Σχέση Ελληνισμού – Χριστιανισμού κατά τον Ιωάννη Χρυσόστομο
Συνοπτική επιστημονική μελέτη στην οποία παρουσιάζεται η διδασκαλία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και η οριοθέτηση που υιοθετεί για τις σχέσεις μεταξύ των δύο κόσμων, του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού.
Τα Άπαντα Αγίου Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης
Τα Άπαντα Αγίου Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, απόδοσις στην Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου.
Διάλογοι Εκκλησιαστικών Αρχιερέων και Κληρικών εναντίον όλων των αιρέσεων, και περί της Ορθοδόξου πίστεώς μας, περί των ιερών τελετών και Μυστηρίων της Εκκλησίας, περί του Θείου Ναού και όσων τελούνται σε αυτόν, και περί της Θείας Μυσταγωγίας. Ακόμη περιέχει έκθεση ακριβέστατη του ιερού Συμβόλου και αποκρίσεις προς τις ερωτήσεις του Μητροπολίτου Πενταπόλεως Γαβριήλ. Προστέθηκε από τον Σοφώτατο και Λογιώτατο Μάρκον Ευγενικό Μητροπολίτη Εφέσου εξήγησης της Ιεράς Ακολουθίας και κάποια Διδασκαλία προς τους Ιερείς και Διακόνους περί της διορθώσεως εκείνων που απροσδόκητα συμβαίνουν από απροσεξία στην ιερή Μυσταγωγία.
Τα Πάθη της Ψυχής και η Αντιμετώπισί τους
Γνωστό σε όλους μας ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πλήρης παθών. Από πάθη γίγαντες έως τα μικρά και θεωρούμενα ασήμαντα, αλλά πολύ επικίνδυνα.
Όλα όμως αυτά αποτελούν εμπόδιο στην πνευματική ζωή του χριστιανού, σκάνδαλο και πέτρα στην πνευματική μας πρόοδο, στην ένωσή μας με τον Ιησού Χριστό.
Στα κείμενα που ακολουθούν παρουσιάζονται τα κυριότερα πάθη και ο τρόπος αντιμετωπίσεώς τους με βάση την Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας.
Στο αρχικό κείμενο γίνεται γενική αναφορά στα πάθη και στην θεραπεία τους. Πως δημιουργούνται, ποια είναι η εξέλιξί τους και ποια η αντιμετώπιση τους.
Ταπεινοφροσύνη και αγάπη
Οι μεγάλοι Ασκηταί ομιλούν περί ταπεινοφροσύνης, ανεξικακίας, αγάπης, Διορατικών Γερόντων και Σημειοφόρων.
Μικρό Γεροντικό Η΄
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 190
Α΄ έκδοση: 02/2011
Το Γνώθι Σαυτόν
Κείμενα αυτογνωσίας από τον μεγάλο σύγχρονο Άγιο της Εκκλησίας μας, για πρώτη φορά στην δημοτική. Ο άγιος Νεκτάριος, ακολουθώντας την παράδοση των φιλοκαλικών Πατέρων της Εκκλησίας μας, παρουσιάζει σε βάθος όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, περιγράφοντας με ενάργεια τα πάθη και τις αρετές που εμφωλεύουν στο βάθος της.
Το φως που ξυπνά την καρδιά
Διαλεχτές σελίδες της Φιλοκαλίας για την αυτοσυγκέντρωση, την αυτογνωσία και την νοερά προσευχή.
Η Φιλοκαλία είναι μία συλλογή ασκητικών κειμένων, τα οποία χρονολογούνται από τον 4ο έως τον 15ο αιώνα. Αποτελεί όμως και έργο τεράστιας σημασίας για τον νεώτερο ελληνισμό.
Διαβάζοντας τη Φιλοκαλία ανοίγει ο δρόμος για να κατανοήσουμε δυσνόητα χαρακτηριστικά του συλλογικού μας προσώπου μαζί με καθοριστικές ιδέες για τις αξίες μας. Η σπουδή της είναι απαραίτητη κατ’ εξοχήν για όποιον ενδιαφέρεται να ορίσει τα πλαίσια μιας προσέγγισης της νεοελληνικής ιδεολογίας και πνευματικότητας.
