενών ή αναθεώρηση απόψεων που ίσχυαν στο παρελθόν. Γίνεται πλούσια χρήση Αρχειακών Πηγών των τελευταίων αιώνων, η διερεύνηση των οποίων προσδίδει στην ιστορική έρευνα πληρότητα και αξιοπιστία.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 242
Α΄ Έκδοση: 02/2019