Η επιλογή των κειμένων που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο έγινε με ιδιαίτερο κριτήριο την ασκητική εμπειρία της προσευχής, που είναι η καρδιά του βιβλίου της Φιλοκαλίας.
Η νεοελληνική μετάφραση είναι της Ντίνας Σαμοθράκη
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 1296
Α΄ Έκδοση: 11/2011
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Α΄
Οι “Φιλοκαλικοί” πατέρες, τους οποίους ανθολόγησε ο μέγας άγιος των νεώτερων χρόνων, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ασχολούνται λιγότερο με θέματα πίστεως και περισσότερο και κυρίως με θέματα πνευματικής “θεωρίας”, ασκητικά, ησυχαστικά, νηπτικά. Και απευθύνονται μεν κυρίως τα θέματα αυτά στους μοναχούς, αφορούν όμως και κάθε πιστό, που θέλει να μορφώσει μέσα του τον Χριστό και να φτάσει στην τελειότητα, “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού” (Εφεσ. 4,13).
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Β΄
Οι “Φιλοκαλικοί” πατέρες, τους οποίους ανθολόγησε ο μέγας άγιος των νεώτερων χρόνων, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ασχολούνται λιγότερο με θέματα πίστεως και περισσότερο και κυρίως με θέματα πνευματικής “θεωρίας”, ασκητικά, ησυχαστικά, νηπτικά. Και απευθύνονται μεν κυρίως τα θέματα αυτά στους μοναχούς, αφορούν όμως και κάθε πιστό, που θέλει να μορφώσει μέσα του τον Χριστό και να φτάσει στην τελειότητα, “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού” (Εφεσ. 4,13).
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Γ΄
Σπουδαιότατα τα σαράντα κεφάλαια του οσίου πατέρα μας Φιλοθέου. Οι ανθολόγοι της Φιλοκαλίας τα είδαν “γεμάτα πνευματική σοφία” και σαν “γνώμονα νήψεως και καθαρότητος της καρδίας”. Και πράγματι, κάθε κεφάλαιο και ένα πνευματικό μαργαριτάρι.
Γνήσιο τέκνο του Όρους Σινά, με τα 40 κεφάλαια συμπυκνώνει όλη την ησυχαστική και πνευματική σιναϊτική παράδοση, όλες τις πατερικές μοναστικές εμπειρίες, όπως τις εκθέτει στην ουρανοδρόμο Κλίμακά του ο μεγάλος δάσκαλος του μοναχισμού, κοινοβιακού και ησυχαστικού, άγιος Ιωάννης. Όπως όλοι οι ησυχαστές, δίνει έμφαση στην εσωτερική εργασία με την αδιάλειπτη νοερά επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού, στις πνευματικές θεωρίες και στο χαροποιό πένθος, δηλαδή τη μνήμη του θανάτου. Το 6ο κεφάλαιο είναι ασυγκρίτου πνευματικού κάλλους, όταν ο Όσιος περιγράφει την ομορφιά της μνήμης του θανάτου, την αγάπη του να κρατήσει τη μνήμη αυτή κοντά του, αυτή τη “θυγατέρα του Αδάμ”, να την κάνει σύζυγό του, να κοιμάται μαζί της και να συνομιλεί πάντοτε για τα μετά τον θάνατο. Αλλά, με στεναγμό ομολογεί, ότι δεν τον άφησε να ικανοποιήσει το θείο πόθο του η σκοτεινή του διαβόλου θυγατέρα, η λήθη.
Ο όσιος Φιλόθεος, σαν τους προ αυτού πνευματικούς πατέρες, ακολουθεί τις ασκητικές μεθόδους των, τη σιωπή και την περιεκτική εγκράτεια, τη μελέτη των παθών του Κυρίου, την ταπείνωση και τα δάκρυα σαν μέσα καθάρσεως της ψυχής. Κυρίως θεωρεί την ταπείνωση σαν θεϊκή αρετή, αφού αυτή ντύθηκε σε όλο το βίο Του ο Κύριος Ιησούς, υπογραμμίζοντας την αθλιότητα της υπερηφανείας, από την οποία έπεσαν οι άγγελοι και ο Αδάμ.
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Δ΄
Ο αγιότατος πατέρας μας Συμεών, ο οποίος για το θεόσδοτο χάρισμα της θεολογίας που έλαβε, επονομάστηκε Νέος Θεολόγος, έζησε στα χρόνια του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου, γύρω στο 1000 μ.Χ. Υπήρξε μαθητής του Συμεών που επονομαζόταν Ευλαβής, από τον οποίο γυμνάστηκε στους ασκητικούς αγώνες. Και έφτασε σε τόσο ύψος αρετής και απάθειας, και αξιώθηκε να λάβει τόσο πλούσια τη θεία χάρη, ώστε είναι σχεδόν αδύνατο να γράψει κανείς τα σχετικά με αυτόν, όπως εξιστορεί διεξοδικότατα η μακροσκελής βιογραφία του. γιατί αφού δέχθηκε μέσα του όλη, μπορούμε να πούμε, τη δύναμη του Παρακλήτου και έγινε δοχείο των ελλάμψεών Του, αναδείχθηκε πηγή θεολογίας, κατάλυμα θείου φωτισμού, τερπνότατο κατοικητήριο ανέκφραστων μυστηρίων, και γενικά, οίκος πνευματικής σοφίας και θείας γνώσεως. Από αυτήν φωτιζόμενος, συνέθεσε κάθε λογής συγγράμματα, έμμετρα και πεζά, σε μεγάλο αριθμό και γεμάτα πάρα πολύ μεγάλη ωφέλεια.
Από τα έργα που διαλέξαμε και συμπεριλάβαμε μόνο αυτά που ακολουθούν, και αυτά που είναι στο τέλος της Φιλοκαλίας, μεταφρασμένα για την ωφέλεια των πολλών. Γιατί απ’ αυτά ξεχύνεται πολλή και άφθονη ωφέλεια στους αναγνώστες.
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Ε΄
Πέραν των βιογραφικών στοιχείων, που μας δίδουν οι ανθολόγοι της Φιλοκαλίας, περί των μακαρίων Ξανθοπούλων, που ήσαν τόσο αγαπημένοι σαν μια ψυχή “εν δυσί σώμασι”- τους οποίους ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης ονομάζει “θεηγόρους, θεοφόρους, χριστοφόρους και ενθέους” -, δεν γνωρίζουμε αρκετά από τον υπερφυσικό βίο τους. Αλλά το ύψος της αγιότητός των γίνεται αισθητό μέσα από τα θεία λόγια τους, φορτισμένα ερωτικώς από τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Ακριβώς γι’ αυτό δεν γνωρίζουμε ποιός υπερείχε του άλλου, αφού τα εκατό Κεφάλαια παραδίδονται ως κοινοί καρποί, όπου γίνεται πνευματικώς αισθητό το “αλλόμενον ύδωρ” στις αγιασμένες καρδιές τους.
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών Επιτομή
Ὅταν ὁ νοῦς ἀρχίζει νὰ κατανοεῖ τὰ νοητὰ ἀγαθὰ ποὺ κρύπτονται στὰ φαινόμενα, κοινωνεῖ κατόπιν τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν ἀκαταληψία ποὺ Σὲ περιβάλλουν, Λυτρωτά… Δὲν θέλγεται τόσο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ μπόρεσε νὰ μάθει γιὰ Σένα, ἀλλὰ φλογίζεται ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ διαφεύγει. Τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ γνώση Σου εἶναι ἀνέφικτη, τὸν ὁδηγεῖ σὲ ὑπερβολικὸ θαυμασμό. Μολονότι λοιπὸν εἶναι ἀδύνατο νὰ φθάσει ὁ νοῦς στὸ τέλος αὐτῶν τῶν θείων δωρεῶν, καθὼς εἶναι ἄπειρες, ὡστόσο μπορεῖ νὰ Σὲ πλησιάσει, ἐφ᾿ ὅσον προηγουμένως καθαρθεῖ, καὶ μὲ τὴν ἐνατένιση τοῦ κάλλους Σου νὰ ἀνέρχεται σὲ φωτεινότερες καὶ διαυγέστερες θεωρίες τῶν γύρω Σου νοητῶν, ὥστε νὰ τελειοποιεῖται πρεπόντως. Γι᾿ αὐτὸ λοιπὸν καὶ Σὺ πυρπολεῖς μὲ ἐρωτικὰ βέλη τὸν νοῦ, ποὺ σὲ προσμένει μὲ λαχτάρα, καὶ τὸν λαμπρύνεις ὅλο καὶ περισσότερο, εἰσάγοντάς τον σὲ ἄδυτα θεάματα καὶ μυστικὰ ὑπερουράνια ἀγαθά. (Κάλλιστος Καταφυγιώτης)
Ο π. Χρυσόστομος Τύμπας επιλέγει και μεταφράζει στην νεοελληνική κείμενα από την ανεκτίμητη πνευματική συλλογή της Φιλοκαλίας έχοντας ο ίδιος μαθητεύσει επί μακρόν στην μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους.
Φιλοκαλικό Ταμείο – Τόμος Α΄
Φιλοκαλικό Ταμείο με βάση τις εκδόσεις “Περιβόλι της Παναγίας” (Μετάφραση των Φιλοκαλικών κειμένων).
Επιμέλεια: Βενεδίκτου Ιερομονάχου, Αγιορείτου & Βασιλείου Ισιδ. Λαμπρινού
Αντί Προλόγου
“… Γνωρίζοντας την μεγάλη αξία και ωφελιμότητα των κειμένων της Φιλοκαλίας των Ιερών Νηπτικών, παραδίνουμε στο φιλόχριστο κοινό τον Α΄ Τόμο του “Φιλοκαλικού Ταμείου”, τον οποίον επιμελήθηκε αρχικά μετά πολλού κόπου ο από πεντηκονταεντίας φίλτατος εν Χριστώ αδελφός, Βασίλειος Λαμπρινός. Ο κόπος ουκ ολίγος και ο χρόνος όχι μικρός. Ο υποφαινόμενος επιμελήθηκε την τελειοποίηση των κειμένων, τις διορθώσεις του πολυτονικού κειμένου, και ό,τι άλλο έπρεπε για την αρτιώτερη έκδοση και εμφάνιση. …” (Βενέδικτος Ιερομόναχος)
Φταίει ο Θεός;
Λόγος εις το “ότι ουκ έστιν αίτιος των κακών ο Θεός”
Δεν υπάρχει εποχή που να μην πλήττονται οι άνθρωποι από μεγάλα δεινά, όπως είναι οι σεισμοί, τα ναυάγια, οι ασθένειες, οι πόλεμοι, η πείνα, η ξηρασία, οι επιδημίες, οι θάνατοι. Κάθε δε φορά που παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα, ανακύπτει το ερώτημα με τις ποικίλες διατυπώσεις του: Ποιος φταίει και επέρχονται τέτοια γεγονότα; Γιατί να πονάμε τόσο πολύ και τόσο πολλοί; Που είναι ο Θεός; Μήπως για όλα αυτά τα κακά είναι αίτιος ο Θεός;
Ένας επίκαιρος λόγος του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος ενισχύει την εμπιστοσύνη μας στην
πρόνοια του Θεού.
Φτωχός με Άπειρο Πλούτο
Η διαλεκτική Νόμου και Ελευθερίας στο έργο του Συμεών του Νέου Θεολόγου.
Παρεξηγημένος στην εποχή του, ως φορέας μιας «νέας θεολογίας», ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος επηρέασε με το έργο του κορυφαίους κατοπινούς νηπτικούς και έγινε αντικείμενο επισταμένης μελέτης. Ωστόσο, η ακροβατική διαλεκτική που διαπερνά τη θεολογική του κατάθεση, οι αντιφάσεις που εντοπίζονται στο έργο του και η «βιτριολική» κριτική που ασκεί στην Εκκλησία του καιρού του, καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την οποιαδήποτε προσπάθεια «οριστικής» ταξινόμησης και αξιολόγησής του. Ποιος ήταν τελικά ο Συμεών; Ένας ιδιότυπος εκφραστής της νηπτικής και ησυχαστικής παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας; Ένας εκκεντρικός μυστικιστής με νεοπλατωνικές και ιδεαλιστικές ροπές; Ή ένα ανεπίλυτο θεολογικό «αίνιγμα» το οποίο επιζητεί διαρκώς την προσοχή μας και προκαλεί ανοιχτά όλες τις θεολογικές μας σχηματοποιήσεις;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 274
Α΄ Έκδοση: 09/2018